..
Αγαπητοί φίλοι, καλωσορίσατε στο διαδικτυακό τσαρδί μου!
Ελπίζω παρά την έλλειψη ιδιαιτέρων ανέσεων να νιώσετε όλοι σαν στο σπίτι σας!
Μπορείτε επίσης μετά, αν θέλετε, να περάσετε και δίπλα
στα τραγούδια που αγαπώ.
Εκεί έχει μόνο... μουσική!

τι εστιν αλήθεια;

Πιλάτος (Κατά Ιωάννην, ΙΗ΄ 38)

Αναλυτικός κατάλογος

..
128. Anybody home?
127. Που λέτε, λοιπόν, πάτερ Γεώργιε…
126. «Άγιο φως» (και η κουβέντα συνεχίζεται...)
125. Το θαύμα είναι η... ευχή που... αγιάζει το φως!! (deutsch hier)
124. Το «τι εστιν αλήθεια;» και στα Γερμανικά!
123. Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου...
122. Τρία πουλάκια κάθονταν…
121. Μεταξύ θρησκοληψίας και παράνοιας
120. Απρόσκλητοι σε μια χριστιανική χώρα...
119. «Άγιο Φως»: η άλλη όψη τού νομίσματος (deutsch hier)
118. Ποιο ήταν το... θαύμα
117. Οι... άσφαιρες «πύρινες σφαίρες» (deutsch hier)
116. Αστραπές και κεραυνοί (στου φακού μας το γυαλί)... (deutsch hier)
115. Φωτιά στα μπατζάκιά μας...
114. Περί τής προφητείας τού Ησαΐα (Εμπλουτ. αναδημ.)
113. Το χρονικό μιας κωλοτούμπας...
112. Περί τού «αγνώστου θεού» (Αναδημ.)
111. Μπεεεεεε!! (Κάτω τα κεφάλια ωρέ χριστιανοί!)
110. Εγκλωβισμένοι στη ζώνη τού Λυκόφωτος…
109. Τo κάψιμο τού Καρνάβαλου… (Περί «υιών ποιητών»)
108. Άντε βρε, χρόνια πολλά!
107. Η μαρτυρία τού Τάκιτου
106. Home alone 2
105. Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός...
104. Η μαρτυρία τού Πλινίου τού Νεοτέρου
103. Η μαρτυρία τού Σουητώνιου
102. Cute Christmas Cartoon
101. Unheilig - Kling Glöckchen ... vom Album
100. Ο γυμνός νεανίσκος στή Γεσθημανή
..99. Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα...
..98. Βίντεο: Καλόπουλος vs. π. Καρπαθίου
..97. Τι εμοί και σοί (κοινώς, τη ρόκα σου εσύ!);
..96. Μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνση
..95. Μπαμ και κάτω (Περί τού Τάε Κβον Ντο)
..94. Ορθόδοξη κβαντική φυσική και τα μυαλά στα κάγκελα!
..93. Λυπάμαι, αλλά δε γίνεται αλλιώς!
..92. Η αμαρτωλή ιστορία μιας απογραφής
..91. Κυριακή γιορτή και σχόλη, να ’ταν η βδομάδα όλη…
..90. Μυρώστε με ν’... αγιάσω!
..89. Μέχρι να... παγώσει η κόλαση...
..88. H αειμεσιτεύουσα Βασίλισσα των Ουρανών
..87. Περί τού Ιωάννη τού Ριγολόγου
..86. Βίντεο με τον Μεταλληνό: Αξίζει να το δεις!
..85. Είμαστε και σε... κρίσιμη ηλικία...
..84. Η αβάσταχτη ελαφρότητα τού απολογήσθαι
..83. Αποκαλυπτήρια (Sit back and enjoy the show!)
..82. Περί... υιών
..81. Περί «γεννητού» και «κτιστού» (και… «ποιητού»)
..80. Παιδιά, έχουμε γενέθλια!
..79. Τον αναγνωρίζετε;
..78. Ένα... φοβερά δύσκολο… απλό ερώτημα!!
..77. Προβληματισμών συνέχεια...
..76. Προβληματισμοί...
..75. Ανοίξτε κανένα παράθυρο, ρε παιδιά!
..74. ΜΟΝΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (HOME ALONE)
..73. Δάσκαλε, για ρίξε ένα... repeat σε παρακαλώ!
..72. Αχαχαχαχαχαχα!
..71. Τα παιδιά τού Ζεβεδαίου ποιον είχαν πατέρα;
..70. Chicken Techno
..69. Εύτυχος και Ελπήνωρ (Αν έχεις... τύχη διάβαινε!)
..68. Περί τής γνωστής-άγνωστης εξέγερσης
..67. Η αναγκαιότητα τής πίστης
..66. Το μυστήριο τού Βαραββά
..65. Ω Αυτοκράτορ, εγρήγορας ή καθεύδης;
..64. Τα κινητά σας, ρεεεεε!!
..63. Προς Ο.Ο.Δ.Ε. (Περί του Αγίου Φωτός)
..62. Ο σωστός τρόπος να κάνεις τον σταυρό σου!
..61. Περί του Τιμίου Ξύλου
..60. Περί της αναγκαιότητας τού κακού
..59. Περί του «Πίστευε και μη ερεύνα»
..58. DEPECHE MODE - «Βlasphemous rumours»
..57. Κωδικός «Λαντσιάνο»
..56. Περί των… «γνωστών αγνώστων»
..55. Περί εικόνων
..54. Ισορροπημένη ανισορροπία ή… ανισόρροπη ισορροπία;
..53. Το χρονικό μιας... κλωνοποίησης
..52. Λάιονελ Ρότσιλντ - η περιπέτεια ενός όρκου
..51. Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
..50. Merry Christmas Mr. Bean
..49. Προς κέντρα λακτίζειν
..48. Ο δίκαιος και ο δυνάστης
..47. Μια υπέροχη Κυριακάτικη εμπειρία ...
..46. Οι Δέκα Πληγές τού ... Ιπούουερ!
..45. Με τα δυο χεράακια, πλάθω σκ*****άακια...
..44. Γκρρρρ!!! Αυτό δεν είναι δυνατόν!!!!!!
..43. For yooour eyes onlyyyyy ...
..42. Περί Θεού: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα
..41. Περί Κυρίλλου και Υπατίας τής Αλεξανδρινής
..40. «Λάβετε, φάγετε ...» - ποιος το είπε τελικά;
..39. Οι βολεμένοι μικροαστοί τής θρησκευτικής πίστης
..38. Life: press DELETE
..37. Μεταξύ πατέρα και γιού
..36. Ρε παιδιά, μήπως έχει κανείς την ... ακριβή ώρα;
..35. O Ελισαίος, οι αρκούδες και οι ... αρκουδιές!
..34. Η διάβαση της Ερυθράς και ο … Ρα!
..33. Περί … «αλλοτρίων» θαυμάτων
..32. Η μάχη για τους … «αναποφάσιστους»
..31. Οι ... Χριστιανοαντιγιαχβεβουδιστοϊνδουιστές
..30. Καλησπέρα, γιατρέ ... Είμαι ο ... Απόλλων!!
..29. Μπρρρρ!!!
..28. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 1 !!!
..27. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 3 !!!
..26. Ο απαγχονισμός τής ... κοινής λογικής
..25. (Γενικά) περί αντιφάσεων
..24. Βασίλεψε ο ήλιος (και ... νίκησε ο Δαβίδ!)
..23. Τα ... ακριβώς 153 (υπόπτου προελεύσεως) ψάρια
..22. Οι δαίμονες και οι ... τετράποδες μπριζόλες
..21. Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα
..20. Περί θεοπνευστίας
..19. Η μυστηριώδης Σινδόνη τού Τορίνο
..18. Περιέχει η Γένεση προφητείες γιά την Αποκάλυψη;
..17. Να ζει κανείς ή να μη ζει ... (Περί Αδάμ και Εύας) ...
..16. Η δημιουργία των πτηνών
..15. Εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά (και η φαντασία...
........δεινοσαύρους
..14. Άμοιρε άνθρωπε, τι σού ’μελλε να πάθεις!
..13. Ρουάχ -φύσηξε ο άνεμος (μας πήρε και ... μας σήκωσε)!
..12. Ολική έκλειψη ηλίου, σελήνης και ... νοημοσύνης
..11. Οι κατά ... φαντασίαν γνωρίζοντες
..10. Η σιωπή των αμνών (Περί τού Αγίου Φωτός)
...9. Η πινακίδα Ι.Ν.Β.Ι.
...8. Θεïκό σχέδιο ή … σατανική αντιγραφή;
...7. Δάσκαλε που δίδασκες ...
...6. Η καραμέλα των «ανθρωπομορφικών εκφράσεων»
...5. Περί «δημοκρατικότητας»
...4. Όλα συγχωρούνται; - Μμμ, δε νομίζω.
...3. Ο (διάτρητος) παρθενικός υμένας
...2. ΗΣΑΪΑΣ, Ζ΄ 14 - παρθένος(= ανέγγιχτη) ή ...
.......παρθένος (= νεάνις);
...1. Συγγνώμη, δεν μπορώ να περιμένω άλλο πια!

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2007

Συγγνώμη, δεν μπορώ να περιμένω άλλο πια!

...
..........
......................

Γεια και χαρά! Τ’ όνομά μου είναι Κώστας και μαζί σας θα μοιράζομαι εδώ τις σκέψεις μου για κάποια θέματα που όταν τ’ αγγίζεις, συνήθως καίνε! Και για να γίνω πιο σαφής, αναφέρομαι στο επί ποινή πνευματικού θανάτου απαραβίαστο ταμπού όλων των εποχών: τη θρησκεία, και δη την (ορθόδοξη) χριστιανική. Τώρα γιατί ειδικά σ’ αυτήν, κι όχι, ξέρω ’γώ, στο... Ιπτάμενο Τέρας των Μακαρονιών;  Ε, ελπίζω να μην κατηγορηθώ τώρα και γι' αυτό! 

Πρόθεσή μου, μια φορά, δεν είναι ούτε να προσβάλω ούτε να ποδοπατήσω αυτά που άλλοι θεωρούν ιερά. Όπου όμως 
πάντα βέβαια κατά την απόλυτα υποκειμενική μου κρίση υπάρχει πρόβλημα, αυτό θα επισημαίνεται και θα ασκείται κριτική. Kαι μάλιστα σκληρή! Θεολόγος βέβαια δεν είμαι, αυτό όμως δε μου στερεί ούτε το δικαίωμα, αλλά ούτε και την αντικειμενική δυνατότητα να κρίνω κάποια πράγματα. Πολλοί ασφαλώς θα διαφωνήσουν με τη θέση μου αυτή. Ακόμα κι εκείνοι όμως μπορούν να μ’ ακούσουν προτού με πατάξουν. Γιατί σε τελική ανάλυση αυτό που κατά κύριο λόγο θα πρέπει να προτάσσεται σε μια συζήτηση δε νομίζω πως αξιωματικά είναι ο βαθμός της ειδημοσύνης, αλλά αυτή καθαυτή η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται.

Τα ζητήματα που θα τεθούν, τα έχω ψάξει πολύ. Και φυσικά όχι μονόπλευρα. Ο αντίλογός μου στηρίζεται μεταξύ άλλων και σε αμιγώς χριστιανικές πηγές, όπως αυτές ερμηνεύτηκαν από τους ίδιους τους Πατέρες της Εκκλησίας και τους απολογητές των περασμένων αιώνων 
 αλλά και της σημερινής εποχής. Επειδή όμως το να σφάλλει κανείς είναι ανθρώπινο, οποτεδήποτε πιστεύετε ότι κάποια σημαντική λεπτομέρεια μου διαφεύγει, παρακαλώ επισημαίνετέ μου το. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος ύπαρξης του ιστολογίου αυτού: η επικοινωνία και η ανταλλαγή σκέψεων  ο διάλογος. Τα αναζήτησα κι αλλού, ξέρετε, και μάλιστα στους καθ’ ύλην αρμόδιους, μα προς μεγάλη μου απογοήτευση δε τσούλησε το πράμα. Κάτι η έλλειψη χρόνου, κάτι οι ενοχλητικές ερωτήσεις και το ιδίωμά μου να μην αφήνω τίποτα να πέσει κάτω  ε, σιγά-σιγά την κάναν’ όλοι μ’ ελαφρά πηδηματάκια, που λέει κι ο λαός, αφήνοντας με να μιλάω με τον... εαυτό μου! Για πολλά θέματα, βέβαια, πήρα απαντήσεις. Δεν εξετάζω εδώ αν καλύφθηκα ή όχι. Σημασία έχει ότι εκείνοι στους οποίους έπρεπε, λέει, να αποταθώ αν πραγματικά μ’ ενδιέφερε η σωτηρία μου, όντως μου απάντησαν. Για κάποια άλλα θέματα όμως, άκρα του τάφου σιωπή. Τίποτα. Ούτε λέξη. Λήφθηκαν, λέει, υπ’ όψιν, και κάποια στιγμή Θεού θέλοντος και χρόνου επιτρέποντος, θα απαντηθούν. Στο μεταξύ, όμως, μπορούσα να συνεχίζω να τους στέλνω τις επισημάνσεις μου γιατί παρότι δεν αποτελούσαν πρόβλημα για τους ίδιους, τους ήταν, λέει, εξαιρετικά χρήσιμες. Έτσι λοιπόν έγραφα κι εγώ αυτά που ’χα να γράψω. Και περίμενα. Για τα καινούργια ερωτήματα συνήθως έπαιρνα κάποιες απαντήσεις. Για τα παλαιότερα, όμως, όλα έδειχναν πως είχαν μπει οριστικά στο αρχείο. Τώρα μάλιστα είμαι σχεδόν πεπεισμένος ότι αυτή ήταν η μοίρα τους από την πρώτη κιόλας στιγμή.

Η σταγόνα όμως που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει ήταν το κατ' εμέ θλιβερό
γεγονός ότι για κάποιο θέμα που παρά τις επανειλημμένες μου προτροπές, παρακλήσεις, ακόμα και προκλήσεις, παρέμενε αναπάντητο επί κάτι λιγότερο από έναν χρόνο, δεν έλαβα ποτέ κάποια συγκεκριμένη τοποθέτηση επί της ουσίας παρά μονάχα αρχικά τη διπλωματικά διατυπωμένη επισήμανση ότι «το πώς ερμηνεύει κάτι κάποιος που είναι έξω από το πνεύμα και την εμπειρία της κοινότητας που το συνέγραψε, δεν έχει νόημα», ακολουθούμενη λίγο αργότερα από τη συλλήβδην απόρριψη των θέσεων μου ως ας το πούμε εδώ απαράδεκτων. Μάταια προσπάθησα να μάθω που έσφαλα. Ακόμα κι αυτή τη στιγμή που γράφω κοντά έναν χρόνο μετά δεν έχω ιδέα που έπεσα τόοσο έξω! Εγώ όμως έχω ήσυχη τη συνείδησή μου.  Απόσπασμα από την προτελευταία μου επιστολή:

Αυτό όμως ΔΕΝ εξαφανίζει το παράδοξο που σχολιάζω παραπάνω! Κι αν πάλι δεν είναι παράδοξο μιας και παραβλέπω κάποια μικρή, αλλά σημαντική λεπτομέρεια, ας μου εξηγήσει επιτέλους κάποιος βήμα-βήμα και όχι με νοηματικά άλματα, τι ακριβώς μου διαφεύγει! Διότι μπορεί μεν εγώ να είμαι απολύτως πεπεισμένος για την ορθότητα της επισήμανσής μου, αλλά παρ’ όλα αυτά, άνθρωπος είμαι, και όντως κάτι μπορεί να μου διαφεύγει. Αλλά τι;
Κι απ’ την τελευταία:
Αναφορικά με την επιστολή μου εκείνη που σας έβγαλε έξω απ’ τα ρούχα σας, ειλικρινά έπεσα απ’ τα σύννεφα! Όχι για […], αλλά επειδή εξακολουθώ ακόμα και τώρα να μην καταλαβαίνω ΠΟΥ έπεσα τόοσο πολύ έξω με τις παρατηρήσεις μου! Για μένα τα ζητήματα που έθεσα όχι μόνο είναι απολύτως υπαρκτά, αλλά οδηγούν και μια σειρά από χριστιανικές ερμηνείες ολοταχώς για απόσυρση! Ωστόσο όπως εμφατικά σου τόνισα την προηγούμενη φορά, «άνθρωπος είμαι, και όντως κάτι μπορεί να μου διαφεύγει. Αλλά τι;» Γιατί δεν με διαφωτίζεις; Για τόσα και τόσα θέματα έχω λάβει κάποιον αντίλογο, εδώ κολλήσαμε τώρα; […] Θα μ’ αφήσεις λοιπόν να πιστεύω ανύπαρκτα πράγματα χωρίς να μου δώσεις έστω και τυπικά μιαν ευκαιρία να δω τα λάθη μου; Αν πάντως θα πρέπει να περιμένω πότε δε θα ’χεις κάτι καλύτερο να κάνεις για να ασχοληθείς με το θέμα, τότε… σώθηκα!

Όταν, λοιπόν, κι εγώ είδα ότι κοντά ενάμιση μήνα μετά κι απ’ αυτήν την ύστατη παράκληση ακόμα δεν είχα λάβει ούτε μία αράδα, αποφάσισα πως είχε έρθει πλέον ο καιρός να βγω απ' αυτό το καθεστώς αυτολογοκρισίας αναζητώντας καινούργιους, προθυμότερους συνομιλητές: εσάς! Όσο για τους παλιούς, η πόρτα μου φυσικά εξακολουθεί να παραμένει ανοιχτή  τώρα όμως όχι μόνο γι'  αυτούς...


15 σχόλια:

Hades είπε...

Λοιπόν...
Βασικά έχω δει "δειγματοληπτικά" αρκετά πραγματάκια εδώ μέσα. Γράφεις πολύ ενδιαφέροντα πράγματα -και το σημαντικό, όχι με κουραστικό τρόπο, αλλά έχω κάποιες ενστάσεις, είναι η αλήθεια. Ενστάσεις σύμφωνά με τα δικα΄μου κριτήρια και δεδομένα φυσικά. Δεν ξέρω αν θες να γράψω εδώ μέσα 2-3 πράγματα ή αν προτιμάς να στα στείλω με μέηλ.

Κώστας είπε...

Δεν με πειράζει. Όπου θέλεις!

Hades είπε...

Έχουμε και λέμε...
Γράφεις ενδιαφέροντα κείμενα, αλλά έχω κάποιες ενστάσεις. Όχι τόσο επί των κειμένων, ούτε εποί των αναλύσεων.
Δεν τα έχω διαβάσει όλα (θα ήταν αδύνατον άλλωστε, δειγματοληπτικά έχω προλάβει να διαβάσω 4-5) και γενικά -οπαρόλο που δεν συμφωνώ απόλυτα με όλα τα συμπεράσματα- δεν έχω δει κάποιο κραχτό offside...
Όμως, εκτιμώ ότι στηρίζεσαι σε λάθος βιβλιογραφία. Τι εννοώ..
Κάπου είδα ως βιβλιογραφία "Τα μυστήρια του Ιησού". Εξαιρετικό βιβλίο, το έχω. Και αντικειμενικό. Πως το ξέρω; Έχω σχεδόν όλα τα αρχαιοελληνικά κείμενα που επικαλλείται στην βιβλιογραφία του κι έχω δει σχεδόν όλα τα σχετικά αποσπάσματα που αναφέρει. Ευτυχώς όμως τα βιβλία-αναλύσεις "τρίτων" που διαθέτω είναι ελάχιστα ως εκ τούτου δεν χρειάζεται να φάω όλα μου τα χρόνια σε διασταύρωση αποσπασμάτων. Αντίθετα με τ'αρχαία δεν είανι έτσι. Έχεις απευθείας την πηγή και κρίνεις μόνος σου (σου λέω ποια η δική μου τακτική, δεν κάνω υποδείξεις, μην παρεξηγούμαι...). Απλά, επειδή στο παρελθόν είχα πάει να πέσω σε μια-δυο λούμπες, διαπίστωσα ότι οι αναλύσεις τρίτων μπορεί αν μην είναι και ιδιαίτερα αξιόπιστες. Άσε που με τέτοιθα βιβλία πρακτικά χάνεις ένα μεγάλο όπλο, το οποίο θα σου αποκαλύψω κάποιαν άλλη στιγμή.
Θα μου πεις τώρα, "τι σε κόπτει εσένα τι πηγές χρησιμοποιώ εγώ"; Μα από τη στιγμή πυ επιλέγω να σε διαβάσω, μιας και ασχολείσαι με κάτι που με ενδιαφέρει, φυσικά και με κόπτει το τι διαβάζω. Δεν με ενδιαφέρει να μου είναι μόνο αρεστό στ'αφτί κάτι, μ'ενδιαφέρει και η αλήθεια που περικλύει. Ελπίζω να πιάνεις τι εννοώ.
Ως επίσης σε κάποιο σημείο είδα ως πηγή το Τρίτο Μάτι... Δεν σου κρύβω ότι ανατρίχιασα...................
Μπορεί η μελέτη να είναι όντως σωστή κι εξαίρετη, αλλά το Τρίτο Μάτι... ε, κάπου με χαλάει... Γενικα΄δεν τείνω να εμπιστεύομαι τα περιοδικά.
Για την ώρα αυτά.

Α, και είανι πάρα πολύ καλό που δεν γράφεις με επιθετική διάθεση. Θα σου συνιστούσα να μην το χάσεις αυτό το ύφος γραφής...

Κώστας είπε...

Φίλε Άδη,

σ’ ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου, τόσο για τα
θετικά όσο και για τις απολύτως συγκεκριμένες
- και προ παντός καλοπροαίρετες - επισημάνσεις
που είχες να κάνεις.

Σχετικά με την παράμετρο τής βιβλιογραφίας
και το ζήτημα που έθεσες (αξιοπιστία έναντι
αρεστότητας), σε διαβεβαιώ, η γενικότερη
θέση μου ταυτίζεται απόλυτα με τη δική σου. Να,
διάβασε τι έγραψα πρόσφατα σε κάποιον φίλο
τού blog για τα θετικά σχόλια που έστειλε:

«Ξέρεις κάτι; Το ότι οι θέσεις μου ανταποκρίνονται
στα κριτήρια τεκμηρίωσης που έχεις θέσει,
με χαροποιεί ακόμα περισσότερο κι από το
γεγονός ότι παρεμπιπτόντως σου ... αρέσουν
κιόλας! Βλέπεις, αυτό ακριβώς είναι το Α και
το Ω για μένα: η τεκμηρίωση. Αν ήταν δυνατόν
κάθε λέξη που θα ’γραφα να συνοδευόταν και από
τη σχετική παραπομπή, φαντάζομαι θα το έκανα!!
Το ίδιο βέβαια περιμένω κι από τον συνομιλητή μου:
τη στήριξη με τις απαραίτητες πηγές! Ωστόσο
ακόμα κι αυτό συχνά δυστυχώς ΔΕΝ αρκεί!
Διότι αν δεν έχει κανείς πρόσβαση στις πρωτογενείς
πηγές (κάτι που βέβαια είναι εξαιρετικά δύσκολο),
δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Πολλές φορές, βλέπεις,
ο ένας συγγραφέας απλά επικαλείται, αντιγράφει
ή ακόμα και παραποιεί τον άλλο με συνέπεια
ανακρίβειες, ψεύδη και φαντασιοκοπήματα
να αναπαράγονται και να παγιώνονται
στη συνείδηση των αναγνωστών ως αποδεδειγμένες
και αδιαμφισβήτητες αλήθειες. Και ποιος δεν
την έχει πατήσει έστω και μία φορά έτσι;»

Συνεπώς συμφωνώ κατ’ αρχήν με τη γενικότερη
επισήμανσή σου ότι ο αναγνώστης έχει κάθε
δικαίωμα να απαιτεί από τον συγγραφέα τα κείμενα
του οποίου τιμά, τεκμηρίωση και όχι «χάιδεμα
των αυτιών». Το αν ωστόσο η Α ή Β πηγή που
χρησιμοποιείται είναι πρωτογενής ή όχι, όπως
και το αν - ανεξαρτήτως τού βαθμού αξιοπιστίας της -
θα προδιαθέσει θετικά ή αρνητικά τον αναγνώστη,
είναι ζητήματα που παρότι παίζουν αναντίρρητα
σημαντικότατο ρόλο, τουλάχιστον σ’ αυτό το επίπεδο
τής ερασιτεχνικής συγγραφικής δραστηριότητας,
- καλώς ή κακώς - συχνά παρακάμπτονται.
Οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι, συνήθως όμως
έχουν να κάνουν με την παράμετρο «χρόνος». Διότι ακόμα κι αν δεν έχει κανείς την πρωτογενή
πηγή (κάτι που για τον μέσο ερασιτέχνη παραγωγό
κειμένων πιθανότατα είναι και η πραγματικότητα),
μπορεί μέχρι ενός σημείου να την αναζητήσει
- σε κάποια βιβλιοθήκη λόγου χάρη. Όταν όμως
ούτε γι’ αυτό υπάρχει πάντοτε ο απαραίτητος χρόνος ή η δυνατότητα - ή ακόμα κι η διάθεση, αν θέλεις -
ε τότε προφανώς έχει κανείς δύο επιλογές: Ή να
αρκεστεί στις (δευτερογενείς ή τριτογενείς) πηγές
που έχει, ελέγχοντας βέβαια προηγουμένως
την αξιοπιστία τους, ή απλά … να μην γράφει. Ε κι αφού δεν πάει δα και για κανένα … Νόμπελ
Λογοτεχνίας, … γράφει! Στην ανάρτηση «Η σιωπή
των αμνών (Περί τού Αγίου Φωτός)» λόγου χάρη,
όλα αυτά τα στοιχεία που παραθέτω ασφαλώς και
δεν τα άντλησα από τις πρωτογενείς πηγές. Ούτε
βέβαια θα έτρεχα στους Αγίους Τόπους όπως έκανε
ο Καλοκύρης, για να ελέγξω ιδίοις όμμασιν τα αρχαία
ντοκουμέντα! Εδώ απλά εμπιστεύτηκα το κύρος και
την ειδημοσύνη τού συγγραφέα όπως βέβαια και
το γεγονός ότι ως ορθόδοξος χριστιανός δεν θα είχε
κανέναν λόγο να εκτεθεί εφευρίσκοντας ή παραποιώντας
πηγές. Άλλες φορές πάλι, ακόμα κι αν τυχαίνει να διαθέτω
την πρωτογενή πηγή (βιβλίο), προτιμώ να παραπέμπω
στον αντίστοιχο σύνδεσμο ώστε να μπορεί ο καθένας
να ελέγξει αμέσως την πληροφορία. Φυσικά υπάρχουν
κι άλλες παράμετροι που λαμβάνονται υπ’ όψιν.
Μερικές φορές για παράδειγμα ο περιορισμός
των πολλών διαφορετικών παραπομπών αποσκοπεί
στη αποσυμφόρηση τού κείμενου. Έτσι ακόμα κι αν
ο αναγνώστης παραπέμπεται στην ανάλυση κάποιου
«τρίτου», όπως χαρακτηριστικά λες, τα στοιχεία που
επικαλείται αυτός έχουν προηγουμένως ελεγχθεί.
Άλλοτε πάλι, κυρίως σε γλωσσ(ολογ)ικά ζητήματα,
συνήθως αποφεύγω να αναφέρω πηγές διότι
η διασταύρωση τέτοιου είδους αναφορών είναι, νομίζω,
πανεύκολη (λεξικά, διαδύκτιο κ.λπ.).

Από ’κει και πέρα φυσικά, ευνόητο είναι πως για
κάθε απορία ή διευκρίνιση είμαι ανά πάσα στιγμή
στη διάθεση τού κάθε φίλου για άμεση απάντηση.

Όσο για τους (γκούχου γκούχου ...) Freke και Gandy
και το βιβλίο τους «Τα μυστήρια τού Ιησού» που
σε κάποια κείμενα επικαλέστηκα ως πηγή, θα …
διαφωνήσω αρκετά με τον χαρακτηρισμό «αντικειμενικό»
που τού απέδωσες! Ίσα-ίσα που οι άνθρωποι σε πολλές
περιπτώσεις προκειμένου να πείσουν τον αναγνώστη
για την ορθότητα των απόψεών τους, δεν διστάζουν
να κάνουν το άσπρο-μαύρο εφευρίσκοντας ή
παραποιώντας ανερυθρίαστα τις (ΟΧΙ πάντα
πρωτογενείς) πηγές που οι ίδιοι με περίσσεια
αυταρέσκεια αλλά και θράσος μας προτρέπουν να
ελέγξουμε! Έτσι λοιπόν - για να περιοριστώ σε μερικά
μόνο ψεύδη που έχω σχολιάσει εδώ -, ούτε αυτά
που γράψανε για την υποτιθέμενη μιθραϊκή επιγραφή
στο Βατικανό ευσταθούν (1), ούτε η ρήση τού Διονύσου
περί «εντολής άνωθεν» (2), ούτε η αριθμητική αναφορά
περί 2000 μυστών πού εξαγνίζονταν στη θάλασσα
με τα χοιρίδια τους (3), ούτε, ούτε, ούτε ... Θα μου πεις,
αφού λοιπόν τους θεωρείς αναξιόπιστους, τότε γιατί
τους επικαλείσαι; Η απάντηση είναι βέβαια πολύ απλή:

Επικαλούμαι αποκλειστικά και μόνο στοιχεία που
αποδεδειγμένα αληθεύουν και ερμηνείες που - κατά
την απόλυτα υποκειμενική μου κρίση ασφαλώς -
ακούγονται πειστικές ή έστω ενδιαφέρουσες. Άλλο
το ένα, άλλο το άλλο, λοιπόν. Το μόνο πρόβλημα είναι
ότι πλέον δεν τους εμπιστεύομαι καθόλου. Τα 16 ευρώ
για τον «Γελαστό Ιησού» δηλαδή, ΔΕΝ πρόκειται να
τους τα χαλαλίσω!

Όσον αφορά τώρα το «Τρίτο Μάτι» και γενικότερα
τα περιοδικά εσωτερικής αναζήτησης, καταλαβαίνω
απόλυτα τι εννοείς. Όμως:

Σ’ ολόκληρο το blog επικαλέστηκα ως πηγή περιοδικό,
μόνο 5 φορές: από μία το «ΑΒΑΤΟΝ» και το «CRYPTO»
και τρεις το «ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ». Αναλυτικότερα τώρα,
το άρθρο τού «CRYPTO» ήταν γραμμένο από θεολόγο,
το απόσπασμα από το «ΑΒΑΤΟΝ» από ομιλία τού
Χριστόδουλου, το 1ο από το ΤΜ απόλυτα φιλοχριστιανικό
με ευρύτατα γνωστές (και συνεπώς όχι ουρανοκατέβατες)
θέσεις, το 2ο για τη Νευροθεολογία επίσης πολλαπλώς
διασταυρωμένο (διαδίκτυο, τηλεόραση, τώρα και βιβλίο),
ενώ για το τελευταίο με τις μαρμάρινες σινδόνες
τού Σανσεβέρο, πέραν του γεγονότος ότι τόσο
τα αγάλματα όσο και οι θρύλοι που συνδέονται μ’ αυτά
είναι απολύτως υπαρκτά και ανεξαρτήτως τού γεγονότος
ότι ελλείψει σχετικής βιβλιογραφίας δεν θα μπορούσα
να είχα επικαλεστεί κάποια διαφορετική πηγή, σε καμία
περίπτωση δεν υιοθέτησα αβασάνιστα τη θεωρία που
προβάλλεται στο περιοδικό. Ούτε βέβαια την απέρριψα.
Να, δες τι είχα γράψει στον επίλογο:

«Ελπίζω μόνο να μη σπεύσουν τώρα οι υποστηρικτές
τής Σινδόνης να μού καταλογίσουν αφέλεια και επιλεκτικό
σκεπτικισμό, διότι αυτό αυτομάτως θα τους έφερνε
αντιμέτωπους με τις ίδιες ακριβώς κατηγορίες! Εξάλλου
αυτό που στην πραγματικότητα επιδίωκα δεν ήταν να
αποδείξω ότι στη συγκεκριμένη ιστορία όντως έτσι
έχουν τα πράγματα, αλλά να επιστήσω την προσοχή
στο γεγονός ότι υπάρχουν και κάποιες άλλες σινδόνες
- μαρμάρινες αυτή τη φορά - που απ’ ότι τουλάχιστον
φαίνεται, καλύπτονται κι αυτές από ένα πέπλο
μυστηρίου. Έκανα δηλαδή απλώς τον συνήγορο
τού διαβόλου, αυτό είναι όλο.»

Σε κάποιον απολογητή δε που στο παρελθόν με είχε
ειρωνευτεί για το ίδιο ακριβώς θέμα, είχα γράψει:

«Σχετικά τώρα με τις “αφέλειες” από το “ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ”
που με ευκολία δέχομαι, γελάω γιατί μου θυμίζεις
τον πεθερό μου ο οποίος μόλις ακούσει οτιδήποτε
σχετικό με το συγκεκριμένο περιοδικό, βγάζει σπυράκια!
Άσχετα αν κάποια θέματα τα οποία σε ανύποπτο χρόνο
θίγονται εκεί, αργότερα όντως βγαίνουν στο προσκήνιο.
Για να ηρεμήσεις όμως, το ότι διαβάζω το ΤΜ, ασφαλώς
και δεν σημαίνει ότι καταπίνω αμάσητη οποιαδήποτε
ανοησία γράφεται εκεί! Στη βιβλιοθήκη μου θα βρει κανείς
οτιδήποτε: από σοβαρά ειδικά βιβλία μέχρι και τα …
ανέκδοτα τού Αργυρόπουλου για την … προβλεπτικότητα
τής ελληνικής γλώσσας και τις … 6.000.000 λέξεις,
κι από τους φτωχά τεκμηριωμένους ισχυρισμούς
τού Γρηγορομιχελάκη έως και πατερική θεολογία! Επί
τής ουσίας όμως, αν ξαναδιαβάσεις προσεκτικά αυτά
που σου έγραψα, θα δεις πως αυτό που επιδίωκα
δεν ήταν να σου αποδείξω ότι στη συγκεκριμένη ιστορία
τα πράγματα όντως έχουν όπως τα παρουσιάζει το άρθρο
στο περιοδικό, αλλά να σου επισημάνω ότι υπάρχουν
και κάποιες άλλες - μαρμάρινες αυτή τη φορά - σινδόνες
που απ’ ότι τουλάχιστον φαίνεται, καλύπτονται κι αυτές
με ένα πέπλο μυστηρίου. Έκανα δηλαδή απλώς
τον συνήγορο του διαβόλου, αυτό είναι όλο. Να, δες άλλη
μία φορά τι είχα γράψει:

“Αλήθεια; Ψέματα; Ποιος ξέρει; Όπως και να ’χει πάντως,
αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, είναι το ότι όπως
και στην περίπτωση των εκπληκτικών αγαλμάτων τού
Σανσεβέρο υπάρχουν - αν όχι αποδείξεις, τουλάχιστον
ισχυρές ενδείξεις, ότι κατά την κατασκευή τους
εφαρμόστηκαν μέθοδοι που δεν είμαστε σε θέση να
αναγνωρίσουμε και να εξηγήσουμε σήμερα, έτσι ακριβώς
θα μπορούσε να έχει συμβεί το ίδιο και με τη Σινδόνη
τού Τορίνο.”»

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος απολογητής
που σιγά μην έχανε την ευκαιρία να με ειρωνευτεί για την
αφέλεια μου, σε τουλάχιστον ένα άρθρο του που θυμάμαι
χαρακτηριστικά, παραπέμπει ο ίδιος (ουδόλως επικριτικά),
πού αλλού; Μα στο «ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ» φυσικά!!

Έτσι λοιπόν, δεν ξέρω αν σε κάλυψα, αγαπητέ Άδη, αλλά
κάπως έτσι έχουν τα πράγματα στη δική μου περίπτωση
αναφορικά με το ζήτημα τής βιβλιογραφίας.

Υ.Γ. Πιστεύεις όντως ότι δεν γράφω με επιθετική διάθεση;
Γιατί εγώ άλλη αίσθηση έχω. Σε μερικά άρθρα τουλάχιστον
όπως για παράδειγμα στο «Μπρρρ!!!!», ήταν τόσο έντονα
τα συναισθήματα που με διακατείχαν όταν έγραφα, που
αν μπορούσα θα ’χα μπουκάρει στην οθόνη φώναζοντας:
«Τι λέτε ρεεε;; Επικοινωνείτε;;»!


Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ

(1) (βλ. «Λάβετε, φάγετε ...» - ποιος το είπε τελικά;)

(2) (βλ. Ο δίκαιος και ο δυνάστης)

(3) (βλ. Οι δαίμονες και οι ... τετράποδες μπριζόλες),

Hades είπε...

(έχουμε και τούτο 'δω, αλλά δεν έχω προλάβει ακόμη... Σϋντομα όμως.. :) )

Hades είπε...

Να ξεκινήσω από το τέλος: θεωρώ πως άλλο πράγμα η "απεικόνιση" των συναισθημάτων (τύπου ξυπνάτε ρεεεεεεεεεεεεεε -θα το έθετα εγώ! :):) ) κι άλλο η επιθετική γραφή. Τουλάχιστον σε όσα έχω διαβάσει έως τώρα, επιθετική γραφή δεν έχω δει. Μπορεί στα υπόλοιπα που δεν έχω προλάβει (γιατί ασχολείσαι με θέματα που με ενδιαφέρουν αρκετά) να είσαι, αίμα, άμμος, σπαθί και τσεκούρι... Ε, αν έπεσα στα πιο μετριοπαθή μόνο με τυχαίες επιλογές, τότε καλά θα κάνω να παίξω τζόκερ σύντομα! :):):)

Για τα Μυστήρια του Ιησού εννούσα κάτι άλλο: όπως θα έχεις καταλάβει -διότι κι εσύ βλέπω το ίδιο κάνεις- δεν περιμένω από ένα βιβλίο να μου σχηματίσει προσωπική άποψη. Τη δική μου άποψη τη σχηματίζω εγώ. Για να με βοηθήσει ένα βιβλίο σε κάτι τέτοιο πάντα βλέπω τις πηγές του και κοιτάζω την αντικειμενικότητά του. ΕΞάλλου -συγγνώμη αν δεν το θυμάμαι καλά, διότι πάει πολύς καιρός από τότε που διάβασα αυτό το βιβλίο- κάπου προς το τέλος λένε ότι "πριν 2000 χρόνια μπήκε η εποχή του Ιχθύος, εξ ου και τα ΙΧΘΥΣ κλπ. Με την έλευση του 21 αιώνα αλλάζουμε πλέον, φεύγουμε απ'τον ΙΧΘΥ και μπαίνουμε στο -δεν θυμάμαι που- οπότε μήπως είναι ευκαιράι για μιαν ακόμη αλλαγή;"
Ή κάπως έτσι τέλος πάντων τα έλεγαν, με αυτό το νόημα όμως, Είναι προφανές ότι και οι δύο τους θα γούσταραν τρελά να αποτελέσουν αρχηγούς μιας νέας τάξης πραγμάτων (απ'υτές που γενικά μισώ). Όντως οι προσωπικές τους θέσεις φτάνουν να είναι έως και αστείες κάποιες φορές, το γνωρίζω αυτό και συμφωνώ μαζί σου. Γι'αυτό και έκανα ολόκληρο σχόλιο σχετικά με τα βιβλία τρίτων.
Το οποίο ελπίζω να συνδύασες με αυτό που έγραψα σε κάποιο άλλο σημείο: ότι ακριβώς επειδή η θεματολογία σου με ενδιαφέρει, θέλω να κατανοήσω και τον τρόπο λειτουργίας σου κιόλας. Δεν είναι ξεψείρισμα, ανάλυση των απόψεών σου είναι (για δική μου υποβοήθηση).

Για την ώρα αυτά τα ολίγα διότι πρέπει να την κάνω... Θα επανέλθω.
Α, και αν μπορείς, στείλε μου ένα μέηλ σε περικαλώ, διότι δεν το είδα το δικό σου πουθενά και θέλω να σε ρωτήσω κάτι.

Ανώνυμος είπε...

Δες και αλλον έναν χαζεμενο http://gexrag.blogspot.com/2007/09/blog-post.html

Κώστας είπε...

Σ’ ευχαριστώ φίλε για την ενσιαφέρουσα υπόδειξη σου, αλλά…
κοίτα…, επειδή το Σαββατοκύριακο αυτό δεν ήταν και το
καλύτερό μου, δεν νομίζω ότι έχω τις ψυχικές δυνάμεις να
ασχοληθώ και με τόσο βαριές περιπτώσεις. Καταλαβαίνεις...,
το τάιμινγκ δεν είναι το σωστό… ;-)

gexrag είπε...

Οι φλυαρίες και οι αλλοπρόσσαλες αναλύσεις απήυδησαν του πιστούς και φεύγουν από την εκκλησία.

Σαν αγάπη προς τα καλά σας λόγια θα σας δώσω την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ερμηνία του "πίστευε και μη ερεύνα" για να μην κυκλοφορείτε στα σκοτάδια με μαύρο μπουφάν. Το μαύρο δεν φαίνεται την νύχτα και η όμορφη κυρίακόντεψε να σας πατήσει κύρις κώστα.

Το "πίστευε και μη ερεύνα' είναι αναφορά στην ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ.
Αν ερευνάς αυτό αποτελεί σημάδι ότι ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΑΛΗΘΙΝΑ και ο Θεός δεν θέλει τις θρησκείες αλλά όπως διδάσκεται στα ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΑ θρησκευτικά την ΑΓΝΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΑ ΠΙΣΤΗ.

Ο Θεός γνωρίζοντας ότι ο Λόγος Του ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ δεν νοιάζεται αν θα ερευνήσεις αφού με την έρευνα μπρείς να φτάσεις σε αυτόν.

Επέλεξα το σημείο όπου χλευάστηκα από κάποιον ανώνυμο να σου δείξω ότι οι Ιερείς ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ σωστά την Θεολογία. Αν ψάξεις στο windowslive θα βρεις κάποιον ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ Θεολόγο ο οποίος θα σου λύσει πολλές απορίες και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με εμένα. Θα τον βρεις με το ψευδόνυμο st ή κάπως έτσι.

Μελέτησε φίλε μου τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή και τα Άπαντα αυτού. Εκεί θα βρεις επίσης πολλές απαντήσεις καθώς και στον Ιερό Χρισόστομο.

Εμένα ξέρεις που θα με βρεις ελπίζω για να με ρωτήσεις για όσα γράφω και όχι για να με χλευάσεις.

Μπορεί να εγκατέλειψα τα φόρουμ αλλά ακόμη περιφέρομαι και δίνω λίγες απαντήσεις που ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ Ιερείς να δώσουν.

Κώστας είπε...

Αγαπητέ gexrag,

ό,τι και να πεις, έχεις δίκιο. Μπορεί με τη γρήγορη ματιά που έριξα στη σελίδα
σου, να μην βρήκα κανένα σημείο σύγκλισης -να μου έπεσαν βαριά αυτά που
γράφεις, για να το πω λαϊκά-, όμως το ειρωνικό αυτό σχόλιο δεν έπρεπε να
το κάνω. Ειλικρινά ζητάω συγγνώμη. Ήταν απλώς μια ατυχής στιγμή. Όπως
φερ’ ειπείν όταν χαρακτηρίζουμε κάποιο φαγητό που δεν μας άρεσε «αηδία»,
κι ο μάγειρας τυχαίνει να κάθεται… ακριβώς δίπλα! Ο μακαρίτης ο πατέρας
μου είχε ερωτηθεί κάποτε από έναν φίλο του πώς έβρισκε την καινούργια
του φιλενάδα. Ανυποψίαστος λοιπόν ο πατέρας μου και με τη χαλαρή
διάθεση που χαρακτηρίζει τις συζητήσεις τέτοιου είδους, τού απάντησε:
«Καλή είναι, αν και λιγάκι… αλλήθωρη!». Ε τελικά ο φίλος του παντρεύτηκε
την κοπέλα και δεν… ξαναμίλησε ποτέ στον πατέρα μου!!

Καλή σου νύχτα και συγγνώμη και πάλι!!

Άθεος είπε...

Εγώ δεν θα κάνω κριτική γιατί δεν μου κτύπησε κάτι στραβά αν και τις επόμενες μέρες θα σε εξετάσω καλύτερα. Μόλις σε ανακάλυψα!
Φαίνεσαι πάντως ξύπνιος και γι αυτό προσπάθησε να κρατήσεις στο blog σου το πραγματικό σου ύφος και προσωπικότητα, μην πτοείσαι από κακές κριτικές!

Κώστας είπε...

Αχ φίλε Άθεε… Είσαι πολύ ευγενικός! Αν ήταν έτσι τα ταράγματα… Προχωρώντας
στα ενδότερα τού μπλογκ θα… καταλάβεις.

Άθεος είπε...

Η αλήθεια Κώστα είναι ότι βιάστηκα… κατάλαβα όμως ότι υπάρχουν και χριστιανοί ευγενικοί, αν και μερικοί από αυτούς διαφέρουν τόσο πολύ από τους άλλους, τους πολλούς, που δεν γνωρίζουν τίποτα και με το παραμικρό βρίζουν! Είσαι ιδιόμορφος και ευγενικός άνθρωπος. Να είσαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Κώστα χαίρεται,

Ανακάλυψα το blog σου εδώ και αρκετούς μήνες, αλλά δεν το έχω παρακολουθήσει για καιρό. Και επειδή τελευταία ψάχνομαι σε θέματα στα οποία αναφέρεται το μπλογκ σου είπα να ασχοληθώ γιατί φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον.

Τώρα θα ήθελα να μου πεις (αν θες φυσικά) πώς ακριβώς χαρακτηρίζεις το εαυτό σου; Άθεο, άθρησκο; Τι;

Κώστας είπε...

Φίλε (φίλη;) Bloodnot,

όπως πρόσφατα έγραψα και σε κάποιον άλλο φίλο, δεν μπορώ να πω ότι η αθεΐα
με εκφράζει απόλυτα. Δεν είμαι δηλαδή αυτό που λέμε δηλωμένος άθεος. Εγώ απλώς
ακολουθώντας τη φωνή τού ενστίκτού μου και τής λογικής μου, δηλώνω ότι δεν μπορώ
να έχω ιδέα περί τού μυστηρίου τής ύπαρξής μας. Αδυνατώ. Δεν γνωρίζω. Αυτό όμως
για το οποίο είμαι πεπεισμένος -προσοχή: απλώς πεπεισμένος- είναι ότι ούτε εκείνοι
που πιστεύουν πως γνωρίζουν, έχουν δίκιο. Και αυτό το έχω αποδείξει εδώ μέσα,
νομίζω, αρκούντως.

Αναλυτικότερες σκέψεις τώρα σχετικά με το τι ΠΕΡΙΠΟΥ (δεν) πιστεύω, μπορείς να
διαβάσεις στην ανάρτηση Νο 42 (Περί Θεού: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα).

Σ’ ευχαριστώ για την επικοινωνία.

Επίσημοι, δεδηλωμένοι και... επιστημονικώς τεκμηριωμένοι αναγνώστες:

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...
Αν θέλετε να σχολιάσετε το... ασχολίαστο, επισκεφτείτε το μπλογκ του Διαγόρα! (Κλικ στην εικόνα)

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...
Τον ήλιο, ρεεεεεεεεε - τον ήλιο!!

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε
Μα καλά, τι λένε τα άτομα;
Λεμούριος (πρωτεύον θηλαστικό):

Τι;; «Μόνο οι γυναίκες έχουν παρθενικό υμένα»; Μα καλά, πάνε καλά οι άνθρωποι;
Κι ο δικός μου δηλαδή τι είναι;




«Αγιο φως»: ουρανόθεν ή...

Απόσπασμα από την Ευχή για το «άγιο φως»:

«[…] παρακαλούμεν και δεόμεθά σου, Παναγιότατε Δέσποτα, όπως αναδείξης
αυτό αγιασμού δώρον και ΠΑΣΗΣ ΘΕЇΚΗΣ ΣΟΥ ΧΑΡΙΤΟΣ ΠΕΠΛΗΡΩΜΕΝΟΝ,
διά της χάριτος τού Παναγίου και φωτοφόρου Τάφου σου˙[…] Αμήν».

Ερώτηση κρίσεως:


Έχει ανάγκη ένα εξώκοσμο φως που υποτίθεται πως κατέρχεται θαυματουρχικά
απευθείας από την άκτιστη χάρη τού Θεού, τη μεσολάβηση τού Παναγίου Τάφου
ή οποιαδήποτε ειδική δέηση, για να πλημυρίσει μ’ αυτό από το οποίο εξ ορισμού
θα έπρεπε
ήδη να… ξεχείλιζε;

Πόθεν;

Υπέρμαχοι τού «αγίου φωτός»:

Το ότι ο Πατριάρχης βρίσκεται μόνος μέσα στο κουβούκλιο δεν έχει καμία απολύτως
σημασία ούτε και είναι επιχείρημα, αφού η Ακοίμητη Κανδήλα που υπάρχει μέσα,
τη συγκεκριμένη μέρα είναι ΣΒΗΣΤΗ!

Π. Γ. Μεταλληνός:

«[…] Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. (380) μαρτυρείται απ’ την Αιθερία, μια Ισπανίδα που πήγε
και προσκύνησε, ότι υπάρχει η ακοίμητος κανδήλα στον άγιο τάφο.
Πιστεύω λοιπόν
και καταλήγω, όταν υπάρχει πίστις και χάρις Θεού στον συγκεκριμένο Πατριάρχη,
γίνεται το θαύμα. Όταν δεν υπάρχει πίστις, μπορεί η κανδήλα να χρησιμοποιηθεί
γι’ αυτό...».




Δεν περιγράφω άλλο!

Φωτιά στα μπατζάκια μας...

Φωτιά στα μπατζάκια μας...
Αχ βρε παλιόπαιδο, Ιγκόρ...

... φωτιές που μας άναψες!

Τσάμπα το μπουγέλο…

Στην ιστορία τού Κατακλυσμού ο Θεός τιμώρησε τους ανθρώπους για κάτι που όπως
μετά ΡΗΤΑ ομολόγησε
,
ήταν απλώς μέσα στη φύση τους! Το ήξερε λοιπόν αυτό, κι όμως
τους έπνιξε. Όλους! Μαζί και τα ζώα. Και τους έπνιξε επειδή, λέει, … μετάνιωσε (!!) που
τους είχε φτιάξει! Για να μετανιώσει μετά… εκ νέου και να παραδεχθεί ότι βασικά… δεν
έπρεπε να είχε μετανιώσει εξαρχής! Κι όλα αυτά από έναν…
προγιγνώσκοντα θεό!!

Λοιπόν, δεν πιστεύω κάποιος από εσάς να κατάλαβε τίποτα, ε;

Όπως αναφέρει το Κατά Μάρκον Δ´ 10-12, όταν κάποτε οι μαθητές ρώτησαν
τον Χριστό γιατί δίδασκε με παραβολές, αυτός έδωσε αυτολεξεί την εξής απάντηση:
«Σ’ εσάς δόθηκε η δυνατότητα να γνωρίσετε τα μυστήρια τής βασιλείας τού Θεού˙
σ’ εκείνους δε έξω όλα δίνονται με παραβολές ώστε οι βλέποντες να βλέπουν αλλά
να μην αναγνωρίζουν, και οι ακούοντες ν’ ακούν, αλλά να μην αντιλαμβάνονται,
μην τυχόν και μετανοήσουν και τους συγχωρεθούν τα αμαρτήματά τους».

Με το χέρι στην καρδιά: πώς ακριβώς θα χαρακτηρίζατε εσείς έναν δάσκαλο (Ιησούς)
που σύμφωνα με τα ίδια τα λεγόμενά του, διδάσκει επίτηδες με πολύπλοκο τρόπο
(παραβολές) με στόχο κάποιοι μαθητές του -πιθανότατα οι περισσότεροι- παρότι
παρακολουθούν το μάθημα, να μην μπορούν να καταλάβουν τίποτα, στερούμενοι έτσι
τις όποιες θεωρητικές ελπίδες θα είχαν («μην τυχόν και») να αντεπεξέλθουν στις υψηλές
απαιτήσεις («μετανοήσουν») και να πετύχουν («συγχωρεθούν»);

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;
Dirne: Μη με βλέπετε έτσι… Εγώ κάποτε ήμουν… παρθένα!
Χριστιανοί για ν’ αποδυναμώσουν την εβραϊκή λέξη bethulah που θα έπρεπε κανονικά να υπήρχε στη θέση τού almah «νεάνις», εάν η περίφημη προφητεία τού Ησαΐα όντως έθετε στο επίκεντρο μια… ανέγγιχτη παρθένο:



«Αλλά και στις γλώσσες των άλλων λαών της Μ. Ανατολής η αντίστοιχη της λέξης bethulah δεν σημαίνει απαραίτητα την (με την βιολογική σημασία) παρθένα. Για παράδειγμα, στα Ακκαδικά η λέξη batultu σημαίνει κυρίως μια ηλικιακή ομάδα. Μόνο σε συγκεκριμένα πλαίσια σημαίνει την παρθένα. Στα κείμενα της Ουγκαρίτ, η λέξη btlt είναι συνήθης χαρακτηρισμός για την Anat, την γυναίκα του Βάαλ. Σε αραμαϊκά κείμενα διαβάζουμε για γυναίκα, btwlt, η οποία είναι επίτοκος (σε τοκετό).»



Και τώρα προσέξτε απίστευτη περίπτωση-λουκούμι από τα Γερμανικά:



Η λέξη Dirne ξεκίνησε από μιαν αμάρτυρη γερμανική ρίζα με τη σημασία «παρθένος», συνέχισε στα Παλαιογερμανικά με την ίδια ακριβώς σημασία, υπέστη αργότερα σημασιακή διεύρυνση αλλάζοντας σε «νεαρό κορίτσι» κι εν συνεχεία σε «υπηρέτρια», για να ξεπέσει τελικά σε... «ΠΟΡΝΗ»!! Οι μεταβολές αυτές δε, συντελέσθηκαν εντός μιας, αν όχι μικρότερης, το λιγότερο ίσης χρονικής περιόδου με τις αντίστοιχες σημασιακές αλλαγές που εμφάνισε η σημιτική λέξη, και μάλιστα σε αντίθεση μ’ αυτήν, οι μεταβολές δεν έλαβαν χώρα σε συγγενείς μεν, διαφορετικές δε γλώσσες (Ακκαδικά, Ουγκαριτικά, Αραμαϊκά, Εβραϊκά) αλλά εντός τού ΙΔΙΟΥ γλωσσικού συστήματος (Γερμανικά)!







Θα... καλοπεράσετε, παλιόπαιδα!

Κολιτσάρας:

«
Είναι σπάνια η περίπτωση που ο Θεός τιμωρεί τα αθώα τέκνα για τις αδικίες των
γονέων τους˙ και αν καμιά φορά τα τιμωρεί
το κάνει για να ανταμείψει τα τέκνα πιο
πλουσιοπάροχα στην μέλλουσα ζωή. Ο Θεός όμως τιμωρεί την κακία μέχρι τρίτης
και τετάρτης γενεάς
εφ’ όσον οι απόγονοι μιμούνται την κακία των προγόνων τους
και μισούν τον Θεό. Διαφορετικά ο Θεός είναι πάντοτε δίκαιος, αν και
είναι απόκρυφες
σε μας οι βουλές Του».


Δηλαδή, για να κάνουμε… μετάφραση τής μετάφρασης και ερμηνεία τής ερμηνείας,
ΝΑΙ, ενίοτε τιμωρούνται ΚΑΙ ΑΘΩΟΙ
για τα ανομήματα των ασεβών προγόνων τους
(1η πρόταση), ΟΧΙ, ποτέ δεν τιμωρούνται αθώοι απόγονοι (2η πρόταση), αν και
ποτέ
δεν ξέρεις
(3η πρόταση)!!

Είναι λοιπόν ή δεν είναι το θέμα για… LoL;


Φτιαγμένη από το... πουθενά!!

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Οι ανόητοι οι αρχαίοι Έλληνες να πιστεύουν πως τα περίφημα διοπετή ομοιώματα
έπεφταν κατ’ ευθείαν από τον ουρανό,
συστημένα με αποστολέα τον ίδιο τον Δία…
Ρε τους βλάκες…

Απάντηση:

Σσσσσς! Αχειροποίητα!

.

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Πόσο ανόητοι ήταν αυτοί οι ειδωλολάτρες οι αρχαίοι Έλληνες με τις δεισιδαίμονες
φαντασιοπληξίες τους περί αγαλμάτων που
μιλούσαν, χαμογελούσαν, μετακινούνταν
από μόνα τους, προστάτευαν και… πετούσαν φωτιές
όταν βέβηλοι επιχειρούσαν να τα
απομακρύνουν από τον ιερό τόπο λατρείας τους! Μα είναι ποτέ δυνατόν να πίστευαν
τέτοια πράγματα;

Απάντηση:

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ποια απάντηση θα ταίριαζε για την περίπτωσή τους.
Να απαντήσουμε λαϊκιστί με το κλασικό «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα!»; Ή να
τους υπενθυμίσουμε καλύτερα ότι «στο σπίτι τού κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί!»;
Μήπως πάλι να πάρουμε το «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» ή καλύτερα την
περίφημη ρήση τού Ιησού περί κάρφους και… δοκού εν τω οφθαλμώ ημών; Ή μήπως
όλα αυτά μαζί; Διότι πώς αλλιώς θα πρέπει ν’ απαντήσει κανείς σε ανθρώπους που
τολμάνε και σχολιάζουν ειρωνικά τα παραπάνω, όταν στο ίδιο το σύστημα πίστης
που ασπάζονται κι ακολουθούν , «υπάρχουν»… δακρυροούσες
και -Θεός φυλάξοι!-
αιμοροούσες Παναγίες,
ιστορίες (γι’ αγρίους) περί εικόνων που θαυματουργικά…
φεγγοβολούσαν, μιλούσαν, κουνούσαν τα δάχτυλά τους και… τηλεμεταφέρονταν
από
το ένα μέρος στο άλλο; Έλεος, δηλαδή! Έλεος!

Θαύμα!

Θαύμα!
Πώς ένα διαδικτυακό τρολάρισμα μετατράπηκε εν μια νυκτί σε... θαύμα!

Να 'ταν η ζήλια ψώρα...

Φανταστείτε δηλαδή να ΜΗΝ είχε... παρρησία!

Παραφρονήστε ελεύθερα:

1ον : Η αειμεσιτεύουσα Παναγία ως μητέρα τού Χριστού έχει παρρησία ενώπιον του.
2ον :
Η Παναγία στον γάμο τής Κανά το μόνο που είπε ήταν: «Δεν εχουν άλλο κρασί».
3ον : Ο Χριστός παρά την… παρρησία τής μητέρας του,
την αποπήρε!
4ον
: Αυτό συνέβη επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Χριστός μιλούσε ως Θεός
.........και απλώς απαίτησε από τη φυσική του μητέρα τον προσήκοντα σεβασμό.
5ον :
Η Παναγία… ανάγκασε (!) τον Χριστό να κάνει το θαύμα πρόωρα.
6ον : Ο Χριστός συνεπώς έκανε κάτι παρά την αρχική του πρόθεση ۬ επηρεάστηκε
.........
και άλλαξε γνώμη!
7ον :
Ο Χριστός είναι… προγιγνώσκων και… άτρεπτος!
8ον :
Όχι, όχι: ο Χριστός, είπαμε, στη συγκεκριμένη περίπτωση δε μιλούσε ως άνθρωπος,
.........αλλά… ως Θεός!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Άφθαρτος!!

Άφθαρτος!!
Γειά σας! Με βρήκαν στην Κίνα, είμαι περίπου... 3000 ετών, αταρίχευτος, μα όχι... άγιος!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Was ist Wahrheit?

Sprechen Sie Deutsch? Dann klicken Sie doch mal hier rein!

Ευχαριστούμε!

Ευχαριστούμε!