..
Αγαπητοί φίλοι, καλωσορίσατε στο διαδικτυακό τσαρδί μου!
Ελπίζω παρά την έλλειψη ιδιαιτέρων ανέσεων να νιώσετε όλοι σαν στο σπίτι σας!
Μπορείτε επίσης μετά, αν θέλετε, να περάσετε και δίπλα
στα τραγούδια που αγαπώ.
Εκεί έχει μόνο... μουσική!

τι εστιν αλήθεια;

Πιλάτος (Κατά Ιωάννην, ΙΗ΄ 38)

Αναλυτικός κατάλογος

..
128. Anybody home?
127. Που λέτε, λοιπόν, πάτερ Γεώργιε…
126. «Άγιο φως» (και η κουβέντα συνεχίζεται...)
125. Το θαύμα είναι η... ευχή που... αγιάζει το φως!! (deutsch hier)
124. Το «τι εστιν αλήθεια;» και στα Γερμανικά!
123. Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου...
122. Τρία πουλάκια κάθονταν…
121. Μεταξύ θρησκοληψίας και παράνοιας
120. Απρόσκλητοι σε μια χριστιανική χώρα...
119. «Άγιο Φως»: η άλλη όψη τού νομίσματος (deutsch hier)
118. Ποιο ήταν το... θαύμα
117. Οι... άσφαιρες «πύρινες σφαίρες» (deutsch hier)
116. Αστραπές και κεραυνοί (στου φακού μας το γυαλί)... (deutsch hier)
115. Φωτιά στα μπατζάκιά μας...
114. Περί τής προφητείας τού Ησαΐα (Εμπλουτ. αναδημ.)
113. Το χρονικό μιας κωλοτούμπας...
112. Περί τού «αγνώστου θεού» (Αναδημ.)
111. Μπεεεεεε!! (Κάτω τα κεφάλια ωρέ χριστιανοί!)
110. Εγκλωβισμένοι στη ζώνη τού Λυκόφωτος…
109. Τo κάψιμο τού Καρνάβαλου… (Περί «υιών ποιητών»)
108. Άντε βρε, χρόνια πολλά!
107. Η μαρτυρία τού Τάκιτου
106. Home alone 2
105. Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός...
104. Η μαρτυρία τού Πλινίου τού Νεοτέρου
103. Η μαρτυρία τού Σουητώνιου
102. Cute Christmas Cartoon
101. Unheilig - Kling Glöckchen ... vom Album
100. Ο γυμνός νεανίσκος στή Γεσθημανή
..99. Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα...
..98. Βίντεο: Καλόπουλος vs. π. Καρπαθίου
..97. Τι εμοί και σοί (κοινώς, τη ρόκα σου εσύ!);
..96. Μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνση
..95. Μπαμ και κάτω (Περί τού Τάε Κβον Ντο)
..94. Ορθόδοξη κβαντική φυσική και τα μυαλά στα κάγκελα!
..93. Λυπάμαι, αλλά δε γίνεται αλλιώς!
..92. Η αμαρτωλή ιστορία μιας απογραφής
..91. Κυριακή γιορτή και σχόλη, να ’ταν η βδομάδα όλη…
..90. Μυρώστε με ν’... αγιάσω!
..89. Μέχρι να... παγώσει η κόλαση...
..88. H αειμεσιτεύουσα Βασίλισσα των Ουρανών
..87. Περί τού Ιωάννη τού Ριγολόγου
..86. Βίντεο με τον Μεταλληνό: Αξίζει να το δεις!
..85. Είμαστε και σε... κρίσιμη ηλικία...
..84. Η αβάσταχτη ελαφρότητα τού απολογήσθαι
..83. Αποκαλυπτήρια (Sit back and enjoy the show!)
..82. Περί... υιών
..81. Περί «γεννητού» και «κτιστού» (και… «ποιητού»)
..80. Παιδιά, έχουμε γενέθλια!
..79. Τον αναγνωρίζετε;
..78. Ένα... φοβερά δύσκολο… απλό ερώτημα!!
..77. Προβληματισμών συνέχεια...
..76. Προβληματισμοί...
..75. Ανοίξτε κανένα παράθυρο, ρε παιδιά!
..74. ΜΟΝΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (HOME ALONE)
..73. Δάσκαλε, για ρίξε ένα... repeat σε παρακαλώ!
..72. Αχαχαχαχαχαχα!
..71. Τα παιδιά τού Ζεβεδαίου ποιον είχαν πατέρα;
..70. Chicken Techno
..69. Εύτυχος και Ελπήνωρ (Αν έχεις... τύχη διάβαινε!)
..68. Περί τής γνωστής-άγνωστης εξέγερσης
..67. Η αναγκαιότητα τής πίστης
..66. Το μυστήριο τού Βαραββά
..65. Ω Αυτοκράτορ, εγρήγορας ή καθεύδης;
..64. Τα κινητά σας, ρεεεεε!!
..63. Προς Ο.Ο.Δ.Ε. (Περί του Αγίου Φωτός)
..62. Ο σωστός τρόπος να κάνεις τον σταυρό σου!
..61. Περί του Τιμίου Ξύλου
..60. Περί της αναγκαιότητας τού κακού
..59. Περί του «Πίστευε και μη ερεύνα»
..58. DEPECHE MODE - «Βlasphemous rumours»
..57. Κωδικός «Λαντσιάνο»
..56. Περί των… «γνωστών αγνώστων»
..55. Περί εικόνων
..54. Ισορροπημένη ανισορροπία ή… ανισόρροπη ισορροπία;
..53. Το χρονικό μιας... κλωνοποίησης
..52. Λάιονελ Ρότσιλντ - η περιπέτεια ενός όρκου
..51. Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
..50. Merry Christmas Mr. Bean
..49. Προς κέντρα λακτίζειν
..48. Ο δίκαιος και ο δυνάστης
..47. Μια υπέροχη Κυριακάτικη εμπειρία ...
..46. Οι Δέκα Πληγές τού ... Ιπούουερ!
..45. Με τα δυο χεράακια, πλάθω σκ*****άακια...
..44. Γκρρρρ!!! Αυτό δεν είναι δυνατόν!!!!!!
..43. For yooour eyes onlyyyyy ...
..42. Περί Θεού: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα
..41. Περί Κυρίλλου και Υπατίας τής Αλεξανδρινής
..40. «Λάβετε, φάγετε ...» - ποιος το είπε τελικά;
..39. Οι βολεμένοι μικροαστοί τής θρησκευτικής πίστης
..38. Life: press DELETE
..37. Μεταξύ πατέρα και γιού
..36. Ρε παιδιά, μήπως έχει κανείς την ... ακριβή ώρα;
..35. O Ελισαίος, οι αρκούδες και οι ... αρκουδιές!
..34. Η διάβαση της Ερυθράς και ο … Ρα!
..33. Περί … «αλλοτρίων» θαυμάτων
..32. Η μάχη για τους … «αναποφάσιστους»
..31. Οι ... Χριστιανοαντιγιαχβεβουδιστοϊνδουιστές
..30. Καλησπέρα, γιατρέ ... Είμαι ο ... Απόλλων!!
..29. Μπρρρρ!!!
..28. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 1 !!!
..27. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 3 !!!
..26. Ο απαγχονισμός τής ... κοινής λογικής
..25. (Γενικά) περί αντιφάσεων
..24. Βασίλεψε ο ήλιος (και ... νίκησε ο Δαβίδ!)
..23. Τα ... ακριβώς 153 (υπόπτου προελεύσεως) ψάρια
..22. Οι δαίμονες και οι ... τετράποδες μπριζόλες
..21. Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα
..20. Περί θεοπνευστίας
..19. Η μυστηριώδης Σινδόνη τού Τορίνο
..18. Περιέχει η Γένεση προφητείες γιά την Αποκάλυψη;
..17. Να ζει κανείς ή να μη ζει ... (Περί Αδάμ και Εύας) ...
..16. Η δημιουργία των πτηνών
..15. Εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά (και η φαντασία...
........δεινοσαύρους
..14. Άμοιρε άνθρωπε, τι σού ’μελλε να πάθεις!
..13. Ρουάχ -φύσηξε ο άνεμος (μας πήρε και ... μας σήκωσε)!
..12. Ολική έκλειψη ηλίου, σελήνης και ... νοημοσύνης
..11. Οι κατά ... φαντασίαν γνωρίζοντες
..10. Η σιωπή των αμνών (Περί τού Αγίου Φωτός)
...9. Η πινακίδα Ι.Ν.Β.Ι.
...8. Θεïκό σχέδιο ή … σατανική αντιγραφή;
...7. Δάσκαλε που δίδασκες ...
...6. Η καραμέλα των «ανθρωπομορφικών εκφράσεων»
...5. Περί «δημοκρατικότητας»
...4. Όλα συγχωρούνται; - Μμμ, δε νομίζω.
...3. Ο (διάτρητος) παρθενικός υμένας
...2. ΗΣΑΪΑΣ, Ζ΄ 14 - παρθένος(= ανέγγιχτη) ή ...
.......παρθένος (= νεάνις);
...1. Συγγνώμη, δεν μπορώ να περιμένω άλλο πια!

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007

Προς κέντρα λακτίζειν

...............................................
Την προηγουμένη φορά μιλήσαμε για τις ύποπτες ομοιότητες που υπάρχουν ανάμεσα στη βιβλική ιστορία της σύλληψης και δίκης του Ιησού και την αντίστοιχη του Διονύσου όπως αυτή περιγράφεται στην τραγωδία Βάκχαι του Ευριπίδη. Με αφορμή, λοιπόν, μιαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυση του Hades που διάβασα χθες για το ίδιο περίπου θέμα, θα ’θελα να συμπληρώσω ένα ακόμα στοιχείο που μπορεί να βάλει κάποιον σε σκέψεις. Πρόκειται για τους στίχους 794-795 όπου ο διωκόμενος Διόνυσος παραινεί τον θεομάχο διώκτη του Πενθέα να μη «λακτίζει προς κέντρα», να μην κλωτσάει, δηλαδή, πάνω σε κεντριά βάζοντας τα με τον θεό:..
«θύοιμ’ αν αυτώ μάλλον ή θυμούμενος προς κέντρα λακτίζοιμι θνητός ων θεώ.».
Το ενδιαφέρον στοιχείο εδώ, λοιπόν, είναι ότι η συγκεκριμένη έκφραση «προς κέντρα λακτίζειν» απαντά και στις Πράξεις των Αποστόλων, ΚΣΤ´, 14 όπου ένας άλλος διωκόμενος θεός -αυτή τη φορά ο Ιησούς- παραινεί με τον ίδιον ακριβώς τρόπο τον θεομάχο διώκτη του (Σαούλ-Παύλο) να μην «κλωτσάει πάνω σε κεντριά»: «Σαούλ Σαούλ, τι με διώκεις; Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν..

Σύμπτωση; Μάλλον απίθανο. Η επίμαχη φράση που -τουλάχιστον από τον 1ο μεταχριστιανικό αιώνα και μετά (1)- χαρακτηρίζεται σαφώς παροιμιακή υποδηλώνοντας έναν άνισο, μάταιο αγώνα απέναντι σε κάποιον ισχυρότερο, απαντά εκτός από τις Βάκχες και σε άλλα προχριστιανικά κείμενα όπως για παράδειγμα στον Αγαμέμνονα τού Αισχύλου, 1624 -και εδώ με θεομαχικά συμφραζόμενα- ή στους Πυθιόνικους τού Πινδάρου, 2.94 διατυπωμένη στον ενικό («ποτί κέντρον δέ τοι λακτιζέμεν»). Παρότι δε η φράση αυτή καθαυτή ήταν τόσο διαδεδομένη που η χρησιμοποίησή της από μεταγενέστερους συγγραφείς σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «ύποπτη», θεωρείται βέβαιο ότι στην περίπτωση των Πράξεων ποτέ δεν ειπώθηκε από τον Ιησού, αλλά όντως ξεπατικώθηκε από τις Βάκχες όπου όπως είδαμε, κυριαρχεί το ίδιο θεματικό πλαίσιο θεομάχου διώκτη-διωκόμενου θεού! Και αυτό το αναγνωρίζουν ακόμα και χριστιανοί (2). Ο κληρικός και καθηγητής Ιστορίας Δημ. Κωνσταντέλος για παράδειγμα επισημαίνει ότι «ο ευαγγελιστής Μάρκος χρησιμοποιεί στοιχεία από την αρχαία ελληνική δραματική τέχνη που επικρατούσαν τότε στο ελληνιστικό περιβάλλον […] δια να μεταδώσει ένα ισχυρό ευαγγελικό μήνυμα και παρουσιάζει τον Ιησούν Χριστόν με τέτοιο τρόπο ώστε να τον κάμει αντιληπτόν σε Έλληνες αναγνώστες». Αναφερόμενος δε στην επίμαχη φράση που μας απασχολεί, γράφει:.
Λίαν ενδιαφέρουσα είναι η περιγραφή που κάνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς διά την μεταστροφή τού Παύλου εις τον Χριστιανισμό. Εις τον δρόμο προς την Δαμασκό ο Παύλος είδε να τον περιλούει ένα λαμπρό φως και, καθώς έπεσε χαμαί, ήκουσε μια φωνή να του λέγει: “Σαούλ, Σαούλ τι μέ διώκεις, σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν” (Πρ.26.24). Το προς “κέντρα λακτίζειν” ήτο Ελληνική παροιμιακή φράσις και εσήμαινε το να μάχεσαι κατά της βουλήσεως των θεών. Εις τον “Προμηθέα Δεσμώτη”, ο Ωκεανός συμβουλεύει τον Προμηθέα να δείξει ταπείνωσι και υπακοή στο θέλημα του βασιλέως των θεών διότι η ανυποταγή είναι σαν να λακτίζεις καρφιά “ουκούν έμειγε χρώμενος διδασκάλω προς κέντρα κώλον εκτενείς”. Εις τον “Αγαμέμνονα” ο χορός συμβουλεύει τον Αίγιστο, “προς κέντρα μη λάκτιζε, μη παίσας μογής”.

Λοιπόν, θα είμαι ειλικρινής κι ας χαρακτηριστώ κακόπιστος: το γεγονός ότι εδώ μεταξύ δύο μόλις παραδειγμάτων χρήσης αναφέρθηκε η ταυτόσημη μεν, πάντως όχι ίδια έκφραση «προς κέντρα κώλον εκτείνειν», και όχι η πολύ γνωστότερη (αλλά «περίεργη») από τις Βάκχες, δεν μ’ αρέσει καθόλου. Μα καθόλου!

..

Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ
..
[1] Διογενιανός από την Ηράκλεια του Πόντου («προς κέντρα λακτίζεις· δήλη η παροιμία»)
..
[2] σελ. 81-82


..
..

7 σχόλια:

Hades είπε...

Λοιπόν, η ανάλυση είναι πάρα πολύ ωραία, δομημένη και μελετημένη. Και είανι σημαντικό το ότι φαίνεται πως δεν την έγραψες στο πόδι. Έχει όμως ένα σημαντικό πρόβλημα: την έχεις αδικήσει από μόνος σου.
Να σου πω τι εννοώ: προσπάθησε να δεις την όλη ανάλυσή σου, αλλά από ένα άλο πρίσμα: αυτό του γεγονότος.
Τι εννοώ...

Όπως σωστά λες, η συγκεκριμένη έκφραση ουσιαστική ήταν κάτι σαν παροιμία. Αυτό από μόνο του ουσιαστικά δύναται να ακυρώσει ολόκληρη την ανάλυση, διότι με αυτήν την λογική ο οποιοσδήποτε μεταγενέστερος θα έπρεπε να ξέρει τι έχουν πει οι προγενέστεροι ώστε να πει κάτι άλλο και αν μην κατηγορηθεί για το'ο,τιδήποτε.
Αν όμως δεις τα πάντα υπό την οπτική γωνία του γεγονότος, δηλαδή τον διωκώμενο θεό, αυτομάτως η φράση αποκτά άλλη διάσταση. Το γεγονός δηλαδή ότι ουσιαστικά από τον διωκώμενο θεό προέρχεται η ρήση είναι η εκπληκτική ομοιότητα. Το ότι η ρήση είναι κοινή, είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα.

Χμ, και κάτι άλλο: μην ξεχνάς πως τα ευαγγέλια δεν γράφτηκαν όλα την ίδιαν περιοδο. Αν δεν με απατά η μνήμη μου το "αυθεντικό" είναι του Μάρκου. Τα υπόλοιπα είναι μεταγενέστερα, με νεώτερο όλων του Ιωάννου. Ως εκ τουτου, μην αποκλείεις το γεγονός η συγκεκριμένη έκφραση να επρόκειτο να αποδοθεί εξαρχής στον Χριστό, αλλά στη συνέχεια γι άλλους λόγους να αποδόθηκε σε άλλον. Απλά, εάν την εν λόγω φράση την είχε πει ο Χριστός τότε θα υπήρχε μια ακόμη μεγαλύτερη ομοιότητα. :)

Κώστας είπε...

Φίλε Άδη,

κατ’ αρχάς να σ’ ευχαριστήσω για την ενεργή συμμετοχή σου
στο «ταπεινό» αυτό blog. Τα σχόλια, βλέπεις, εδώ παρά την
- για τα δικά μου δεδομένα - ικανοποιητική επισκεψιμότητα,
έχουν μάλλον … συλλεκτική αξία, αν μου επιτραπεί επί τη
ευκαιρία να εκφράσω ένα μικρό παραπονάκι.

Επί τής ουσίας όμως, δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα που
ακριβώς εστιάζεται η - σαφώς καλοπροαίρετη - κριτική σου.
Πιθανόν να μου διαφεύγει κάποια σημαντική λεπτομέρεια
και γι’ αυτό να μην αντιλαμβάνομαι αυτό που εννοείς۠ ίσως
πάλι αυτό να ισχύει από την αντίθετη, δηλαδή εγώ να μην
έγινα αντιληπτός σ’ αυτά που εννοούσα. Όπως και να ’χει,
τοποθετούμαι επί των παρατηρήσεων σου, έτσι όπως εγώ
τις κατάλαβα, κι αν κρίνεις απαραίτητη κάποια διόρθωση
ή διευκρίνιση, απλά κάν’ την!

Λοιπόν, έχουμε και λέμε:

Επισημαίνεις ότι το γεγονός πως η επίμαχη έκφραση
«προς κέντρα λακτίζειν» αποτελούσε παροιμιακή φράση
«από μόνο του ουσιαστικά δύναται να ακυρώσει ολόκληρη
την ανάλυση, διότι με αυτήν την λογική ο οποιοσδήποτε
μεταγενέστερος θα έπρεπε να ξέρει τι έχουν πει
οι προγενέστεροι ώστε να πει κάτι άλλο και να μην
κατηγορηθεί για το οτιδήποτε.».

Αυτό λοιπόν που δεν καταλαβαίνω εδώ, είναι αυτός
καθαυτός ο λόγος τής επισήμανσης σου. Αφού κι εγώ
ο ίδιος αυτό ακριβώς δεν έγραψα; Να, για δες το πάλι:

«Παρότι δε η φράση αυτή καθαυτή ήταν τόσο διαδεδομένη
που η χρησιμοποίησή της από μεταγενέστερους συγγραφείς
σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί
«ύποπτη», (…)».

Συνεπώς δεν νομίζω να είπα εδώ κάτι διαφορετικό απ’ αυτό
που λες εσύ. Με τη διαφορά ότι παρ’ ότι η φράση είχε
θεομαχικό υπόστρωμα ήδη από τα μέσα τουλάχιστον
τής ύστερης προχριστιανικής χιλιετίας, ειδικά στις Βάκχες
δεν εκφράζει απλώς αντίσταση στο θέλημα των θεών,
αλλά κάτι παραπάνω: ΔΙΩΞΗ! Ο Πενθέας ΔΙΩΚΕΙ τον
Διόνυσο όπως ακριβώς ο Σαούλ δίωκε τον Χριστό.
Αυτό ακριβώς επισήμανα και στη συνέχεια τής
ημιτελούς περιόδου που παρέθεσα παραπάνω:

«(…) θεωρείται βέβαιο ότι στην περίπτωση των Πράξεων
ΠΟΤΕ δεν ειπώθηκε από τον Ιησού, αλλά όντως
ξεπατικώθηκε από τις Βάκχες όπου όπως είδαμε κυριαρχεί
το ίδιο θεματικό πλαίσιο θεομάχου διώκτη - διωκόμενου
θεού! Και αυτό το αναγνωρίζουν ακόμα και χριστιανοί.»

Διαβάζοντας δε τη συνέχεια των παρατηρήσεων σου,
και συγκεκριμένα την προτροπή σου να δω το θέμα
από την οπτική γωνία τού γεγονότος, ότι δηλαδή
«ουσιαστικά από τον διωκόμενο θεό προέρχεται
η ρήση» και ότι αυτή «είναι η εκπληκτική ομοιότητα»,
κόλλησα πια εντελώς! Δεν ξέρω πού ακριβώς έχει γίνει
η παρανόηση, αλλά ειλικρινά δεν βλέπω τι διαφορετικό
είπα εγώ! Νομίζω, αυτό ακριβώς έγραψα. Επισήμανα
κατά πρώτον τη θεματική ομοιότητα και στη συνέχεια
τη μορφολογική. Ε τώρα βέβαια, δεν πήγα τόσο μακριά
ώστε να ισχυριστώ ότι το όλο ευαγγελικό γεγονός
δεδομένων των δύο προαναφερθέντων ομοιοτήτων
στην πραγματικότητα ποτέ δεν συνέβη, εξέφρασα
ωστόσο ξεκάθαρα τον προβληματισμό μου («θα ’θελα
να συμπληρώσω ένα ακόμα στοιχείο που δύναται
να εμβάλλει κάποιον σε σκέψεις», «το γεγονός ότι εδώ
μεταξύ δύο μόλις παραδειγμάτων χρήσης αναφέρθηκε
η ταυτόσημη μεν, πάντως όχι ίδια έκφραση “προς κέντρα
κώλον εκτείνειν”, και ΟΧΙ η πολύ γνωστότερη [αλλά
“περίεργη”] από τις Βάκχες, δεν μ’ αρέσει καθόλου.
Μα καθόλου!» και τέλος «ετικέτα: Χμμμμ …»).

Ολοκληρώνοντας, το ίδιο - ίσως και περισσότερο -
με προβλημάτισε ο επίλογος σου και ειδικότερα
οι τρεις τελευταίες προτάσεις όπου λες πως δεν
θα πρέπει να αποκλείω «το γεγονός η συγκεκριμένη
έκφραση να επρόκειτο να αποδοθεί εξαρχής στον Χριστό,
αλλά στη συνέχεια γι’ άλλους λόγους να αποδόθηκε σε
άλλον. Απλά, εάν την εν λόγω φράση την είχε πει ο Χριστός
τότε θα υπήρχε μια ακόμη μεγαλύτερη ομοιότητα.»
Το ερώτημα μου λοιπόν εδώ είναι το εξής: Μα καλά …
ο Χριστός δεν την είπε; Γιατί λοιπόν λες «εάν την
είχε πει ο Χριστός»;;!! Και σε ποιον «άλλον» αποδόθηκε
τελικά;; Ειλικρινά εδώ αδυνατώ να παρακολουθήσω
τον συλλογισμό σου. Δεν ξέρω αν μου διαφεύγει
κάποια καταραμένη λεπτομέρεια και γι’ αυτό
δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις ή αν εσύ κάπου
μπερδεύτηκες, ελπίζω όμως στη συνέχεια να
αποσαφηνιστεί η όλη παρανόηση. Αυτό μια φορά που
πέραν πάσης αμφισβήτησης ισχύει και που ακριβώς
γι’ αυτόν τον λόγο έγραψα στο κείμενό μου, είναι ότι
η φράση που στις Βάκχες αποδόθηκε στον
διωκόμενο Διόνυσο, τέσσερεις αιώνες αργότερα
αποδόθηκε στον επίσης διωκόμενο Ιησού (και ΟΧΙ
σε κάποιον «άλλο»!).

Περιμένω με ενδιαφέρον τυχόν διευκρινίσεις γιατί
είμαι πολύ περίεργος να δω πού ακριβώς έγινε
το μπέρδεμα! Τα λέμε.

Hades είπε...

Λοιπόν, κοίτα τι πρόβλημα δημιουργώ συχνότατα: την ώρα που γράφω έχω άλλα 5 σχετικά πράγματα στο μυαλό μου, από τα οποία το καθένα αντιστοχεί σε άλλα 3 κ.ο.κ. Με αποτέλεσμα συχνά-πυκνά να παρουσιάζονται πολλά κενά στους συλλογισμούς μου. Κάπως έτσι, σε... εριξα θύμα των δικών μου (γραπτών) κενών κι εδώ (πλάκα, πλάκα, έχω κάπου αρχείο με παλιά κείμενά μου όπου υπάρχουν απίστευτα νοηματικά... άλματα μέσα, αφού εγώ ναι μεν στο μυαλό μου τα είχα πλήρη αλλά γράφοντας...ε, καταλαβαίνεις! :) Αν τα βρω θα πέσει πολύ γέλιο). Δεν είναι ότι κάποια σημεία δεν τα κατάλαβες. Εγώ δεν τα παρέθεσα σφαιρικά.
Βασικά, ως προς το κυριότερο του επίκεντρου, θεωρώ αυτό που έγραψα στην αρχή: έχεις κάνει μιαν εξαιρετική ανάλυση, την οποίαν εκτιμώ ότι κατά κάποιον τρόπο αδίκησες. Δεν ξέρω γιατί, έτσι μου φάνηκε, ειλικρινά στο λέω. Αν δηλαδή αντί να περιστρεφόταν γύρω από την φράση, περιστρεφόταν γύρω από το συμβάν.
Ίσως να σε ξενίζει λίγο η θέση μου -και ειλικρινά τη λέω τελείως καλοπροαίρετα- αλλά είναι και ολίγον φιλοσοφικό το ζήτημα (πλην της ιστορικής πτυχής) και έχει να κάνει και με την προσωπική άποψη του καθενός. Μπορεί δηλαδή εσύ εν τέλει να προσπαθούσες να το πας στο συμβάν, κι εγώ να εστίασα στη φράση. Και τελικά να είναι απλά ιδέα μου το περί αυτοαδικίας.

Όπως και να'χει, δε νομίζω να έχει τελικα΄και μεγάλη σημασία. Το κείμενο είναι όντως εξαιρετικό, άσχετα από ποια οπτική γωνία το δει κανείς.

Α, κι αναφορικά με την επισκεψιμότητα, καλά κρασιά... Λίγοι και καλοί αντί για πολλούς και κάφρους... :)

Κώστας είπε...

Ω ναι! Απ’ την άλλη όμως μ’ ενδιαφέρει να ακούω και την άποψη
τής άλλης πλευράς - αρκεί βέβαια να μην είναι διανθισμένη με
κάθε λογής … κοσμητικά επίθετα!

Υ.Γ. Μόλις τώρα εντόπισα στο τελευταίο μου σχόλιο έναν …
φριχτό βαρβαρισμό που πιθανότατα προήλθε από λάθος
αντιγραφής-επικόλλησης. Έτσι λοιπόν αποσύρω απολογούμενος
το τερατώδες «προαναφερθΕΝΤΩΝ ομοιοτήτων» και το
αντικαθιστώ με το - για πολλούς εξίσου τερατώδες, αλλά
πάντως σωστό! - «προαναφερθΕΙΣΩΝ ομοιοτήτων»!!!

Hades είπε...

Από την άλλη όμως από τη στιγμή που πήρες απόφαση να ασχοληθείς με τέτοια κείμενα κι αναλύσεις, καλά θα κάνεις να συνηθίσεις και στα κοσμιτικά, και στις κατηγορίες, και στη λάσπη...
Στάνταρ αυτό.
Διότι μην ξεχνάς το εξής σημαντικό: ασχολείσαι με θέμα τέτοιο που χτυπάει αυτόματα σε ευαίσθητες χορδές του νεοΈλληνα (διότι παραλληλίζονται με τις ανθελληνικές συνωμοσιολάγνες ιστορίες που έχουν ως στόχο να εκμηδενίσουν τον Ελληνισμό διαλύοντας την ορθοδοξία κλπ, κλπ, κι ως γνωστόν η ιστορία αυτή πουλάει πολύ στην Ελλάδα). Άρα όταν θ'αρχίσουν οι λάσπες δεν πρόκειται κανείς να κοιτάξει τι έχεις γράψει κι αν έχεις δίκιο. Όλοι θα διαβάσουν τις λάσπες μόνο, κι αυτές θα είναι που θα μείνουν.

Ανώνυμος είπε...

Μήπως σε πείραξε που ο Χριστός μίλησε στα ελληνικά. Είναι γνωστό ότι ο Παύλος ήταν Ρωμαίος Πολίτης και κατείχε άριστα την ελληνική παιδία.
Ο Χριστός του μίλησε στη γλώσσα που καταλάβαινε ο Παύλος. Και αυτή ήταν η γλώσσα όλων των αρχαίων ελληνων, λόγιων και μή.
Απλά τα πράγματα και μη τα φτιάχνεις όλα όπως σε συμφέρει να τα φιτάχνεις.

Κώστας είπε...

Μάλιστα… Να μην τα φτιάχνω όλα «όπως με συμφέρει». Εντάξει λοιπόν. Δε θα τα
φτιάχνω όπως συμφέρει εμένα ۬ θα τα φτιάχνω όπως συμφέρει… εσάς. Αυτό δεν
είναι άλλωστε το δίκαιο; Άλλωστε το επιχείρημα που επικαλέστηκες είναι ακλόνητο.
Ο Τριαδικός Θεός όπως και ο πρώην συναίτερος του, και νυν αντίπαλος, Σατανάς,
δεν κολλάνε στις ξένες γλώσσες, έτσι δεν είναι; Η επικοινωνία με τον ένα ή τον
άλλο τρόπο είναι διασφαλισμένη. Ο κατηραμένος όφις γιά παράδειγμα, προφανώς
μίλησε στη Εύα σε μια διάλεκτο που τής ήταν κατανοητή (καλημέρα φίλε, Άδη).
Ή ίσως η Εύα ήταν ερπετόφωνη…

Επίσημοι, δεδηλωμένοι και... επιστημονικώς τεκμηριωμένοι αναγνώστες:

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...
Αν θέλετε να σχολιάσετε το... ασχολίαστο, επισκεφτείτε το μπλογκ του Διαγόρα! (Κλικ στην εικόνα)

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...
Τον ήλιο, ρεεεεεεεεε - τον ήλιο!!

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε
Μα καλά, τι λένε τα άτομα;
Λεμούριος (πρωτεύον θηλαστικό):

Τι;; «Μόνο οι γυναίκες έχουν παρθενικό υμένα»; Μα καλά, πάνε καλά οι άνθρωποι;
Κι ο δικός μου δηλαδή τι είναι;




«Αγιο φως»: ουρανόθεν ή...

Απόσπασμα από την Ευχή για το «άγιο φως»:

«[…] παρακαλούμεν και δεόμεθά σου, Παναγιότατε Δέσποτα, όπως αναδείξης
αυτό αγιασμού δώρον και ΠΑΣΗΣ ΘΕЇΚΗΣ ΣΟΥ ΧΑΡΙΤΟΣ ΠΕΠΛΗΡΩΜΕΝΟΝ,
διά της χάριτος τού Παναγίου και φωτοφόρου Τάφου σου˙[…] Αμήν».

Ερώτηση κρίσεως:


Έχει ανάγκη ένα εξώκοσμο φως που υποτίθεται πως κατέρχεται θαυματουρχικά
απευθείας από την άκτιστη χάρη τού Θεού, τη μεσολάβηση τού Παναγίου Τάφου
ή οποιαδήποτε ειδική δέηση, για να πλημυρίσει μ’ αυτό από το οποίο εξ ορισμού
θα έπρεπε
ήδη να… ξεχείλιζε;

Πόθεν;

Υπέρμαχοι τού «αγίου φωτός»:

Το ότι ο Πατριάρχης βρίσκεται μόνος μέσα στο κουβούκλιο δεν έχει καμία απολύτως
σημασία ούτε και είναι επιχείρημα, αφού η Ακοίμητη Κανδήλα που υπάρχει μέσα,
τη συγκεκριμένη μέρα είναι ΣΒΗΣΤΗ!

Π. Γ. Μεταλληνός:

«[…] Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. (380) μαρτυρείται απ’ την Αιθερία, μια Ισπανίδα που πήγε
και προσκύνησε, ότι υπάρχει η ακοίμητος κανδήλα στον άγιο τάφο.
Πιστεύω λοιπόν
και καταλήγω, όταν υπάρχει πίστις και χάρις Θεού στον συγκεκριμένο Πατριάρχη,
γίνεται το θαύμα. Όταν δεν υπάρχει πίστις, μπορεί η κανδήλα να χρησιμοποιηθεί
γι’ αυτό...».




Δεν περιγράφω άλλο!

Φωτιά στα μπατζάκια μας...

Φωτιά στα μπατζάκια μας...
Αχ βρε παλιόπαιδο, Ιγκόρ...

... φωτιές που μας άναψες!

Τσάμπα το μπουγέλο…

Στην ιστορία τού Κατακλυσμού ο Θεός τιμώρησε τους ανθρώπους για κάτι που όπως
μετά ΡΗΤΑ ομολόγησε
,
ήταν απλώς μέσα στη φύση τους! Το ήξερε λοιπόν αυτό, κι όμως
τους έπνιξε. Όλους! Μαζί και τα ζώα. Και τους έπνιξε επειδή, λέει, … μετάνιωσε (!!) που
τους είχε φτιάξει! Για να μετανιώσει μετά… εκ νέου και να παραδεχθεί ότι βασικά… δεν
έπρεπε να είχε μετανιώσει εξαρχής! Κι όλα αυτά από έναν…
προγιγνώσκοντα θεό!!

Λοιπόν, δεν πιστεύω κάποιος από εσάς να κατάλαβε τίποτα, ε;

Όπως αναφέρει το Κατά Μάρκον Δ´ 10-12, όταν κάποτε οι μαθητές ρώτησαν
τον Χριστό γιατί δίδασκε με παραβολές, αυτός έδωσε αυτολεξεί την εξής απάντηση:
«Σ’ εσάς δόθηκε η δυνατότητα να γνωρίσετε τα μυστήρια τής βασιλείας τού Θεού˙
σ’ εκείνους δε έξω όλα δίνονται με παραβολές ώστε οι βλέποντες να βλέπουν αλλά
να μην αναγνωρίζουν, και οι ακούοντες ν’ ακούν, αλλά να μην αντιλαμβάνονται,
μην τυχόν και μετανοήσουν και τους συγχωρεθούν τα αμαρτήματά τους».

Με το χέρι στην καρδιά: πώς ακριβώς θα χαρακτηρίζατε εσείς έναν δάσκαλο (Ιησούς)
που σύμφωνα με τα ίδια τα λεγόμενά του, διδάσκει επίτηδες με πολύπλοκο τρόπο
(παραβολές) με στόχο κάποιοι μαθητές του -πιθανότατα οι περισσότεροι- παρότι
παρακολουθούν το μάθημα, να μην μπορούν να καταλάβουν τίποτα, στερούμενοι έτσι
τις όποιες θεωρητικές ελπίδες θα είχαν («μην τυχόν και») να αντεπεξέλθουν στις υψηλές
απαιτήσεις («μετανοήσουν») και να πετύχουν («συγχωρεθούν»);

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;
Dirne: Μη με βλέπετε έτσι… Εγώ κάποτε ήμουν… παρθένα!
Χριστιανοί για ν’ αποδυναμώσουν την εβραϊκή λέξη bethulah που θα έπρεπε κανονικά να υπήρχε στη θέση τού almah «νεάνις», εάν η περίφημη προφητεία τού Ησαΐα όντως έθετε στο επίκεντρο μια… ανέγγιχτη παρθένο:



«Αλλά και στις γλώσσες των άλλων λαών της Μ. Ανατολής η αντίστοιχη της λέξης bethulah δεν σημαίνει απαραίτητα την (με την βιολογική σημασία) παρθένα. Για παράδειγμα, στα Ακκαδικά η λέξη batultu σημαίνει κυρίως μια ηλικιακή ομάδα. Μόνο σε συγκεκριμένα πλαίσια σημαίνει την παρθένα. Στα κείμενα της Ουγκαρίτ, η λέξη btlt είναι συνήθης χαρακτηρισμός για την Anat, την γυναίκα του Βάαλ. Σε αραμαϊκά κείμενα διαβάζουμε για γυναίκα, btwlt, η οποία είναι επίτοκος (σε τοκετό).»



Και τώρα προσέξτε απίστευτη περίπτωση-λουκούμι από τα Γερμανικά:



Η λέξη Dirne ξεκίνησε από μιαν αμάρτυρη γερμανική ρίζα με τη σημασία «παρθένος», συνέχισε στα Παλαιογερμανικά με την ίδια ακριβώς σημασία, υπέστη αργότερα σημασιακή διεύρυνση αλλάζοντας σε «νεαρό κορίτσι» κι εν συνεχεία σε «υπηρέτρια», για να ξεπέσει τελικά σε... «ΠΟΡΝΗ»!! Οι μεταβολές αυτές δε, συντελέσθηκαν εντός μιας, αν όχι μικρότερης, το λιγότερο ίσης χρονικής περιόδου με τις αντίστοιχες σημασιακές αλλαγές που εμφάνισε η σημιτική λέξη, και μάλιστα σε αντίθεση μ’ αυτήν, οι μεταβολές δεν έλαβαν χώρα σε συγγενείς μεν, διαφορετικές δε γλώσσες (Ακκαδικά, Ουγκαριτικά, Αραμαϊκά, Εβραϊκά) αλλά εντός τού ΙΔΙΟΥ γλωσσικού συστήματος (Γερμανικά)!







Θα... καλοπεράσετε, παλιόπαιδα!

Κολιτσάρας:

«
Είναι σπάνια η περίπτωση που ο Θεός τιμωρεί τα αθώα τέκνα για τις αδικίες των
γονέων τους˙ και αν καμιά φορά τα τιμωρεί
το κάνει για να ανταμείψει τα τέκνα πιο
πλουσιοπάροχα στην μέλλουσα ζωή. Ο Θεός όμως τιμωρεί την κακία μέχρι τρίτης
και τετάρτης γενεάς
εφ’ όσον οι απόγονοι μιμούνται την κακία των προγόνων τους
και μισούν τον Θεό. Διαφορετικά ο Θεός είναι πάντοτε δίκαιος, αν και
είναι απόκρυφες
σε μας οι βουλές Του».


Δηλαδή, για να κάνουμε… μετάφραση τής μετάφρασης και ερμηνεία τής ερμηνείας,
ΝΑΙ, ενίοτε τιμωρούνται ΚΑΙ ΑΘΩΟΙ
για τα ανομήματα των ασεβών προγόνων τους
(1η πρόταση), ΟΧΙ, ποτέ δεν τιμωρούνται αθώοι απόγονοι (2η πρόταση), αν και
ποτέ
δεν ξέρεις
(3η πρόταση)!!

Είναι λοιπόν ή δεν είναι το θέμα για… LoL;


Φτιαγμένη από το... πουθενά!!

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Οι ανόητοι οι αρχαίοι Έλληνες να πιστεύουν πως τα περίφημα διοπετή ομοιώματα
έπεφταν κατ’ ευθείαν από τον ουρανό,
συστημένα με αποστολέα τον ίδιο τον Δία…
Ρε τους βλάκες…

Απάντηση:

Σσσσσς! Αχειροποίητα!

.

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Πόσο ανόητοι ήταν αυτοί οι ειδωλολάτρες οι αρχαίοι Έλληνες με τις δεισιδαίμονες
φαντασιοπληξίες τους περί αγαλμάτων που
μιλούσαν, χαμογελούσαν, μετακινούνταν
από μόνα τους, προστάτευαν και… πετούσαν φωτιές
όταν βέβηλοι επιχειρούσαν να τα
απομακρύνουν από τον ιερό τόπο λατρείας τους! Μα είναι ποτέ δυνατόν να πίστευαν
τέτοια πράγματα;

Απάντηση:

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ποια απάντηση θα ταίριαζε για την περίπτωσή τους.
Να απαντήσουμε λαϊκιστί με το κλασικό «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα!»; Ή να
τους υπενθυμίσουμε καλύτερα ότι «στο σπίτι τού κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί!»;
Μήπως πάλι να πάρουμε το «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» ή καλύτερα την
περίφημη ρήση τού Ιησού περί κάρφους και… δοκού εν τω οφθαλμώ ημών; Ή μήπως
όλα αυτά μαζί; Διότι πώς αλλιώς θα πρέπει ν’ απαντήσει κανείς σε ανθρώπους που
τολμάνε και σχολιάζουν ειρωνικά τα παραπάνω, όταν στο ίδιο το σύστημα πίστης
που ασπάζονται κι ακολουθούν , «υπάρχουν»… δακρυροούσες
και -Θεός φυλάξοι!-
αιμοροούσες Παναγίες,
ιστορίες (γι’ αγρίους) περί εικόνων που θαυματουργικά…
φεγγοβολούσαν, μιλούσαν, κουνούσαν τα δάχτυλά τους και… τηλεμεταφέρονταν
από
το ένα μέρος στο άλλο; Έλεος, δηλαδή! Έλεος!

Θαύμα!

Θαύμα!
Πώς ένα διαδικτυακό τρολάρισμα μετατράπηκε εν μια νυκτί σε... θαύμα!

Να 'ταν η ζήλια ψώρα...

Φανταστείτε δηλαδή να ΜΗΝ είχε... παρρησία!

Παραφρονήστε ελεύθερα:

1ον : Η αειμεσιτεύουσα Παναγία ως μητέρα τού Χριστού έχει παρρησία ενώπιον του.
2ον :
Η Παναγία στον γάμο τής Κανά το μόνο που είπε ήταν: «Δεν εχουν άλλο κρασί».
3ον : Ο Χριστός παρά την… παρρησία τής μητέρας του,
την αποπήρε!
4ον
: Αυτό συνέβη επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Χριστός μιλούσε ως Θεός
.........και απλώς απαίτησε από τη φυσική του μητέρα τον προσήκοντα σεβασμό.
5ον :
Η Παναγία… ανάγκασε (!) τον Χριστό να κάνει το θαύμα πρόωρα.
6ον : Ο Χριστός συνεπώς έκανε κάτι παρά την αρχική του πρόθεση ۬ επηρεάστηκε
.........
και άλλαξε γνώμη!
7ον :
Ο Χριστός είναι… προγιγνώσκων και… άτρεπτος!
8ον :
Όχι, όχι: ο Χριστός, είπαμε, στη συγκεκριμένη περίπτωση δε μιλούσε ως άνθρωπος,
.........αλλά… ως Θεός!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Άφθαρτος!!

Άφθαρτος!!
Γειά σας! Με βρήκαν στην Κίνα, είμαι περίπου... 3000 ετών, αταρίχευτος, μα όχι... άγιος!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Was ist Wahrheit?

Sprechen Sie Deutsch? Dann klicken Sie doch mal hier rein!

Ευχαριστούμε!

Ευχαριστούμε!