..
Αγαπητοί φίλοι, καλωσορίσατε στο διαδικτυακό τσαρδί μου!
Ελπίζω παρά την έλλειψη ιδιαιτέρων ανέσεων να νιώσετε όλοι σαν στο σπίτι σας!
Μπορείτε επίσης μετά, αν θέλετε, να περάσετε και δίπλα
στα τραγούδια που αγαπώ.
Εκεί έχει μόνο... μουσική!

τι εστιν αλήθεια;

Πιλάτος (Κατά Ιωάννην, ΙΗ΄ 38)

Αναλυτικός κατάλογος

..
128. Anybody home?
127. Που λέτε, λοιπόν, πάτερ Γεώργιε…
126. «Άγιο φως» (και η κουβέντα συνεχίζεται...)
125. Το θαύμα είναι η... ευχή που... αγιάζει το φως!! (deutsch hier)
124. Το «τι εστιν αλήθεια;» και στα Γερμανικά!
123. Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου...
122. Τρία πουλάκια κάθονταν…
121. Μεταξύ θρησκοληψίας και παράνοιας
120. Απρόσκλητοι σε μια χριστιανική χώρα...
119. «Άγιο Φως»: η άλλη όψη τού νομίσματος (deutsch hier)
118. Ποιο ήταν το... θαύμα
117. Οι... άσφαιρες «πύρινες σφαίρες» (deutsch hier)
116. Αστραπές και κεραυνοί (στου φακού μας το γυαλί)... (deutsch hier)
115. Φωτιά στα μπατζάκιά μας...
114. Περί τής προφητείας τού Ησαΐα (Εμπλουτ. αναδημ.)
113. Το χρονικό μιας κωλοτούμπας...
112. Περί τού «αγνώστου θεού» (Αναδημ.)
111. Μπεεεεεε!! (Κάτω τα κεφάλια ωρέ χριστιανοί!)
110. Εγκλωβισμένοι στη ζώνη τού Λυκόφωτος…
109. Τo κάψιμο τού Καρνάβαλου… (Περί «υιών ποιητών»)
108. Άντε βρε, χρόνια πολλά!
107. Η μαρτυρία τού Τάκιτου
106. Home alone 2
105. Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός...
104. Η μαρτυρία τού Πλινίου τού Νεοτέρου
103. Η μαρτυρία τού Σουητώνιου
102. Cute Christmas Cartoon
101. Unheilig - Kling Glöckchen ... vom Album
100. Ο γυμνός νεανίσκος στή Γεσθημανή
..99. Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα...
..98. Βίντεο: Καλόπουλος vs. π. Καρπαθίου
..97. Τι εμοί και σοί (κοινώς, τη ρόκα σου εσύ!);
..96. Μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνση
..95. Μπαμ και κάτω (Περί τού Τάε Κβον Ντο)
..94. Ορθόδοξη κβαντική φυσική και τα μυαλά στα κάγκελα!
..93. Λυπάμαι, αλλά δε γίνεται αλλιώς!
..92. Η αμαρτωλή ιστορία μιας απογραφής
..91. Κυριακή γιορτή και σχόλη, να ’ταν η βδομάδα όλη…
..90. Μυρώστε με ν’... αγιάσω!
..89. Μέχρι να... παγώσει η κόλαση...
..88. H αειμεσιτεύουσα Βασίλισσα των Ουρανών
..87. Περί τού Ιωάννη τού Ριγολόγου
..86. Βίντεο με τον Μεταλληνό: Αξίζει να το δεις!
..85. Είμαστε και σε... κρίσιμη ηλικία...
..84. Η αβάσταχτη ελαφρότητα τού απολογήσθαι
..83. Αποκαλυπτήρια (Sit back and enjoy the show!)
..82. Περί... υιών
..81. Περί «γεννητού» και «κτιστού» (και… «ποιητού»)
..80. Παιδιά, έχουμε γενέθλια!
..79. Τον αναγνωρίζετε;
..78. Ένα... φοβερά δύσκολο… απλό ερώτημα!!
..77. Προβληματισμών συνέχεια...
..76. Προβληματισμοί...
..75. Ανοίξτε κανένα παράθυρο, ρε παιδιά!
..74. ΜΟΝΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (HOME ALONE)
..73. Δάσκαλε, για ρίξε ένα... repeat σε παρακαλώ!
..72. Αχαχαχαχαχαχα!
..71. Τα παιδιά τού Ζεβεδαίου ποιον είχαν πατέρα;
..70. Chicken Techno
..69. Εύτυχος και Ελπήνωρ (Αν έχεις... τύχη διάβαινε!)
..68. Περί τής γνωστής-άγνωστης εξέγερσης
..67. Η αναγκαιότητα τής πίστης
..66. Το μυστήριο τού Βαραββά
..65. Ω Αυτοκράτορ, εγρήγορας ή καθεύδης;
..64. Τα κινητά σας, ρεεεεε!!
..63. Προς Ο.Ο.Δ.Ε. (Περί του Αγίου Φωτός)
..62. Ο σωστός τρόπος να κάνεις τον σταυρό σου!
..61. Περί του Τιμίου Ξύλου
..60. Περί της αναγκαιότητας τού κακού
..59. Περί του «Πίστευε και μη ερεύνα»
..58. DEPECHE MODE - «Βlasphemous rumours»
..57. Κωδικός «Λαντσιάνο»
..56. Περί των… «γνωστών αγνώστων»
..55. Περί εικόνων
..54. Ισορροπημένη ανισορροπία ή… ανισόρροπη ισορροπία;
..53. Το χρονικό μιας... κλωνοποίησης
..52. Λάιονελ Ρότσιλντ - η περιπέτεια ενός όρκου
..51. Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
..50. Merry Christmas Mr. Bean
..49. Προς κέντρα λακτίζειν
..48. Ο δίκαιος και ο δυνάστης
..47. Μια υπέροχη Κυριακάτικη εμπειρία ...
..46. Οι Δέκα Πληγές τού ... Ιπούουερ!
..45. Με τα δυο χεράακια, πλάθω σκ*****άακια...
..44. Γκρρρρ!!! Αυτό δεν είναι δυνατόν!!!!!!
..43. For yooour eyes onlyyyyy ...
..42. Περί Θεού: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα
..41. Περί Κυρίλλου και Υπατίας τής Αλεξανδρινής
..40. «Λάβετε, φάγετε ...» - ποιος το είπε τελικά;
..39. Οι βολεμένοι μικροαστοί τής θρησκευτικής πίστης
..38. Life: press DELETE
..37. Μεταξύ πατέρα και γιού
..36. Ρε παιδιά, μήπως έχει κανείς την ... ακριβή ώρα;
..35. O Ελισαίος, οι αρκούδες και οι ... αρκουδιές!
..34. Η διάβαση της Ερυθράς και ο … Ρα!
..33. Περί … «αλλοτρίων» θαυμάτων
..32. Η μάχη για τους … «αναποφάσιστους»
..31. Οι ... Χριστιανοαντιγιαχβεβουδιστοϊνδουιστές
..30. Καλησπέρα, γιατρέ ... Είμαι ο ... Απόλλων!!
..29. Μπρρρρ!!!
..28. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 1 !!!
..27. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 3 !!!
..26. Ο απαγχονισμός τής ... κοινής λογικής
..25. (Γενικά) περί αντιφάσεων
..24. Βασίλεψε ο ήλιος (και ... νίκησε ο Δαβίδ!)
..23. Τα ... ακριβώς 153 (υπόπτου προελεύσεως) ψάρια
..22. Οι δαίμονες και οι ... τετράποδες μπριζόλες
..21. Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα
..20. Περί θεοπνευστίας
..19. Η μυστηριώδης Σινδόνη τού Τορίνο
..18. Περιέχει η Γένεση προφητείες γιά την Αποκάλυψη;
..17. Να ζει κανείς ή να μη ζει ... (Περί Αδάμ και Εύας) ...
..16. Η δημιουργία των πτηνών
..15. Εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά (και η φαντασία...
........δεινοσαύρους
..14. Άμοιρε άνθρωπε, τι σού ’μελλε να πάθεις!
..13. Ρουάχ -φύσηξε ο άνεμος (μας πήρε και ... μας σήκωσε)!
..12. Ολική έκλειψη ηλίου, σελήνης και ... νοημοσύνης
..11. Οι κατά ... φαντασίαν γνωρίζοντες
..10. Η σιωπή των αμνών (Περί τού Αγίου Φωτός)
...9. Η πινακίδα Ι.Ν.Β.Ι.
...8. Θεïκό σχέδιο ή … σατανική αντιγραφή;
...7. Δάσκαλε που δίδασκες ...
...6. Η καραμέλα των «ανθρωπομορφικών εκφράσεων»
...5. Περί «δημοκρατικότητας»
...4. Όλα συγχωρούνται; - Μμμ, δε νομίζω.
...3. Ο (διάτρητος) παρθενικός υμένας
...2. ΗΣΑΪΑΣ, Ζ΄ 14 - παρθένος(= ανέγγιχτη) ή ...
.......παρθένος (= νεάνις);
...1. Συγγνώμη, δεν μπορώ να περιμένω άλλο πια!

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

Περί της γνωστής-άγνωστης εξέγερσης

.......................................
Mε αφορμή το πρόσφατο -και εξαιρετικά εύστοχο- σχόλιο του Zaphod για την κατηγορία που σύμφωνα με το Κατά Μάρκον και το Κατά Λουκάν βάραινε τον Βαραββά (ότι δηλαδή αυτός και κάποιοι άλλοι κρατούμενοι «εν τη στάσει φόνον πεποιήκεισαν»), επανέρχομαι στο θέμα με περισσότερες λεπτομέρειες οι οποίες -όπως είχα προαναγγείλει- δίνουν μιαν άλλη διάσταση στο όλο ζήτημα.
..
Προτού ξεκινήσω, όμως, θεωρώ απαραίτητο να επαναλάβω τη διευκρίνιση που συχνά προτάσσω πολλών σχολίων μου, ότι δηλαδή οτιδήποτε κι αν λέω εδώ και οτιδήποτε κι αν υποθέτω σχετικά με το τι θα μπορούσε να συνέβη στην τάδε ή
στη δείνα περίπτωση με τον Ιησού, αυτό γίνεται αποκλειστικά και μόνο χάριν συζήτησης και όχι επειδή έχω την πεποίθηση ότι η χριστιανική εκδοχή στο γενικό της πλαίσιο διέπεται από συνέπεια και κατ’ επέκταση αποδίδει πιστά (τα) πραγματικά γεγονότα. Ξεκινώ δηλαδή από μια κοινώς αποδεχτή αφετηρία και προσπαθώ να δω πού μπορεί να οδηγήσει αυτή. Αυτό το λέω για να μην έχουμε παρεξηγήσεις χωρίς νόημα.
..
Είναι λοιπόν, φαντάζομαι, λίγο-πολύ γνωστή η θέση που διατυπώθηκε στο
παρελθόν από μια σειρά συγγραφέων και μελετητών ότι ο λόγος για τον οποίο ο Ιησούς συνελήφθη, δικάστηκε και εκτελέστηκε στην πραγματικότητα ήταν η ενεργή συμμετοχή του σε εξέγερση κατά των Ρωμαίων. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή ο Ιησούς ήταν ένας φλογερός Εβραίος εθνικιστής (Εσσαίος, ή μάλλον Ζηλωτής) που με τα λεγόμενά του περί βασιλείας τού Θεού απλώς απήυθυνε «έκκληση για την ανατροπή των Ρωμαίων και την εγκαθίδρυση ενός νέου, ανεξάρτητου εβραϊκού κράτους» (1). Ο Ιησούς δεν ήταν άλλωστε, λένε οι υπέρμαχοι τής θεωρίας αυτής, που τα ’χε κάνει λίμπα στην περίφημη «κάθαρση» τού ναού; Και ένας από τους μαθητές, ο Σίμων, με το προσωνύμιο Ζηλωτής δεν ήταν ευρύτερα γνωστός; Και κατά τη σύλληψή στη Γεσθημανή ο Πέτρος δεν ήταν που τραυμάτισε τον δούλο του αρχιερέα με μαχαίρι; Αυτά, λοιπόν, σε συνδυασμό με πολλά άλλα στοιχεία που ήρθαν στο φως μετά την υψίστου σημασίας αρχαιολογική ανακάλυψη των Χειρογράφων της Νεκράς Θάλασσας στο Κουμράν, αξιολογήθηκαν από μια μερίδα συγγραφέων ως αποδείξεις για τον ηγετικό ρόλο του Ιησού ως επαναστάτη και επίδοξου λυτρωτή τού υπό τον ρωμαϊκό ζυγό στενάζοντος εβραϊκού λαού.
..
Η εκδοχή αυτή ωστόσο -παρά τη βεβαιότητα των υποστηρικτών της ότι τα
πρωτότυπα κείμενα υπέστησαν βάναυση κακοποίηση από τους χριστιανούς αντιγραφείς- δεν θεωρείται ιδιαίτερα πειστική. Το περιστατικό στον Ναό για παράδειγμα παρότι ασφαλώς φανερώνει μια πλευρά του Ιησού η οποία δεν συνάδει με την πραότητα που γενικά του αποδίδεται, δεν βλέπω πώς θα μπορούσε να νοηθεί ως ενέργεια που στρεφόταν κατά της ρωμαϊκής εξουσίας. Αλλά ακόμα και στη Γεσθημανή που τα μαχαίρια τελικά βγήκαν, ο Ιησούς δεν άφησε κανένα περιθώριο παρερμηνείας σχετικά με το τι εκείνος θεωρούσε σωστό: «απόστρεψον σου την μάχαιρα εις τον τόπον αυτής˙ πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μάχαιρα αποθανούνται». (2)
..
Γίνεται λοιπόν σαφές ότι ο Ιησούς που γνωρίζουμε από τα Ευαγγέλια σε καμία περίπτωση δεν καλούσε τον κόσμο στα όπλα. Εξίσου σαφές είναι ωστόσο και το ότι οι άνθρωποι που τον περιέβαλλαν δεν έπαιρναν τις προτροπές του αυτές τοις μετρητοίς αφού σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις επέδειξαν έντονη ροπή προς την οπλοκατοχή και οπλοχρησία. Πέραν τούτου -όπως σχολιάζει ο Ίαν Γουίλσον στις Μαρτυρίες (3)- ο Ιησούς είναι φανερό ότι «ενδιαφερόταν για κάποια μορφή γήινης βασιλείας (4). Στην εποχή του, όπως και σήμερα, η Ιερουσαλήμ ήταν ιερή πόλη […] στην οποία κάθε καλός Εβραίος ταξίδευε μια φορά τον χρόνο για να προσφέρει θυσία. Οποιοσδήποτε προσκυνητής πήγαινε στην Ιερουσαλήμ, έπρεπε να κάνει τα τελευταία στάδια τού ταξιδιού πεζός, σε ένδειξη σεβασμού και αφοσίωσης. […] Ο Ιησούς όμως έκανε το αντίθετο. Δεν υπάρχει καμιά αναφορά στα ευαγγέλια ότι χρησιμοποίησε οποιαδήποτε μορφή υποζυγίου κάτω από άλλες συνθήκες, αλλά για την είσοδό του στην Ιερουσαλήμ περιγράφεται ότι έκανε ό,τι μπορούσε για να εξασφαλίσει ένα γαϊδούρι και να τον δουν να μπαίνει καβάλα σ’ αυτό στην πόλη». Θα μου πείτε, ένα απλό και ταπεινό γαϊδουράκι χρησιμοποίησε, κι όχι κανέναν… βασιλικό πολεμικό ίππο! Σύμφωνοι, ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι η χρησιμοποίηση ενός όνου στην πραγματικότητα ήταν… μονόδρομος για τον Ιησού! Γιατί πώς αλλιώς θα… εκπληρωνόταν η προφητεία του Ζαχαρία που έλεγε ότι ο αναμενόμενος βασιλεύς θα ερχόταν «πραΰς και επιβεβηκώς επί υποζύγιον και πώλον νέον»; Καταλαβαίνετε τώρα τι εννοώ, έτσι δεν είναι; Μην τα ξαναλέμε λοιπόν και γινόμαστε κουραστικοί. Το φοβερό μάλιστα στην όλη κινητοποίηση για την «εκπλήρωση» τής «προφητείας» είναι ότι ο Ζαχαρίας -όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο Μιχάλης Καλόπουλος στο Θέατρο τής σωτηρίας- ποτέ δεν μίλησε για δύο ζώα, αλλά για ένα! Πώς θα μπορούσε άλλωστε να είχε προφητεύσει κάτι διαφορετικό; Απ’ όσο τουλάχιστον γνωρίζουμε, είναι… λιγάκι δύσκολο να επιβαίνει κανείς την ίδια στιγμή σε περισσότερα του ενός ζώα! Πιθανότατα λοιπόν κάποιοι, συμπεραίνει εύλογα ο σκεπτικιστής συγγραφέας, παρανόησαν την ασαφή (5) αυτή λεπτομέρεια και φοβούμενοι οποιαδήποτε ακυρωτική παράλειψη, μετέτρεψαν το ένα ζώο σε… δύο! (6)
..
Όπως και να ’χει όμως -και εδώ ερχόμαστε στο ψητό- υπάρχει ένα ερώτημα
που σαφώς περιπλέκει τα πράγματα. Το ερώτημα αυτό λοιπόν είναι το εξής: Γιατί στο Κατά Μάρκον δεν γίνεται λόγος για ΚΑΠΟΙΑ εξέγερση στην οποία είχε πρωτοστατήσει ο Βαραββάς, αλλά για ΤΗΝ εξέγερση, με οριστικό άρθρο δηλαδή; Όπως ακόμα και οι μαθητές των πρώτων τάξεων του Δημοτικού γνωρίζουν, το οριστικό άρθρο αναφέρεται πάντοτε σε κάτι που μας είναι ήδη γνωστό. Όμως οι μοναδικές ταραχές που στο Κατά Μάρκον προηγούνται του οριστικού αυτού άρθρου είναι -καλά το μαντέψατε- τα όσα διαδραματίστηκαν κατά τη… σύλληψη τού Ιησού στη Γεσθημανή!!
..
Το γεγονός αυτό καθώς και το συμπέρασμα που -όπως εξηγήσαμε παραπάνω-
συνάγεται από τη χρησιμοποίηση του οριστικού άρθρου, δεν επιδέχονται ουδεμία αμφισβήτηση και ελπίζω να μη διανοηθεί κανείς να το επιχειρήσει γιατί πρώτον, θα χάσει άδικα τον χρόνο του, και δεύτερον θα εκτεθεί ανεπανόρθωτα! Εγώ λοιπόν, θα συμφωνήσω ότι ο συγκεκριμένος Ιησούς έτσι όπως περιγράφεται στα συγκεκριμένα κείμενα είναι σχεδόν απίθανο να συμμετείχε ποτέ σε κάποια στάση ή οποιαδήποτε άλλης μορφής ανατρεπτική ενέργεια κατά των Ρωμαίων. Θα πρέπει όμως αντίστοιχα να δοθεί και μια πειστική απάντηση στο αμείλικτο ερώτημα γιατί ο «Ιησούς ο Υιοστουπατέρας» (Βαραββάς) ο οποίος από μια κυριολεκτικά... σατανική σύμπτωση βρέθηκε δίπλα-δίπλα με τον έτερο Ιησού, τον Υιό τού Πατέρα, κατηγορήθηκε ότι είχε πάρει μέρος σε μιαν ανταρσία που ενώ στο Ευαγγέλιο παρουσιάζεται ως γνωστή, στην πραγματικότητα μας είναι... εντελώς άγνωστη; Ποιος έσβησε τι από τα προηγούμενα κεφάλαια και δεν μπορούμε τώρα να βγάλουμε άκρη; Και κυρίως ΓΙΑΤΙ το έσβησε (ξεχνώντας ωστόσο να απομακρύνει ένα βαρύνουσας σημασίας ίχνος); Ύστερα υπάρχει κι ένα άλλο στοιχείο στην όλη υπόθεση που θα μπορούσε -επαναλαμβάνω: θα μπορούσε!- να δώσει λαβή για περίεργους συσχετισμούς: το ότι ο Ιησούς είτε έτσι είτε αλλιώς, τελικά σταυρώθηκε με δύο κακούργους οι οποίοι είναι εξαιρετικά πιθανό να είχαν συμμετάσχει κι εκείνοι όπως κι ο «Ιησούς ο Υιοστουπατέρας» στη γνωστή-άγνωστη εξέγερση (7), να ανήκαν δηλαδή στους «συστασιαστές» του Κατά Μάρκον, ΙΕ´ 7! Και τέλος, έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας κάποια παρουσιαζόμενα ως ήδη γνωστά ταραχώδη γεγονότα που καλώς ή κακώς δεν οδηγούν πουθενά αλλού παρά στη Γεσθημανή, αποκτά άλλη βαρύτητα η αναφορά του Κατά Ιωάννην ότι στη σύλληψη συμμετείχε και μία σπείρα (κοόρτις), μια στρατιωτική δηλαδή μονάδα που αποτελούνταν από 200-300 άνδρες και της οποίας στη συγκεκριμένη περίπτωση ηγούνταν ένας… χιλίαρχος! 200-300 άντρες όμως για να συλλάβουν... έναν, άντε 12 με τους μαθητές μαζί, σαν πολλοί δεν είναι;


..
Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ
..
[1] Ian Wilson, Ιησούς: οι μαρτυρίες, σ. 166, εκδ. Κονιδάρη
...
[2] To πολυσυζητημένο «ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν»
κατά τη γνώμη μου έχει παρερμηνευτεί. Η συγκεκριμένη φραστική
διατύπωση, βλέπετε, σε καμία περίπτωση δεν αποδεικνύει ότι αυτός
ακριβώς ήταν ο στόχος του Ιησού, η βία δηλαδή και η διχόνοια
(απαρέμφατο του σκοπού), αφού εύκολα μπορεί κανείς να αντιτάξει
την απόλυτα βάσιμη και κατ’ εμέ οφθαλμοφανή ερμηνεία ότι εδώ
στην πραγματικότητα εισάγεται ρητορικά όχι ο σκοπός αλλά το
αποτέλεσμα (όπως λ.χ. στην πρόταση: «Άφησε την ασφάλεια
που του έδινε η θέση στο Δημόσιο για να γίνει αποτυχημένος
επιχειρηματίας και έρμαιο στα νύχια των τραπεζών!». Η μάχαιρα,
λοιπόν, τού Ιησού -όπως άλλωστε φαίνεται ξεκάθαρα κι από τα
συμφραζόμενα που ακολουθούν- δεν ήταν παρά η διχόνοια που
αναπόφευκτα θα επερχόταν μεταξύ των ανθρώπων. Γιατί δεν μπορεί
όλοι να τον πίστευαν. Κάποιοι σίγουρα θα τον αμφισβητούσαν.
Οπότε τα πράγματα εδώ είναι απολύτως ξεκάθαρα.
..
Όμως ακόμα και για το «κατασφάξατε» στο Κατά Λουκάν, ΙΘ΄ 27,
θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα λόγια αυτά στην πραγματικότητα
δεν αποδίδονται στον Χριστό ούτε βέβαια μπορούν να εκληφθούν
ως εντολή προς (άμεση) εκτέλεση, αλλά τοποθετούνται από τον Ιησού
στο στόμα τού βασιλιά μιας παραβολής! Ο βασιλιάς αυτός μπορεί
μεν να είναι προφανές ότι δεν είναι κανείς άλλος παρά ο ίδιος ο
Ιησούς, εξίσου προφανές όμως είναι ότι και η επιστροφή του βασιλιά,
η απόδοση ευθυνών και η εξόντωση των αντιφρονούντων αναφέρονται
στη Δευτέρα Παρουσία και στην τελική κρίση.
..
Κοντολογίς, το επίμαχο χωρίο μπορεί μεν να αποτελεί μνημείο
αυθαιρεσίας, μισαλλοδοξίας και φασιστικότητας, η εντολή «κατασφάξατε»
όμως βάσει των συγκεκριμένων συμφραζομένων σε καμία περίπτωση
δεν μπορεί να ερμηνευθεί κυριολεκτικά.
..
[3] Wilson., σ. 167-168
..
[4] Ωστόσο υπάρχει και η διαβεβαίωση τού Ιησού:
«η βασιλεία η εμή
ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου».
..
[5] Τον χαρακτηρισμό «ασαφή» που χρησιμοποίησε ο Μιχάλης
Καλόπουλος τον θεωρώ εξαιρετικά γενναιόδωρο! Η προφητεία
αναφέρεται πέραν πάσης αμφιβολίας σε ένα και το αυτό ζώο. Απλώς
η δεύτερη ιδιότητα προσδιορίζει ειδικότερα την πρώτη!
..
[6] Μιχ. Καλόπουλος, σ. 457
..
[7] Η ορθόδοξη ερμηνεία που δίνεται είναι ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε
μαζί με τους κακούργους για να παρουσιαστεί σαν ίσος κι όμοιος
μ’ αυτούς.


..
..

7 σχόλια:

Zaphod είπε...

Nομίζω πως ξεκινάμε από την ίδια βάση αλλά διαφέρουν τα συμπεράσματά μας...


Σίγουρα δεν μπορούμε να παίρνουμε τα ευαγγέλια κυριολεκτικά, μιας και έχουν ξαναγραφτεί δεκάδες φορές, άσε που το πιο παλιό γράφτηκε (αν θυμάμαι καλά) καμιά κατοσταριά χρόνια μετά τα γεγονότα που υποτίθεται πως αφηγείται...


Διαφωνούμε όμως στο αν ο JC ήταν επαναστάτης η όχι.....(αν υπήρξε κιόλας) :)

Η λογική μου λέει πως όπως και άλλοι πριν (Ιούδας από τα Γάμαλα) και μετά (Μεναχεμ) από αυτόν ηταν κανονικότατος επαναστάτης που ενδύθηκε το μανδύα του Μεσσία για πολιτικούς λόγους....

Περικοπές που αξίζουν τον κόπο να σταθεί κάποιος (περιφραστικά γιατί η μνήμη μου χμμμμ....άστα)

* Δεν ήρθα να φέρω ειρήνη αλλά μαχαιρα
* Πουλήστε τα υπάρχοντα σας και αγοράστε μαχαίρια (υπενθύμιση: το αγαπημένο όπλο των Ζηλωτών ήταν το γυριστό μαχαίρι - σικα)
* Όποιος με ακολουθήσει πρέπει να είναι έτοιμος να σηκώσει τον σταυρό του (ή κάπως έτσι). Η σταύρωση ήταν κλασική τιμωρία στασιαστών (πχ Σπάρτακος).
* Η επιγραφή στον Σταυρό που έκανε λόγο για "Βασιλιά των Ιουδαίων". Αρχηγός (επίδοξος έστω) με ειρηνική επανάσταση ήταν ο Γκάντι, σε ένα λαό και μια εποχή όμως που ήταν πολύ διαφορετικά.
* Τα περί "βασιλείου που δεν είναι του κόσμου τούτου" μπορεί να ερμηνευτεί πως δεν ήθελε να είναι βασιλιάς - υπόδουλος σε στυλ Ηρώδη αλλά βασιλιάς ενός ελεύθερου κράτους
* Τα ψευδώνυμα που φόρτωσε τους μαθητές (εύκολα πχ: Σίμων - Πέτρος , Ιωαννης & Ιάκωβος - Βοανεργές (!) κτλ), κλασικό κόλπο ανταρτών/συνωμοτών για να μην τους κυνηγάνε και στα σπίτια τους

Λογική: ένας ειρηνιστής κτλ ηγέτης είναι τελείως έξω από την εποχή και το μέρος που τον τοποθετούν. Μια εποχή και ένας τόπος που έβραζε από επαναστάσεις σχεδόν συνέχεια...

Λογικά η ειρηνιστική, παθητική κτλ διάθεση επικράτησε στον χριστιανισμό σε εποχές διωγμών, και ενθαρρύνθηκε από το κράτος όταν έγινε επίσημη θρησκεία.

Αν οι αριθμοί των Ρωμαίων που αναφέρεις στην Γεσθημανή είναι η σωστοί, τότε έτσι και αλλιώς μιλάμε για κανονικότατο κίνημα..


Στο προηγούμενο σχόλιο μου δεν αναφέρθηκα αναλυτικά στην "στάση" διότι το θεώρησα αυτονόητο :)

Κώστας είπε...

Αγαπητέ Zaphod,

αναφορικά με τη χρονολόγηση τού αρχαιότερου Ευαγγελίου, η απόσταση που
το χωρίζει από τα γεγονότα για τα οποία κάνει λόγο, είναι σαφώς μικρότερη.
Σύμφωνα με την άποψη των περισσοτέρων μελετητών, το παλαιότερο Ευαγγέλιο
(πιθανότατα το Κατά Μάρκον) πρέπει να γράφτηκε κάπου ανάμεσα στο 65 και το
73 μ.Χ., δηλαδή όχι και τόσο μακριά από τα επίμαχα βιβλικά γεγονότα. Ολόκληρη
πάντως η Κ.Δ. υπάρχει στον Σιναϊτικό Κώδικα (ο οποίος υπολογίζεται ότι γράφτηκε
το 320 με 350 μ.Χ.), ενώ σημαντικοί είναι και οι κατά έναν αιώνα παλαιότεροι (ωστόσο
όχι πλήρεις) Πάπυροι Chester Beatty.

Για το τι ήταν τώρα στην πραγματικότητα ο Ιησούς, και τι δεν ήταν, χμμ… ειλικρινά,
φίλε Zaphod, θα προτιμήσω ν’… αλλάξω θέμα! Άλλωστε -είπαμε- ό,τι κι αν λέω εδώ
πέρα, το λέω χάριν συζήτησης και μόνο. Και για να φτάσω να συζητώ κάποια
πράγματα αποκλειστικά και μόνο χάριν… συζήτησης, άστα… Εξού και οι διατυπώσεις
του τύπου «ο Ιησούς που γνωρίζουμε από τα Ευαγγέλια» ή «ο συγκεκριμένος Ιησούς
έτσι όπως περιγράφεται στα συγκεκριμένα κείμενα».

Αναφορικά πάντως με τις ενδείξεις που παρέθεσες υπέρ τής εκδοχής «Ιησούς ο
επαναστάτης», προσωπικά το βλέπω -πάντα χάριν συζήτησης, το ξαναλέω-
διαφορετικά:

α) Για τη φράση «δεν ήρθα να φέρω ειρήνη, αλλά μάχαιρα», δεν ξέρω αν διάβασες
την παραπομπή 2, αλλά θεωρώ την επίμαχη ρήση εντελώς παρερμηνευμένη.

β) Σχετικά με την προτροπή του Ιησού στους μαθητές να πουλήσουν τα υπάρχοντά
τους και ν’ αγοράσουν μαχαίρια, και εδώ διατηρώ επιφυλάξεις για το κατά πόσο
τεκμηριώνεται μια κυριολεκτικά εννούμενη οδηγία. Η ορθόδοξη ερμηνεία κάνει λόγο
για σαφή αλληγορία η οποία αναφερόταν στους κινδύνους που επρόκειτο να
αντιμετωπίσουν οι δώδεκα. Η εκδοχή αυτή αν και παρουσιάζει κάποια κενά,
σίγουρα δεν μπορεί να απορριφθεί ασυζητητί. Ωστόσο προϋποθέτει την άνευ όρων
και επιφυλάξεων αποδοχή τής χριστιανικής θέσης ότι τα πρωτότυπα κείμενα ουδέποτε
υπέστησαν κάποια σοβαρή αλλοίωση. Διότι, σου λέει, πώς είναι δυνατόν ο Χριστός
να καλούσε τους μαθητές ν’ αρματωθούν μ’ αληθινά όπλα που μπορούσαν να
σκοτώσουν, όταν κατά τη σύλληψή του -όπως ανέφερα και στο αρχικό ποστ- είπε
το περίφημο «απόστρεψον σου την μάχαιρα»; Και βέβαια το επιχείρημα αυτό είναι
απόλυτα λογικό, βασίζεται ωστόσο όπως είπα, στη θεώρηση τής συνέπειας και
συνοχής των βιβλικών κειμένων ως μιας δεδομένης και αυταπόδεικτης αλήθειας!
Αποκλείουν δηλαδή οι πιστοί -ή ούτε καν διανοούνται- την περίπτωση απλώς άλλα
να λέει το ένα εδάφιο, και άλλα το άλλο! Αυτό όμως -όπως πολλές φορές έχει
καταδειχθεί εδώ μέσα- στην πραγματικότητα συμβαίνει πολύ συχνά. Συχνότερα
απ’ ότι οι ίδιοι θα επιθυμούσαν! Όπως και να ’χει όμως, η ορθόδοξη θέση όπως είπα
δεν μπορεί να αποκλειστεί. Θα μού πείς, το βαλλάντιο, το ταξιδιωτικό σακκίδιο και
το ιμάτιο συμβολικά είναι; Σαφώς όχι. Το ίδιο και τα δύο μαχαίρια που έδειξαν
οι μαθητές στον Ιησού: αληθινά ήταν κι όχι συμβολικά! Και πιθανότατα ένα απ’
αυτά ήταν που βγήκε αργότερα στη Γεσθημανή. Συνεκτιμώντας δε και την άκρως
αμφιλεγόμενη ρήση τού Ιησού ότι θα τον τιμωρούσαν σαν άνομο μεταξύ ανόμων,
μπορεί κανείς να σκεφτεί πολλά. Ωστόσο τα στοιχεία αυτά έρχεται να μετριάσει
η ίδια η αντίδραση τού Ιησού στο «ιδού μάχαιραι ώδε δύο» των μαθητών. «Ικανόν
εστι», αρκέστηκε να πει βάζοντας τέλος στην όλη συζήτηση. Φυσικά δεν είμαστε
σε θέση να γνωρίζουμε πώς ακριβώς ειπώθηκε η φράση αυτή, ποιος ήταν
ο τόνος της φωνής τού Ιησού και ποια η έκφρασή του, όμως η πεποίθηση των
χριστιανών ότι το σχόλιο αυτό αντικατοπτρίζει την απογοήτευση του για την
περιορισμένη ευστροφία των μαθητών, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Κάπως
έτσι φαντάζομαι κι εγώ τον Ιησού στη συγκεκριμένη σκηνή: να κουνάει το
κεφάλι του απογοητευμένος και να μονολογεί ξεφυσώντας: «Αργά, τα ζωά μου
αργά…».

γ) Αναφορικά με το άλλο που έθιξες για το σήκωμα τού σταυρού, προσωπικά
δεν βλέπω κάποια ύποπτη σύνδεση με ανατρεπτικές δραστηριότητες. Η πλήρης
διατύπωση είναι: «όποιος θέλει να ’ρθει μαζί μου, να απαρνηθεί τον εαυτό του,
να σηκώσει τον σταυρό του και να μ’ ακολουθήσει». Ο δρόμος προς τη σωτηρία
δηλαδή (όπως κι αν αντιλαμβάνεται ο κάθε άνθρωπος την έννοια αυτή) δεν είναι
στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά απαιτεί μια μεγάλη υπέρβαση: την κατανίκηση
των προσωπικών μας παθών και τον παραμερισμό τού εγώ μας. Αυτό κατά την
άποψή μου εκφράζεται στο επίμαχο χωρίο.

δ) Η φράση «Βασιλεύς των Ιουδαίων» υποτίθεται πως ήταν εμπαικτική (πράγμα
φυσικά ακατανόητο για έναν άνθρωπο που σύμφωνα με την κρίση τού ίδιου τού
Πιλάτου ήταν αθώος).

ε) Η φράση «η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου», δεδομένης
της συνέχειας τού χωρίου κατά τη γνώμη μου δύσκολα μπορεί να ερμηνευθεί
διαφορετικά. Ο Ιησούς, υπενθυμίζω, προσθέτει ότι αν η βασιλεία του ήταν
από τον κόσμο ετούτο, οι άνδρες του θα αναλάμβαναν αγώνα για να μην
παραδοθεί στους Εβραίους, ενώ επαναλαμβάνει ρητά ότι η βασιλεία του
«ουκ έστιν εντεύθεν». Δεν ήταν λοιπόν από ’δώ! Από πού εδώ όμως; Νομίζω
είναι προφανές, αφού το είπε ρητά και πριν: «από τον κόσμο ετούτο»!

Υ.Γ. «Ιωαννης & Ιάκωβος - Βοανεργές»… Ρε συ, Zaphod, ήμαρτον! Μια
κουβέντα είπες στο πρώτο σου σχόλιο και μού ’δωσες πάσα-λουκούμι για
καινούργιο θέμα. Και πριν καλά-καλά περάσει μια βδομάδα, τσούπ, νέα
πάσα πάρ’ το βάλ’ το! Έτσι όπως πάει, θα νομίζουν πως είμαστε…
συνεννοημένοι! ;-)

Zaphod είπε...

Νομίζω πως κάνεις το λάθος που κάνουν οι....θεολόγοι :)

Προβάλεις μια εικόνα στα κείμενα, η οποία και είναι ψιλοάσχετη με την περίοδο που αναφέρουμε, και όταν δεν βγαίνει το ρίχνουμε στην μεταφορά!


Κατά τα άλλα περί παραχαράξεων κτλ σαφέστατα συμφωνούμε, το όλο στόρι "έκλεισε" με την Συνοδο της Νικαιας ενώ μέχρι τότε τα κείμενα γράφονταν και ξαναφράφονταν...

Δεν είναι κουλό που έχουν σωθεί (έστω και λίγα) πρωτότυπα αρχαίων κειμένων και το αρχαιότερο (αντίφραφο ε;) ευαγγελιο που υπάρχει "πάει" στο 100 + βάλε μχ;


Ο Πιλάτος ΔΕΝ ήταν (και πως θα μπορούσε άλλωστε) ο νερόβραστος διοικητούλης που τον έκανε ο όχλος ότι ήθελε. Επίσης, στον σταυρό αναφερόνταν η κατηγορία που ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ καποιος (για να χρησιμοποιείται ως παραδειγματισμό) και όχι κάποια λόγια...περιπαικτικά προς...άλλους.

Ο σταυρός ήταν ρωμαϊκή τιμωρία και όχι ιουδαϊκή.

Τι είναι πιο λογικό; Πως έγινε στάση και οι στασιαστές τιμωρήθηκαν με γνήσιο ρωμαϊκό στυλ, ή πως πήγαν οι προύχοντες του Ισραήλ στον ρωμαίο προκουράτορα ΕΝΑΝ (άντε...τρεις) κατηγορούμενους, ο ρωμαίος βρίσκει τον κύριο κατηγορούμενο αθώο αλλά τον σταυρώνει για..να μην τους χαλάσει το χατήρι;


Βοανεργές: Κλασική περίπτωση λέξης χωρίς νόημα....περιμένω εμηνείες!!!

Υ.Γ. Όταν βρεις χρόνο ανέλυσε και το εδάφιο με τον ξεβράκωτο και το σεντόνι στην Γεσθημανή (για εμπειρους λυτες) :)))

Zaphod είπε...

A, ξέχασα!

"όποιος θέλει να ’ρθει μαζί μου, να απαρνηθεί τον εαυτό του,
να σηκώσει τον σταυρό του και να μ’ ακολουθήσει"

Αν θες...άλλη μετάφραση σου δίνω μία:
"Όποιος με ακολουθήσει, να είναι αποφασισμένος πως μπορεί να πεθάνει".

Τέτοια κουβέντα δεν λέγεται μεταφορικά για τις...δυσκολίες της ζωής (έχεις ακούσει καμία τέτοια παρομοίωση για την ηλ. καρέκλα ή το εκτελεστικό απόσπασμα;) και πολύ λογικά πήγαινε στην σίγουρη τιμωρία των στασιαστών αν αποτύγχαναν.

Όταν κάνεις επανάσταση, οι συμμετέχοντες πρέπει να είναι αποφασισμένοι για όλα, ακόμα και για το θάνατο

(θυμίσου πχ....fight club (άσχετο, αλλά αυτό μου ήρθε). Ο Τάιλερ ζήταγε κάποια χρήματα για αγορά του τάφου τους στους "νέους". )

Κώστας είπε...

Αγαπητέ Zaphod,

πρόσεξε: όταν αναφερόμενος στη μία ή στην άλλη χριστιανική ερμηνεία, λέω ότι συμφωνώ
ή ότι δεν μπορούμε να είμαστε κατηγορηματικοί πως δεν είναι έτσι τα πράγματα, δεν
πρόκειται απαραίτητα για μια βαθιά ουσιαστική ταύτιση με το περιεχόμενο τής ερμηνείας
αυτής (αφού είπαμε, για το τι πιστεύω εγώ, άστα καλύτερα…), αλλά συνήθως για μια
θεωρητική, «κατά αρχήν» αποδοχή. Κάνω δηλαδή τρόπον τινά τον συνήγορο τού διαβόλου
και βαδίζοντας πάνω σε υποθέσεις εργασίας, προσπαθώ να δω που στην ευχή μπορούν
να οδηγήσουν οι ερμηνείες αυτές. Λέω δηλαδή ότι, ναι, αυτή η εκδοχή -έστω κι αν εγώ
στην πραγματικότητα δεν πιστεύω ούτε το ήμισυ τού υποβάθρου της- ακούγεται λογική
ή πιθανή ή έστω θεωρητικά μέσα στη σφαίρα τού δυνατού, την άλλη όμως γι’ αυτόν και
γι’ αυτόν τον λόγο αδυνατώ να τη δεχθώ. Κάπως έτσι κινούμαι.

Έτσι λοιπόν καθαρά θεωρητικά, ταξιδεύοντας δηλαδή στο… άγνωστο με βάρκα την ελπίδα,
έχω να παρατηρήσω τα εξής:

Από τη στιγμή που ο Ιησούς των Ευαγγελίων -επαναλαμβάνω, ο Ιησούς των Ευαγγελίων-
γνώριζε εκ των προτέρων τον τρόπο με τον οποίο επρόκειτο να μαρτυρήσει και να
θανατωθεί, τι ποιο φυσικό από το να περιγράψει την αυταπάρνηση και την αφοσίωση
προς αυτόν με την ίδια ακριβώς προφητική αλληγορία; Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω; Ότι
η θέση αυτή των χριστιανών από τη στιγμή που ούτε παράλογη είναι, ούτε τραβηγμένη,
και το κυριότερο, ούτε αντιφατική, δεν βλέπω τον λόγο να την αμφισβητούμε.

Για τον Πιλάτο, τώρα τι να πω; Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει… Αλλά και για την
πινακίδα Ι.Ν.Β.Ι έχεις απόλυτο δίκιο. Γι’ αυτό άλλωστε χρησιμοποίησα τη λέξη «υποτίθεται»
κι έκανα λόγο για «ακατανόητες» πρακτικές.

Στο σημείο αυτό όμως, φίλε Zaphod, όπου είναι ορατός ο κίνδυνος να υπεισέλθουμε στις
Πολυσυζητημένες δικονομικές λεπτομέρειες τής περίφημης «δίκης των δικών», θα μου
επιτρέψεις να βάλω τελεία και να σε… καληνυχτίσω. Καταλαβαίνεις, έτσι δεν είναι;

Υ.Γ. Το Βοανεργές -δεν υπερβάλλω- είναι σκέτο λαβράκι! Θα το κουβεντιάσουμε στην
επόμενη ή μεθεπόμενη ανάρτηση. Απλώς με τον φόρτο εργασίας που έχω, δεν ξέρω
πότε ακριβώς θα ’ναι αυτό! Θα το προσπαθήσω όμως.

Hades είπε...

Κώστα το κείμενο είναι εξαιρετικό, αλλά κατ' εμέ υπάρχει ένα μελανό σημείο: το γεγονός ότι παίρνεις τοις μετρητοίς τα Ευαγγέλια, έστω και για τις ανάγκες των κειμένων σου. Τι εννοώ: ιδίως η ιστορία στον Κήπο της Γεσθημανή είναι από τις πλέον σκοτεινές σε ολόκληρη την ΚΔ. Είναι μια ιστορία κατά την οποίαν ξύπνιος ήταν μόνο ο Χριστός, αφού όλοι οι άλλοι κοιμόνταν τον ύπνο του δικαίου και που μυστηριωδώς έχει σωθεί, δίχως καν να ξέρουμε ποιος τη μετέφερε. Τα της στάσεως που αναλύεις δηλαδή πρακτικά είναι η συνέχεια μιας ιστορίας που πιθανώς να είναι και αποκύημα της φαντασίας κάποιου.
Η όλη ανάλυσ που γράφεις είναι τουλάχιστον εξαιρετική, αλλά αναρωτιέμαι κατά πόσον πραγματικά στέκει, όχι για τα όσα γράφεις αλλά διότι πιθανώς να μην συνέβη καν τίποτε απ'όλ'αυτά. Βέβαια, αν δεν συνέβη τίποτε απ'όλ'αυτά, τότε πιθανώς να μην συνέβη τίποτε και από πολλά άλλα ήτοι να είναι και δικαιολογημένες κι από πάνω οι "διαφορετικές ααυτήκουες μαρτυρίες" που σε κάποιο άλλο κείμενο είχα επικαλεστεί, έστω και ως παιχνίδι. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία όμως νομίζω... :):)

Κώστας είπε...

Συμφωνώ απόλυτα, φίλε Άδη. Κι έτσι καταλήγουμε ακριβώς σ’ αυτό που είπα παραπάνω
και στον Zaphod: το τι προθύμως συζητώ και θεωρητικά δέχομαι από τις χριστιανικές
ερμηνείες, δεν απηχεί κατ’ ανάγκη και τις βαθύτερες προσωπικές μου πεποιθήσεις για
το τι πραγματικά είναι δυνατόν να συνέβη!

Επίσημοι, δεδηλωμένοι και... επιστημονικώς τεκμηριωμένοι αναγνώστες:

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...
Αν θέλετε να σχολιάσετε το... ασχολίαστο, επισκεφτείτε το μπλογκ του Διαγόρα! (Κλικ στην εικόνα)

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...
Τον ήλιο, ρεεεεεεεεε - τον ήλιο!!

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε
Μα καλά, τι λένε τα άτομα;
Λεμούριος (πρωτεύον θηλαστικό):

Τι;; «Μόνο οι γυναίκες έχουν παρθενικό υμένα»; Μα καλά, πάνε καλά οι άνθρωποι;
Κι ο δικός μου δηλαδή τι είναι;




«Αγιο φως»: ουρανόθεν ή...

Απόσπασμα από την Ευχή για το «άγιο φως»:

«[…] παρακαλούμεν και δεόμεθά σου, Παναγιότατε Δέσποτα, όπως αναδείξης
αυτό αγιασμού δώρον και ΠΑΣΗΣ ΘΕЇΚΗΣ ΣΟΥ ΧΑΡΙΤΟΣ ΠΕΠΛΗΡΩΜΕΝΟΝ,
διά της χάριτος τού Παναγίου και φωτοφόρου Τάφου σου˙[…] Αμήν».

Ερώτηση κρίσεως:


Έχει ανάγκη ένα εξώκοσμο φως που υποτίθεται πως κατέρχεται θαυματουρχικά
απευθείας από την άκτιστη χάρη τού Θεού, τη μεσολάβηση τού Παναγίου Τάφου
ή οποιαδήποτε ειδική δέηση, για να πλημυρίσει μ’ αυτό από το οποίο εξ ορισμού
θα έπρεπε
ήδη να… ξεχείλιζε;

Πόθεν;

Υπέρμαχοι τού «αγίου φωτός»:

Το ότι ο Πατριάρχης βρίσκεται μόνος μέσα στο κουβούκλιο δεν έχει καμία απολύτως
σημασία ούτε και είναι επιχείρημα, αφού η Ακοίμητη Κανδήλα που υπάρχει μέσα,
τη συγκεκριμένη μέρα είναι ΣΒΗΣΤΗ!

Π. Γ. Μεταλληνός:

«[…] Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. (380) μαρτυρείται απ’ την Αιθερία, μια Ισπανίδα που πήγε
και προσκύνησε, ότι υπάρχει η ακοίμητος κανδήλα στον άγιο τάφο.
Πιστεύω λοιπόν
και καταλήγω, όταν υπάρχει πίστις και χάρις Θεού στον συγκεκριμένο Πατριάρχη,
γίνεται το θαύμα. Όταν δεν υπάρχει πίστις, μπορεί η κανδήλα να χρησιμοποιηθεί
γι’ αυτό...».




Δεν περιγράφω άλλο!

Φωτιά στα μπατζάκια μας...

Φωτιά στα μπατζάκια μας...
Αχ βρε παλιόπαιδο, Ιγκόρ...

... φωτιές που μας άναψες!

Τσάμπα το μπουγέλο…

Στην ιστορία τού Κατακλυσμού ο Θεός τιμώρησε τους ανθρώπους για κάτι που όπως
μετά ΡΗΤΑ ομολόγησε
,
ήταν απλώς μέσα στη φύση τους! Το ήξερε λοιπόν αυτό, κι όμως
τους έπνιξε. Όλους! Μαζί και τα ζώα. Και τους έπνιξε επειδή, λέει, … μετάνιωσε (!!) που
τους είχε φτιάξει! Για να μετανιώσει μετά… εκ νέου και να παραδεχθεί ότι βασικά… δεν
έπρεπε να είχε μετανιώσει εξαρχής! Κι όλα αυτά από έναν…
προγιγνώσκοντα θεό!!

Λοιπόν, δεν πιστεύω κάποιος από εσάς να κατάλαβε τίποτα, ε;

Όπως αναφέρει το Κατά Μάρκον Δ´ 10-12, όταν κάποτε οι μαθητές ρώτησαν
τον Χριστό γιατί δίδασκε με παραβολές, αυτός έδωσε αυτολεξεί την εξής απάντηση:
«Σ’ εσάς δόθηκε η δυνατότητα να γνωρίσετε τα μυστήρια τής βασιλείας τού Θεού˙
σ’ εκείνους δε έξω όλα δίνονται με παραβολές ώστε οι βλέποντες να βλέπουν αλλά
να μην αναγνωρίζουν, και οι ακούοντες ν’ ακούν, αλλά να μην αντιλαμβάνονται,
μην τυχόν και μετανοήσουν και τους συγχωρεθούν τα αμαρτήματά τους».

Με το χέρι στην καρδιά: πώς ακριβώς θα χαρακτηρίζατε εσείς έναν δάσκαλο (Ιησούς)
που σύμφωνα με τα ίδια τα λεγόμενά του, διδάσκει επίτηδες με πολύπλοκο τρόπο
(παραβολές) με στόχο κάποιοι μαθητές του -πιθανότατα οι περισσότεροι- παρότι
παρακολουθούν το μάθημα, να μην μπορούν να καταλάβουν τίποτα, στερούμενοι έτσι
τις όποιες θεωρητικές ελπίδες θα είχαν («μην τυχόν και») να αντεπεξέλθουν στις υψηλές
απαιτήσεις («μετανοήσουν») και να πετύχουν («συγχωρεθούν»);

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;
Dirne: Μη με βλέπετε έτσι… Εγώ κάποτε ήμουν… παρθένα!
Χριστιανοί για ν’ αποδυναμώσουν την εβραϊκή λέξη bethulah που θα έπρεπε κανονικά να υπήρχε στη θέση τού almah «νεάνις», εάν η περίφημη προφητεία τού Ησαΐα όντως έθετε στο επίκεντρο μια… ανέγγιχτη παρθένο:



«Αλλά και στις γλώσσες των άλλων λαών της Μ. Ανατολής η αντίστοιχη της λέξης bethulah δεν σημαίνει απαραίτητα την (με την βιολογική σημασία) παρθένα. Για παράδειγμα, στα Ακκαδικά η λέξη batultu σημαίνει κυρίως μια ηλικιακή ομάδα. Μόνο σε συγκεκριμένα πλαίσια σημαίνει την παρθένα. Στα κείμενα της Ουγκαρίτ, η λέξη btlt είναι συνήθης χαρακτηρισμός για την Anat, την γυναίκα του Βάαλ. Σε αραμαϊκά κείμενα διαβάζουμε για γυναίκα, btwlt, η οποία είναι επίτοκος (σε τοκετό).»



Και τώρα προσέξτε απίστευτη περίπτωση-λουκούμι από τα Γερμανικά:



Η λέξη Dirne ξεκίνησε από μιαν αμάρτυρη γερμανική ρίζα με τη σημασία «παρθένος», συνέχισε στα Παλαιογερμανικά με την ίδια ακριβώς σημασία, υπέστη αργότερα σημασιακή διεύρυνση αλλάζοντας σε «νεαρό κορίτσι» κι εν συνεχεία σε «υπηρέτρια», για να ξεπέσει τελικά σε... «ΠΟΡΝΗ»!! Οι μεταβολές αυτές δε, συντελέσθηκαν εντός μιας, αν όχι μικρότερης, το λιγότερο ίσης χρονικής περιόδου με τις αντίστοιχες σημασιακές αλλαγές που εμφάνισε η σημιτική λέξη, και μάλιστα σε αντίθεση μ’ αυτήν, οι μεταβολές δεν έλαβαν χώρα σε συγγενείς μεν, διαφορετικές δε γλώσσες (Ακκαδικά, Ουγκαριτικά, Αραμαϊκά, Εβραϊκά) αλλά εντός τού ΙΔΙΟΥ γλωσσικού συστήματος (Γερμανικά)!







Θα... καλοπεράσετε, παλιόπαιδα!

Κολιτσάρας:

«
Είναι σπάνια η περίπτωση που ο Θεός τιμωρεί τα αθώα τέκνα για τις αδικίες των
γονέων τους˙ και αν καμιά φορά τα τιμωρεί
το κάνει για να ανταμείψει τα τέκνα πιο
πλουσιοπάροχα στην μέλλουσα ζωή. Ο Θεός όμως τιμωρεί την κακία μέχρι τρίτης
και τετάρτης γενεάς
εφ’ όσον οι απόγονοι μιμούνται την κακία των προγόνων τους
και μισούν τον Θεό. Διαφορετικά ο Θεός είναι πάντοτε δίκαιος, αν και
είναι απόκρυφες
σε μας οι βουλές Του».


Δηλαδή, για να κάνουμε… μετάφραση τής μετάφρασης και ερμηνεία τής ερμηνείας,
ΝΑΙ, ενίοτε τιμωρούνται ΚΑΙ ΑΘΩΟΙ
για τα ανομήματα των ασεβών προγόνων τους
(1η πρόταση), ΟΧΙ, ποτέ δεν τιμωρούνται αθώοι απόγονοι (2η πρόταση), αν και
ποτέ
δεν ξέρεις
(3η πρόταση)!!

Είναι λοιπόν ή δεν είναι το θέμα για… LoL;


Φτιαγμένη από το... πουθενά!!

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Οι ανόητοι οι αρχαίοι Έλληνες να πιστεύουν πως τα περίφημα διοπετή ομοιώματα
έπεφταν κατ’ ευθείαν από τον ουρανό,
συστημένα με αποστολέα τον ίδιο τον Δία…
Ρε τους βλάκες…

Απάντηση:

Σσσσσς! Αχειροποίητα!

.

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Πόσο ανόητοι ήταν αυτοί οι ειδωλολάτρες οι αρχαίοι Έλληνες με τις δεισιδαίμονες
φαντασιοπληξίες τους περί αγαλμάτων που
μιλούσαν, χαμογελούσαν, μετακινούνταν
από μόνα τους, προστάτευαν και… πετούσαν φωτιές
όταν βέβηλοι επιχειρούσαν να τα
απομακρύνουν από τον ιερό τόπο λατρείας τους! Μα είναι ποτέ δυνατόν να πίστευαν
τέτοια πράγματα;

Απάντηση:

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ποια απάντηση θα ταίριαζε για την περίπτωσή τους.
Να απαντήσουμε λαϊκιστί με το κλασικό «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα!»; Ή να
τους υπενθυμίσουμε καλύτερα ότι «στο σπίτι τού κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί!»;
Μήπως πάλι να πάρουμε το «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» ή καλύτερα την
περίφημη ρήση τού Ιησού περί κάρφους και… δοκού εν τω οφθαλμώ ημών; Ή μήπως
όλα αυτά μαζί; Διότι πώς αλλιώς θα πρέπει ν’ απαντήσει κανείς σε ανθρώπους που
τολμάνε και σχολιάζουν ειρωνικά τα παραπάνω, όταν στο ίδιο το σύστημα πίστης
που ασπάζονται κι ακολουθούν , «υπάρχουν»… δακρυροούσες
και -Θεός φυλάξοι!-
αιμοροούσες Παναγίες,
ιστορίες (γι’ αγρίους) περί εικόνων που θαυματουργικά…
φεγγοβολούσαν, μιλούσαν, κουνούσαν τα δάχτυλά τους και… τηλεμεταφέρονταν
από
το ένα μέρος στο άλλο; Έλεος, δηλαδή! Έλεος!

Θαύμα!

Θαύμα!
Πώς ένα διαδικτυακό τρολάρισμα μετατράπηκε εν μια νυκτί σε... θαύμα!

Να 'ταν η ζήλια ψώρα...

Φανταστείτε δηλαδή να ΜΗΝ είχε... παρρησία!

Παραφρονήστε ελεύθερα:

1ον : Η αειμεσιτεύουσα Παναγία ως μητέρα τού Χριστού έχει παρρησία ενώπιον του.
2ον :
Η Παναγία στον γάμο τής Κανά το μόνο που είπε ήταν: «Δεν εχουν άλλο κρασί».
3ον : Ο Χριστός παρά την… παρρησία τής μητέρας του,
την αποπήρε!
4ον
: Αυτό συνέβη επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Χριστός μιλούσε ως Θεός
.........και απλώς απαίτησε από τη φυσική του μητέρα τον προσήκοντα σεβασμό.
5ον :
Η Παναγία… ανάγκασε (!) τον Χριστό να κάνει το θαύμα πρόωρα.
6ον : Ο Χριστός συνεπώς έκανε κάτι παρά την αρχική του πρόθεση ۬ επηρεάστηκε
.........
και άλλαξε γνώμη!
7ον :
Ο Χριστός είναι… προγιγνώσκων και… άτρεπτος!
8ον :
Όχι, όχι: ο Χριστός, είπαμε, στη συγκεκριμένη περίπτωση δε μιλούσε ως άνθρωπος,
.........αλλά… ως Θεός!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Άφθαρτος!!

Άφθαρτος!!
Γειά σας! Με βρήκαν στην Κίνα, είμαι περίπου... 3000 ετών, αταρίχευτος, μα όχι... άγιος!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Was ist Wahrheit?

Sprechen Sie Deutsch? Dann klicken Sie doch mal hier rein!

Ευχαριστούμε!

Ευχαριστούμε!