Μπρρρρ!!!

....
..........................
Έχει τύχει ποτέ ν’ ακούσετε χριστιανούς απολογητές να επιχειρηματολογούν για τις γενοκτονίες που διατάχθηκαν από τον ίδιο τον Θεό στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης; Αν όχι, αξίζει να διαβάσετε το σχετικό άρθρο της Ο.Ο.Δ.Ε. για να πάρετε μια (πικρή) γεύση! Εγώ πάντως, σας μιλάω ειλικρινά, όταν διάβασα τα επιχειρήματα που προβάλλονται, κυριολεκτικά ανατρίχιασα! Ένοιωσα φόβο. Αλλά συνάμα και οίκτο. Ναι, οίκτο! Όπως ακριβώς σας το λέω. Ας δούμε όμως γιατί.

Καταρχάς -και αυτό είναι σίγουρα το παρήγορο- τις εν λόγω γενοκτονίες οι χριστιανοί τις αποδέχονται. Δεν αμφισβητούν δηλαδή ότι έγιναν. Πάλι καλά. Διότι θα μπορούσαν κάλλιστα να έλεγαν ότι όλα αυτά είναι -μα τι άλλο;-... συμβολικά. Δεν το πράττουν όμως, και αυτό είναι κατ’ αρχήν θετικό. Η συνέχεια, ωστόσο, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Ιδού ένα μικρό απάνθισμα των απόψεων που παρουσιάζονται στο εν λόγω άρθρο:

α. Όσοι κατηγορούν τον Θεό για τις γενοκτονίες, στην πραγματικότητα τού αρνούνται ένα ΔΙΚΑΙΩΜΑ που εξ ορισμού έχει, «μια και χωρίς Αυτόν, κανείς δεν θα εδικαιούτο, ή δεν θα μπορούσε να ζει. Είναι δυνατόν να κατηγορεί κάποιος τον ευεργέτη Του; Τον ευεργέτη όλου τού σύμπαντος; Και ένα δευτερόλεπτο μόνο ζωή αν μας χάριζε, και πάλι ΔΩΡΟ θα ήταν, και ευγνωμοσύνη θα του ΧΡΩΣΤΟΥΣΑΜΕ. Γιατί δική Του είναι κάθε ζωή και ύπαρξη. Δικό Του δώρο δεν ήταν; Δικαίωμά Του να το αποσύρει όποτε θέλει!».

ΣΧΟΛΙΟ: Μωρέ τι μας λέτε; Από πότε τα δώρα επιστρέφονται; Αυτά να τα λέτε στους δύσμοιρους εκείνους ανθρώπους που τους έλαχε να χάσουν παιδί σε μικρή ηλικία. Που αφού πρώτα τους «επιτράπηκε» να βιώσουν την ανείπωτη ευτυχία της μητρότητας και τής πατρότητας, το δώρο της ζωής από ζωή, έτσι απλά κι ωραία (υποτίθεται ότι) «αποφασίστηκε» κάποια μέρα άνωθεν ότι το δώρο αυτό δυστυχώς θα έπρεπε να επιστραφεί στον ισόβιο και αιώνιο επικαρπωτή: τον Θεό. Μωρέ δεν μας παρατάτε ήσυχους, λέω ’γώ! Ποτέ και να μη γεννιόμασταν αν ήταν να βρισκόμαστε διαρκώς υπό τη δαμόκλειο σπάθη της κρίσης του «Μεγαλοδύναμου»! Ας μέναμε καλύτερα στη βολή του τίποτα και του πουθενά, να ’χαμε και την ησυχία μας! Από τη στιγμή όμως που -καλώς ή κακώς- ήρθαμε στη ζωή, ε, ας πάψουν επιτέλους να μας τρομοκρατούν και να μαυρίζουν τη ψυχή μας!


β. Όσο γιά το αν ο Θεός έχει το δικαίωμα να διατάξει μία γενοκτονία, δεν πρέπει να ξεχνάμε, λέει, ότι «ο Θεός ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ από τίποτα. Ούτε από φυσικούς νόμους, ούτε από ΗΘΙΚΟΥΣ νόμους. Ο ίδιος είναι ο Νομοθέτης, και οι νόμοι δόθηκαν για τα κτίσματα, και όχι για τον κτίστη. Αυτό που για το κτίσμα είναι "ηθικό όριο", για τον απεριόριστο Θεό είναι πλήρης ελευθερία βούλησης. Και ο λόγος δεν είναι μια "άδικη" διάκριση, αλλά οι περιορισμοί τού κάθε όντος. Ο Θεός είναι παντοδύναμος και παντογνώστης. Εμείς όχι. […] Ο Θεός λοιπόν, απεριόριστος καθώς είναι, ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΙ! Και έχει κάθε δικαίωμα να αυθαιρετεί, γιατί πάντα ενεργεί με γνώμονα την Αγάπη Του, που είναι αποτέλεσμα βούλησης, και όχι υποχρέωσής Του.».

ΣΧΟΛΙΟ: Ουδέν!


γ. «Το ότι ο Θεός δημιούργησε όλο τον κόσμο, και όλη τη ζωή πάνω σ’ αυτόν, το ότι κάλεσε σε ύπαρξη όλες τις ψυχές που υπάρχουν, οι κατήγοροί Του το παραβλέπουν. Κολλάνε στο ότι ο Θεός αποφάσισε ότι κάποια έθνη θα ήταν καλύτερα να έπαυαν να υπάρχουν! Η εξολόθρευση χιλιάδων ανθρώπων ΕΠΕΙΔΗ ΑΜΑΡΤΗΣΑΝ θεωρείται απόδειξη κακίας τού Θεού. Η δημιουργία δισεκατομμυρίων ανθρώπων και κάθε ζωής, (ακόμα και αυτών των ενόχων που εκτελέσθηκαν), η δημιουργία όλου τού σύμπαντος, δεν είναι απόδειξη καλοσύνης και αγάπης; Γιατί μετρούν τόσο μεροληπτικά;»

ΣΧΟΛΙΟ: Το μεταφέρω αυτολεξεί άλλη μία φορά για να βεβαιωθώ ότι δεν διάβασα λάθος: «Κολλάνε στο ότι ο Θεός αποφάσισε ότι κάποια έθνη θα ήταν καλύτερα να έπαυαν να υπάρχουν! Η εξολόθρευση χιλιάδων ανθρώπων ΕΠΕΙΔΗ ΑΜΑΡΤΗΣΑΝ θεωρείται απόδειξη κακίας τού Θεού». - Λοιπόν, όντως σωστά διάβασα. Μπρρρ, Χριστέ μου, δηλαδή!!

Όσο για το άλλο «επιχείρημα» ότι ακόμα κι εκείνοι οι ειδωλολάτρες που εκτελέσθηκαν, στον Θεό χρωστούσαν την αμαρτωλή τους ύπαρξη, τα έχουμε πει χίλιες φορές, μην τα ξαναλέμε: αφού ο Θεός γνώριζε εκ των προτέρων ότι οι άνθρωποι αυτοί ποτέ δεν επρόκειτο να αλλάξουν, ούτε με το καλό (παίδευση) ούτε… με το κακό (εξολόθρευση), τότε γιατί στο καλό τους χάρισε το «δώρο της ζωής»; Για να τους το πάρει μετά σαδιστικά πίσω; Τους άφησε, λέει, «χρόνο ώστε να μετανοήσουν, ή να γίνουν τόσο κακοί, ώστε να αξίζουν την καταστροφή τους»! Χριστέ μου! ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ! Μα τι λένε τα άτομα; Απολογία υποτίθεται πως είναι τώρα αυτό ή ομολογία (πνευματικής και νοητικής σύγχυσης); Άκου «τους άφησε χρόνο ώστε να μετανοήσουν»; Μα ποιο το νόημα, χριστιανέ μου, που έγραψες το εν λόγω απολογητικό κείμενο, της (υποτιθέμενης αυτής) αναμονής; Αφού δεν θα μετανοούσαν! ΔΕΝ!! - Αμ το άλλο; Ή να γίνουν, λέει, τόσο κακοί ώστε να αξίζουν την καταστροφή τους!! Κατάλαβα. Τους τη φύλαγε δηλαδή. Κανονικό στήσιμο. Ώστε η γενοκτονία να είναι νομότυπη. Πολύ ωραία λοιπόν. Εκτροφή σφαχταριών δηλαδή. Μπράβο λοιπόν! Και εις ανώτερα!


δ. Ούτως ή άλλως οι γενοκτονίες ήταν επιβεβλημένες. Διότι περί δολοφόνων επρόκειτο! «Τέτοιοι άνθρωποι ήταν οι Παγανιστές τής Χαναάν, για τους οποίους διέταξε ο Θεός να εξολοθρευτούν, χρησιμοποιώντας ως εκτελεστικά Του όργανα, πότε κάποιον κατακλυσμό, πότε κάποια πύρινη καταστροφή όπως των Σοδόμων, και πότε αγγέλους ή ανθρώπους όπως το στρατό τού Μωυσή. […] Ναι, ο Θεός αγαπάει τα πλάσματά Του. Όμως και η καλοσύνη έχει τα όριά της όταν πρόκειται για διεστραμμένους.Η ύπαρξη των εθνών αυτών ήταν ανοιχτή πληγή για την ανθρωπότητα. Οι δαιμονικοί παγανιστικοί θεοί τους, διψούσαν για αίμα. Σε αυτούς θυσίαζαν και έκαιγαν τα παιδιά τους! Ένα διαρκές έγκλημα μπροστά στον Θεό, που έπρεπε κάποτε να τελειώσει, με τον αφανισμό αυτών των εθνών και τής μιαρής τους θρησκείας. Και έπρεπε να αφανισθούν τα έθνη αυτά, ώστε ούτε ενθύμηση να μην υπάρχει της βάρβαρης θρησκείας τους, ώστε να μην παρασυρθούν και οι νέοι πιστοί κάτοικοι τής περιοχής.».

ΣΧΟΛΙΟ: Δηλαδή ο Θεός καταστρατήγησε την πολυύμνητη (μα εντελώς αεροκοπανισμένη) ελευθερία βούλησης των ανθρώπων καθώς και την (εξίσου αεροκοπανισμένη) μακροθυμία του, αποδίδοντας αμαρτίας πατέρων επί τέκνα έως τρίτης και τετάρτης και… εικοστής τετάρτης γενεάς! Αν όμως όντως έτσι συνέβησαν τα πράγματα, αναπόφευκτα γεννάται και το ερώτημα: Αφού ο Θεός επενέβαινε τότε κατ’ αυτόν τον τρόπο στα επί της γης τεκταινόμενα, γιατί δεν το κάνει και τώρα; Αφού έκρινε ότι τα ειδωλολατρικά εκείνα έθνη έπρεπε να αφανισθούν διά παντός από προσώπου γης ώστε να μην παρασυρθούν και άλλοι άνθρωποι, γιατί δεν κάνει το ίδιο και τώρα; Γιατί δεν εξολοθρεύει τους σατανιστές; Γιατί όχι τους παγανιστές; Γιατί όχι τους μάγους; Επειδή υπάρχει ελευθερία βούλησης, ε; Μπα; Δηλαδή τότε δεν υπήρχε; Μα είχα την εντύπωση πως η ελευθερία βούλησης υπήρχε ήδη και επί Αδάμ; Ή μήπως κάνω λάθος; Όχι γιατί αν κάνω λάθος, να το ξέρω για να ξανανοίξουμε τον φάκελο περί της Πτώσης…


ε. «Ο Θεός είναι δίκαιος, και εξαντλεί κάθε περιθώριο. Αλλού δείχνει έλεος, ενώ αλλού εξολοθρεύει, όταν δεν υπάρχει περίπτωση ο κακός να μετανοήσει». Στην περίπτωση της Νινευή για παράδειγμα «ο Θεός είδε τα έργα αυτών (των κατοίκων τής Νινευή) και την ειλικρινή τους μετάνοια […] και άλλαξε απόφαση για την τιμωρία» που είχε προαναγγείλει «και δεν την πραγματοποίησε».

ΣΧΟΛΙΟ: «Και άλλαξε απόφαση για την τιμωρία...»! Χα, χα, χα! Πολύ καλό! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;


στ. Σχετικά με τις οδηγίες του... ειρηνιστή Γιαχβέ προς τους εκλεκτούς του να ξεπαστρεύουν -ακριβώς όπως το λέω: ΞΕΠΑΣΤΡΕΥΟΥΝ- όλα τα αρσενικά των πολιορκούμενων πόλεων με μάχαιρα, κρατώντας γυναίκες, βρέφη και κτήνη για την πάρτη τους, ο απώτερος σκοπός, λέει, ήταν να εξαλειφθεί ο κίνδυνος αντεκδικήσεων!

ΣΧΟΛΙΟ: Καταλαβαίνετε τώρα γιατί είπα πριν πως η εν λόγω απολογία μού προκάλεσε συναισθήματα φόβου αλλά και οίκτου; Προληπτικό χτύπημα γαρ με άνωθεν ευλογία… Endlösung! Τελική λύση. Κι όλα αυτά όντως τα βάζουν ανενδοίαστα στο στόμα του Θεού που λατρεύουν χωρίς να βλέπουν τίποτα μεμπτό!! Από ’κεί και πέρα, λοιπόν, τι άλλο να πει κανείς παραπάνω;


ζ. «Στόχος τού Θεού είναι η εξάλειψη της αμαρτίας. Το πρόβλημα είναι πως εμείς δεν θέλουμε. Ο Θεός καταστρέφει την αμαρτία και αυτό από αγάπη. Γιατί αν δεν την καταστρέψει θα αποσυντεθεί η κτίση. […] Άλλωστε στην Παλαιά Διαθήκη ο Κύριος λέει: “Γιατί αμαρτάνετε; Δεν γνωρίζετε πως δεν μού αρέσει να σας βλέπω να πεθαίνετε; Δεν ξέρετε πως ο μισθός τής αμαρτίας είναι ο θάνατος;”.»

ΣΧΟΛΙΟ: Επαναλαμβάνω το τελευταίο: «Γιατί αμαρτάνετε; Δεν γνωρίζετε πως δεν μού αρέσει να σας βλέπω να πεθαίνετε; Δεν ξέρετε πώς ο μισθός τής αμαρτίας είναι ο θάνατος;». Ακριβώς δηλαδή όπως στις ταινίες που ο αρχιμαφιόζος λέει... περίλυπος στους άχρηστους παρατρεχάμενους του: «Γιατί δεν κάνατε αυτό που σας είπα; Δεν γνωρίζετε πώς δεν μου αρέσει να σας βλέπω να πεθαίνετε; Δεν ξέρετε πώς ο μισθός της ανυπακοής είναι ο θάνατος; Ι’m sorry, but I’m gonna have to kill you! - Bang bang!!»...


η. Όσον αφορά δε την εντολή του Θεού να παταχθούν όλοι ανεξαιρέτως μέχρι εξαλείψεως, είτε επρόκειτο για γέρους είτε για νέους ή ακόμα και για παιδιά, ο συγγραφέας της μνημειώδους αυτής απολογίας μάς πληροφορεί -και το λέει και στους χριστιανούς για να το επικαλούνται- ότι εφόσον όταν ένας καλός άνθρωπος πεθαίνει, ο Θεός της αγάπης τον αγκαλιάζει, το ίδιο θα συνέβη και με κείνους.

Άλλωστε -και τώρα πάρτε βαθιές ανάσες και κρατηθείτε γερά όπου κι αν κάθεστε!- η γενοκτονία «είναι είναι η πιο μικρή θλίψη! Πόσο κρατάει η θλίψη σε μια γενοκτονία; Από ώρες, ως ημέρες. Μετά, ούτε γέροντες κλαίνε τα παιδιά τους, ούτε παιδιά ζητούν τη μητέρα τους, ούτε γυναίκες κλαίνε τους άντρες τους. Ούτε σκλαβιά, ούτε βασανισμός, ούτε φυλακή. Μόνο η αγωνία τού θανάτου ως τον θάνατο! Και μετά το θάνατο, ένας Θεός - Αγάπη που θα απαλύνει τις πληγές των σφαγμένων ψυχών. Και ποιων ψυχών; Αυτών που πέθαναν για τη δική Του εντολή! Αυτών που πέθαναν δηλαδή ως μάρτυρες!»

Τι έγινε; Ακόμα να συνέλθετε; Μα έχει και συνέχεια:

Και ποια είναι η διαφορά να επιτρέψεις σε κάποιον να βασανιστεί και να πεθάνει από φυσικά αίτια ή από γεράματα, από το να διατάξεις εσύ ο ίδιος την εκτέλεσή του (αν είσαι Θεός), όσο το δυνατόν ανώδυνα; Νομίζω ότι είναι μόνο θεωρητική, αν και η δεύτερη περίπτωση είναι πιο φιλεύσπλαχνη. […] Ας ζυγίσουμε τώρα τη δυστυχία ενός ανθρώπου, τις λίγες ώρες πριν εκτελεσθεί, ή τις λίγες ημέρες τής πολιορκίας τής πόλης του, με μια αιωνιότητα ανταμοιβής από έναν Θεό αγάπης! Νομίζω η διαφορά είναι ασύγκριτη!

Τελικά το πρόβλημα δεν υπάρχει στο αν ο Θεός διέταξε την εκτέλεση κάποιων (έστω επειδή οι ανομίες τού λαού τους «έφτασαν στο πλήρες»). Το πρόβλημα είναι στη δική μας απιστία, στη δική μας δουλικότητα. Γιατί βλέπουμε ως τον θάνατο. Όχι μετά. Και κρίνουμε με λειψά στοιχεία. Και δεν σκεφτόμαστε απλά: «Αν εγώ το κάθαρμα, προκαλώ το κακό κάποιου και σπεύδω να επανορθώσω, τι κάνει άραγε ο Θεός-Αγάπη;».  

Το πρόβλημα το έχουν αυτοί που ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, επειδή νομίζουν ότι με το θάνατο τελειώνουν όλα. Το πρόβλημα λοιπόν δεν το έχει ο Θεός που διέταξε κάποιες γενοκτονίες, αλλά αυτοί που δεν πιστεύουν, και δεν εμπιστεύονται τη δίκαιη κρίση Του, το δικαίωμά Του πάνω σε κάθε ζωή και τη δίκαιη ανταμοιβή τής ανάστασης.

ΣΧΟΛΙΟ: Κλαπ, κλαπ, κλαπ! Συγχαρητήρια αγαπητέ μου -όποιος κι αν είσαι- για το δωρεάν μάθημα εμπνευσμένης θεολογίας και απαράμιλλης χριστιανικής ηθικής. Κυριολεκτικά... ανατριχιάσαμε! Τώρα αν ήταν από τη συγκίνηση ή απ’ τη φρίκη, ε γι’ αυτό δεν παίρνω και όρκο…

Και για το τέλος η πατροπαράδοτη σοφιστεία:

Εάν κάποιος, λέει, αρνηθεί «(από απιστία προς τον Θεό των Χριστιανών) το ότι Αυτός δημιούργησε τον κόσμο και τη ζωή, αν αρνηθεί την Ίδια Του την ύπαρξη, στην πραγματικότητα αρνείται και την ίδια την αναφορά τής Αγίας Γραφής για γενοκτονίες. Γιατί αν ο Θεός μας δεν είναι υπαρκτός, πώς μπορεί κάποιος να κατηγορήσει για γενοκτονία έναν ανύπαρκτο; Ή θα δεχθούμε λοιπόν ότι ο Θεός των Χριστιανών πράγματι είναι ο Δημιουργός τής ζωής, και έχει κάθε δικαίωμα να δώσει αυτές τις εντολές, ή θα δεχθούμε ότι είναι ανύπαρκτος, και ότι και οι εντολές Του είναι και αυτές ανύπαρκτες. Δεν μπορούμε να μετράμε με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ή υπάρχει και έδωσε τις εντολές, ή δεν υπάρχει και δεν τις έδωσε!».

ΣΧΟΛΙΟ: Επειδή αυτή την καραμέλα την έχω πλέον βαρεθεί, να αντιστρέψω το ερώτημα: Αφού οι παγανιστικές θεότητες ήταν δημιουργήματα της φαντασίας των αρχαίων, γιατί οι χριστιανοί απολογητές συναγωνίζονται ποιος θα βρει πάνω σ’ αυτές περισσότερα στραβά από τον άλλο; Αν λόγου χάρη ο διαστροφικός, αιμομίκτης, κτηνοβάτης, παιδεραστής, ομοφυλόφιλος και μοιχός Δίας ή ο κατσικο…τέτοιος Πάν ήταν μοναχά μυθολογικά όντα, ξενόφερτες θεότητες που εισάχθηκαν από την Αίγυπτο και τη Μικρά Ασία, τότε τι ζόρι τραβάνε επιτέλους οι φίλοι μας οι απολογητές; Ας ξεκολλήσουν επιτέλους από το κόλλημά τους!

Και στην τελική, για να γίνει μια για πάντα σαφές, βεβαίως και έχουν δικαίωμα ακόμα και οι αρνητές του Γιαχβέ να κατακρίνουν τις γενοκτονίες και όλα τ’ άλλα τα... θεϊκά πού του αποδίδονται. Τι σχέση έχει επιτέλους το ένα με τα άλλο; Βεβαίως και δεν πιστεύουμε ότι ο Θεός διέταξε όλες αυτές τις φρικαλεότητες. Βεβαίως και επρόκειτο απλώς για μια επιχείρηση καθαγιασμού των επεκτατικών… ανησυχιών των Εβραίων. Εμείς τη συγκεκριμένη εικόνα που μας παρουσιάζουν οι χριστιανοί καυτηριάζουμε, και όχι κάτι ανύπαρκτο. Οι εντολές για τις γενοκτονίες, ε προφανώς και ήταν ανύπαρκτες. Η απεχθής, όμως, εικόνα του Γιαχβέ που μας δίνεται, είναι απολύτως υπαρκτή! Καλή σας νύχτα.