..
Αγαπητοί φίλοι, καλωσορίσατε στο διαδικτυακό τσαρδί μου!
Ελπίζω παρά την έλλειψη ιδιαιτέρων ανέσεων να νιώσετε όλοι σαν στο σπίτι σας!
Μπορείτε επίσης μετά, αν θέλετε, να περάσετε και δίπλα
στα τραγούδια που αγαπώ.
Εκεί έχει μόνο... μουσική!

τι εστιν αλήθεια;

Πιλάτος (Κατά Ιωάννην, ΙΗ΄ 38)

Αναλυτικός κατάλογος

..
128. Anybody home?
127. Που λέτε, λοιπόν, πάτερ Γεώργιε…
126. «Άγιο φως» (και η κουβέντα συνεχίζεται...)
125. Το θαύμα είναι η... ευχή που... αγιάζει το φως!! (deutsch hier)
124. Το «τι εστιν αλήθεια;» και στα Γερμανικά!
123. Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου...
122. Τρία πουλάκια κάθονταν…
121. Μεταξύ θρησκοληψίας και παράνοιας
120. Απρόσκλητοι σε μια χριστιανική χώρα...
119. «Άγιο Φως»: η άλλη όψη τού νομίσματος (deutsch hier)
118. Ποιο ήταν το... θαύμα
117. Οι... άσφαιρες «πύρινες σφαίρες» (deutsch hier)
116. Αστραπές και κεραυνοί (στου φακού μας το γυαλί)... (deutsch hier)
115. Φωτιά στα μπατζάκιά μας...
114. Περί τής προφητείας τού Ησαΐα (Εμπλουτ. αναδημ.)
113. Το χρονικό μιας κωλοτούμπας...
112. Περί τού «αγνώστου θεού» (Αναδημ.)
111. Μπεεεεεε!! (Κάτω τα κεφάλια ωρέ χριστιανοί!)
110. Εγκλωβισμένοι στη ζώνη τού Λυκόφωτος…
109. Τo κάψιμο τού Καρνάβαλου… (Περί «υιών ποιητών»)
108. Άντε βρε, χρόνια πολλά!
107. Η μαρτυρία τού Τάκιτου
106. Home alone 2
105. Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός...
104. Η μαρτυρία τού Πλινίου τού Νεοτέρου
103. Η μαρτυρία τού Σουητώνιου
102. Cute Christmas Cartoon
101. Unheilig - Kling Glöckchen ... vom Album
100. Ο γυμνός νεανίσκος στή Γεσθημανή
..99. Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα...
..98. Βίντεο: Καλόπουλος vs. π. Καρπαθίου
..97. Τι εμοί και σοί (κοινώς, τη ρόκα σου εσύ!);
..96. Μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνση
..95. Μπαμ και κάτω (Περί τού Τάε Κβον Ντο)
..94. Ορθόδοξη κβαντική φυσική και τα μυαλά στα κάγκελα!
..93. Λυπάμαι, αλλά δε γίνεται αλλιώς!
..92. Η αμαρτωλή ιστορία μιας απογραφής
..91. Κυριακή γιορτή και σχόλη, να ’ταν η βδομάδα όλη…
..90. Μυρώστε με ν’... αγιάσω!
..89. Μέχρι να... παγώσει η κόλαση...
..88. H αειμεσιτεύουσα Βασίλισσα των Ουρανών
..87. Περί τού Ιωάννη τού Ριγολόγου
..86. Βίντεο με τον Μεταλληνό: Αξίζει να το δεις!
..85. Είμαστε και σε... κρίσιμη ηλικία...
..84. Η αβάσταχτη ελαφρότητα τού απολογήσθαι
..83. Αποκαλυπτήρια (Sit back and enjoy the show!)
..82. Περί... υιών
..81. Περί «γεννητού» και «κτιστού» (και… «ποιητού»)
..80. Παιδιά, έχουμε γενέθλια!
..79. Τον αναγνωρίζετε;
..78. Ένα... φοβερά δύσκολο… απλό ερώτημα!!
..77. Προβληματισμών συνέχεια...
..76. Προβληματισμοί...
..75. Ανοίξτε κανένα παράθυρο, ρε παιδιά!
..74. ΜΟΝΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (HOME ALONE)
..73. Δάσκαλε, για ρίξε ένα... repeat σε παρακαλώ!
..72. Αχαχαχαχαχαχα!
..71. Τα παιδιά τού Ζεβεδαίου ποιον είχαν πατέρα;
..70. Chicken Techno
..69. Εύτυχος και Ελπήνωρ (Αν έχεις... τύχη διάβαινε!)
..68. Περί τής γνωστής-άγνωστης εξέγερσης
..67. Η αναγκαιότητα τής πίστης
..66. Το μυστήριο τού Βαραββά
..65. Ω Αυτοκράτορ, εγρήγορας ή καθεύδης;
..64. Τα κινητά σας, ρεεεεε!!
..63. Προς Ο.Ο.Δ.Ε. (Περί του Αγίου Φωτός)
..62. Ο σωστός τρόπος να κάνεις τον σταυρό σου!
..61. Περί του Τιμίου Ξύλου
..60. Περί της αναγκαιότητας τού κακού
..59. Περί του «Πίστευε και μη ερεύνα»
..58. DEPECHE MODE - «Βlasphemous rumours»
..57. Κωδικός «Λαντσιάνο»
..56. Περί των… «γνωστών αγνώστων»
..55. Περί εικόνων
..54. Ισορροπημένη ανισορροπία ή… ανισόρροπη ισορροπία;
..53. Το χρονικό μιας... κλωνοποίησης
..52. Λάιονελ Ρότσιλντ - η περιπέτεια ενός όρκου
..51. Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
..50. Merry Christmas Mr. Bean
..49. Προς κέντρα λακτίζειν
..48. Ο δίκαιος και ο δυνάστης
..47. Μια υπέροχη Κυριακάτικη εμπειρία ...
..46. Οι Δέκα Πληγές τού ... Ιπούουερ!
..45. Με τα δυο χεράακια, πλάθω σκ*****άακια...
..44. Γκρρρρ!!! Αυτό δεν είναι δυνατόν!!!!!!
..43. For yooour eyes onlyyyyy ...
..42. Περί Θεού: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα
..41. Περί Κυρίλλου και Υπατίας τής Αλεξανδρινής
..40. «Λάβετε, φάγετε ...» - ποιος το είπε τελικά;
..39. Οι βολεμένοι μικροαστοί τής θρησκευτικής πίστης
..38. Life: press DELETE
..37. Μεταξύ πατέρα και γιού
..36. Ρε παιδιά, μήπως έχει κανείς την ... ακριβή ώρα;
..35. O Ελισαίος, οι αρκούδες και οι ... αρκουδιές!
..34. Η διάβαση της Ερυθράς και ο … Ρα!
..33. Περί … «αλλοτρίων» θαυμάτων
..32. Η μάχη για τους … «αναποφάσιστους»
..31. Οι ... Χριστιανοαντιγιαχβεβουδιστοϊνδουιστές
..30. Καλησπέρα, γιατρέ ... Είμαι ο ... Απόλλων!!
..29. Μπρρρρ!!!
..28. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 1 !!!
..27. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 3 !!!
..26. Ο απαγχονισμός τής ... κοινής λογικής
..25. (Γενικά) περί αντιφάσεων
..24. Βασίλεψε ο ήλιος (και ... νίκησε ο Δαβίδ!)
..23. Τα ... ακριβώς 153 (υπόπτου προελεύσεως) ψάρια
..22. Οι δαίμονες και οι ... τετράποδες μπριζόλες
..21. Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα
..20. Περί θεοπνευστίας
..19. Η μυστηριώδης Σινδόνη τού Τορίνο
..18. Περιέχει η Γένεση προφητείες γιά την Αποκάλυψη;
..17. Να ζει κανείς ή να μη ζει ... (Περί Αδάμ και Εύας) ...
..16. Η δημιουργία των πτηνών
..15. Εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά (και η φαντασία...
........δεινοσαύρους
..14. Άμοιρε άνθρωπε, τι σού ’μελλε να πάθεις!
..13. Ρουάχ -φύσηξε ο άνεμος (μας πήρε και ... μας σήκωσε)!
..12. Ολική έκλειψη ηλίου, σελήνης και ... νοημοσύνης
..11. Οι κατά ... φαντασίαν γνωρίζοντες
..10. Η σιωπή των αμνών (Περί τού Αγίου Φωτός)
...9. Η πινακίδα Ι.Ν.Β.Ι.
...8. Θεïκό σχέδιο ή … σατανική αντιγραφή;
...7. Δάσκαλε που δίδασκες ...
...6. Η καραμέλα των «ανθρωπομορφικών εκφράσεων»
...5. Περί «δημοκρατικότητας»
...4. Όλα συγχωρούνται; - Μμμ, δε νομίζω.
...3. Ο (διάτρητος) παρθενικός υμένας
...2. ΗΣΑΪΑΣ, Ζ΄ 14 - παρθένος(= ανέγγιχτη) ή ...
.......παρθένος (= νεάνις);
...1. Συγγνώμη, δεν μπορώ να περιμένω άλλο πια!

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Τρίτη 20 Μαΐου 2008

Ω Αυτοκράτορ, εγρήγορας ή καθεύδης;


Μεγάλη μέρα αύριο - γιορτάζει ο Μέγας, Άγιος και Ισαπόστολος Κωνσταντίνος και μαζί παίρνουν τα σκάγια κι… εμένα! Έτσι λοιπόν, είπα τιμής ένεκεν να επιχειρήσουμε μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν για να δούμε κατά πόσο κάποια πράγματα για τα οποία συχνά γίνεται λόγος, είναι δυνατόν να ευσταθούν. Για να μην επισύρω δε τη μήνι των χριστιανών αναγνωστών, μέρα πού ’ναι, δηλώνω ευθύς εξαρχής ότι δεν πρόκειται ν’ ασχοληθώ καθόλου με τις γνωστές κατηγορίες που προσάπτονται στον Κωνσταντίνο (αφού άλλωστε το θέμα αυτό είναι από μόνο του εξαιρετικά αμφισβητούμενο), αλλά αποκλειστικά και μόνο με το ζήτημα τής μεταστροφής του.
..
Ως γνωστόν, λοιπόν, ο Κωνσταντίνος αρχικά ήταν ηλιολάτρης. Αργότερα, όμως, 
και συγκεκριμένα αμέσως μετά τη νίκη του επί του Μαξεντίου στην περίφημη μάχη τής Μιλβίας γέφυρας το 312, μεταστράφηκε υπέρ του Χριστιανισμού βοηθώντας τον αρχικά να κρατηθεί στη ζωή και κατόπιν να ενισχυθεί έως ότου τελικά εδραιωθεί ως η επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας. Αιτία δε της μεταστροφής του αυτής όπως λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουμε, υπήρξε ένα θεόπεμπτο όραμα που είδε παρουσία ολοκλήρου του στρατεύματος την παραμονή της μάχης: έναν φωτεινό σταυρό σχηματιζόμενο από τα γράμματα Χ και Ρ, ο οποίος πλαισιωνόταν από την επιγραφή: «(Εν) τούτω νίκα»! Ο Κωνσταντίνος λοιπόν -με αρωγή εξ ουρανού- νίκησε, και από τότε το επίμαχο μονόγραμμα ΧΡ (Χριστός) κοσμούσε και τις ασπίδες των στρατιωτών του. Όλα αυτά σίγουρα ακούγονται για τους πιστούς πολύ όμορφα κι ωραία, ο αντίλογος ωστόσο λέει τα εξής:
..
α) Η προαναφερθείσα εκδοχή της θεοσημίας παραδίδεται από τον Ευσέβιο
στον Βίο Κωνσταντίνου, ανεξηγήτως, όμως, όχι και στην Εκκλησιαστική Ιστορία. Εκεί ο Ευσέβιος απλώς αναφέρει ότι ο Κωνσταντίνος ξεκινώντας για τη μάχη «προσευχήθηκε στον Θεό τού ουρανού και για τον Λόγο Του, τον Ιησού Χριστό»! Αν καταλαβαίνω δηλαδή καλά και δεν μου διαφεύγει κάποια καθοριστικής σημασίας λεπτομέρεια, ο μέχρι τότε ακόμα ηλιολάτρης Κωνσταντίνος υποτίθεται πως ανέπεμψε προσευχή σε έναν Θεό που ακόμα δεν είχε… βιώσει και αποδεχθεί!! Και σαν να μην έφτανε αυτό, ακόμα κι ο ίδιος ο Βίος Κωνσταντίνου σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα γράφτηκε το 337 και κακώς αποδίδεται στον Ευσέβιο (1)! Οπότε;
..
β) Σύμφωνα με τον Λακτάντιο, σύγχρονο τού Κωνσταντίνου και δάσκαλο του 
Κρίσπου, το όραμα δεν εμφανίστηκε μέρα-μεσημέρι και μπροστά σε χιλιάδες μάρτυρες, αλλά… στον ύπνο τού μεγάλου αυτοκράτορα!
..
γ) Οι μεταγενέστερες μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν το περίφημο όραμα
(π.χ.
των Σωζομενού, Σωκράτη του Σχολαστικού, Φιλοστοργίου και Νικηφόρου Καλλίστου Ξανθόπουλου), αναρωτιέμαι τι αποδεικτική αξία μπορεί να έχουν από τη στιγμή που απλώς αναπαράγουν και εξωραΐζουν τις… αρχικές εκδοχές της ιστορίας; Ας κρατήσουμε, λοιπόν, τις αρχικές πηγές, δηλαδή τον Ευσέβιο και τον Λακτάντιο, κι ας αφήσουμε όλες εκείνες που ευλαβώς προστέθηκαν στους αιώνες που ακολούθησαν. Και ο μεν Λακτάντιος έκανε λόγο για ενύπνιο, ο δε Ευσέβιος για απλή προσευχή, ενώ μόνο ο συγγραφέας τού Βίου Κωνσταντίνου -που όπως είπαμε, κακώς συγχύθηκε με τον Ευσέβιο- μίλησε για «όραμα μέρα-μεσημέρι ενώπιον χιλιάδων αυτοπτών μαρτύρων»! Ε, όπως και να το κάνουμε, είναι μια διαφορά αυτή, δεν νομίζετε;
..
δ) Ο Κωνσταντίνος -αξίζει να επισημανθεί αυτό- είχε βεβαρημένο ιστορικό με
τα… οράματα. Μόλις δύο χρόνια πριν από τη θεοσημία (που τελικά ίσως και να ’ταν όνειρο ή -ακόμα χειρότερα- απλή προσευχή), είχε δεί μετά τη νίκη εναντίον του πεθερού του Μαξιμιανού ένα άλλο… -αν μη τι άλλο- περίεργο όραμα: «ότι ο θεός Ήλιος και η θεά Νίκη τού προσέφεραν δύο δάφνινα στεφάνια με ορισμένα σημεία στο κέντρο τους, τα οποία ερμηνεύθηκαν από τον ιερέα ότι θα βασίλευε τριάντα χρόνια (ΧΧΧ) στην αυτοκρατορία» (2). Με όλη την καλή διάθεση λοιπόν, και με το συμπάθιο δηλαδή: σαν πολύ δεν πάει με τα οράματα και τ’ αλλοπρόσαλα σημεία;
....
ε) Το Χριστόγραμμα (ΧΡ) που καθιέρωσε ο Κωνσταντίνος μετά το εξαιρετικά
αμφιλεγόμενο όραμά του, μπορεί μεν να ήταν ήδη ευρέως διαδεδομένο εντός της χριστιανικής κοινότητας, εξίσου διαδεδομένο όμως φαίνεται ότι ήταν και στην παγανιστική λατρεία ως σύμβολο για τη λέξη χρηστόν η οποία αναφερόμενη σε οιωνούς και προφητείες, σήμαινε «αίσιο, ευοίωνο» (3), ενώ σύμφωνα με μιαν άλλη εκδοχή χρησιμοποιούνταν και ως σύμβολο του Χρόνου. Συνεκτιμώντας τώρα το γεγονός ότι τη συγκεκριμένη ημέρα μια συζυγία πλανητών θα μπορούσε συνδεόμενη με κάποιους αστερισμούς και άστρα να είχε παραγάγει ένα σχήμα που θυμίζει τα γράμματα Χ και Ρ, είναι δυνατόν ο Κωνσταντίνος να θέλησε απλώς να μετατρέψει έναν για τους παγανιστές κακό οιωνό σε έναν «χρηστό» εμπνέοντας από κοινού τόσο τους χριστιανούς όσο και τους παγανιστές στρατιώτες του και βάζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις βάσεις για την επίτευξη τού στόχου «μία αυτοκρατορία, ένας αυτοκράτορας, μία πίστη».
..
στ) Στην αψίδα θριάμβου που ανεγέρθηκε προς τιμήν του αυτοκράτορα μετά
τη νίκη στη μάχη της Μιλβίας, δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε οτιδήποτε θα μπορούσε να συνδεθεί με τον χριστιανικό Θεό. Παντού απεικονίζονται οι γνώριμες παγανιστικές θεότητες (π.χ. της Νίκης, των εποχών, των ποταμών κ.α.) να βοηθούν τους Ρωμαίους στρατιώτες, ενώ ακόμα και η φράση «μέσω θείας εμπνεύσεως» που αναγράφεται πάνω από την κεντρική αψίδα και που συχνά απομονώνεται από τους χριστιανούς ως απόδειξη τής ιστορικότητας του οράματος, εντός τού συμφραστικού της πλαισίου ακούγεται εντελώςδιαφορετικά και πάντως απόλυτα ουδέτερη! Λέει, λοιπόν, η επιγραφή αυτή σε ελεύθερη μετάφραση:
Στον αυτοκράτορα Φλάβιο Κωνσταντίνο τον Μέγα, τον ευσεβή και ευλογημένο Αύγουστο, η Σύγκλητος και ο λαός τής Ρώμης, αφιερώσαμε αυτή την αψίδα θριάμβου επειδή μέσω θείας εμπνεύσης και μεγαλείου τού πνεύματος εκδικήθηκε με τον στρατό του και με δίκαια χρήση των όπλων τόσο τον τύραννο όσο και τους οπαδούς αυτού ελευθερώνοντας το κράτος.
..
«Μέσω θείας εμπνεύσεως» λοιπόν από τη μία, φουλ παγανιστικές θεότητες από την άλλη! Αν μη τι άλλο, διπλωμάτης ο Κωνσταντίνος... Θα ήταν, λοιπόν, υπερβολικά ασεβές, αγαπητοί φίλοι, αν χαρακτήριζα τις ιστορίες περί θεϊκών οραμάτων με χιλιάδες αυτόπτες μάρτυρες και πλήθη αγγέλων που σχημάτιζαν το «εν τούτω Νίκα»... σενάριο επιστημονικής φαντασίας; 
..

..

Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ

[1] Ενδεικτικά Βασίλιεφ:

..

[2] Πάπυρος Larousse Britannica, τ. 31, σ. 708, λήμμα: Κωνσταντίνος Α´, ο Μέγας
..
[3] Liddel & Scott, τ. 4, σ. 658, λήμμα: χρηστός
..
Επίσης:
..
Freke & Gandy, Τα μυστήρια του Ιησού, σ. 333, εκδ. ΕΝΑΛΙΟΣ
..
..
..

10 σχόλια:

Κώστας είπε...

Και κάτι ακόμα: κατά τον π.
Μεταλληνό
έχει ουσιαστική σημασία
ότι το όνομα Κωνσταντίνος -το οποίο εκφράζει σταθερότητα και
δύναμη χαρακτήρα- επικράτησε στη Δύση, «μολονότι εννοιολογικά
προέρχεται από την ελληνική γλώσσα», και συγκεκριμένα «από το
ρήμα ίσταμαι και ίστημι».

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν κρύβει κάποια σκοπιμότητα η
σύνδεση τού επίμαχου ονόματος με την ελληνική γλώσσα, όπως
και να ’χει όμως, ας μου επιτραπεί η παρατήρηση ότι η ετυμολογική
πρόταση τού π. Μεταλληνού -σύμφωνα πάντα με την κρατούσα
επιστημονική άποψη- ελέγχεται ως ανακριβής. Το όνομα τού
Κωνσταντίνου προέρχεται από το λατινικό επίθετο konstant το οποίο
με τη σειρά του προέκυψε από τη μετοχή ενεστώτα kontans(-antis)
τού ρήματος constare («στέκομαι σταθερά»). To «stare» τώρα
ασφαλώς και ΔΕΝ βγήκε από το αρχαιοελληνικό «ίστημι», αλλά
πρόκειται -το επαναλαμβάνω για να μην υπάρξουν τώρα άλλου
είδους παρεξηγήσεις: πάντα σύμφωνα με τα παγκοσμίως ισχύοντα
γλωσσολογικά δεδομένα- περί μιας «παράλληλης» εξέλιξης.

Ανώνυμος είπε...

το επίθετο «στερρός» το έχετε ακούσει ποτε;

Ανώνυμος είπε...

Εσύ λες για το δικό σου όνομα.Εγώ τί να πω,που αυτός με το δικό μου,έσφαξε ένα μάτσο αθώους ανθρώπους;ς

Κώστας είπε...

Αγαπητέ Θου Βου,

καταρχάς να σε καλωσορίσω στο «τι εστίν αλήθεια;». Για το επίθετο
τώρα που ανέφερες, δεν νομίζω ότι αλλάζει κάτι. Το «στερρός» μπορεί
μεν να παρουσιάζει αξιοσημείωτη μορφολογική και σημασιολογική
σύγκλιση με το λατινικό «stare», όμως -το επισήμανα δις, να το
επαναλάβω και πάλι- σύμφωνα πάντα με τα παγκοσμίως ισχύοντα
γλωσσολογικά δεδομένα, ούτε αυτή η λέξη προήλθε από τα Ελληνικά.
Το ότι ένα αξιοσημείωτο ποσοστό τού λεξιλογίου διαφόρων -κυρίως
ευρωπαϊκών- γλωσσών ανάγεται μέσω των Λατινικών στην Αρχαία
Ελληνική, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Αυτό όμως δεν σημαίνει
και ότι όλες οι ξένες λέξεις που παρουσιάζουν ομοιότητες με τις
αντίστοιχες αρχαιοελληνικές, αποτελούν δάνεια από την -ασφαλώς
υπέροχη- γλώσσα των προγόνων μας. Ούτε βέβαια και η παλαιότητα
τής γλώσσας μας αποτελεί αδιάσειστο τεκμήριο. Δε σημαίνει δηλαδή
ότι επειδή η Ελληνική είναι κοντά μία χιλιετία παλαιότερη από τη
Λατινική, κάθε λατινική λέξη εξ ορισμού προήλθε από τα Ελληνικά.
Αν ήταν έτσι, τότε θα έπρεπε κι εμείς να χρωστάμε στα Χεττιτικά
που -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- μας ρίχνουν στο… κεφάλι κάνα δυο
αιώνες! Αυτό απλά δεν το δέχεται η επιστήμη τής γλωσσολογίας.
Κι επειδή λοιπόν ο π. Μεταλληνός κατέχει απόλυτα τους κανόνες
τής επιστημονικής έρευνας και τους αποδίδει στο ακέραιο τον δέοντα
σεβασμό, γι’ αυτό ακριβώς έκανα κι εγώ τη συγκεκριμένη παρατήρηση.
Είναι βέβαια δικαίωμα τού καθενός να αποδέχεται και να αμφισβητεί
το οτιδήποτε. Εγώ απλώς επισήμανα ποιο είναι το επιστημονικά
αποδεκτό. Όπως και να ´χει πάντως, σ’ ευχαριστώ για το σχόλιό σου.

Κώστας είπε...

Ρε συ asterix, εγώ ξέρω πώς σε λένε και καταλαβαίνω τι εννοείς!
Οι άλλοι όμως που δε σε ξέρουν, πού να καταλάβουν; Αλλά στάσου…
μόλις τώρα μου έδωσες μια ιδέα: μαντέψτε λοιπόν, αγαπητοί
μου φίλοι, ποιο μπορεί να είναι το κανονικό όνομα τού asterix!!

Hades είπε...

Ανεπιφύλακτα και δίχως δεύτερη σκέψη τάσσομαι υπέρ του Μ.Κωνσταντίνου.
Ο άνθρωπος αυτός κατάφερε:
-να εισάγει μια θρησκεία στην οποίαν δεν πίστεψε ποτέ
-να σκοτώσει τη γυναίκα του και τον γιο του (Κρίσπο-Φαύστα)
-να χτίσει μια πόλη που μυστηριωδώς προϋπήρχε αιώνες ολόκληρους
-να την ξέρουμε με το όνομά του ενώ ουδέποτε ονομάστηκε έτσι παρά μόνο στα νεώτερα χρόνια
-να βασίσει τα πάντα σε ένα όραμα που μυστηριωδώς είδε μόνο αυτός
-να είναι Ρωμαίος (με τα σημερινά δεδομένα Σέρβος) και παρά ταύτα δίχως να ξέρει μια λέξη στα ελληνικά να θεωρείται Έλληνας (sic)

Και παρά ταύτα να θεωρείται Μέγας! Ναι λοιπόν, είμαι μαζί του! Τέτοιος μεγαλοαπατεώνας δεν πρέπει να'χει περπατήσει στη γή και να έτυχε τέτοιας αναγνώρισης κιόλας!

Κώστας είπε...

Λοιπόν, για το αν ο Κωνσταντίνος πίστεψε ποτέ πραγματικά ή όχι, ό,τι και
να πει κανείς παρακινδυνευμένο θα ’ναι. Το ίδιο και για τον θάνατο τού
Κρίσπου και τής Φαύστας. Για τα δύο αυτά ζητήματα θα πρέπει, νομίζω,
να κρατήσουμε επιφυλακτική στάση, αφού όπως τόνισα και στο αρχικό
κείμενο, το θέμα είναι εξαιρετικά αμφισβητούμενο. Για ένα μόνο θα
διαφωνήσω μαζί σου χωρίς καμία επιφύλαξη: για το ότι και καλά δεν ήξερε
ούτε μία λέξη στα Ελληνικά. Και τότε πώς διάβασε, ρε συ, την επιγραφή
«Τούτω Νίκα»; Χμμμ, εκτός αν τελικά -όπως παραδίδει ο Λακτάντιος-
το κείμενο ήταν όντως στα Λατινικά («Ιn hoc signo vinces»), οπότε δεν
θα υπήρχε πρόβλημα κατανόησης (και συνεννόησης)…

Hades είπε...

Κοίτα, αναφορικά με την επιφυλακτική στάση που αναφέρεις στα 2 θέματα, συμφωνώ εν μέρει. Λέω εν μέρει, διότι υπάρχει και μια άλλη προσέγγιση η οποία αν μη τι άλλο έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Ναι μεν ο μύθος τον θέλει να έγινε χριστιανός, επί των ημερών του όμως πρακτικά δεν υπάρχει ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο επί τούτου. Τα περισσότερα είναι μεταγενέστερα. Τουναντίον, όπως κι εσύ αναφέρεις υπάρχουν άλλα που δείχνουν το αντίθετο, όπου όσο ελλιπή κι αν είναι, τουλάχιστον υφίστανται.
Επίσης, αναφορικα΄με τους Κρίσπο-Φαύστα, δεν μπορώ να πω ότι έχω διαβάσει κάποια περισσότερο τεκμηριωμένη άποψη αναφορικά με τη συγκεκριμένη τακτική που ήταν επί αιώνες (ιδίως στους Ρωμαίους) εξαιρετικά συνηθισμένη.

Ανώνυμος είπε...

Στα προτερήματα του Μεγάλου ξεχάστε να αναφέρετε και ότι είχε μητέρα μια πασίγνωστη αρχαιολόγο με διαπρεπές ανασκαφικό έργο

Κώστας είπε...

Καλημέρα, το αναφέρω εδώ, χεχε...

Επίσημοι, δεδηλωμένοι και... επιστημονικώς τεκμηριωμένοι αναγνώστες:

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...
Αν θέλετε να σχολιάσετε το... ασχολίαστο, επισκεφτείτε το μπλογκ του Διαγόρα! (Κλικ στην εικόνα)

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...
Τον ήλιο, ρεεεεεεεεε - τον ήλιο!!

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε
Μα καλά, τι λένε τα άτομα;
Λεμούριος (πρωτεύον θηλαστικό):

Τι;; «Μόνο οι γυναίκες έχουν παρθενικό υμένα»; Μα καλά, πάνε καλά οι άνθρωποι;
Κι ο δικός μου δηλαδή τι είναι;




«Αγιο φως»: ουρανόθεν ή...

Απόσπασμα από την Ευχή για το «άγιο φως»:

«[…] παρακαλούμεν και δεόμεθά σου, Παναγιότατε Δέσποτα, όπως αναδείξης
αυτό αγιασμού δώρον και ΠΑΣΗΣ ΘΕЇΚΗΣ ΣΟΥ ΧΑΡΙΤΟΣ ΠΕΠΛΗΡΩΜΕΝΟΝ,
διά της χάριτος τού Παναγίου και φωτοφόρου Τάφου σου˙[…] Αμήν».

Ερώτηση κρίσεως:


Έχει ανάγκη ένα εξώκοσμο φως που υποτίθεται πως κατέρχεται θαυματουρχικά
απευθείας από την άκτιστη χάρη τού Θεού, τη μεσολάβηση τού Παναγίου Τάφου
ή οποιαδήποτε ειδική δέηση, για να πλημυρίσει μ’ αυτό από το οποίο εξ ορισμού
θα έπρεπε
ήδη να… ξεχείλιζε;

Πόθεν;

Υπέρμαχοι τού «αγίου φωτός»:

Το ότι ο Πατριάρχης βρίσκεται μόνος μέσα στο κουβούκλιο δεν έχει καμία απολύτως
σημασία ούτε και είναι επιχείρημα, αφού η Ακοίμητη Κανδήλα που υπάρχει μέσα,
τη συγκεκριμένη μέρα είναι ΣΒΗΣΤΗ!

Π. Γ. Μεταλληνός:

«[…] Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. (380) μαρτυρείται απ’ την Αιθερία, μια Ισπανίδα που πήγε
και προσκύνησε, ότι υπάρχει η ακοίμητος κανδήλα στον άγιο τάφο.
Πιστεύω λοιπόν
και καταλήγω, όταν υπάρχει πίστις και χάρις Θεού στον συγκεκριμένο Πατριάρχη,
γίνεται το θαύμα. Όταν δεν υπάρχει πίστις, μπορεί η κανδήλα να χρησιμοποιηθεί
γι’ αυτό...».




Δεν περιγράφω άλλο!

Φωτιά στα μπατζάκια μας...

Φωτιά στα μπατζάκια μας...
Αχ βρε παλιόπαιδο, Ιγκόρ...

... φωτιές που μας άναψες!

Τσάμπα το μπουγέλο…

Στην ιστορία τού Κατακλυσμού ο Θεός τιμώρησε τους ανθρώπους για κάτι που όπως
μετά ΡΗΤΑ ομολόγησε
,
ήταν απλώς μέσα στη φύση τους! Το ήξερε λοιπόν αυτό, κι όμως
τους έπνιξε. Όλους! Μαζί και τα ζώα. Και τους έπνιξε επειδή, λέει, … μετάνιωσε (!!) που
τους είχε φτιάξει! Για να μετανιώσει μετά… εκ νέου και να παραδεχθεί ότι βασικά… δεν
έπρεπε να είχε μετανιώσει εξαρχής! Κι όλα αυτά από έναν…
προγιγνώσκοντα θεό!!

Λοιπόν, δεν πιστεύω κάποιος από εσάς να κατάλαβε τίποτα, ε;

Όπως αναφέρει το Κατά Μάρκον Δ´ 10-12, όταν κάποτε οι μαθητές ρώτησαν
τον Χριστό γιατί δίδασκε με παραβολές, αυτός έδωσε αυτολεξεί την εξής απάντηση:
«Σ’ εσάς δόθηκε η δυνατότητα να γνωρίσετε τα μυστήρια τής βασιλείας τού Θεού˙
σ’ εκείνους δε έξω όλα δίνονται με παραβολές ώστε οι βλέποντες να βλέπουν αλλά
να μην αναγνωρίζουν, και οι ακούοντες ν’ ακούν, αλλά να μην αντιλαμβάνονται,
μην τυχόν και μετανοήσουν και τους συγχωρεθούν τα αμαρτήματά τους».

Με το χέρι στην καρδιά: πώς ακριβώς θα χαρακτηρίζατε εσείς έναν δάσκαλο (Ιησούς)
που σύμφωνα με τα ίδια τα λεγόμενά του, διδάσκει επίτηδες με πολύπλοκο τρόπο
(παραβολές) με στόχο κάποιοι μαθητές του -πιθανότατα οι περισσότεροι- παρότι
παρακολουθούν το μάθημα, να μην μπορούν να καταλάβουν τίποτα, στερούμενοι έτσι
τις όποιες θεωρητικές ελπίδες θα είχαν («μην τυχόν και») να αντεπεξέλθουν στις υψηλές
απαιτήσεις («μετανοήσουν») και να πετύχουν («συγχωρεθούν»);

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;
Dirne: Μη με βλέπετε έτσι… Εγώ κάποτε ήμουν… παρθένα!
Χριστιανοί για ν’ αποδυναμώσουν την εβραϊκή λέξη bethulah που θα έπρεπε κανονικά να υπήρχε στη θέση τού almah «νεάνις», εάν η περίφημη προφητεία τού Ησαΐα όντως έθετε στο επίκεντρο μια… ανέγγιχτη παρθένο:



«Αλλά και στις γλώσσες των άλλων λαών της Μ. Ανατολής η αντίστοιχη της λέξης bethulah δεν σημαίνει απαραίτητα την (με την βιολογική σημασία) παρθένα. Για παράδειγμα, στα Ακκαδικά η λέξη batultu σημαίνει κυρίως μια ηλικιακή ομάδα. Μόνο σε συγκεκριμένα πλαίσια σημαίνει την παρθένα. Στα κείμενα της Ουγκαρίτ, η λέξη btlt είναι συνήθης χαρακτηρισμός για την Anat, την γυναίκα του Βάαλ. Σε αραμαϊκά κείμενα διαβάζουμε για γυναίκα, btwlt, η οποία είναι επίτοκος (σε τοκετό).»



Και τώρα προσέξτε απίστευτη περίπτωση-λουκούμι από τα Γερμανικά:



Η λέξη Dirne ξεκίνησε από μιαν αμάρτυρη γερμανική ρίζα με τη σημασία «παρθένος», συνέχισε στα Παλαιογερμανικά με την ίδια ακριβώς σημασία, υπέστη αργότερα σημασιακή διεύρυνση αλλάζοντας σε «νεαρό κορίτσι» κι εν συνεχεία σε «υπηρέτρια», για να ξεπέσει τελικά σε... «ΠΟΡΝΗ»!! Οι μεταβολές αυτές δε, συντελέσθηκαν εντός μιας, αν όχι μικρότερης, το λιγότερο ίσης χρονικής περιόδου με τις αντίστοιχες σημασιακές αλλαγές που εμφάνισε η σημιτική λέξη, και μάλιστα σε αντίθεση μ’ αυτήν, οι μεταβολές δεν έλαβαν χώρα σε συγγενείς μεν, διαφορετικές δε γλώσσες (Ακκαδικά, Ουγκαριτικά, Αραμαϊκά, Εβραϊκά) αλλά εντός τού ΙΔΙΟΥ γλωσσικού συστήματος (Γερμανικά)!







Θα... καλοπεράσετε, παλιόπαιδα!

Κολιτσάρας:

«
Είναι σπάνια η περίπτωση που ο Θεός τιμωρεί τα αθώα τέκνα για τις αδικίες των
γονέων τους˙ και αν καμιά φορά τα τιμωρεί
το κάνει για να ανταμείψει τα τέκνα πιο
πλουσιοπάροχα στην μέλλουσα ζωή. Ο Θεός όμως τιμωρεί την κακία μέχρι τρίτης
και τετάρτης γενεάς
εφ’ όσον οι απόγονοι μιμούνται την κακία των προγόνων τους
και μισούν τον Θεό. Διαφορετικά ο Θεός είναι πάντοτε δίκαιος, αν και
είναι απόκρυφες
σε μας οι βουλές Του».


Δηλαδή, για να κάνουμε… μετάφραση τής μετάφρασης και ερμηνεία τής ερμηνείας,
ΝΑΙ, ενίοτε τιμωρούνται ΚΑΙ ΑΘΩΟΙ
για τα ανομήματα των ασεβών προγόνων τους
(1η πρόταση), ΟΧΙ, ποτέ δεν τιμωρούνται αθώοι απόγονοι (2η πρόταση), αν και
ποτέ
δεν ξέρεις
(3η πρόταση)!!

Είναι λοιπόν ή δεν είναι το θέμα για… LoL;


Φτιαγμένη από το... πουθενά!!

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Οι ανόητοι οι αρχαίοι Έλληνες να πιστεύουν πως τα περίφημα διοπετή ομοιώματα
έπεφταν κατ’ ευθείαν από τον ουρανό,
συστημένα με αποστολέα τον ίδιο τον Δία…
Ρε τους βλάκες…

Απάντηση:

Σσσσσς! Αχειροποίητα!

.

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Πόσο ανόητοι ήταν αυτοί οι ειδωλολάτρες οι αρχαίοι Έλληνες με τις δεισιδαίμονες
φαντασιοπληξίες τους περί αγαλμάτων που
μιλούσαν, χαμογελούσαν, μετακινούνταν
από μόνα τους, προστάτευαν και… πετούσαν φωτιές
όταν βέβηλοι επιχειρούσαν να τα
απομακρύνουν από τον ιερό τόπο λατρείας τους! Μα είναι ποτέ δυνατόν να πίστευαν
τέτοια πράγματα;

Απάντηση:

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ποια απάντηση θα ταίριαζε για την περίπτωσή τους.
Να απαντήσουμε λαϊκιστί με το κλασικό «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα!»; Ή να
τους υπενθυμίσουμε καλύτερα ότι «στο σπίτι τού κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί!»;
Μήπως πάλι να πάρουμε το «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» ή καλύτερα την
περίφημη ρήση τού Ιησού περί κάρφους και… δοκού εν τω οφθαλμώ ημών; Ή μήπως
όλα αυτά μαζί; Διότι πώς αλλιώς θα πρέπει ν’ απαντήσει κανείς σε ανθρώπους που
τολμάνε και σχολιάζουν ειρωνικά τα παραπάνω, όταν στο ίδιο το σύστημα πίστης
που ασπάζονται κι ακολουθούν , «υπάρχουν»… δακρυροούσες
και -Θεός φυλάξοι!-
αιμοροούσες Παναγίες,
ιστορίες (γι’ αγρίους) περί εικόνων που θαυματουργικά…
φεγγοβολούσαν, μιλούσαν, κουνούσαν τα δάχτυλά τους και… τηλεμεταφέρονταν
από
το ένα μέρος στο άλλο; Έλεος, δηλαδή! Έλεος!

Θαύμα!

Θαύμα!
Πώς ένα διαδικτυακό τρολάρισμα μετατράπηκε εν μια νυκτί σε... θαύμα!

Να 'ταν η ζήλια ψώρα...

Φανταστείτε δηλαδή να ΜΗΝ είχε... παρρησία!

Παραφρονήστε ελεύθερα:

1ον : Η αειμεσιτεύουσα Παναγία ως μητέρα τού Χριστού έχει παρρησία ενώπιον του.
2ον :
Η Παναγία στον γάμο τής Κανά το μόνο που είπε ήταν: «Δεν εχουν άλλο κρασί».
3ον : Ο Χριστός παρά την… παρρησία τής μητέρας του,
την αποπήρε!
4ον
: Αυτό συνέβη επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Χριστός μιλούσε ως Θεός
.........και απλώς απαίτησε από τη φυσική του μητέρα τον προσήκοντα σεβασμό.
5ον :
Η Παναγία… ανάγκασε (!) τον Χριστό να κάνει το θαύμα πρόωρα.
6ον : Ο Χριστός συνεπώς έκανε κάτι παρά την αρχική του πρόθεση ۬ επηρεάστηκε
.........
και άλλαξε γνώμη!
7ον :
Ο Χριστός είναι… προγιγνώσκων και… άτρεπτος!
8ον :
Όχι, όχι: ο Χριστός, είπαμε, στη συγκεκριμένη περίπτωση δε μιλούσε ως άνθρωπος,
.........αλλά… ως Θεός!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Άφθαρτος!!

Άφθαρτος!!
Γειά σας! Με βρήκαν στην Κίνα, είμαι περίπου... 3000 ετών, αταρίχευτος, μα όχι... άγιος!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Was ist Wahrheit?

Sprechen Sie Deutsch? Dann klicken Sie doch mal hier rein!

Ευχαριστούμε!

Ευχαριστούμε!