Το θαύμα είναι η... ευχή που... αγιάζει το φως!!

Έλεγα, λοιπόν, πέρυσι τέτοιον καιρό για κείνες τις απίστευτες δηλώσεις που είχε κάνει το 2001 στο MEGA ο Μητροπολίτης Πέτρας Κορνήλιος, Tοποτηρητής, τότε, τού Πατριαρχικού θρόνου Ιεροσολύμων. Kαι να, λοιπόν, που τώρα. έ χ ο υ μ ε. επιτέλους και το σχετικό βίντεο στα χέριά μας για να μπορέσουμε να σχολιάσουμε ασφαλέστερα τα λεχθέντα. Ας παρακολουθήσουμε, όμως, πρώτα προσεχτικά το μαγνητοσκοπημένο απόσπασμα:
..
..
................................
..
..
To είδατε; Πολύ ωραία. Πάμε, λοιπόν, τώρα να δούμε και τις λεπτομέρειες γιατί πραγματικά έχουν πολλή πλάκα:
..
Απόσπασμα 0:49 - 1:44
Επίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος, Γέρων Αρχιγραμματεύς και Βιβλιοθηκάριος τού Πατριαρχείου:
«Το βαθύτερο μήνυμα είναι ο... –ν ο μ ί ζ ω– ότι με το φως αυτό εμείς αγιαζόμαστε ψυχή τε και σώματι και με την αφή. Υπάρχει ο λόγος για την αφή. Διότι ο χριστιανισμός είναι μία πνευματική θρησκεία μέσα στην οποία, όμως, υπάρχει το υλικό στοιχείο. Είμαστε άνθρωποι και ο Θεός θέλησε για μας να σωζόμαστε με... – μέσω υλικών στοιχείων τα οποία συμβολίζουν πνευματικές αξίες. Έχει σημασία να το πιάσωμε, να το αγγίξωμε και να αγιαστούμε από το φως αυτό, το οποίο έχει αγιαστεί από τον ίδιον τον Τάφο τού Κυρίου ۬ να αγιαστούμε ψυχή τε και σώματι: να φωτιστούμε δηλαδή ۬ να φωτιστούν τα αισθητήρια τού νοός μας και τού σώματός μας.»
..
► Ναι, ξέρουμε: όντως πουθενά δεν είπε ο Κωνσταντίνης ότι το φως... δ ε ν. κατέρχεται θαυματουργικά εξ ουρανού. Είπε, όμως, ότι είναι ένα υλικό στοιχείο με συμβολική αξία, το οποίο αγιάζεται από πούου; Μα από τον ίδιον τον Τάφο τού Χριστού φυσικά! Αυτό ακριβώς, δηλαδή, που έλεγε μερικούς αιώνες πριν και ο Καραθεοδωρής ۬ που το επανέλαβε κι ο Καλοκύρης ۬ που συμφώνησε και ο Μεταλληνός ۬ που προσυπέγραψε κι ο Τσέτσης και που μερικούς μήνες νωρίτερα είχε αναπαραγάγει κι η... ταπεινή ελαχιστότητά μου επισύροντας έτσι τη μήνι των απολογητών (γενικευτική διατύπωση)! Έχει όμως και συνέχεια, μη φεύγετε!
..
Απόσπασμα 2:24 - 2:49
Δημοσιογράφος:
«Ο Μητροπολίτης Δανιήλ είναι ο γηραιότερος τού ‘Τάγματος των Σπουδαίων’ , όπως λέγεται διαφορετικά η Αγιοταφιτική Αδελφότης. Μετρά εξήντα χρόνια στα Ιεροσόλυμα. Αξιώθηκε να είναι ένας από τους εκλεκτούς: ο Πατριάρχης όταν η υγεία του επιδεινώθηκε σοβαρά, έδωσε εντολή στον γέροντα Σκευοφύλακα να εκτελέσει το ιερό διακόνημα με τον ίδιον, τον. π α ν ο μ ο ι ό τ υ π ο. τρόπο που εκτελείται ανά τους αιώνας.»
..
► Ήσσονος σημασίας μεν, αλλά μιας και το 'χουμε μπροστά μας, αμαρτία να μην το σχολιάσουμε. Με αφορμή, λοιπόν, μια συγκεκριμένη φραστική μου διατύπωση που εμφάνιζε τη δεητική ευχή –ως προς το κεντρικό της μήνυμα τουλάχιστον– να παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα τού χρόνου («κι όμως οι Πατριάρχες υπακούοντας σε μια παντελώς ακατανόητη εμμονή, συνεχίζουν εδώ και αιώνες να αναπέμπουν κατ’ έτος μια δέηση με σαφώς απομυθοποιητικό περιεχόμενο»), είχα δεχθεί δριμεία κριτική από έναν «υπερευαίσθητο» απολογητή τής Ο.Ο.Δ.Ε., αφού, λέει, στην πραγματικότητα «ο Κάλλιστος Μηλιαράς πουθενά δεν λέει ότι η ευχή αυτή χρησιμοποιούνταν από τον 4ο αιώνα». Παρότι, ωστόσο, τού επισήμανα ότι για «τον 4ο αιώνα» είχα μιλήσει μόνο στη... φαντασία του, εκείνος εξακολουθούσε να μού ζητάει επίμονα να τού υποδείξω κάποια... αγνώστου υπάρξεως αρχαιότερη εκδοχή! Έτσι, λοιπόν, για να μπουν επιτέλους τα πράγματα στη θέση τους, έδωσα κι εγώ την εξής απάντηση:
..
«Δεδομένου ότι στην εκκλησιαστική παράδοση σημαντικά λατρευτικά στοιχεία όπως είναι οι προσευχές, δεν αλλάζουν όπως αλλάζει… ο καιρός ή η διάθεσή μας, θεωρώ εξαιρετικά πιθανό, αν όχι βέβαιο, η Ευχή –τουλάχιστον στον πυρήνα της– να. μ η ν. υπέστη στο πέρασμα των αιώνων κάποιες δραματικές αλλαγές. Διότι αν οι αλλαγές που. τ υ χ ό ν. έγιναν, ήταν σοβαρές, τότε θα είχαμε ζήτημα: αν η Ευχή πριν έλεγε κάτι συγκλονιστικότερο και διαφωτιστικότερο απ’ αυτό που τώρα λέει, οι αλλαγές θα σήμαιναν τη σαφή αποστασιοποίηση τής Εκκλησίας από το θαύμα! Αν πάλι ίσχυε το αντίστροφο, η Ευχή δηλαδή παλαιότερα έλεγε ακόμα λιγότερα από αυτά που σήμερα λέει, τότε ασφαλώς τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα! Εκτός αυτού, υπάρχει και μία ακόμη λεπτομέρεια: ο Μηλιαράς περιγράφει τη σύγχρονη Τελετή. Η Τελετή, όμως, περιλαμβάνει κάτι παραπάνω από την ανάγνωση τής δεητικής ευχής. Περιλαμβάνει λόγου χάρη τη μεταφορά τής Ακοίμητης Κανδήλας, την τριπλή περιφορά τής Ιερής Λιτανείας γύρω από τον Πανάγιο Τάφο, την αφαίρεση των αμφίων τού Πατριάρχη και πλήθος άλλων τυπικών και τελετουργικών στοιχείων. Από πού κι ως πού, λοιπόν, συνάγεται ότι σύγχρονη Τελετή= σύγχρονη Ευχή;»
..
Για τα παραπάνω ερωτήματα –εννοείται, βέβαια– ποτέ δεν ακούστηκε κάποια απάντηση παρά μόνο η... εξυπνάδα: «Αν ήξερες ότι η ευχή είναι ίδια εδώ και αιώνες, ας έδινες τις αποδείξεις πρώτα». Και βέβαια σε μια τέτοια εξυπνάδα η απάντηση δεν θα μπορούσε παρά να είναι ανάλογη: «Aν ήξερες πως η ευχή. δ ε ν. είναι ίδια εδώ και αιώνες, ας έδινες. ε σ ύ. που με αμφισβητείς, τις αποδείξεις για τις οποίες τώρα μού κάνεις τον έξυπνο!».
..
Αυτά διημείφθησαν, λοιπόν, τότε και το θέμα κάποια στιγμή μπήκε στο αρχείο. Κι έρχεται, λοιπόν, τώρα το καταραμένο το βίντεο από εκείνο το αφιέρωμα τού MEGA και κάνει λόγο για τον γέροντα Σκευοφύλακα στον οποίο ο Πατριάρχης έδωσε, λέει, τότε εντολή «να εκτελέσει το ιερό διακόνημα με τον ίδιον, τον. π α ν ο μ ο ι ό τ υ π ο. τρόπο που εκτελείται ανά τους αιώνας»! «Ίδιον»... «πανομοιότυπο»... «ανά τους αιώνας»... Απίστευτο! Ούτε παραγγελία να το 'χα κάνει δηλαδή!
..
Απόσπασμα 4:58-5:43
Δημοσιογράφος:
«Aυτά τα λόγια τού Μητροπολίτη Πέτρας Κορνηλίου περιγράφουν με απόλυτη ακρίβεια εκείνο που συμβαίνει Μέγα Σάββατο, όταν με το λευκό χιτώνιο μόνο –το στιχάριο δηλαδή–, ο Πατριάρχης ή ο αρχιερέας θα μπουν στο κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου. Το κάθε τι είναι σοφά μετρημένο και υπολογισμένο. Κι εκείνα εν τέλει που φέρνουν δίπλα-δίπλα το φυσικό και το υπερφυσικό είναι τα σύμβολα. Ένα τέτοιο σύμβολο είναι και η λευκή ενδυμασία, που σύμφωνα με μία ερμηνεία συνδέεται με τον έλεγχο για τον εντοπισμό πηγής φωτός στον Πατριάρχη.»

Επίσκοπος Κωνσταντίνης (εμφανής η προσπάθειά του να μη γελάσει!!):
«Βέβαια αυτό...– ε... νομίζω ότι έχει κάπως αλλιώς: ότι. δ ε ν. ψάχνουν τον Πατριάρχη, αλλά ο Πατριάρχης απεκδύεται τη στολή του την κανονική και μένει με τον... με το λευκό ένδυμα ۬ μένει με τον λευκό χιτώνα που συμβολίζει τον άγγελο.»
..
► Κατά τ' άλλα: «M' αφού τον ψάχνουνε, ρε παιδιά, τον Πατριάρχη! Εξονυχιστική έρευνα τού κάνουνε!»...
..
Απόσπασμα 6:04-7:16
Δημοσιογράφος:
«Στον κυρίως θάλαμο, γοναστιστός μπροστά από το ζωοδόχο μνήμα τού Κυριου, ο Πατριάρχης ζητεί με ειδική ευχή διά τής εντεύξεως τον αγιασμό τού φωτός. Και οι ευχές...»
..
Τοποτηρητής τού Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτης Πέτρας Κορνήλιος (προσέξτε τις παύσεις):
«Οι ευχαί έχουν τη δύναμη να αγιάσουν το φυσικό φως, διότι ο... υπ...– εξάλλου υπάρχει και το υ... εεε...– υπάρχει και το... υπερφυσικό φως.»

Δημοσιογράφος:
«Εδώ μιλάμε για φυσικό φως όμως, ε;»

Κορνήλιος:
«Ε ναι, εδώ μιλούμε για φυσικό φως, αλλά... αι ευχαί αι οποίαι αναγιγνώσκονται υπό τού Πατριάρχου ή υπό τού Άρχιερέως... καθαγιάζουν και το φυσικό φως, και επομένως έχει την χάρη τού Αγίου Φωτός. Είναι φυσικό φως το οποίον... ανάβεται από την Ακοίμητο Κανδήλα (σ.σ. όλεε!) η οποία φυλάσσεται εις το σκευοφυλάκιο τού Ναού τής Αναστάσεως […]»
..
Δημοσιογράφος:
«Κτιστό και άκτιστο φως, φυσικό δηλαδή και υπερφυσικό φως, συνδέει το θαύμα. Ποιο είναι αυτό;»

Κορνήλιος:
«Το θαύμα είναι... η επίκλησiς ή η προσευχή τού Αρχιερέως... και αγιάζεται το... φως.»
..
► Μάλιστα... Το θαύμα, λοιπόν –όπως ο ίδιος ο Τοποτηρητής τού Πατριαρχικού Θρόνου δήλωσε επί λέξει–, είναι η... προσευχή που... αγιάζει το φως! Όχι η εξ ουρανού θαυματουργική εμφάνισή του ۬ όχι οι αυταναφλέξεις σε κεριά και κανδήλες ۬ όχι οι γαλάζιες λάμψεις κι οι ανεμοστρόβιλοι, ούτε βέβαια κι εκείνες οι... αλήστου μνήμης «πύρινες σφαίρες» που –όπως αποδείξαμε εδώ– υπάρχουν μόνο στην καλπάζουσα.φαντασία εκείνων που τις επικαλούνται. Το θαύμα είναι η ευχή που αγιάζει το φως! Από 'κεί και πέρα τι άλλο να πει κανείς και τι να σχολιάσει; Μιλάμε, δηλαδή, για. τ η ν. απομυθοποίηση! Και μάλιστα αυτή τη φορά από έναν σημαίνοντα Αγιοταφίτη που, αν μη τι άλλο, είναι μέσα στα πράγματα. Τι έχουν, λοιπόν, να πουν αυτή τη φορά οι υπερασπιστές τού «θαύματος»; Τ ι. δεν καταλάβαμε πάλι σωστά και τι παραποιήσαμε; Πώς είναι δυνατόν ο ίδιος ο Τοποτηρητής τού Πατριαρχικού Θρόνου να επιβεβαιώνει δημόσια την ύπαρξη αναμμένης πηγής φωτός μέσα στο Κουβούκλιο και να μην έχει ξεσηκωθεί ακόμα το σύμπαν; Γιατί το είπε ολοκάθαρα και τίποτα –μα. τ ί π ο τ α !– δεν μπορεί να το αναιρέσει! Διότι ενώ μεν..α ν έ φ ε ρ ε. τη διάκριση μεταξύ φυσικού και υπερφυσικού φωτός, το «Άγιο φως» το κατέταξε στην... πρώτη κατηγορία! Και μάλιστα –για να μην αρχίσουμε πάλι εμείς εδώ να... τσακωνόμαστε άδικα με φόντο την ερμηνεία τού Λογάδη (ότι δηλαδή το φως μπορεί μεν από κάποια στιγμή και μετά να αλλοιώνεται και να καθίσταται φυσικό, ως προς τον τρόπο εμφάνισής του όμως είναι σαφώς υπερφυσικό)– έσπευσε να διευκρινίσει ότι οι. ε υ χ έ ς. είναι που κάνουν το φως άγιο. Και συμπληρώνω τώρα εγώ την ευκόλως εννοούμενη και αυταπόδεικτη συνέχεια: και. ό χ ι. η ίδια η υποτιθέμενη ουρανόθεν προέλευσή του! Γιατί, ρε παιδιά,.έ λ ε ο ς.: ο άνθρωπος το δήλωσε καθαρά και ξάστερα ότι το φως «ανάβεται από την Ακοίμητο Κανδήλα». Και ξαναρωτώ, λοιπόν, τώρα εγώ τα ίδια που ρώταγα πέρυσι και για τον Μεταλληνό: αν ο Πατριάρχης όντως ανάβει το φως από την Κανδήλα, τότε. π ώ ς., βρε παιδιά, γίνεται αυτή να είναι... σβηστή;! Δηλαδή,.π ό σ ο. δύσκολο είναι πια να αναγνωρίσετε το άτοπο τής υπόθεσης; Και μη μού πείτε τώρα πως, εντάξει, μπορεί μεν ο Πατριάρχης να χρησιμοποιεί την Κανδήλα, η ίδια η Κανδήλα, όμως, ανάβει θαυματουργικά, γιατί τότε κι εγώ θα ανταπαντήσω το προφανές και αυτονοήτο: ότι δηλαδή αν όντως έτσι είχαν τα πράγματα, ο Πέτρας δεν θα είχε περιοριστεί στην, αν μη τι άλλο, κοινότοπη δήλωση ότι το θαύμα είναι η... ευχή που έχει αγιαστική δύναμη, αλλά θα είχε επικαλεστεί το εντυπωσιακότερο και σαφώς απτότερο επιχείρημα: τη θαυματουργική αυτανάφλεξη τής σβηστής Κανδήλας! Όμως κάτι τέτοιο. π ο τ έ. δεν ειπώθηκε! Και υπενθυμίζω, εδώ δεν μιλάμε για τον... επίτροπο τής ενορίας ή κανέναν... συνταξιούχο καντηλανάφτη, αλλά για τον άνθρωπο που το 2001 δεν έγινε... Πατριάρχης για λίγες μόνο ψήφους, που το 2005 για δεύτερη φορά ορίστηκε Τοποτηρητής τού Πατριαρχικού Θρόνου και που έπαιξε καθοριστικότατο ρόλο στην εκλογή τού σημερινού Πατριάρχη Θεοφίλου Γ΄! Ποια είναι, λοιπόν, η εξήγηση αυτή τη φορά; Κι εν πάση περιπτώσει, για να μην μακρηγορούμε, τις απομυθοποιητικές αυτές δηλώσεις ο Πέτρας τις έκανε τον Απρίλιο τού 2001. Αν το Πατριαρχείο διαφωνούσε, δεν θα τον είχε επανεκλέξει τέσσερα χρόνια αργότερα για δεύτερη φορά Τοποτηρητή τού Θρόνου. Αυτό είναι, νομίζω, σαφές. Παρ' όλα αυτά, σε αντίθεση με τον κ. Καλόπουλο (τού οποίου τα σχόλια μπορείτε να διαβάσετε εδώ), εγώ προσωπικά. δ ε ν. μπορώ ακόμα να πω ότι το θέμα έκλεισε. Όσο συνεχίζονται οι αυταναφλέξεις χωρίς ικανοποιητική εξήγηση. ό λ ω ν. των πτυχών τού φαινομένου (π.χ. τοξικές αναθυμιάσεις, δυνατότητα ακριβούς καθορισμού τής χρονοκαθυστέρησης κ.ά.) και όσο το επίσημο Πατριαρχείο δεν τοποθετείται επί τού ζητήματος, το θέμα εξακολουθεί να παραμένει ανοιχτό. Το μόνο που με θλίβει και συνάμα μ' εξοργίζει, είναι η απίστευτη δυσκινησία και ατολμία που επιδεικνύουν συστηματικά όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που ενώ έχουν τη χρυσή ευκαιρία να εκμαιεύσουν από τους σημαίνοντες συνομιλητές τους δηλώσεις καθοριστικής σημασίας, αφήνουν με παροιμιώδη απάθεια τις πάσες-λουκούμι να περνούν ανεκμετάλλευτες! Έχεις, χριστιανή μου, τον ίδιο τον Τοποτηρητή τού Πατριαρχικού Θρόνου μπροστά σου να σού λέει ευθέως και χωρίς περιστροφές, ότι το φως για το οποίο μιλάμε εδώ,.δ ε ν. είναι υπερφυσικό, αλλά φυσικό, και πως ανάβεται από την Ακοίμητη Κανδήλα! Και για να μη μας αφήσει, μάλιστα, με την αμφιβολία, συμπληρώνει επιπλέον ότι το θαύμα είναι η... προσευχή που το... αγιάζει!! Τ' ακούς, λοιπόν, εσύ όλα αυτά κι αντί να ρωτήσεις τα αυτονόητα που αναφέραμε πιο πάνω, κάθεσαι απαθής; Δηλαδή, έλεος! Τα ίδια, φυσικά, ισχύουν και για όλους τους άλλους που κατά καιρούς είχαν την ευκαιρία να «ανακρίνουν» τον έναν ή τον άλλον –σημαίνοντα ή μη– ορθόδοξο, μα δυστυχώς αδράνησαν απελπιστικά. Σού λέει ο Μεταλληνός μπροστά σου ότι όταν υπάρχει πίστη και χάρη Θεού στον Πατριάρχη, γίνεται το θαύμα, αλλιώς «μπορεί η κανδήλα να χρησιμοποιηθεί», κι εσύ το αφήνεις να περάσει έτσι στο ντούκου; Μα είναι ποτέ δυνατόν; Ε μ έ ν α. ρε έπρεπε να 'χαν απέναντί τους! Ε κ ε ί. θα βλέπατε σόου! Λοιπόν, το αποφάσισα: θα πάω να γίνω... δημοσιογράφος!..:-D