..
Αγαπητοί φίλοι, καλωσορίσατε στο διαδικτυακό τσαρδί μου!
Ελπίζω παρά την έλλειψη ιδιαιτέρων ανέσεων να νιώσετε όλοι σαν στο σπίτι σας!
Μπορείτε επίσης μετά, αν θέλετε, να περάσετε και δίπλα
στα τραγούδια που αγαπώ.
Εκεί έχει μόνο... μουσική!

τι εστιν αλήθεια;

Πιλάτος (Κατά Ιωάννην, ΙΗ΄ 38)

Αναλυτικός κατάλογος

..
128. Anybody home?
127. Που λέτε, λοιπόν, πάτερ Γεώργιε…
126. «Άγιο φως» (και η κουβέντα συνεχίζεται...)
125. Το θαύμα είναι η... ευχή που... αγιάζει το φως!! (deutsch hier)
124. Το «τι εστιν αλήθεια;» και στα Γερμανικά!
123. Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου...
122. Τρία πουλάκια κάθονταν…
121. Μεταξύ θρησκοληψίας και παράνοιας
120. Απρόσκλητοι σε μια χριστιανική χώρα...
119. «Άγιο Φως»: η άλλη όψη τού νομίσματος (deutsch hier)
118. Ποιο ήταν το... θαύμα
117. Οι... άσφαιρες «πύρινες σφαίρες» (deutsch hier)
116. Αστραπές και κεραυνοί (στου φακού μας το γυαλί)... (deutsch hier)
115. Φωτιά στα μπατζάκιά μας...
114. Περί τής προφητείας τού Ησαΐα (Εμπλουτ. αναδημ.)
113. Το χρονικό μιας κωλοτούμπας...
112. Περί τού «αγνώστου θεού» (Αναδημ.)
111. Μπεεεεεε!! (Κάτω τα κεφάλια ωρέ χριστιανοί!)
110. Εγκλωβισμένοι στη ζώνη τού Λυκόφωτος…
109. Τo κάψιμο τού Καρνάβαλου… (Περί «υιών ποιητών»)
108. Άντε βρε, χρόνια πολλά!
107. Η μαρτυρία τού Τάκιτου
106. Home alone 2
105. Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός...
104. Η μαρτυρία τού Πλινίου τού Νεοτέρου
103. Η μαρτυρία τού Σουητώνιου
102. Cute Christmas Cartoon
101. Unheilig - Kling Glöckchen ... vom Album
100. Ο γυμνός νεανίσκος στή Γεσθημανή
..99. Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα...
..98. Βίντεο: Καλόπουλος vs. π. Καρπαθίου
..97. Τι εμοί και σοί (κοινώς, τη ρόκα σου εσύ!);
..96. Μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνση
..95. Μπαμ και κάτω (Περί τού Τάε Κβον Ντο)
..94. Ορθόδοξη κβαντική φυσική και τα μυαλά στα κάγκελα!
..93. Λυπάμαι, αλλά δε γίνεται αλλιώς!
..92. Η αμαρτωλή ιστορία μιας απογραφής
..91. Κυριακή γιορτή και σχόλη, να ’ταν η βδομάδα όλη…
..90. Μυρώστε με ν’... αγιάσω!
..89. Μέχρι να... παγώσει η κόλαση...
..88. H αειμεσιτεύουσα Βασίλισσα των Ουρανών
..87. Περί τού Ιωάννη τού Ριγολόγου
..86. Βίντεο με τον Μεταλληνό: Αξίζει να το δεις!
..85. Είμαστε και σε... κρίσιμη ηλικία...
..84. Η αβάσταχτη ελαφρότητα τού απολογήσθαι
..83. Αποκαλυπτήρια (Sit back and enjoy the show!)
..82. Περί... υιών
..81. Περί «γεννητού» και «κτιστού» (και… «ποιητού»)
..80. Παιδιά, έχουμε γενέθλια!
..79. Τον αναγνωρίζετε;
..78. Ένα... φοβερά δύσκολο… απλό ερώτημα!!
..77. Προβληματισμών συνέχεια...
..76. Προβληματισμοί...
..75. Ανοίξτε κανένα παράθυρο, ρε παιδιά!
..74. ΜΟΝΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (HOME ALONE)
..73. Δάσκαλε, για ρίξε ένα... repeat σε παρακαλώ!
..72. Αχαχαχαχαχαχα!
..71. Τα παιδιά τού Ζεβεδαίου ποιον είχαν πατέρα;
..70. Chicken Techno
..69. Εύτυχος και Ελπήνωρ (Αν έχεις... τύχη διάβαινε!)
..68. Περί τής γνωστής-άγνωστης εξέγερσης
..67. Η αναγκαιότητα τής πίστης
..66. Το μυστήριο τού Βαραββά
..65. Ω Αυτοκράτορ, εγρήγορας ή καθεύδης;
..64. Τα κινητά σας, ρεεεεε!!
..63. Προς Ο.Ο.Δ.Ε. (Περί του Αγίου Φωτός)
..62. Ο σωστός τρόπος να κάνεις τον σταυρό σου!
..61. Περί του Τιμίου Ξύλου
..60. Περί της αναγκαιότητας τού κακού
..59. Περί του «Πίστευε και μη ερεύνα»
..58. DEPECHE MODE - «Βlasphemous rumours»
..57. Κωδικός «Λαντσιάνο»
..56. Περί των… «γνωστών αγνώστων»
..55. Περί εικόνων
..54. Ισορροπημένη ανισορροπία ή… ανισόρροπη ισορροπία;
..53. Το χρονικό μιας... κλωνοποίησης
..52. Λάιονελ Ρότσιλντ - η περιπέτεια ενός όρκου
..51. Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
..50. Merry Christmas Mr. Bean
..49. Προς κέντρα λακτίζειν
..48. Ο δίκαιος και ο δυνάστης
..47. Μια υπέροχη Κυριακάτικη εμπειρία ...
..46. Οι Δέκα Πληγές τού ... Ιπούουερ!
..45. Με τα δυο χεράακια, πλάθω σκ*****άακια...
..44. Γκρρρρ!!! Αυτό δεν είναι δυνατόν!!!!!!
..43. For yooour eyes onlyyyyy ...
..42. Περί Θεού: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα
..41. Περί Κυρίλλου και Υπατίας τής Αλεξανδρινής
..40. «Λάβετε, φάγετε ...» - ποιος το είπε τελικά;
..39. Οι βολεμένοι μικροαστοί τής θρησκευτικής πίστης
..38. Life: press DELETE
..37. Μεταξύ πατέρα και γιού
..36. Ρε παιδιά, μήπως έχει κανείς την ... ακριβή ώρα;
..35. O Ελισαίος, οι αρκούδες και οι ... αρκουδιές!
..34. Η διάβαση της Ερυθράς και ο … Ρα!
..33. Περί … «αλλοτρίων» θαυμάτων
..32. Η μάχη για τους … «αναποφάσιστους»
..31. Οι ... Χριστιανοαντιγιαχβεβουδιστοϊνδουιστές
..30. Καλησπέρα, γιατρέ ... Είμαι ο ... Απόλλων!!
..29. Μπρρρρ!!!
..28. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 1 !!!
..27. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 3 !!!
..26. Ο απαγχονισμός τής ... κοινής λογικής
..25. (Γενικά) περί αντιφάσεων
..24. Βασίλεψε ο ήλιος (και ... νίκησε ο Δαβίδ!)
..23. Τα ... ακριβώς 153 (υπόπτου προελεύσεως) ψάρια
..22. Οι δαίμονες και οι ... τετράποδες μπριζόλες
..21. Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα
..20. Περί θεοπνευστίας
..19. Η μυστηριώδης Σινδόνη τού Τορίνο
..18. Περιέχει η Γένεση προφητείες γιά την Αποκάλυψη;
..17. Να ζει κανείς ή να μη ζει ... (Περί Αδάμ και Εύας) ...
..16. Η δημιουργία των πτηνών
..15. Εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά (και η φαντασία...
........δεινοσαύρους
..14. Άμοιρε άνθρωπε, τι σού ’μελλε να πάθεις!
..13. Ρουάχ -φύσηξε ο άνεμος (μας πήρε και ... μας σήκωσε)!
..12. Ολική έκλειψη ηλίου, σελήνης και ... νοημοσύνης
..11. Οι κατά ... φαντασίαν γνωρίζοντες
..10. Η σιωπή των αμνών (Περί τού Αγίου Φωτός)
...9. Η πινακίδα Ι.Ν.Β.Ι.
...8. Θεïκό σχέδιο ή … σατανική αντιγραφή;
...7. Δάσκαλε που δίδασκες ...
...6. Η καραμέλα των «ανθρωπομορφικών εκφράσεων»
...5. Περί «δημοκρατικότητας»
...4. Όλα συγχωρούνται; - Μμμ, δε νομίζω.
...3. Ο (διάτρητος) παρθενικός υμένας
...2. ΗΣΑΪΑΣ, Ζ΄ 14 - παρθένος(= ανέγγιχτη) ή ...
.......παρθένος (= νεάνις);
...1. Συγγνώμη, δεν μπορώ να περιμένω άλλο πια!

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007

Ο απαγχονισμός τής... κοινής λογικής

.. ................................

Λέγαμε τις προάλλες για το πρόβλημα των αντιφάσεων -με ή χωρίς εισαγωγικά- που υπάρχουν κατάσπαρτες στην Αγία Γραφή. Όπως είδαμε η ορθόδοξη θέση για το συγκεκριμένο ζήτημα είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν πρόκειται καν περί αντιφάσεων, αλλά για ατυχώς παρερμηνευμένα ή δολίως διαστρεβλωμένα εδάφια. Στη σπάνια δε περίπτωση πραγματικής ασυμφωνίας, και πάλι δεν τρέχει, λέει, τίποτα, αφού παρά την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη περί του αντιθέτου, ούτε οι ίδιοι οι ορθόδοξοι ισχυρίζονται πως η Βίβλος είναι -με την αυστηρή έννοια του όρου- αλάθητη! Αλάθητη και θεόπνευστη είναι μόνο σε θέματα σωτηρίας.

Παρ’ όλα αυτά, όμως, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου οι απολογητές στην προσπάθειά τους να εξαφανίσουν ή να υποβαθμίσουν κάποια ενοχλητική λεπτομέρεια, σκαρφίζονται ό,τι μπορεί να κατεβάσει ο ανθρώπινος νους πλειοδοτώντας σε φαντασία και ευρηματικότητα και καταφεύγοντας ανενδοίαστα ακόμα και σε… χονδροειδείς ζαβολιές!

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο θάνατος του Ιούδα (παρακαλώ τους φίλους χριστιανούς να μη βιαστούν να φύγουν απηυδισμένοι, ας κάνουν
λίγη υπομονή να δουν πού θα καταλήξω): o Ματθαίος, λοιπόν, μας παραδίδει
ότι ο Ιούδας «απελθών απήγξατο», ενώ στις Πράξεις των Αποστόλων αναφέρεται ότι «πρηνής γενόμενος ελάκησε μέσος, και εξεχύθη πάντα τα σπλάχνα αυτού». «Αντίφαση!!», ωρύονται οι «κακοί». «Καμία αντίφαση.», ανταπαντούν οι απολογητές. Διότι ο Ιούδας, λέει, πράγματι πήγε και κρεμάστηκε, όμως έσπασε το σχοινί και κατά τη πτώση του βρήκε το φριχτό τέλος που περιγράφεται στις Πράξεις! «Πού υπάρχει, λοιπόν, αντίφαση; Αντίφαση θα υπήρχε αν ο ευαγγελιστής Ματθαίος έλεγε πως ο Ιούδας πέθανε κρεμασμένος. Άλλη μία φορά αποδεικνύεται πως η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά. Κι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Αυτά ακριβώς έγραψαν οι κ.κ. Μπαρλάς και Μουσελίμης σ ένα άρθρο τους που δημοσιεύθηκε το Πάσχα του 2006 στη σελίδα της Ο.Ο.Δ.Ε. Και βέβαια δεν είναι οι μόνοι που συμμερίζονται την άποψη αυτή. Στην αρχαία xριστιανική γραμματεία απαντά η αντίληψη «ότι ή αυτοκτονία τού Ιούδα έγινε και από πονηριά, ώστε να προλάβει να μπει στον Παράδεισο πριν από τον θάνατο τού Χριστού» και κατ’ αυτόν τον τρόπο να σωθεί. «Όμως ή πονηρία του αυτή πήγε χαμένη γιατί έσπασε το σχοινί και "πρηνής γενόμενος ελάκησε μέσος, καί εξεχύθη πάντα τά σπλάχνα αυτού". Τού χύθηκαν δηλαδή έξω τα έντερα και ψυχορραγώντας μερικές ώρες άργησε να καταλήξει, πεθαίνοντας έτσι μετά τον Χριστό, και πηγαίνοντας στην αιώνια Κόλαση τής Καινής Διαθήκης και όχι στον Άδη τής Παλαιάς, όπως πονηρά υπολόγιζε...»

Αυτά λοιπόν πιστεύουν οι φίλοι απολογητές. Έτσι ακριβώς επιχειρηματολογούν. Μας λένε δηλαδή ότι από πουθενά δεν προκύπτει πως ο Ιούδας όντως άφησε
την τελευταία του πνοή κάνοντας… κούνια στο κλαδί κάποιου δέντρου. Διότι αν όντως έλεγε πως ο Ιούδας πέθανε κρεμασμένος, τότε ΝΑΙ, θα υπήρχε αντίφαση. Αυτό δεν είπαν οι κ. Μπαρλάς και Μουσελίμης; Αυτοί δεν είναι που μας επισήμαναν ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες»; Ε επειδή λοιπόν η εύστοχη αυτή επισήμανση τους με βρίσκει απολύτως σύμφωνο, δηλώνω παραπέμποντας σε οποιοδήποτε λεξικό, οποιονδήποτε φιλόλογο ή άλλον ειδικό, ότι στα αρχαία Ελληνικά ο αόριστος απήγξατο σε αντίθεση με τον αόριστο εκρεμάσατο εκφράζει 100% και με περίσσια σαφήνεια το απόλυτο, τελεσίδικο, μη αναστρέψιμο ΤΕΛΟΣ διά απαγχονισμού! Το εκρεμάσατο όπως ακριβώς και το νεοελληνικό κρεμάστηκε δεν επιβάλλει ασυζητητί την τελική κατάληξη του αυτόχειρα. Το απήγξατο, όμως, όπως ακριβώς και το απαγχονίστηκε δεν αφήνει και πολλά περιθώρια... αισιοδοξίας: ο θάνατος είναι γεγονός (1)! Το ίδιο ακριβώς ισχύει λόγου χάρη και στα Γερμανικά: ο μέσος αόριστος «erhängte sich» που χρησιμοποιήθηκε στη θέση του «απήγξατο» είναι πέρα για πέρα σαφής: θάνατος! Κανένας Γερμανός όταν ακούει το ρήμα αυτό, δεν
καταλαβαίνει κάτι διαφορετικό! Ούτε τώρα, ούτε ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.

Και μιας και μιλάμε για τις λεπτομέρειες στις οποίες κρύβεται ο διάβολος, αξίζει
νομίζω, να σχολιαστεί και ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάστηκε στο άρθρο
τής Ο.Ο.Δ.Ε. η εκδοχή των Πράξεων:
Οι Πράξεις συμπληρώνουν τη διήγηση, αναφέροντας ότι ο Ιούδας Ισκαριώτης «όταν κρεμάστηκε, έπεσε απ' εκεί που κρεμάστηκε, με το πρόσωπο κατά γης και έπαθε διάρρηξη στο μέσον τού σώματος και χύθηκαν έξω όλα τα σπλάγχνα του» (Πράξεις, κεφ. 1, στιχ. 18).

Αντιληφθήκατε το… ταχυδακτυλουργικό που επιχειρήθηκε εδώ; Τα εισαγωγικά οι κ. Μπαρλάς και Μουσελίμης δεν τα τοποθέτησαν υπηρετώντας την αλήθεια εκεί που όφειλαν, δηλαδή μπροστά από το «έπεσε» και χωρίς την επεξήγηση «απ' εκεί που κρεμάστηκε», αλλά μπροστά από την πρόταση «όταν κρεμάστηκε» αφήνοντας έτσι ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ να εννοηθεί ότι όλα αυτά όντως τα λένε οι Πράξεις! Όντως λοιπόν, αγαπητοί μου φίλοι, στις λεπτομέρειες κρύβεται ο διάβολος! Και να σας πω κάτι; Προσωπικά ουδόλως μ’ ενδιέφερε εδώ να αποδείξω ότι συνέβη το Α και όχι το Β. Το μόνο που πραγματικά ήθελα ήταν να καταδειχθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις οι φίλοι χριστιανοί, ε δεν είναι δα και… αθώες περιστερές! Το παραπάνω παράδειγμα με τις ανεπίτρεπτες, εν μέρει προχειρότητες, εν μέρει πονηριές των προαναφερθέντων απολογητών,
τα λέει νομίζω όλα!

Για την ιστορία πάντως, ναι, και βέβαια είναι δυνατόν όντως να συνέβηκαν έτσι
τα πράγματα όπως λένε οι χριστιανοί. Όμως είναι απλώς δυνατόν - ούτε προφανές, ούτε καν πιθανό. Κινείται απλώς στη σφαίρα του θεωρητικά δυνατού. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Διότι με το να μας λένε ότι απλούστατα στο Κατά Ματθαίον αναφέρεται το περιστατικό του απαγχονισμού, ενώ στις Πράξεις η μοιραία πτώση απ’ το δέντρο, είναι σαν να ρίχνεται κάποιος στον γκρεμό, κι ο άλλος να εστιάζει την προσοχή του στη συντριβή του αυτόχειρα στο έδαφος χωρίς καν να αναφέρει το πώς αυτός έπεσε και από πού!

Πέραν τούτου η μετοχή «πρηνής γενόμενος» είναι μια εντελώς ουδέτερη διατύπωση που όχι μόνο δεν προϋποθέτει πτώση από ψηλότερο σημείο, αλλά αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο ο Ιούδας απλώς να… σκόνταψε! Άλλωστε για βίαιες, αιφνίδιες πτώσεις από μεγάλο ύψος υπήρχε ένα άλλο ρήμα που ακόμα και σήμερα απαντά με την ίδια σημασία: το καταπίπτω. Το συναντάμε για παράδειγμα στις Όρνιθες (840) για πτώση «από της
κλίμακος», στις Νεφέλες (1273) για πτώση «απ’ όνου», στην Ιλιάδα (Μ. 386) για πτώση «αφ’ υψηλού πύργου», στο δε Α, 593 για ελεύθερη πτώση από τον… ουρανό!

Εδώ φυσικά συχνά αντιτάσσεται το επιχείρημα ότι για ν’ ανοίξει έτσι η κοιλιά
του Ιούδα και να χυθούν έξω τα εντόσθιά του, προφανώς από κάπου ψηλά έπεσε! Δεν παθαίνεις, λέει, τέτοια ζημιά από ένα απλό σκόνταμμα! Έτσι λοιπόν, κατά τους απολογητές, είναι σαφές ότι ο Ιούδας πρέπει να κρεμάστηκε από κάποιο δέντρο που βρισκόταν στην άκρη ενός γκρεμού και πέφτοντας να
καρφώθηκε πάνω στα αιχμηρά βράχια.

Και πράγματι, ποιος μπορεί να αποδείξει πέραν πάσης αμφισβήτησης πως
δεν έγιναν έτσι τα πράγματα όπως τα λένε οι φίλοι μας; - Κανείς βέβαια. Όπως φυσικά ούτε κι εκείνοι μπορούν να αποδείξουν ότι ο Ιούδας, κυνηγημένος από τις τύψεις του, δεν παραπάτησε πάνω στην αλλοφροσύνη του κι έπεσε πάνω σε κάποιο αιχμηρό γεωργικό εργαλείο που βρισκόταν ξεχασμένο εκεί; Διότι αγρός ήταν, δεν ήταν… σαλόνι! Όμως ακόμα κι αν δεν συνέβησαν έτσι τα πράγματα κι ο Ιούδας δεν καρφώθηκε πάνω σε κάποιο, ξέρω ’γω… σκουριασμένο υνί, γιατί θα πρέπει σώνει και καλά να έπεσε πάνω στα κοφτερά βράχια κάποιου γκρεμού, και μάλιστα από κάποιο δέντρο; Θα μπορούσε κάλλιστα να έπεσε πάνω σε κάποιον κοφτερό βράχο… τρέχοντας! Αν έπεσε
άτσαλα, με τη φόρα που θα ’χε, άνετα μπορούσε να γίνει το κακό!

Εάν τώρα οι υποθέσεις αυτές σε κάποιους φαίνονται ασόβαρες ή υπερβολικές, αντιλέγω ότι στην πραγματικότητα είναι πολύ ρεαλιστικότερες από εκείνες των
χριστιανών! Εκτός κι αν μας δοθούν κάποιες πειστικές απαντήσεις για κάποια
ερωτήματα. Παραδείγματος χάρη:

α. Γιατί να κρεμαστεί ο Ιούδας από ένα δέντρο που βρισκόταν στο χείλος ενός γκρεμού, και να μη βουτήξει μια και καλή στο κενό που έχασκε μπροστά του;

β. Αν παρ’ όλα αυτά εκείνος γούσταρε την κρεμάλα κι όχι το… γκρεμοτσάκισμα, πώς στην ευχή κατάφερε να σκαρφαλώσει πάνω στο κλαδί που απλωνόταν πάνω από τον γκρεμό και να κρεμαστεί;

γ. Αν παρ’ όλα αυτά εκείνος ήταν... μάγκας και τα κατάφερε, πώς είναι
δυνατόν από την κατακόρυφη θέση στην οποία βρισκόταν το σώμα του να πέρασε κατά την πτώση στην πρηνή; Δηλαδή έλεος! Λυπηθείτε μας! Ναι, το ξέρουμε, ότι το σκοινί υπό συγκεκριμένες συνθήκες είναι δυνατόν να σπάσει, αλλά το σώμα να πέσει έτσι όπως οι απολογητές λένε ότι έπεσε, έ δεν πέφτει! Ο αυχένας ή η μέση σπάνε, η κοιλιά όμως… ούτε που το παίρνει είδηση! Εκτός πια κι αν ο Ιούδας εκτός από δαιμονόπληκτος, φιλάργυρος και γλοιώδης προδότης, ήταν συν τοις άλλοις και τόσο… κεφάλας ή… κοιλαράς που όλο το βάρος έπεσε εκεί κι έτσι το σώμα πήρε την απαραίτητη κλίση που χρειαζόταν για πέσει… αυτό πρηνές κι εμείς… ξεροί! Υπάρχει βέβαια πάντα και το ενδεχόμενο να κρεμάστηκε παράλληλα με το… έδαφος, οπότε στην περίπτωση αυτή όλα
θα είχαν τη λογική τους εξήγηση!

Ίσως όμως τελικά και να μη συνέβη τίποτα απ’ όλα αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, κι εμείς άδικα να προσπαθούμε εδώ να αποκαταστήσουμε τη χαμένη τιμή της βιασθείσης λογικής! Ίσως, βλέπετε, να έχουμε απλώς άλλη μία
από τις περίφημες «προφητείες» της Παλαιάς Διαθήκης οι οποίες, όντας γνωστές στους συγγραφείς των Ευαγγελίων, απλώς έτυχαν της δεούσης προσοχής και έφτασαν τελικά η μια πίσω από την άλλη με θαυμαστό τρόπο στην πολυπόθητη «εκπλήρωση»! Έτσι λοιπόν ειλικρινά δεν θα με εξέπληττε καθόλου αν κάποια μέρα παρ’ ελπίδα μαθαίναμε πώς το όλο θέμα με την αφύσικη πτώση πρηνηδόν και τα χυμένα εντόσθια δεν ήταν τίποτε άλλο από την απλή προσαρμογή των ευαγγελικών «γεγονότων» στο κατά αιώνες αρχαιότερο Δ΄, 19 της Σοφίας Σολομώντος (το οποίο αναφερόμενο στους ασεβείς, έλεγε ότι ο Θεός «ρήξει αυτούς αφώνους πρηνείς») καθώς και στο Ι΄, 9 της Σοφίας Σιράχ («ότι εν ζωή έρριψα τα ενδόσθια αυτού»)! Και στις δύο εκδοχές του θανάτου του Ιούδα «οι ανάγκες του συμβολισμού υπηρετούν περισσότερο την
εκπλήρωση της Γραφής παρά την εξιστόρηση των γεγονότων». (2)

Όπως και να ’χει όμως, και για να κρατήσουμε την ουσία, ένα πράγμα θέλω να μείνει απ’ όλη αυτή την ανάλυση που κάναμε: ότι κατά τους χριστιανούς είναι άπιστοι και κακόπιστοι όσοι αδυνατούν να δεχθούν πως ο Ιούδας όταν
αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του, αντί να πέσει... απλά και όμορφα στον γκρεμό που υπήρχε εκεί κοντά, προτίμησε να σκαρφαλώσει πάνω σ’ ένα ψηλό δέντρο, να κάνει μερικά… ακροβατικά πάνω σε κάποιο κλαδί που απλωνόταν πάνω απ τον γκρεμό και με κίνδυνο της… ζωής του να επιχειρήσει να κρεμαστεί από ’κεί.! Κι όταν δε -σίγουρα κατόπιν μεγάλης προσπάθειας- τελικά τα κατάφερε, έσπασε ξαφνικά το σκοινί (κι ο διάολος το ποδάρι του) και γκρεμίστηκε. Το σώμα του ωστόσο πέφτοντας πήρε μιαν εντελώς ανεξήγητη κλίση και καρφώθηκε μπρούμυτα πάνω στα απόκρημνα βράχια με συνέπεια η κοιλιά του ν’ ανοίξει και να χυθούν όλα τα εντόσθια έξω. Όμως ο θάνατος παρ’ όλα αυτά δεν ήταν ακαριαίος! Όοχι...! Ο Ιούδας, παρότι χωρίς τα ζωτικά όργανα της κοιλιακής χώρας, ψυχορραγούσε για μερικές ώρες ακόμα ώστε να μην προλάβει να πεθάνει νωρίτερα από τον Ιησού και συγχωρεθεί!

Λοιπόν; Με το χέρι στην καρδιά,
πώς σας ακούγονται όλα αυτά;





Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ

[1].. Εδώ οι πιο κατατοπισμένοι ίσως προβάλουν την ένσταση ότι στο
Β΄ Βασιλειών ΙΖ΄, 23 όπου ο Αχιτόφελ αυτοκτονεί διά απαγχονισμού, αμέσως

μετά τον αόριστο «απήγξατο» ακολουθεί η φράση «και απέθανεν». Άρα -θα
μπορούσε να συμπεράνει κανείς- το «απήγξατο» τελικά δεν είναι και τόσο
σαφές όσο παρουσιάστηκε παραπάνω. Αλλιώς προς τι η επεξήγηση «και

απέθανεν»;

Εύλογο το ερώτημα, αλλά στην πραγματικότητα δεν τίθεται καν θέμα ασάφειας.

Εδώ, βλέπετε, δεν πρόκειται περί επεξήγησης, αλλά απλώς για μια
πλεοναστική διατύπωση που πασιφανώς χρησιμοποιήθηκε ως λογοτεχνικό
μέσο. Και λέω «πασιφανώς» επειδή η καταγεγραμμένη και τεκμηριωμένη
χρήση του επίμαχου ρήματος στην αρχαιοελληνική γραμματεία, δεν μας
επιτρέπει
να υποθέσουμε κάτι διαφορετικό.

(Με το σχήμα τού πλεονασμού ασχοληθήκαμε διεξοδικά στο:

http://anazitiseis-hh.blogspot.com/2007/07/14.html )

[2].. Στέλιος Ράμφος, Το μυστικό του Ιησού, σ. 477, εκδ. Αρμός



..
..

6 σχόλια:

Κώστας είπε...

Μια απαραίτητη διευκρίνιση για να μην υπάρξουν
παρεξηγήσεις: Αυτό που αμφισβητώ είναι ότι το
αιωρούμενο σώμα τού Ιούδα κατά την πτώση ήταν
δυνατόν να περάσει από την αρχική (κατακόρυφη) θέση
στην πρηνή και να καρφωθεί έτσι με τη ΜΕΓΙΣΤΗ
δυνατή ταχύτητα πάνω στα κοφτερά βράχια κάνοντας
τη ζημιά. Κατά την πρόσκρουση στο έδαφος όμως όντως
είναι δυνατόν ή και πιθανόν το σώμα να δίπλωσε
και να βρέθηκε πρηνές. Η ταχύτητα
τής πτώσης όμως
στην περίπτωση αυτή νομοτελειακά θα είχε μειωθεί.
Σε τέτοιες περιπτώσεις άλλωστε, όπως είπαμε,
συνήθως την πληρώνει ο αυχένας ή
μέση, και όχι η
κοιλιακή χώρα. Όπως και να ’χει,
εμένα όπως τόνισα
και την προηγούμενη φορά, δεν μ’
ενδιέφερε να
αποδείξω ότι έγινε το Α και όχι το
Β, αλλά να φανεί
η εξεζητημένη επιχειρηματολογία
των απολογητών.

Γιώργος είπε...

Ο Ιούδας, παρότι χωρίς τα ζωτικά όργανα τής κοιλιακής χώρας, ψυχορραγούσε για μερικές ώρες ακόμα ώστε να μην προλάβει να πεθάνει νωρίτερα από τον Ιησού και συγχωρεθεί!

Αυtά είναι άσκοπες υποθέσεις χωρίς ουσιαστικό νόημα επειδή τίποτα απο αυτά δεν είναι ιατρικά εξακριβωμένο ούτε και αποδεικνυόμενο.
Άσχετο είναι επίσης πότε 'πρόλαβε' να πεθάνει ο Ιούδας.
Φαντασίωση αποτελεί επίσης ότι αν θα πέθαινε πιο μπροστά ή μετά τον Ιησού θα άλλαζε η κατάστασή του. Αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο.

Κώστας είπε...

Τι να πεις, ρε Γιώργο; Πιάσ' τ' αβγό και κούρευ' το... Οι πονηριές, όμως, πονηριές, ε; Είδες πόσο ωραία μετακίνησαν τα εισαγωγικά οι απολογητές για να δέσει το πράμα; Κατά τ' άλλα, ο διάβολος, λέει, βρίσκεται στις λεπτομέρειες... Δάσκαλε που δίδασκε και νόμο δεν εκράτης...

Γιώργος είπε...

Κώστα δεν υποστηρίζω κάποιους απολογητές που μπορεί να μη ξέρουν τι λένε, αλλά στο ζήτημα του Ιούδα δεν ήταν κανένας αυτόπτης μάρτυς, συνεπώς αν θέλει κάποιος δέχεται τις περιγραφές της Κ.Δ.
Αναπαράσταση δεν είναι δυνατή.

Εγώ δεν τις βρίσκω ασυνεπείς.
Οπότε το δέχομαι όπως αναφέρεται άσχετα με το τι δέχονται άλλοι.
Δικαίωμα άποψης έχουν όλοι.

Κώστας είπε...

Γιώργο, έτσι όπως το θέτεις το ζήτημα, πώς θα μπορούσα να διαφωνήσω; Άλλωστε, στη συγκεκριμένη περίπτωση το ζητούμενο για μένα δεν ήταν μόνο να καταδείξω την αναληθοφάνεια τής ερμηνείας περί «συνδυαστικού θανάτου», αλλά και να προβάλω τις πονηριές κάποιων απολογητών που προκειμένου να φέρουν τα πράγματα στα μέτρα τους, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να διαπράττουν παμπόνηρες συρραφές και άλλου είδους «μαγειρέματα»...

Κωστής είπε...

Ο Ματθαίος λέει πως ο Ιούδας κρεμάστηκε την Παρασκευή το πρωί αμέσως μόλις επέστρεψε τα χρήματα, (Ματθ. 27:3-5), όμως ο Λουκάς τον διαψεύδει λέγοντας πως ΔΕΝ επέστρεψε χρήματα αλλά μ' αυτά αγόρασε ένα χωράφι που μέσα σ' αυτό σκοτώθηκε αργότερα από πέσιμο (Πραξ. 1:16-18)
"ΟΥΤΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΕΚΤΗΣΕΝ ΑΓΡΟΝ ΕΚ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΣΩΝ ΠΡΟΜΥΤΤΑ ΕΣΧΙΣΘΗ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΚΑΙ ΕΞΕΧΥΘΗΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΤΟΣΘΙΑ ΑΥΤΟΥ"
Δεν λέει πουθενά ο Λουκάς ότι ανέβηκε ...ψηλά να κρεμαστεί, δεν λέει πως κάτι έσπασε και έπεσε σε κάτι αιχμηρό και να έξω τα άντερα του... Δεν λέει ότι πήγε από απαγχονισμό, από εντερικά πέθανε λέει. Δεν λέει πουθενά για αυτοκτονία, για πέσιμο λέει. Δεν λέει πουθενά πως επέστρεψε χρήματα, πως τα επένδυσε λέει. Τα υπόλοιπα είναι αυθαίρετα συμπεράσματα του κάθε πικραμένου προκειμένου να δικαιολογήσει τις ασυναρτησίες των ευαγγελίων.

Επίσημοι, δεδηλωμένοι και... επιστημονικώς τεκμηριωμένοι αναγνώστες:

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...
Αν θέλετε να σχολιάσετε το... ασχολίαστο, επισκεφτείτε το μπλογκ του Διαγόρα! (Κλικ στην εικόνα)

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...
Τον ήλιο, ρεεεεεεεεε - τον ήλιο!!

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε
Μα καλά, τι λένε τα άτομα;
Λεμούριος (πρωτεύον θηλαστικό):

Τι;; «Μόνο οι γυναίκες έχουν παρθενικό υμένα»; Μα καλά, πάνε καλά οι άνθρωποι;
Κι ο δικός μου δηλαδή τι είναι;




«Αγιο φως»: ουρανόθεν ή...

Απόσπασμα από την Ευχή για το «άγιο φως»:

«[…] παρακαλούμεν και δεόμεθά σου, Παναγιότατε Δέσποτα, όπως αναδείξης
αυτό αγιασμού δώρον και ΠΑΣΗΣ ΘΕЇΚΗΣ ΣΟΥ ΧΑΡΙΤΟΣ ΠΕΠΛΗΡΩΜΕΝΟΝ,
διά της χάριτος τού Παναγίου και φωτοφόρου Τάφου σου˙[…] Αμήν».

Ερώτηση κρίσεως:


Έχει ανάγκη ένα εξώκοσμο φως που υποτίθεται πως κατέρχεται θαυματουρχικά
απευθείας από την άκτιστη χάρη τού Θεού, τη μεσολάβηση τού Παναγίου Τάφου
ή οποιαδήποτε ειδική δέηση, για να πλημυρίσει μ’ αυτό από το οποίο εξ ορισμού
θα έπρεπε
ήδη να… ξεχείλιζε;

Πόθεν;

Υπέρμαχοι τού «αγίου φωτός»:

Το ότι ο Πατριάρχης βρίσκεται μόνος μέσα στο κουβούκλιο δεν έχει καμία απολύτως
σημασία ούτε και είναι επιχείρημα, αφού η Ακοίμητη Κανδήλα που υπάρχει μέσα,
τη συγκεκριμένη μέρα είναι ΣΒΗΣΤΗ!

Π. Γ. Μεταλληνός:

«[…] Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. (380) μαρτυρείται απ’ την Αιθερία, μια Ισπανίδα που πήγε
και προσκύνησε, ότι υπάρχει η ακοίμητος κανδήλα στον άγιο τάφο.
Πιστεύω λοιπόν
και καταλήγω, όταν υπάρχει πίστις και χάρις Θεού στον συγκεκριμένο Πατριάρχη,
γίνεται το θαύμα. Όταν δεν υπάρχει πίστις, μπορεί η κανδήλα να χρησιμοποιηθεί
γι’ αυτό...».




Δεν περιγράφω άλλο!

Φωτιά στα μπατζάκια μας...

Φωτιά στα μπατζάκια μας...
Αχ βρε παλιόπαιδο, Ιγκόρ...

... φωτιές που μας άναψες!

Τσάμπα το μπουγέλο…

Στην ιστορία τού Κατακλυσμού ο Θεός τιμώρησε τους ανθρώπους για κάτι που όπως
μετά ΡΗΤΑ ομολόγησε
,
ήταν απλώς μέσα στη φύση τους! Το ήξερε λοιπόν αυτό, κι όμως
τους έπνιξε. Όλους! Μαζί και τα ζώα. Και τους έπνιξε επειδή, λέει, … μετάνιωσε (!!) που
τους είχε φτιάξει! Για να μετανιώσει μετά… εκ νέου και να παραδεχθεί ότι βασικά… δεν
έπρεπε να είχε μετανιώσει εξαρχής! Κι όλα αυτά από έναν…
προγιγνώσκοντα θεό!!

Λοιπόν, δεν πιστεύω κάποιος από εσάς να κατάλαβε τίποτα, ε;

Όπως αναφέρει το Κατά Μάρκον Δ´ 10-12, όταν κάποτε οι μαθητές ρώτησαν
τον Χριστό γιατί δίδασκε με παραβολές, αυτός έδωσε αυτολεξεί την εξής απάντηση:
«Σ’ εσάς δόθηκε η δυνατότητα να γνωρίσετε τα μυστήρια τής βασιλείας τού Θεού˙
σ’ εκείνους δε έξω όλα δίνονται με παραβολές ώστε οι βλέποντες να βλέπουν αλλά
να μην αναγνωρίζουν, και οι ακούοντες ν’ ακούν, αλλά να μην αντιλαμβάνονται,
μην τυχόν και μετανοήσουν και τους συγχωρεθούν τα αμαρτήματά τους».

Με το χέρι στην καρδιά: πώς ακριβώς θα χαρακτηρίζατε εσείς έναν δάσκαλο (Ιησούς)
που σύμφωνα με τα ίδια τα λεγόμενά του, διδάσκει επίτηδες με πολύπλοκο τρόπο
(παραβολές) με στόχο κάποιοι μαθητές του -πιθανότατα οι περισσότεροι- παρότι
παρακολουθούν το μάθημα, να μην μπορούν να καταλάβουν τίποτα, στερούμενοι έτσι
τις όποιες θεωρητικές ελπίδες θα είχαν («μην τυχόν και») να αντεπεξέλθουν στις υψηλές
απαιτήσεις («μετανοήσουν») και να πετύχουν («συγχωρεθούν»);

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;
Dirne: Μη με βλέπετε έτσι… Εγώ κάποτε ήμουν… παρθένα!
Χριστιανοί για ν’ αποδυναμώσουν την εβραϊκή λέξη bethulah που θα έπρεπε κανονικά να υπήρχε στη θέση τού almah «νεάνις», εάν η περίφημη προφητεία τού Ησαΐα όντως έθετε στο επίκεντρο μια… ανέγγιχτη παρθένο:



«Αλλά και στις γλώσσες των άλλων λαών της Μ. Ανατολής η αντίστοιχη της λέξης bethulah δεν σημαίνει απαραίτητα την (με την βιολογική σημασία) παρθένα. Για παράδειγμα, στα Ακκαδικά η λέξη batultu σημαίνει κυρίως μια ηλικιακή ομάδα. Μόνο σε συγκεκριμένα πλαίσια σημαίνει την παρθένα. Στα κείμενα της Ουγκαρίτ, η λέξη btlt είναι συνήθης χαρακτηρισμός για την Anat, την γυναίκα του Βάαλ. Σε αραμαϊκά κείμενα διαβάζουμε για γυναίκα, btwlt, η οποία είναι επίτοκος (σε τοκετό).»



Και τώρα προσέξτε απίστευτη περίπτωση-λουκούμι από τα Γερμανικά:



Η λέξη Dirne ξεκίνησε από μιαν αμάρτυρη γερμανική ρίζα με τη σημασία «παρθένος», συνέχισε στα Παλαιογερμανικά με την ίδια ακριβώς σημασία, υπέστη αργότερα σημασιακή διεύρυνση αλλάζοντας σε «νεαρό κορίτσι» κι εν συνεχεία σε «υπηρέτρια», για να ξεπέσει τελικά σε... «ΠΟΡΝΗ»!! Οι μεταβολές αυτές δε, συντελέσθηκαν εντός μιας, αν όχι μικρότερης, το λιγότερο ίσης χρονικής περιόδου με τις αντίστοιχες σημασιακές αλλαγές που εμφάνισε η σημιτική λέξη, και μάλιστα σε αντίθεση μ’ αυτήν, οι μεταβολές δεν έλαβαν χώρα σε συγγενείς μεν, διαφορετικές δε γλώσσες (Ακκαδικά, Ουγκαριτικά, Αραμαϊκά, Εβραϊκά) αλλά εντός τού ΙΔΙΟΥ γλωσσικού συστήματος (Γερμανικά)!







Θα... καλοπεράσετε, παλιόπαιδα!

Κολιτσάρας:

«
Είναι σπάνια η περίπτωση που ο Θεός τιμωρεί τα αθώα τέκνα για τις αδικίες των
γονέων τους˙ και αν καμιά φορά τα τιμωρεί
το κάνει για να ανταμείψει τα τέκνα πιο
πλουσιοπάροχα στην μέλλουσα ζωή. Ο Θεός όμως τιμωρεί την κακία μέχρι τρίτης
και τετάρτης γενεάς
εφ’ όσον οι απόγονοι μιμούνται την κακία των προγόνων τους
και μισούν τον Θεό. Διαφορετικά ο Θεός είναι πάντοτε δίκαιος, αν και
είναι απόκρυφες
σε μας οι βουλές Του».


Δηλαδή, για να κάνουμε… μετάφραση τής μετάφρασης και ερμηνεία τής ερμηνείας,
ΝΑΙ, ενίοτε τιμωρούνται ΚΑΙ ΑΘΩΟΙ
για τα ανομήματα των ασεβών προγόνων τους
(1η πρόταση), ΟΧΙ, ποτέ δεν τιμωρούνται αθώοι απόγονοι (2η πρόταση), αν και
ποτέ
δεν ξέρεις
(3η πρόταση)!!

Είναι λοιπόν ή δεν είναι το θέμα για… LoL;


Φτιαγμένη από το... πουθενά!!

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Οι ανόητοι οι αρχαίοι Έλληνες να πιστεύουν πως τα περίφημα διοπετή ομοιώματα
έπεφταν κατ’ ευθείαν από τον ουρανό,
συστημένα με αποστολέα τον ίδιο τον Δία…
Ρε τους βλάκες…

Απάντηση:

Σσσσσς! Αχειροποίητα!

.

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Πόσο ανόητοι ήταν αυτοί οι ειδωλολάτρες οι αρχαίοι Έλληνες με τις δεισιδαίμονες
φαντασιοπληξίες τους περί αγαλμάτων που
μιλούσαν, χαμογελούσαν, μετακινούνταν
από μόνα τους, προστάτευαν και… πετούσαν φωτιές
όταν βέβηλοι επιχειρούσαν να τα
απομακρύνουν από τον ιερό τόπο λατρείας τους! Μα είναι ποτέ δυνατόν να πίστευαν
τέτοια πράγματα;

Απάντηση:

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ποια απάντηση θα ταίριαζε για την περίπτωσή τους.
Να απαντήσουμε λαϊκιστί με το κλασικό «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα!»; Ή να
τους υπενθυμίσουμε καλύτερα ότι «στο σπίτι τού κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί!»;
Μήπως πάλι να πάρουμε το «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» ή καλύτερα την
περίφημη ρήση τού Ιησού περί κάρφους και… δοκού εν τω οφθαλμώ ημών; Ή μήπως
όλα αυτά μαζί; Διότι πώς αλλιώς θα πρέπει ν’ απαντήσει κανείς σε ανθρώπους που
τολμάνε και σχολιάζουν ειρωνικά τα παραπάνω, όταν στο ίδιο το σύστημα πίστης
που ασπάζονται κι ακολουθούν , «υπάρχουν»… δακρυροούσες
και -Θεός φυλάξοι!-
αιμοροούσες Παναγίες,
ιστορίες (γι’ αγρίους) περί εικόνων που θαυματουργικά…
φεγγοβολούσαν, μιλούσαν, κουνούσαν τα δάχτυλά τους και… τηλεμεταφέρονταν
από
το ένα μέρος στο άλλο; Έλεος, δηλαδή! Έλεος!

Θαύμα!

Θαύμα!
Πώς ένα διαδικτυακό τρολάρισμα μετατράπηκε εν μια νυκτί σε... θαύμα!

Να 'ταν η ζήλια ψώρα...

Φανταστείτε δηλαδή να ΜΗΝ είχε... παρρησία!

Παραφρονήστε ελεύθερα:

1ον : Η αειμεσιτεύουσα Παναγία ως μητέρα τού Χριστού έχει παρρησία ενώπιον του.
2ον :
Η Παναγία στον γάμο τής Κανά το μόνο που είπε ήταν: «Δεν εχουν άλλο κρασί».
3ον : Ο Χριστός παρά την… παρρησία τής μητέρας του,
την αποπήρε!
4ον
: Αυτό συνέβη επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Χριστός μιλούσε ως Θεός
.........και απλώς απαίτησε από τη φυσική του μητέρα τον προσήκοντα σεβασμό.
5ον :
Η Παναγία… ανάγκασε (!) τον Χριστό να κάνει το θαύμα πρόωρα.
6ον : Ο Χριστός συνεπώς έκανε κάτι παρά την αρχική του πρόθεση ۬ επηρεάστηκε
.........
και άλλαξε γνώμη!
7ον :
Ο Χριστός είναι… προγιγνώσκων και… άτρεπτος!
8ον :
Όχι, όχι: ο Χριστός, είπαμε, στη συγκεκριμένη περίπτωση δε μιλούσε ως άνθρωπος,
.........αλλά… ως Θεός!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Άφθαρτος!!

Άφθαρτος!!
Γειά σας! Με βρήκαν στην Κίνα, είμαι περίπου... 3000 ετών, αταρίχευτος, μα όχι... άγιος!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Was ist Wahrheit?

Sprechen Sie Deutsch? Dann klicken Sie doch mal hier rein!

Ευχαριστούμε!

Ευχαριστούμε!