..
Αγαπητοί φίλοι, καλωσορίσατε στο διαδικτυακό τσαρδί μου!
Ελπίζω παρά την έλλειψη ιδιαιτέρων ανέσεων να νιώσετε όλοι σαν στο σπίτι σας!
Μπορείτε επίσης μετά, αν θέλετε, να περάσετε και δίπλα
στα τραγούδια που αγαπώ.
Εκεί έχει μόνο... μουσική!

τι εστιν αλήθεια;

Πιλάτος (Κατά Ιωάννην, ΙΗ΄ 38)

Αναλυτικός κατάλογος

..
128. Anybody home?
127. Που λέτε, λοιπόν, πάτερ Γεώργιε…
126. «Άγιο φως» (και η κουβέντα συνεχίζεται...)
125. Το θαύμα είναι η... ευχή που... αγιάζει το φως!! (deutsch hier)
124. Το «τι εστιν αλήθεια;» και στα Γερμανικά!
123. Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου...
122. Τρία πουλάκια κάθονταν…
121. Μεταξύ θρησκοληψίας και παράνοιας
120. Απρόσκλητοι σε μια χριστιανική χώρα...
119. «Άγιο Φως»: η άλλη όψη τού νομίσματος (deutsch hier)
118. Ποιο ήταν το... θαύμα
117. Οι... άσφαιρες «πύρινες σφαίρες» (deutsch hier)
116. Αστραπές και κεραυνοί (στου φακού μας το γυαλί)... (deutsch hier)
115. Φωτιά στα μπατζάκιά μας...
114. Περί τής προφητείας τού Ησαΐα (Εμπλουτ. αναδημ.)
113. Το χρονικό μιας κωλοτούμπας...
112. Περί τού «αγνώστου θεού» (Αναδημ.)
111. Μπεεεεεε!! (Κάτω τα κεφάλια ωρέ χριστιανοί!)
110. Εγκλωβισμένοι στη ζώνη τού Λυκόφωτος…
109. Τo κάψιμο τού Καρνάβαλου… (Περί «υιών ποιητών»)
108. Άντε βρε, χρόνια πολλά!
107. Η μαρτυρία τού Τάκιτου
106. Home alone 2
105. Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός...
104. Η μαρτυρία τού Πλινίου τού Νεοτέρου
103. Η μαρτυρία τού Σουητώνιου
102. Cute Christmas Cartoon
101. Unheilig - Kling Glöckchen ... vom Album
100. Ο γυμνός νεανίσκος στή Γεσθημανή
..99. Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα...
..98. Βίντεο: Καλόπουλος vs. π. Καρπαθίου
..97. Τι εμοί και σοί (κοινώς, τη ρόκα σου εσύ!);
..96. Μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνση
..95. Μπαμ και κάτω (Περί τού Τάε Κβον Ντο)
..94. Ορθόδοξη κβαντική φυσική και τα μυαλά στα κάγκελα!
..93. Λυπάμαι, αλλά δε γίνεται αλλιώς!
..92. Η αμαρτωλή ιστορία μιας απογραφής
..91. Κυριακή γιορτή και σχόλη, να ’ταν η βδομάδα όλη…
..90. Μυρώστε με ν’... αγιάσω!
..89. Μέχρι να... παγώσει η κόλαση...
..88. H αειμεσιτεύουσα Βασίλισσα των Ουρανών
..87. Περί τού Ιωάννη τού Ριγολόγου
..86. Βίντεο με τον Μεταλληνό: Αξίζει να το δεις!
..85. Είμαστε και σε... κρίσιμη ηλικία...
..84. Η αβάσταχτη ελαφρότητα τού απολογήσθαι
..83. Αποκαλυπτήρια (Sit back and enjoy the show!)
..82. Περί... υιών
..81. Περί «γεννητού» και «κτιστού» (και… «ποιητού»)
..80. Παιδιά, έχουμε γενέθλια!
..79. Τον αναγνωρίζετε;
..78. Ένα... φοβερά δύσκολο… απλό ερώτημα!!
..77. Προβληματισμών συνέχεια...
..76. Προβληματισμοί...
..75. Ανοίξτε κανένα παράθυρο, ρε παιδιά!
..74. ΜΟΝΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (HOME ALONE)
..73. Δάσκαλε, για ρίξε ένα... repeat σε παρακαλώ!
..72. Αχαχαχαχαχαχα!
..71. Τα παιδιά τού Ζεβεδαίου ποιον είχαν πατέρα;
..70. Chicken Techno
..69. Εύτυχος και Ελπήνωρ (Αν έχεις... τύχη διάβαινε!)
..68. Περί τής γνωστής-άγνωστης εξέγερσης
..67. Η αναγκαιότητα τής πίστης
..66. Το μυστήριο τού Βαραββά
..65. Ω Αυτοκράτορ, εγρήγορας ή καθεύδης;
..64. Τα κινητά σας, ρεεεεε!!
..63. Προς Ο.Ο.Δ.Ε. (Περί του Αγίου Φωτός)
..62. Ο σωστός τρόπος να κάνεις τον σταυρό σου!
..61. Περί του Τιμίου Ξύλου
..60. Περί της αναγκαιότητας τού κακού
..59. Περί του «Πίστευε και μη ερεύνα»
..58. DEPECHE MODE - «Βlasphemous rumours»
..57. Κωδικός «Λαντσιάνο»
..56. Περί των… «γνωστών αγνώστων»
..55. Περί εικόνων
..54. Ισορροπημένη ανισορροπία ή… ανισόρροπη ισορροπία;
..53. Το χρονικό μιας... κλωνοποίησης
..52. Λάιονελ Ρότσιλντ - η περιπέτεια ενός όρκου
..51. Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
..50. Merry Christmas Mr. Bean
..49. Προς κέντρα λακτίζειν
..48. Ο δίκαιος και ο δυνάστης
..47. Μια υπέροχη Κυριακάτικη εμπειρία ...
..46. Οι Δέκα Πληγές τού ... Ιπούουερ!
..45. Με τα δυο χεράακια, πλάθω σκ*****άακια...
..44. Γκρρρρ!!! Αυτό δεν είναι δυνατόν!!!!!!
..43. For yooour eyes onlyyyyy ...
..42. Περί Θεού: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα
..41. Περί Κυρίλλου και Υπατίας τής Αλεξανδρινής
..40. «Λάβετε, φάγετε ...» - ποιος το είπε τελικά;
..39. Οι βολεμένοι μικροαστοί τής θρησκευτικής πίστης
..38. Life: press DELETE
..37. Μεταξύ πατέρα και γιού
..36. Ρε παιδιά, μήπως έχει κανείς την ... ακριβή ώρα;
..35. O Ελισαίος, οι αρκούδες και οι ... αρκουδιές!
..34. Η διάβαση της Ερυθράς και ο … Ρα!
..33. Περί … «αλλοτρίων» θαυμάτων
..32. Η μάχη για τους … «αναποφάσιστους»
..31. Οι ... Χριστιανοαντιγιαχβεβουδιστοϊνδουιστές
..30. Καλησπέρα, γιατρέ ... Είμαι ο ... Απόλλων!!
..29. Μπρρρρ!!!
..28. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 1 !!!
..27. Πώς το 40 χώρεσε μέσα στο ... 3 !!!
..26. Ο απαγχονισμός τής ... κοινής λογικής
..25. (Γενικά) περί αντιφάσεων
..24. Βασίλεψε ο ήλιος (και ... νίκησε ο Δαβίδ!)
..23. Τα ... ακριβώς 153 (υπόπτου προελεύσεως) ψάρια
..22. Οι δαίμονες και οι ... τετράποδες μπριζόλες
..21. Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα
..20. Περί θεοπνευστίας
..19. Η μυστηριώδης Σινδόνη τού Τορίνο
..18. Περιέχει η Γένεση προφητείες γιά την Αποκάλυψη;
..17. Να ζει κανείς ή να μη ζει ... (Περί Αδάμ και Εύας) ...
..16. Η δημιουργία των πτηνών
..15. Εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά (και η φαντασία...
........δεινοσαύρους
..14. Άμοιρε άνθρωπε, τι σού ’μελλε να πάθεις!
..13. Ρουάχ -φύσηξε ο άνεμος (μας πήρε και ... μας σήκωσε)!
..12. Ολική έκλειψη ηλίου, σελήνης και ... νοημοσύνης
..11. Οι κατά ... φαντασίαν γνωρίζοντες
..10. Η σιωπή των αμνών (Περί τού Αγίου Φωτός)
...9. Η πινακίδα Ι.Ν.Β.Ι.
...8. Θεïκό σχέδιο ή … σατανική αντιγραφή;
...7. Δάσκαλε που δίδασκες ...
...6. Η καραμέλα των «ανθρωπομορφικών εκφράσεων»
...5. Περί «δημοκρατικότητας»
...4. Όλα συγχωρούνται; - Μμμ, δε νομίζω.
...3. Ο (διάτρητος) παρθενικός υμένας
...2. ΗΣΑΪΑΣ, Ζ΄ 14 - παρθένος(= ανέγγιχτη) ή ...
.......παρθένος (= νεάνις);
...1. Συγγνώμη, δεν μπορώ να περιμένω άλλο πια!

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Επειδή όλα κάποτε τελειώνουν...

Τρίτη 29 Απριλίου 2008

Προς Ο.Ο.Δ.Ε. (Περί του Αγίου Φωτός)

...................................
....
Αγαπητή Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας,
..
στην ιστοσελίδα σας δημοσιεύθηκε πρόσφατα από τον συνεργάτη σας Papyrus
52 ένα -η αλήθεια κόσμιο- απολογητικό κείμενο που στόχευε στην αναίρεση του αντιλόγου μου κατά του λεγομένου «Αγίου Φωτός». Ο εν λόγω απολογητής, ενεργός χρήστης και στην ελληνική wikipedia, εξαπέλυσε τα περασμένα Χριστούγεννα σαν ταύρος εν υαλοπωλείω και υπό το ειρωνικό ψευδώνυμο «ευτυχώς δεν είμαι ο κωστάκης» μια σειρά δριμυτάτων επιθέσεων που περισσότερο στόχευαν στο προσώπο μου (ad hominem) και λιγότερο στην ορθολογική αντίκρουση των επιχειρημάτων μου
˙ παρ’ όλα αυτά -όπως εύκολα μπορείτε να διαπιστώσετε- για οτιδήποτε μου προσήψε, πήρα σαφή και ξεκάθαρη θέση χωρίς την παραμικρή υπεκφυγή. Σε μια περίπτωση μάλιστα όπου αποδείχθηκε ότι εκείνος είχε δίκιο κι εγώ άδικο, δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα να το αναγνωρίσω και να αποκαταστήσω το λάθος πάραυτα. Από τα σχόλια του δε που είχα αναγκαστεί να διαγράψω (ελπίζω να διαπιστώσατε ιδίοις όμμασιν γιατί), κάποια αναδημοσιεύτηκαν εκ των υστέρων ΑΥΤΟΥΣΙΑ (όπως εκείνο για το λάθος), ενώ άλλα σχολιάστηκαν εν περιλήψει. Υπενθυμίζοντας δε ότι ο Papyrus 52 όταν για κάποια συγκεκριμένα θέματα τον παρέπεμψα δις στις αντίστοιχες απολογίες σας, επέλεξε να διαχωρίσει απόλυτα τη θέση του λέγοντας ότι οι απαντήσεις μου «αφορούν ένα σάϊτ χριστιανών και όχι την Ορθόδοξη Διδασκαλία», προτείνω να περάσουμε τώρα στην ουσία.
..
Παρότι λοιπόν όλα όσα δημοσιεύθηκαν από τον Papyrus στη φιλόξενη σελίδα που -και καλά- έψαχνε, αναφέρθηκαν και εδώ εν περιλήψει μετά τη
διαγραφή της (υβριστικής και διαστρεβλωτικής) δευτερολογίας του και απαντήθηκαν διεξοδικά ένα προς ένα, επανατοποθετούμαι εκ νέου καθότι όπως μετά λύπης μου διαπίστωσα, ελάχιστα απ’ αυτά που αντέταξα λήφθηκαν υπ’ όψιν.
Πάμε λοιπόν ξανά από την αρχή:


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 1η:

Η επιχειρηματολογία που ανέπτυξα «βασίστηκε όχι σε κάποια σπάνια
και
δυσεύρετα χειρόγραφα, αλλά σε δύο, όλα κι όλα, πασίγνωστα και σύγχρονα βιβλία, τα οποία υπάρχουν σε κυκλοφορία εδώ και 8 χρόνια. […] Και ενώ οι φωτομάχοι του διαδικτύου επικαλούνται τα δύο αυτά βιβλία για να προβάλουν αξιώσεις ότι δήθεν αποκαλύπτουν “άγνωστες πτυχές” του ζητήματος, διαβάζοντας τα, δύσκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει ποιες είναι αυτές οι “άγνωστες πτυχές” για το θέμα του Αγίου Φωτός».
..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
..
Όπως ανέφερα και την προηγούμενη φορά, αυτό που είχα γράψει στην επίμαχη
επιστολή ήταν το εξής: «επιτρέψτε μου να προβώ σε εκτεταμένο αντίλογο, τεκμηριωμένο με στοιχεία που δυστυχώς δεν είναι ευρυτέρως γνωστά στη νεότερη ελληνική βιβλιογραφία, πόσο μάλλον στον λεγόμενο απλό λαό»˙ τους πολυάριθμους δε αποδέκτες της επιστολής, τους είχα καλέσει να κάνουν τα στοιχεία αυτά« ευρυτέρως γνωστά», ενώ πέραν τούτου όπως δηκτικά΄σχολίασα, δεν νομίζω να «υπάρχουν πολλοί -όχι απλοί πιστοί- ιερωμένοι, σάς λέω εγώ, που όντως γνωρίζουν όλα αυτά τα στοιχεία γύρω από το Άγιο Φως όπως περίπου ξέρουν και το… Πάτερ ημών»! Και στο τέλος-τέλος, όπως με έμφαση επισήμανα,
«ο χρόνος έκδοσης
ενός βιβλίου και ο βαθμός αναγνωσιμότητάς του είναι δύο διαφορετικά
πράγματα».

Αυτές λοιπόν ήταν οι απαντήσεις μου. Σαφείς, καθαρές και ξάστερες. Παρ’ όλα
αυτά είναι σαν να μην δόθηκαν ποτέ! Ας είναι…


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 2η:

«Δεν είναι δυνατόν κάποιος που ζητά “επιστημονικό” αντίλογο,
να χρησιμοποιεί ως πηγές βιβλία του... Μιχάλη Καλόπουλου, ενός ερασιτέχνη αυτοαποκαλούμενου “ερευνητή-συγγραφέα” που είναι μονίμως απών από κάθε αναφορά της επιστημονικής βιβλιογραφίας και γνωστός για την εμπάθειά του ενάντια στην Εκκλησία, την Αγία Γραφή, τον Κλήρο κ.λπ. Ένας “ερευνητής” σαν τον Καλόπουλο, είναι
είτε αναξιόπιστος, είτε έντονα αμφισβητήσιμος, είτε απλά αδιάφορος για την επιστημονική κοινότητα, αφού ουδέποτε τον αναφέρουν τα βιβλιογραφικά σημειώματα που υπάρχουν σε έργα της (ας πούμε) “ειδίκευσής” του. Άρα ακατάλληλος για οποιαδήποτε αξιόπιστη και επιστημονική αντιπαράθεση επιχειρημάτων».
..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Σκοπός μου τώρα δεν είναι να γίνω αυτόκλητος συνήγορος του κ. Καλόπουλου,
αλλά να μην αφήσω ούτε μία ανυπόστατη κατηγορία αναπάντητη. Επειδή λοιπόν εγώ είμαι αυτός ο «κάποιος» που είχε ζητήσει «επιστημονικό αντίλογο» και που «κατηγορήθηκε» ότι χρησιμοποιεί ως πηγές τα βιβλία του συγκεκριμένου
συγγραφέα, έχω να (ξανα)πώ τα εξής:
..
Ο συνεργάτης σας, λοιπόν, στον πρώτο του αντίλογο με την ιδιότητα του…
«ανεξάρτητου» σχολιαστή (γνώριζα από το δεύτερο κιόλας σχόλιο ποιος ήταν και πού έγραφε), με είχε κατηγορήσει ότι… οικειοποιούμαι τη δουλειά τρίτων για να δηλώσω επιστήμονας ή θεολόγος απαιτώντας διάλογο του «επιπέδου» μου. Τώρα βέβαια, ελπίζω να αντιλαμβάνεστε κι εσείς ότι το να κατηγορείται ένας άνθρωπος που μεταφέρει πληροφορίες από άλλα βιβλία αναφέροντας ίσαμε μια ντουζίνα φορές τους συγγραφείς και παραθέτοντας στις παραπομπές τίτλους, σελίδες και εκδοτικούς οίκους, για… οικειοποίηση, ξεπερνάει τα όρια τού γελοίου˙ το
αναφέρω πάντως για παν ενδεχόμενο.
..
Αναφορικά τώρα με το σχόλιο περί απαίτησης «επιστημονικού αντιλόγου»,
υπενθυμίζω την ακριβή φραστική διατύπωση που είχα χρησιμοποιήσει στην επιστολή μου προς την κα Σταματιάδου:
..«Για οποιασδήποτε δε μορφής επιστημονικά ή θεολογικά τεκμηριωμένο αντίλογο (που δεν βασίζεται σε φωτογραφίες, video ή ανεκδοτολογικές μαρτυρίες) θα σας ήμουν ευγνώμων
..

«Απαίτησα», λοιπόν, ε; Όχι παρακάλεσα ευγενέστατα αν υπήρχε κάποιο στοιχείο που αγνοούσα, που δεν ήξερα, δεν γνώριζα, δεν είχα υπ’ όψιν μου, δεν υποψιαζόμουν, δεν, δεν, δεν …, να το πληροφορούμουν - όοχι: «απαίτησα»! Πείτε μου λοιπόν, αγαπητοί φίλοι, αν δεν είναι αυτός ο ορισμός της κακόβουλης
διαστρέβλωσης, τότε ποιος είναι;

Αξίζει δε να αναφερθεί ότι οι εξηγήσεις μου αυτές απορρίφθηκαν από τον
Papyrus με το σχόλιο ότι νομίζω πως μιλάω σε κάφρους. Προφανώς είχε πλέον
πειστεί αμετάκλητα ότι το «ευγνώμων» ήταν ειρωνικό, οπότε.....Και πάμε τώρα στο ζήτημα που τέθηκε για τον κ. Καλόπουλο. Ξεκινώντας από το πιο… ξεκαρδιστικό -ή μάλλον, πιο τραγικό- στοιχείο, σας καλώ να παρατηρήσετε ότι σε κανένα σημείο του κειμένου μου δεν γίνεται μνεία τής εκδοχής τού κ. Καλόπουλου! Τίποτα! Ούτε λεξούλα. Ούτε για κεριά ούτε για κεράκια. Η μοναδική παραπομπή που έκανα στον άνθρωπο, είναι για το χιουμοριστικό του σχόλιο ότι «ο Αρμένιος παρατηρητής πρέπει σίγουρα να είναι “ο πιο δύσπιστος χριστιανός όλων των εποχών! […] Μόνο ο διάβολος θα είχε τόσο αρνητισμό!». Αυτό ήταν όλο κι όλο το έγκλημά μου! Η απλή αναφορά μου σε ένα καθαρά χιουμοριστικό -ούτε κατά διάνοια υβριστικό ή μειωτικό- σχόλιο.
..
Επειδή όμως θέλω να το τραβήξω περισσότερο ώστε να καταδειχθεί πλήρως το μέγεθος της διαστρέβλωσης που επιχειρήθηκε εδώ, θα σας απευθύνω το εξής απλό ερώτημα:

Στα συνολικά 63 κείμενα καθώς και στα σχόλια που έχω αναρτήσει μέχρι τώρα, πόσες φορές, για ποιο ακριβώς θέμα και με τι πνεύμα παρέπεμψα στον κ. Καλόπουλο;
..
Ελέγξτε επίσης, αν θέλετε, εάν στα ζητήματα της Υπατίας, του Λαντσιάνο και του Ευαγγελισμού αυτά που έγραψα ταυτίζονται με τις απόψεις του σκεπτικιστή συγγραφέα. Δείτε επίσης αν έχω προσθέσει την ιστοσελίδα του στο μπλογκρόλ μου. Ερευνήστε τα λοιπόν όλα αυτά, αν θέλετε, και μετά είμαι πρόθυμος να ξανασυζητήσουμε
όλα όσα μου καταλογίσατε μέσω του Papyrus. Ωστόσο για να μην υπάρξουν παρερμηνείες, θα ήθελα να διευκρινίσω τα εξής:
..
1ον: Τα βιβλία του κ. Καλόπουλου τα έχω διαβάσει (σχεδόν) όλα, και μάλιστα
με πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.

2ον: Με πολλές απόψεις του συμφωνώ, με άλλες διαφωνώ, ενώ για κάποιες
διατηρώ (από μερικές έως και πολλές) επιφυλάξεις. Αν μη τι άλλο, φυσιολογικά πράγματα δηλαδή.

3ον: Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται κατά του κ. Καλόπουλου είναι σε
μεγάλο βαθμό επιθέσεις ad hominem. Καλοί και άγιοι οι τίτλοι, δεν αντιλέγω, αλλά πολύ σημαντικότερη είναι η ουσία. Ακόμα κι ο τελευταίος αγράμματος είναι δυνατόν να σκεφτεί κάτι που να μην το ’χουν καν διανοηθεί τα μεγαλύτερα μυαλά. Ειδικά δε όταν πρόκειται για αμφισβητούμενα θέματα που άπτονται του θείου, λυπάμαι, αλλά αυθεντίες ΔΕΝ υπάρχουν. Ο κ. Καλόπουλος λοιπόν -όσα λάθη κι αν έχει κάνει κι όσο κι αν υποτιμάται από την πλευρά σας- έχει επισημάνει και καταδείξει αμέτρητα ζητήματα, μείζονος ή ελάσσονος σημασίας, που «ενοχλούν». Εμένα λοιπόν προσωπικά δεν μ’ απασχολεί ιδιαίτερα αν τον γνωρίζει η επιστημονική κοινότητα ή αγνοεί ακόμα και την ίδια του την ύπαρξή. Μου φτάνει που ερευνά. Το ότι κάνει λάθη, κάνει. Όπως άλλωστε κι εσείς. Και φυσικά κι εγώ. Το ότι πάλι είναι «γνωστός για την εμπάθειά του ενάντια στην Εκκλησία, την Αγία Γραφή, τον Κλήρο κ.λπ», είναι. Όπως ακριβώς κι εσείς ενάντια στους άθεους, σκεπτικιστές, αιρετικούς κ.λπ.. Οπότε;
..
4ον: Το ότι δεν έχω βάλει τη σελίδα του στο μπλογκρόλ μου, ασφαλώς και
δεν αποκλείει την περίπτωση να το πράξω στο μέλλον.



ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 3η:
..
«[…] πληροφορίες για το περιεχόμενο της Αρχιερατικής ευχής […] (που υποτίθεται για πρώτη φορά αποκαλύπτει ο Καλοκύρης), έχουμε στην σύγχρονη εποχή τουλάχιστον από το 1991 που κυκλοφόρησε η 3η έκδοση του βιβλίου της Iωάννας Τσεκούρα, “Το Άγιον Φως”».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Ποτέ και πουθενά δεν ισχυρίστηκε ο Καλοκύρης ότι ήταν ο πρώτος
που αποκάλυψε την ευχή! Ίσα-ίσα που ο άνθρωπος το είπε ξεκάθαρα -και το ανέφερα κι εγώ με σχετική παραπομπή- ότι η ευχή δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1933 από τον Αρχιμανδρίτη (διδάκτορα τού Πανεπιστημίου Αθηνών) Κάλλιστο Μηλιαρά και αναδημοσιεύτηκε το 1967 στο περιοδικό «Νέα Σιών», επίσημο όργανο δημοσιευμάτων τού Πατριαρχείου Ιεροσολύμων...Συνεπώς εδώ έχουμε άλλη μια κυριολεκτικά ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ κατηγορία άνευ λόγου κι αφορμής! Γιατί;

..

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 4η:
..
«Ο Μηλιαράς παραθέτει την ευχή κάτω από τον τίτλο: “Περιγραφή της
ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ τελετής του αγίου Φωτός”. Δηλ. παρ’ όλη την εργασία του Καλοκύρη, δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι ότι αυτή η ευχή ήταν ίδια σε όλους τους αιώνες από την εύρεση του Αγίου Τάφου (αρχές 4ου αιώνα)
μέχρι σήμερα».
..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
..
Όπως με απόλυτη σαφήνεια (μα και σ’ αυτή την περίπτωση άδικα) επισήμανα
και την προηγούμενη φορά, η επίκληση του παραπάνω επιχειρήματος παγιδεύει
αυτόν που το προβάλλει, σαν το ποντίκι μες στη φάκα! Να επαναλάβω γιατί:
..

Δεδομένου ότι στην εκκλησιαστική παράδοση σημαντικά λατρευτικά στοιχεία όπως είναι οι προσευχές, δεν αλλάζουν όπως αλλάζει… ο καιρός ή η διάθεσή μας, θεωρώ εξαιρετικά πιθανό, αν όχι βέβαιο, η ευχή -τουλάχιστον στον πυρήνα της- να μην υπέστη στο πέρασμα των αιώνων κάποιες… δραματικές αλλαγές. Διότι αν οι αλλαγές που τυχόν έγιναν, ήταν σοβαρές, τότε θα είχαμε ζήτημα: αν η ευχή πριν έλεγε κάτι συγκλονιστικότερο και διαφωτιστικότερο απ’
αυτό που τώρα λέει, οι αλλαγές θα σήμαιναν τη σαφή αποστασιοποίηση της Εκκλησίας από το θαύμα! Αν πάλι ίσχυε το αντίστροφο, η ευχή δηλαδή παλαιότερα έλεγε ακόμα λιγότερα απ αυτά που σήμερα λέει, τότε ασφαλώς τα πράγματα θα ταν πολύ χειρότερα! Εκτός αυτού υπάρχει και μία ακόμη λεπτομέρεια: ο Μηλιαράς περιγράφει τη σύγχρονη Τελετή. Η Τελετή όμως περιλαμβάνει κάτι παραπάνω από την ανάγνωση της δεητικής ευχής. Περιλαμβάνει λόγου χάρη τη μεταφορά τής «ακοίμητης κανδήλας», την τριπλή περιφορά τής Ιερής Λιτανείας γύρω από τον Πανάγιο Τάφο, την αφαίρεση των αμφίων τού Πατριάρχη και πλήθος άλλων τυπικών και τελετουργικών στοιχείων. Από πού κι ως πού, λοιπόν, συνάγεται ότι σύγχρονη Τελετή= σύγχρονη Ευχή;


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 5η:
..
Ρητορικό ερώτημα: «Όποιος χρησιμοποιεί μία φράση από βιβλίο τρίτου,
σημαίνει ότι σε κάθε περίπτωση συμφωνεί με ΟΛΑ τα συμπεράσματά
του»;
..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
..
Και βέβαια όχι! Όμως τότε για ποιον λόγο κατηγορήθηκα κάποτε από τον
συνεργάτη σας ότι όποτε με βολεύει αποθεώνω τον Κολιτσάρα συντασσόμενος με διάφορες ερμηνείες του, κι όποτε δεν με βολεύει τον ρίχνω στο πυρ το εξώτερον; Όταν λοιπόν κατηγορούμε κάποιον, καλό είναι να τον κατηγορούμε τουλάχιστον με συνέπεια, κι όχι μ’ ό,τι βρίσκουμε πρόχειρο εκείνη την ώρα, γιατί αργά ή γρήγορα τα πραγματικά μας κίνητρα θα αποκαλυφθούν. Έχω μήπως
άδικο;


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 6η:

Ο π. Μεταλληνός «παραθέτει απόψεις όχι για να λύσει το ζήτημα του
θαύματος (όπως ο ίδιος γράφει στην εισαγωγή του βιβλίου του) αλλά για
να προβάλει την διαμάχη Ορθοδοξίας - Διαφωτισμού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
..
Όντως ο π. Μεταλληνός κατέστησε σαφές ότι σκοπός του «δεν ήταν η
κατάδειξη ή όχι της αλήθειας», αφού άλλωστε «το πρόβλημα […] που κυριαρχεί στις σελίδες του βιβλίου δεν είναι μονομερώς θεολογικό, αλλά κυρίως ιστορικό και εθνικό». Και τι έγινε όμως που το είπε αυτό; Ωραία, το είπε. Όμως είπε και τ’ άλλα. Αυτό δεν αλλάζει. Στη σελίδα 27, παραπομπή 35, δίνοντας τον ορισμό τού «Αγίου Φωτός», γράφει:

Έτσι χαρακτηρίζεται το αναστάσιμο φως που εξέρχεται από τον Πανάγιο Τάφο του Ιησού Χριστού το μεσημέρι του Μ. Σαββάτου και διανέμεται στους πιστούς από τον Ορθόδοξο (και Έλληνα Πατριάρχη και το οποίο, στην αρχή τουλάχιστον, στερείται καυστικής δύναμης και θεωρείται «θαυματουργικό» (σ.σ. με εισαγωγικά!).

Αυτό όμως δεν είναι τίποτα˙ στη σελίδα 33 αναφερόμενος στο γεγονός ότι ο Επίσκοπος Αυξέντιος δημοσίευσε την ευχή χωρίς να τη σχολιάσει, γράφει τα εξής (και ο νοών νοείτω):

Σε ένα σημείο τής Ευχής (την οποία και ο Επίσκοπος Αυξέντιος δημοσιεύει μεν σε αγγλική μετάφραση, αλλά -ως κληρικός αυτός- αποφεύγει να σχολιάσει) […].
«Ως κληρικός»;; «Αποφεύγει να σχολιάσει»;; - Μπα; Γιατί τι πρόβλημα θα υπήρχε αν ο Αυξέντιος έμπαινε στη διαδικασία να σχολιάσει την Ευχή; Όπως γίνεται λοιπόν σαφές, αυτό το «δεν παίρνει θέση για το αν είναι θαύμα το Άγιο Φως», είναι πάρα, μα πάαρα πολύ σχετικό. Αυτά που είπε ο άνθρωπος, τα είπε, και πίσω δεν γυρνάνε. Αυτό όμως δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι είναι και ανακόλουθος. Απλούστατα είπε αυτά που ήθελε -και που μπορούσε- να πει, και τα υπόλοιπα τ άφησε άρρητα για να νοηθούν από τους νοούντες ή να παρανοηθούν από τους μη νοούντες. Μα κι αν ακόμα εδώ όντως διαφαίνεται κάποια ανακολουθία, αν δεν απατώμαι, ακόμα κι ο π. Μεταλληνός παρά τη συγκρότηση που διαθέτει, παραμένει… άνθρωπος! Συνεπώς…
....
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, με ιδιαίτερη έμφαση το ερώτημα που έθεσα και την προηγούμενη φορά και ζητώ μια σαφή, καθαρή και ξάστερη απάντηση χωρίς υπεκφυγές: Για ποιον λόγο ο π. Μεταλληνός αναφερόμενος στη μετάφραση του Επισκόπου Αυξεντίου, σημείωσε με νόημα πως αυτός ως κληρικός απέφυγε να σχολιάσει την ευχή;; Αν δεν έχω πλέον απολέσει και την τελευταία αντιληπτική ικανότητα, η διατύπωση αυτή αποδεικνύει πέραν
πάσης αμφιβολίας ότι κατά την εκτίμηση του π. Μεταλληνού ένας ενδεχόμενος σχολιασμός τής ευχής θα έφερνε τον Αυξέντιο σε δύσκολη θέση. Ερωτώ λοιπόν για πολλοστή φορά: ΓΙΑΤΙ; ..

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 7η:
..
Ένα από τα αποσπάσματα που κατά τον Papyrus προσπάθησα να νοθεύσω είναι και το παρακάτω:

Ο κ. Καλοκύρης δίνει -και ορθά- ιδιαίτερη έμφαση στην ευχή, που είναι πράγματι το «κλειδί» για την κατανόηση της Τελετής και την τεκμηρίωση της φύσεως του «Αγίου Φωτός”. Ορθά δε συμπεραίνει ότι «πουθενά δεν γίνεται λόγος» (ούτε καν υπαινιγμός) περί «άνωθεν κατερχομένου αΰλου Φωτός» κατά τη στιγμή εκείνη, αλλά νοείται μόνο φως φυσικό, που ανάβεται στην ανάμνηση του Αναστάντος Χριστού [...].
«Πρώτ’ απ’ όλα ο ίδιος ο π. Μεταλληνός ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΑΝ ΗΘΕΛΕ, να γράψει: “κλειδί για την κατανόηση αν πρόκειται ή όχι για θαύμα είναι η ευχή”. Δεν το έγραψε όμως! και λέει απλά ότι χρησιμοποιεί το παράθεμα ΟΧΙ για να εξετάσει αν πρόκειται για θαύμα, αλλά ΜΟΝΟ για την “τεκμηρίωση της φύσεως του ‘Αγίου Φωτός’”, δηλ. αν το θαύμα αφορά φυσικό ή υπερφυσικό φως».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:......

Το ερώτημα «φυσικό ή υπερφυσικό φως» τόσο για τον φωταμύντορα Αυξέντιο (1) όσο και για τον π. Μεταλληνό (2) ένα μόνο πράγμα σημαίνει: ανθρώπινο χέρι ή θαύμα; Για την περίπτωση δε που επιχειρηθεί οποιαδήποτε σύνδεση με τη θέση του Λογάδη (μνημονεύεται παρακάτω), επισημαίνω προκαταβολικά ότι ο πρώτος δεν την αναφέρει καν, ενώ ο δεύτερος απλώς τη μνημονεύει με μια προσεκτική διατύπωση (3) και πάντως χωρίς να εκφράζεται θετικά ή αρνητικά επί της ουσίας. Επαναλαμβάνω, λοιπόν, για μία ακόμη φορά αυτά που εξήγησα και την
προηγούμενη:
...

Στη σελίδα 33 και συγκεκριμένα στην παράγραφο που προηγείται του επιδοκιμαστικού σχολίου του π. Μεταλληνού για την ερμηνεία του Καλοκύρη, ο πρώτος γράφει:

Σε ένα σημείο της Ευχής […] διαβάζουμε: «[…] σε το όντως ιλαρόν και εφετόν φως εν τοις καταχθονίοις θεϊκώς επιλάμψαν αναμιμνησκόμενοι, φωτοφάνειαν ποιούμεθα, σου την προς ημάς συμπαθώς γενόμενην θεοφάνειαν, εικονίζοντες˙ […]». Αλλά και στη συνέχεια το πράγμα γίνεται σαφέστερο«Δια τούτο, εκ του επί τούτον τον φωτοφόρον σου Τάφον ενδελεχώς και αειφώτως εκκαιομένου φωτός ευλαβώς λαμβάνοντες, διαδιδόαμεν τοις πιστεύουσιν εις σε […]».
Αμέσως μετά ακολουθεί το γνωστό σχόλιο:
Ο κ. Καλοκύρης δίνει -και ορθά- ιδιαίτερη έμφαση στην ευχή, που είναι πράγματι το «κλειδί» για την κατανόηση τής Τελετής και την τεκμηρίωση τής φύσεως τού «Αγίου Φωτός». Ορθά δε συμπεραίνει ότι «πουθενά δεν γίνεται λόγος (ούτε καν υπαινιγμός) περί άνωθεν κατερχομένου αΰλου Φωτός κατά τη στιγμή εκείνη, αλλά νοείται μόνο φως φυσικό, που ανάβεται στην ανάμνηση τού Αναστάντος Χριστού»

Επισημαίνω, λοιπόν, για άλλη μία φορά τις λεπτομέρειες: Ο π. Μεταλληνός στην πρώτη από τις δύο παραπάνω παραγράφους παραθέτει ένα καθοριστικής σημασίας απόσπασμα της ευχής, με κάποιες λέξεις τονισμένες μέσω πλάγιας γραφής (ήδη από τον Καλοκύρη). Έμφαση, λοιπόν, δίνεται στη φράση «αναμιμνησκόμενοι, φωτοφάνειαν ποιούμεθα», στις μετοχές «εικονίζοντες», «εκκαιομένου», «λαμβάνοντες» και στο ρήμα «διαδιδόαμεν». Αμέσως μετά το «εικονίζοντες», σημειώνει δε ότι «και στη συνέχεια το πράγμα γίνεται σαφέστερο». Πράγμα που πέραν πάσης αμφισβήτησης σημαίνει ότι τις λέξεις που τονίστηκαν από τον Καλοκύρη, τις θεωρεί κι εκείνος από μόνες τους αρκετά σαφείς και ότι ο αναγνώστης ήδη θα πρέπει να έχει καταλάβει κάτι. Στη συνέχεια παρατίθεται το υπόλοιπο τμήμα της δέησης, και αμέσως μετά ακολουθεί η δεύτερη πολυσυζητημένη παράγραφος όπου ο π. Μεταλληνός χαρακτηρίζει ρητά το συμπεράσμα του Καλοκύρη ότι η ευχή περιγράφει ξεκάθαρα ένα φυσικό φως που ανάβεται (παθητική φωνή!) συμβολικά, ΟΡΘΟ.Τι άλλο να πει κανείς δηλαδή για να γίνει το πράγμα πιο ξεκάθαρο απ’ ότι ήδη είναι; Βήμα-βήμα εξήγησα τον συλλογισμό μου και τα Ελληνικά μου, νομίζω, δεν είναι και τα χειρότερα! Τι μου λέτε δηλαδή; Ότι δεν είμαι σε θέση να καταλάβω σωστά μια τόσο απλά διατυπωμένη, μηδενικής δυσκολίας παράγραφο έξι γραμμών; Με συγχωρείτε,
αλλά αυτό παραπάει.


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 8η:..

«Στην ευχή δεν αναφέρεται ΠΟΥΘΕΝΑ ότι το φως ΔΕΝ αποτελεί προϊόν
θαύματος και επίσης, ΔΕΝ υπάρχει σημείο της ευχής που να λέει ότι το
φως ΔΕΝ έρχεται “εξ ουρανού”»!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Συγγνώμη αγαπητοί μου, αλλά στα σοβαρά τώρα υποστηρίζετε ότι υπήρχε
ποτέ περίπτωση η ευχή να έλεγε αυτό που με έμφαση επισημαίνετε ότι… δεν λέει; Αναλογιστείτε μόνο για λίγο τι γέλιο θα έπεφτε αν εφαρμόζαμε το σκεπτικό αυτό για κάθε μη ρητά εκπεφρασμένη (ή σαφώς υπονοούμενη) πληροφορία, και θα καταλάβετε τι εννοώ! Επί της ουσίας όμως, πώς ακριβώς μπορεί κατά τη γνώμη σας να συνυπάρξει αρμονικά το -για σας παρήγορο- γεγονός ότι στην ευχή... πράγματι δεν αναφέρεται αυτολεξεί πως το φως... ΔΕΝ κατέρχεται εξ ουρανού, με το εξίσου αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι κατά τον π. Μεταλληνό στην ίδια ακριβώς ευχή «νοείται μόνο φως φυσικό, που ανάβεται (σ.σ. όχι «ανάβει»!) στην ανάμνηση τού Αναστάντος Χριστού»;


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 9η:

«Οι λέξεις “φως φυσικό” δεν σημαίνουν και απόρριψη του θαύματος για τους πιστούς και ασφαλώς δεν σημαίνουν υποχρεωτικά ότι το φως είναι “φυσικής προέλευσης” δηλ. από ανθρώπινο χέρι, όπως υπονούν οι φωτομάχοι! Μπορεί κάλλιστα το φως να είναι φυσικό αλλά θεϊκής προέλευσης. Μη ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τον π. Μεταλληνό, πολλοί είναι 
αυτοί που στο θαύμα του Αγίου Φωτός, δέχονται ως θαυματουργική μόνο την προέλευση του φωτός, το ίδιο όμως το θεωρούν φυσικό. Και μας παρουσιάζει μια τέτοια άποψη με τα σχόλια του στο κείμενο του Νικ. Λογάδη, ένθερμου υπερασπιστή του θαύματος».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Τι ακριβώς υποτίθεται ότι αποδεικνύεται τώρα; Το μόνο που έκανε εδώ ο π.
Μεταλληνός ήταν απλώς να μνημονεύσει την άποψη του Λογάδη και τίποτα παραπάνω. Συντάχθηκε μ’ αυτήν όπως το έπραξε στην περίπτωση του Καλοκύρη; Όχι βέβαια. Οπότε;


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 10η:..

«Το ίδιο άλλωστε δεν συνέβη, όταν ο Ιησούς παίρνει τα ψωμιά και
τα ψάρια, προσεύχεται, τα τεμαχίζει και τα δίνει στους μαθητές να τα μοιράσουν και χορταίνουν όλοι, πέντε χιλιάδες άνδρες χώρια τα
γυναικόπαιδα; Από αυτά λοιπόν, τα περισσότερα είχαν εμφανισθεί θαυματουργικά, χωρίς να είναι... αόρατα ή μη φαγώσιμα! Επίσης δεν διασώζεται αν είχαν κάποια ιδιαίτερη... θεϊκή γεύση. Έτσι λοιπόν, όπως με θεϊκή ενέργεια εμφανίζονται ψάρια που τρώγονται αλλά και ψωμιά από ζυμάρι που επίσης τρώγονται, με τον ίδιο τρόπο μπορεί να εμφανιστεί φωτιά που καίει όπως υποστηρίζει ο Λογάδης».
..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
..
Πέραν των σοβαρών επιφυλάξεων μου αναφορικά με τους περίφημους πολλαπλασιασμούς, θα επισημάνω χάριν συζήτησης και μόνο ότι υπάρχει
μια διαφορά εδώ: το φως (υποτίθεται ότι) έρχεται από το πουθενά, ότι δημιουργείται δηλαδή εκ του μη όντος˙ η τροφή αντιθέτως που (υποτίθεται ότι) θαυματουργήθηκε από τον Ιησού, είχε μια απόλυτα συγκεκριμένη και 100% απτή υλική βάση: 5 άρτους και 2 ψάρια. Άστοχος συνεπώς ο
παραλληλισμός.


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 11η:

«Ο π. Μεταλληνός παραθέτει μεν το απόσπασμα, αλλά ταυτόχρονα λέει ότι οι άθεοι είναι αυτοί “που απορρίπτουν διαρρήδην κάθε περίπτωση θαύματος στο θέμα του ‘Αγίου Φωτός’”. Και αυτή είναι μια ακόμη πιο ξεκάθαρη δήλωση ΥΠΕΡ του θαύματος!»
.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
..
Με συγχωρείτε, αγαπητοί μου φίλοι, αλλά εδώ θα τα χαλάσουμε:
ο συνεργάτης σας, βλέπετε, -παρότι του το επισήμανα και την προηγούμενη φορά-, συνεχίζει να κάνει ο ίδιος αυτό ακριβώς που μου προσήψε και υπό τη σκέπη της Ομάδας σας: παραποιεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό τα λόγια του π. Μεταλληνού διαστρέφοντας και συρράπτοντας τα κατά το δοκούν!
..
Η σαφής, λοιπόν, αποστασιοποίηση του π. Μεταλληνού από τη
συλλογιστική της κατ’ οικονομίαν σιωπώσης Εκλησίας με την εντυπωσιακή του δήλωση -προσέξτε παρακαλώ την ακριβή διατύπωση!- ότι προτιμά «τους αθέους που απορρίπτουν διαρρήδην κάθε περίπτωση θαύματος στο θέμα τού ‘‘Αγίου Φωτός”, από την για οποιονδήποτε λόγο απόκρυψη της αλήθειας», διεστράφη σε… θεολογικό ορισμό του… αθέου!! Συνέρραψε δηλαδή ο Papyrus τα λόγια του π. Μεταλληνού και έβγαλε ταχυδακτυλουργικά «δήλωση» ότι κατ’ αυτόν «οι άθεοι είναι αυτοί "που απορρίπτουν διαρρήδην κάθε περίπτωση θαύματος στο θέμα του ‘Αγίου Φωτός’ ”». Μας λέει, δηλαδή, στα σοβαρά ο άνθρωπος -κι εσείς είτε δεν το αντιληφθήκατε, είτε συμφωνήσατε- ότι ο π. Μεταλληνός θεωρεί τον «σεβαστό του διδάσκαλο, γνωστό αρχαιολόγο και άριστο γνώστη τού χώρου τής Ορθόδοξης Λατρείας, καθηγητή και ακαδημαϊκό κ. Κωνσταντίνο Καλοκύρη» που απορρίπτει την περίπτωση θαύματος, … ΑΘΕΟ!! Πώς το βλέπετε αυτό λοιπόν, αγαπητοί μου φίλοι; Το βρίσκετε σωστό να εξαπολύονται έτσι αδιακρίτως ανυπόστατες κατηγορίες κι εσείς να σιγοντάρετε από κοντά βάζοντας τ’ όνομά
σας;


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 12η:..

«Αν ο π. Μεταλληνός πείθεται όντως από την άποψη του Καλοκύρη και εναντιώνεται στο θαύμα, για ποιο λόγο δεν το γράφει καθαρά αλλά δηλώνει το ακριβώς αντίθετο; “Όπως, λοιπόν, προκύπτει από την μελέτη αυτών των βιβλίων, το πρόβλημα περί του Αγίου Φωτός είναι παλαιό και δυσεπίλυτο.»
..
Μα υποτίθεται ότι ο π. Μεταλληνός έχει συμφωνήσει με την οριστική λύση
του Καλοκύρη που δηλώνει ότι δεν υπάρχει θαύμα. Δηλ., στο σημείο αυτό αλλάζει γνώμη και θεωρεί ότι η μελέτη του βιβλίου του Καλοκύρη μας οδηγεί απλώς στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα είναι δυσεπίλυτο; Πώς είναι δυνατόν να γράφει κάτι τέτοιο, αν όντως θεωρούσε τόσο πειστικά τα επιχειρήματα του Καλοκύρη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:..

Είπαμε: δε θα έβγαινε ο π. Μεταλληνός φόρα παρτίδα να πει: «Παιδιά,
ξεχάστε το, δεν κατεβαίνει κανένα φως από κανέναν ουρανό!». Ήδη αυτά που είπε έδειξαν με σαφήνεια προς τα πού πηγαίνει η σκέψη του. Πέραν τούτου, ο π. Μεταλληνός συμφώνησε ξεκάθαρα ότι για να καταλάβουμε τη φύση του φωτός (φυσικό ή ουρανόθεν;), πρέπει να μελετήσουμε την ευχή, και από την ευχή (το αναφέρει αμέσως μετά, άρα το συνδέει άμεσα με τον όλο συλλογισμό) ΔΕΝ προκύπτει -ούτε άμεσα ούτε έμμεσα- ότι εδώ έχουμε θαύμα. Τελεία και παύλα. Αυτό είπε, αυτό εννοούσε, κι όποιος σκανδαλίζεται, ας μην χάνει τον χρόνο του άδικα προσπαθώντας να ακυρώσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτά που ειπώθηκαν. Verba volant scripta manent.
..

Τέλος, ακόμα και στην ίδια τη φραστική διατύπωση «το πρόβλημα περί του Αγίου Φωτός είναι παλαιό και δυσεπίλυτο», στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο. Για το πρώτο σκέλος, δεν νομίζω να υφίσταται κάποια αντίρρηση: το θέμα όντως είναι παλαιό. Όμως και για το έτερο, εγώ δεν θα βιαζόμουν τόσο. Ο χαρακτηρισμός «δυσεπίλυτο», βλέπετε, μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως. Θα μπορούσε λόγου χάρη παρά τον ενεστώτα «είναι» να χρησιμοποιήθηκε με αναφορά στο παρελθόν και απλώς υπό την επιρροή του σχήματος της έλξης να αφομοιώθηκε από το πρώτο στη σειρά κατηγορούμενο, δηλαδή από το «παλαιό». Τι να έγραφε δηλαδή ο άνθρωπος: «Το πρόβλημα περί του Αγίου Φωτός είναι παλαιό και ήταν δυσεπίλυτο.»; Μια υφολογικά τόσο άτσαλη διατύπωση θα ήταν αδιανόητη ακόμα και για έναν μέτριας μόρφωσης φυσικό ομιλητή, πόσο μάλλον για τον π. Μεταλληνό! Αναφέρω λοιπόν και αυτή την περίπτωση ως πιθανή εξήγηση. Πιθανότερο ωστόσο θεωρώ να πρόκειται απλώς για μια προσεκτική και νηφάλια διατύπωση όπως άλλωστε άρμοζε σε μια τέτοια ιστορική
μελέτη.


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 13η:

Ο π. Μεταλληνός λέει: «“δυο πρόσφατα βιβλία ασχολούνται ριζικά με
τα προβλήματα και... καταλήγουν σε συμπεράσματα... πειστικά...”. Ναι, αλλά στο ένα βιβλίο που περιέχει “πειστικά συμπεράσματα”, ο συγγραφέας του, ο “Επίσκοπος” Φωτικής Αυξέντιος, γράφει: “... το Άγιο Φως... πιστεύω πως είναι θαυματουργικό...”. Την ίδια στιγμή, στο άλλο βιβλίο που περιέχει επίσης “πειστικά συμπεράσματα”, ο συγγραφέας του, ο καθ. Καλοκύρης γράφει: “...ο τρόπος αυτός παραδοχής του αγίου φωτός ως επιβλητικής θαυματουργίας... αντίκειται ουσιαστικά στο πνεύμα του Χριστιανισμού...”.

..
Νομίζουμε ότι εδώ διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι ο π. Μεταλληνός
επιθυμεί να γράψει το βιβλίο του λειτουργώντας περισσότερο ως παρατηρητής. Διαφορετικά δεν θα ήταν δυνατόν να βρίσκει εξίσου πειστικά τα συμπεράσματα βιβλίων που καταλήγουν σε θέσεις εκ διαμέτρου
αντίθετες
..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
..
Ο π. Μεταλληνός όντως επιθυμεί να κρατήσει μια ουδέτερη γραμμή
ίσων αποστάσεων, ωστόσο -είτε συνειδητά είτε αθέλητα- τελικά δεν αποφεύγει να δώσει το στίγμα της δικής του θεώρησης των πραγμάτων. Πέραν τούτου, και απαντώντας με τo πνεύμα τού ίδιου του συνεργάτη σας, το γεγονός ότι ο π. Μεταλληνός αναφερόμενος από κοινού σε αμφότερα τα βιβλία κάνει λόγο για αξιόπιστα συμπεράσματα, ασφαλώς και ΔΕΝ σημαίνει ότι συμφωνεί με ΟΛΑ τα συμπεράσματα των βιβλίων αυτών! Για την ακρίβεια, ενώ αναφερόμενος στο βιβλίο τού Αυξεντίου παραμένει εντελώς ουδέτερος, όταν σχολιάζει τα συμπεράσματα του Καλοκύρη σχετικά με την Ευχή, συμφωνεί. ΣΥΜ-ΦΩ-ΝΕΙ!! Τι άλλο θα πρέπει
να πούμε δηλαδή;


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 14η:
..
Αν ο π. Μεταλληνός «είχε την βεβαιότητα ότι τα περί θαύματος του Αγίου
Φωτός δεν είναι αλήθεια, θα έπαιρνε σαφώς θέση-καταπέλτη ενάντια σε εκείνους που δεν αποκαλύπτουν την αλήθεια, ενάντια σε κάθε υπεύθυνο της τοπικής Εκκλησίας των Ιεροσολύμων που δεν έλαβε μέτρα για να το σταματήσει. Δεν είναι δυνατόν να κρίνει δυσμενώς τη στάση του Καλοκύρη που καλύπτει την Εκκλησία, και την ίδια στιγμή να κάνει και
αυτός τα ίδια»!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:..

Ο Καλοκύρης παρότι εκφράζει την απόλυτη βεβαιότητα ότι στην περίπτωση
τού «Αγίου Φωτός» δεν υπάρχει κανένα απολύτως θαύμα απαλλάσσοντας ωστόσο την επίσημη Εκκλησία από οποιαδήποτε ευθύνη, σε καμία περίπτωση δεν συμφωνεί ανεπιφύλακτα με τη σιωπηρή ανοχή του Πατριαρχείου στη λαϊκή πίστη («καλώς ή κακώς»), βγάζει δηλαδή κατά τα κοινώς λεγόμενα την ουρά του έξω σημειώνοντας ότι «αυτό είναι θέμα τακτικής της νόμιμης και υπεύθυνης εκκλησιαστικής Αρχής, και δεν μας αφορά». Ακόμα κι έτσι όμως, θεωρεί το προσκύνημα και τη συμμετοχή στην όλη Τελετή επωφελή εμπειρία, αφού «κανένας δεν χάνει». Κι έρχεται λοιπόν στο σημείο αυτό ο π. Μεταλληνός και σχολιάζοντας αυτήν ακριβώς την τελευταία φράση τού Καλοκύρη, αποστασιοποιείται από τη συλλογιστική τής κατ’ οικονομίαν σιωπώσης Εκλησίας και δηλώνει ρητά ότι, για να πει την αλήθεια, προτιμά «τους ‘‘αθέους, που απορρίπτουν διαρρήδην κάθε περίπτωση θαύματος στο θέμα τού ‘‘Αγίου Φωτός”, από την για οποιονδήποτε λόγο (ευσεβοφάνειας, συμφερόντων -γιατί και αυτό τονίζεται-, “φειδούς των ασθενών” κ.λπ.) απόκρυψη τής αλήθειας»! Αποστασιοποιείται λοιπόν. Λέει δηλαδή, κοιτάξτε, ΑΝ όντως ισχύουν αυτά που λέγονται και αφήνετε τους πιστούς επίτηδες να πιστεύουν ότι γίνεται κάποιο θαύμα, ακόμα κι αν αυτοί με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο αποκομίζουν κάποιο ψυχικό και πνευματικό όφελος, εγώ ΔΕΝ συμφωνώ. Αυτό είπε ο άνθρωπος. Όσο δε για το άλλο ότι «δεν είναι δυνατόν ο Μεταλληνός να κρίνει δυσμενώς τη στάση του Καλοκύρη, και την ίδια στιγμή να κάνει και αυτός τα ίδια», πρώτον, ΔΕΝ «έκρινε δυσμενώς», αλλά απλώς διαχώρισε τη θέση του, και δεύτερον, ποια «ίδια» υποτίθεται ότι κάνει κι αυτός; Ο άνθρωπος ουδέποτε είπε ότι γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει. Από την πρώτη κιόλας στιγμή είχα μιλήσει σε απλά, τοις πάσι κατανοητά Ελληνικά για ΕΜΜΕΣΗ (πλην σαφή) παραδοχή, κάτι που ωστόσο ο συνεργάτης σας κατά τρόπο εξωφρενικό (διαβάστε αν θέλετε την τριτολογία μου και θα καταλάβετε) επιχείρησε να αμφισβητήσει! Το τι ακριβώς, λοιπόν, είπε ο π. Μεταλληνός και το τι εννοούσε, τα μετέφερα με απόλυτη ακρίβεια και σαφήνεια, και καλό είναι να περιοριστούμε σ’ αυτά.


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 15η:

«Από το σύνολο της ευχής οι φωτομάχοι, επικεντρώνονται σε μερικές συγκεκριμένες παραγράφους»
..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Και καλά κάνουμε, αφού μονάχα μερικές συγκεκριμένες παράγραφοι είναι
διαφωτιστικές ως προς το ζητούμενο. Αν υπήρχαν κι άλλα σημεία της ευχής με ενδιαφέρον, ασφαλώς θα τα είχαμε -είτε εμείς είτε εσείς- αντιτάξει ήδη προ πολλού.


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 16η:
..
Η ευχή σε καμία περίπτωση δεν λέει αυτά που ισχυρίζεται ο Καλοκύρης και προθύμως αναπαράγουμε εμείς.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
..
Πάτερ Μεταλληνέ, τ’ ακούτε; Για σας χτυπά η καμπάνα! Ούτε για τον καθηγητή
Καλοκύρη, ούτε για μένα. Διότι, εσείς δεν είστε που στις σελίδες 32-33

1ον: είπατε ότι ο Καλοκύρης «δίνει δίκαια σημασία» στην ευχή;

2ον: σχολιάσατε με νόημα ότι η αναδημοσίευση της από το Πατριαρχείο «έγινε ασφαλώς όχι χωρίς λόγο»;
..

3ον: σημειώσατε -και εδώ με νόημα- ότι ο Επίσκοπος Αυξέντιος «-ως κληρικός
 αυτός- αποφεύγει» να τη σχολιάσει;
..
4ον: προς το τέλος του σχολιασμού τής Ευχής από τον Καλοκύρη, είπατε ότι
«και στη συνέχεια το πράγμα γίνεται σαφέστερο»;
..
5ον: χαρακτηρίσατε τα συμπεράσματα
«του σεβαστού [σας] διδασκάλου, γνωστού αρχαιολόγου και αρίστου γνώστη του χώρου της Ορθόδοξης Λατρείας, καθηγητή και ακαδημαϊκού κ. Κωνσταντίνου Καλοκύρη» ορθά;
..
Ήσαστε πάτερ ή δεν ήσαστε εκείνος που έπραξε τα παραπάνω; Και πείτε μας,
σας παρακαλούμε, ευθέως, για να μπει επιτέλους ένα τέλος στην παράνοια αυτή: Θεωρείτε τον κ. Καλοκύρη που ΔΕΝ πιστεύει στην εκδοχή τού θαύματος, άθεο, ναι ή όχι;


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 17η:
..
- Σε ποιο ακριβώς σημείο αναφέρει η ευχή από πού προέρχεται το Άγιο
Φως;
- Σε ποιο σημείο μας λέει ποιος ή τι το ανάβει;
- Σε ποιο ακριβώς σημείο αναφέρει η ευχή ότι το φως είναι «συμβολικό»;
- Σε ποιο ακριβώς σημείο αναφέρει η ευχή
ότι το φως είναι «φυσικής» προέλευσης (δηλ. από ανθρώπινο χέρι) και όχι θεϊκής;

Απάντηση: ΠΟΥΘΕΝΑ!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
..
Αν και η απάντηση που δόθηκε παραπάνω φτάνει και περισσεύει αφού όπως
είδαμε ο π. Μεταλληνός χαρακτήρισε τις ερμηνείες του Καλοκύρη σαφείς και ορθές, επειδή έχω προσωπική άποψη για το θέμα δεν θα κρυφτώ πίσω από τη γνώμη των δύο καθηγητών, όπως έπραξε σε κάποια άλλη περίπτωση ο Papyrus 52, αλλά θα τοποθετηθώ επί της ουσίας.
..
1ον: Το ότι το φως δεν κατέρχεται ουρανόθεν αλλά προέρχεται από ανθρώπινο
χέρι προκύπτει από τη φράση «φωτοφάνειαν ποιούμεθα» η οποία -όπως ακόμα κι ένας μέτριος γνώστης της αρχαίας Ελληνικής θα ήταν σε θέση να καταλάβει-
σημαίνει «κατασκευάζουμε (δια των χειρών) εμφάνιση φωτός».
..
2ον: Η μετοχή «εκκαιομένου φωτός» δεδομένης της απουσίας ποιητικού αιτίου
δεν καθιστά μεν 100% σαφές ότι εδώ έχουμε πράξη διενεργούμενη υπό τινος, η παθητική φωνή ωστόσο ως γνωστόν δεν ενδιαφέρεται άμεσα για το ποιητικό αίτιο. Συνεπώς το ότι δεν αναφέρεται ρητά ποιος ή τι «εκκαίει» το φως,
δεν λέει απολύτως τίποτα. Άλλωστε η φράση «φωτοφάνειαν ποιούμεθα» που σχολιάστηκε παραπάνω, είναι τόσο σαφής που δεν απαιτείται καμία περαιτέρω διευκρίνιση.
..
3ον: Το ότι η φωταψία έχει συμβολικό χαρακτήρα προκύπτει συνδυαστικά από
τις φράσεις «το φως […] αναμιμνησκόμενοι», «φωτοφάνειαν ποιούμεθα» και «θεοφάνειαν εικονίζοντες». Οι λέξεις αυτές είναι τόσο σαφείς που -με συγχωρείτε, αλλά- δεν πρόκειται να σπαταλήσω ούτε μία κουβέντα παραπάνω
σχετικά με τη σημασία τους. Φιλόλογοι χριστιανοί υπάρχουν - ας ερωτηθούν λοιπόν σχετικά για να δούμε ποιος έχει δίκιο εδώ!
..
4ον: Το ερώτημα αυτό καλύπτεται από την απάντηση που δόθηκε για το 1ο.


Κάτι περισσότερο δεν νομίζω πως έχω να προσθέσω. Ελπίζω μόνο μετά τις παραπάνω αναλυτικές παρατηρήσεις να έγινε απόλυτα αντιληπτό για ποιον λόγο ο κ. Καλοκύρης χαρακτήρισε την ευχή διαφωτιστική κι ο π. Μεταλληνός
συμφώνησε.


ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 18η:
....
Μια άλλη αυθαιρεσία είναι «τα υποτιθέμενα σχόλια για το ότι η ευχή, ΤΑΧΑ,
λέει και ζητάει: “Κάνε το Φως Άγιο”!
...

Ας διαβάσουμε λοιπόν όλοι την ευχή... Με προσοχή…: “Πανάγιε Δέσποτα... αναδείξης αυτό αγιασμού δώρον... και τους απτομένους ευλαβώς αυτού ευλογήσης και αγιάσης...”. Είναι τουλάχιστον αστείο... Όσο κι αν ισχυριστεί κάποιος ότι η ευχή ΤΑΧΑ ζητά από τον Θεό να κάνει το Φως άγιο, κάτι τέτοιο ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ στην ευχή! Η φράση “Κάνε το [ΑΓΙΟ ΦΩΣ] Δώρο προς Αγιασμό των ευλαβικώς απτομένων”, δεν μπορεί να δεχτεί άλλη ερμηνεία πέρα από την αυτονόητη για όσους ξέρουν να διαβάζουν, ερμηνεία που ακριβώς υπάρχει και στις ευχές
ΜΕΤΑ τη θεία μετάληψη που τα δώρα είναι ήδη άγια, όπου ζητάμε από τον Θεό να μην μας καταφλέξει αλλά να μας αγιάσει μέσω αυτών!
..
Φίλτατοι φωτομάχοι: άλλο πράγμα “Κάνε το Άγιο” που ψευδώς ισχυρίζεστε υπονοώντας ότι τάχα δεν είναι ήδη Άγιο, και άλλο πράγμα
το ήδη Άγιο Φως, να ζητάμε να γίνει ΔΩΡΟ προς ΑΓΙΑΣΜΟ των πιστών, ευχή που χρησιμοποιείται και μετά τη λήψη της ΑΓΙΑΣ Θείας Μεταλήψεως! Και για να κάνουμε την σύγκριση: δηλαδή το ίδιο το Σώμα και Αίμα του Χριστού, στην τελετή της Θείας Ευχαριστίας, δεν είναι Άγιο; Κι αν είναι, τότε γιατί να ζητάμε στις σχετικές ευχές ΜΕΤΑ τη Θεία Μετάληψη να
δοθούν τα δώρα αυτά: “εις προσθήκην της θείας χάριτος” και για να “αγιάσει το πνεύμα μας” αφού είναι ήδη άγια και άρα υποτίθεται πως είναι αυτονόητο; Δηλ. το ότι ζητάμε από το Σώμα και Αίμα του Χριστού να μας χαριτώσει και να μας αγιάσει, σημαίνει ότι δεν είναι ήδη Άγια;! Είναι ποτέ δυνατόν; Κατά τον ίδιο τρόπο λοιπόν, γιατί να μη ζητάμε από το Άγιο Φως να αποτελέσει: “αγιασμού δώρον” ώστε “τους απτομένους ευλαβώς αυτού ευλόγηση”; Γιατί εδώ η ερμηνεία των φωτομάχων να διαφέρει για το ίδιο ακριβώς πράγμα; Άρα, σαφώς η ερμηνεία αυτή είναι κάτι αυθαίρετο. Η Εκκλησία μας ακόμη κι όταν έρχεται σε επαφή με το Άγιο, ίσως και ακριβώς επειδή προκαλεί δέος στον φθαρτό άνθρωπο, ζητά την ευχή, την ευλογία, την χάρη του Θεού, ώστε η επαφή αυτή να είναι προς αγιασμό του. Αγιασμό ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, και όχι του ιδίου του... αγίου!».
..

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
..
Μια φρασούλα μονάχα αρκεί να κατανοήσει κανείς:
«διά της χάριτος του Παναγίου και φωτοφόρου Τάφου σου». Τι λέμε δηλαδή με την ευχή: απ’ αυτό το φως εδώ παίρνουμε τώρα κι εμείς, και Σε παρακαλούμε, Κύριε, ανάδειξέ το και γέμισέ το με τη θεία χάρη Σου (4)! Με ποιον τρόπο; Μα με τη χάρη και την αγιότητα του Τάφου Σου φυσικά! Το πράγμα είναι απόλυτα ξεκάθαρο αφού η ίδια σχεδόν φρασεολογία χρησιμοποιείται και στα Θεοφάνεια όπου το καθ’ όλα φυσικό νερό (πιστεύεται ότι) αγιάζεται, αλλά και στη μεταβολή των Τιμίων Δώρων με τον (αρχικά) καθ’ όλα φυσικό άρτο και οίνο! Ή αν θέλετε, να το θέσω αλλιώς: τόσο στη Θεία Ευχαριστία όσο και στα Θεοφάνεια έχουμε σε πρώτη φάση -ΠΡΙΝ δηλαδή από τον καθαγιασμό- μιαν απόλυτα συγκεκριμένη ΦΥΣΙΚΗ ύλη. Στην περίπτωση, λοιπόν, του «Αγίου Φωτός» που εσείς χαρακτηρίσατε «το ίδιο ακριβώς πράγμα», ποια είναι η αντίστοιχη φυσική ύλη που καθαγιάζεται;

Όπως γίνεται λοιπόν σαφές, ο παραλληλισμός που επιχειρήθηκε με τη Θεία Ευχαριστία δεν έχει βάση. Πρώτον, η παράκληση ν’ αγιασθούν οι πιστοί δεν έχει καμία σχέση με την παράκληση ν’ αγιασθούν τα Τίμια Δώρα. Έτερον εκάτερον. Ο Άρτος και ο Οίνος, απλό ψωμάκι και κρασάκι στην αρχή, ευλογούνται και
(κατά τη χριστιανική πίστη) «μεταβάλλονται». Από τη στιγμή εκείνη και μετά θεωρούνται πλέον άγια. Αυτό όμως από μόνο του ασφαλώς και δεν σημαίνει ότι η απλή κοινωνία των ήδη αγίων Τιμίων Δώρων είναι αρκετή για ν’ αγιασθούν οι πιστοί. Όπως όλοι γνωρίζουμε, απαιτείται κάποια πνευματική προετοιμασία: νηστεία, εξομολόγηση και τα συναφή. Έτσι λοιπόν, το ίδιο ισχύει και για το «Άγιο Φως». Στην αρχή πρόκειται περί ενός απλού φυσικού (και όχι υπερφυσικού!) φωτός, με την Ευχή (κατά τη χριστιανική πίστη) ευλογείται και αγιάζεται, αλλά -όπως και με τα αγιασμένα Τίμια Δώρα- δεν είναι αυτό και μόνο αρκετό για να μεταδοθεί η αγιότητα και στους πιστούς. Για να συμβεί αυτό, κρίνεται απαραίτητο να γίνει ξεχωριστή ειδική μνεία! Οι πιστοί, βλέπετε, τόσο στη μία όσο και στην άλλη περίπτωση θεωρούνται εξ ορισμού ανάξιοι να προσλάβουν ένα κομμάτι της αγιότητας του Χριστού. Συνεπώς τα στοιχεία που έπρεπε να συσχετιστούν εδώ είναι η Ευχή για μετατροπή φυσικού φωτός σε άγιο με την Ευχή για τη μεταβολή απλού άρτου και οίνου σε σώμα και αίμα τού Χριστού, και όχι με την Ευχή για ευλογία των «αναξίων» που κοινώνησαν «σωματικά» τα αγιασμένα Τίμια Δώρα!

Αυτά λοιπόν είχα να παρατηρήσω αναφορικά με τον αντίλογο που δημοσιεύσατε
και ο οποίος -όπως μπορείτε να διαπιστώσετε- είχε απαντηθεί διεξοδικά ήδη από τον περασμένο Ιανουάριο. Για οποιαδήποτε αντίρρηση ή διευκρίνιση,
είμαι στη διάθεσή σας.
..
Φιλικά
..
Κώστας
..




Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ
..
[1] «[…] αν το Αγιο φως ανάβει υπερφυσικά ή με φυσικά μέσα (εγώ

πιστεύω πως είναι θαυματουργικό) […]»

π. Γ. Δ. Μεταλληνός, «ΦΩΤΟΜΑΧΙΚΑ - ΑΝΤΙΦΩΤΟΜΑΧΙΚΑ», σ. 31,

εκδ. Ιστορητής/Κάτοπτρο

[2] «[…] το Άγιο Φως, το οποίο έμελλε να προκαλέσει έντονους
προβληματισμούς […] για την ίδια τη φύση του: φυσικό ή υπερφυσικό;»,

ομ. σ. 27
..
«Ο κ. Καλοκύρης δίνει -και ορθά- ιδιαίτερη έμφαση στην ευχή, που
είναι
πράγματι το “κλειδί” για την κατανόηση τής Τελετής και την τεκμηρίωση
τής φύσεως τού “Αγίου Φωτός”. Ορθά δε συμπεραίνει ότι “πουθενά δεν
γίνεται λόγος (ούτε καν υπαινιγμός) περί ‘άνωθεν κατερχομένου αΰλου
Φωτός κατά τη στιγμή εκείνη, αλλά νοείται μόνο φως φυσικό, που
ανάβεται
στην ανάμνηση τού Αναστάντος Χριστού”.», σ. 33
..
«Είναι γεγονός ότι οι “επίσημοι” του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων
εμφανίζονται στο σημείο αυτό διχασμένοι ή τουλάχιστον χρησιμοποιούν

διγλωσσία στην απάντησή τους για την φύση τού “Αγίου Φωτός”. Άλλοι
απαντούν θετικά και άλλοι αρνητικά, κατά το πνεύμα του κ. Καλοκύρη.
Ο Πατριάρχης Διόδωρος -ο μόνος με άμεση γνώση και πείρα-
ερωτώμενος καταφάσκει τον υπερφυσικό χαρακτήρα τού Φωτός,

τουλάχιστον στους ξένους […]», σ. 35

[3] «Αν κατανοούμε, συνεπώς ορθά τον Λογάδη […]», σ. 100

[4] Και καλά το «αγιασμού δώρον» - το «πάσης θεϊκής σου χάριτος
πεπληρωμένον»
πώς εξηγείται; Είναι ποτέ δυνατόν το φως να κατέρχεται
εξ ουρανού και να ΜΗΝ είναι ήδη πλήρες θεϊκής χάριτος;









19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μα κωστάκη, το ζητούμενο για ανθρώπους με παρωπίδες, υπερήφανους για την αναγνωστική τους σχέση με τον Καλόπουλο, δεν είναι να παραδεχτούν ότι κάνουν λάθος. Αυτό δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ (εκτός από την περίπτωση του Χρυσοστόμου, όπου σε πρόδωσε δυστυχώς η εμπιστοσύνη σου στον Καλόπουλο...).

Το ζητούμενο είναι να αρχίσουν οι δικαιολογίες και να πέσουν οι πομπώδεις τόνοι, όπως όταν καλούσες:

"περιοδικά, συγγραφείς, ερευνητές, απλούς πιστούς και απίστους να διασταυρώσουν τα βιβλιογραφικά στοιχεία που παραθέτω".

(Τι ταπεινοφροσύνη...)

Οι απαντήσεις δίνονται για να ακουστούν επιτέλους οι περίφημες ατάκες που έγραψες σε άλλη σελίδα, όπου βαφτίζεις "χριστιανική" κάθε βιβλιογραφία που καταρρίπτει τους αυτοσχεδιασμούς σου!

Επίσης δίνονται για να ακουστούν απολαυστικές φράσεις που δηλώνουν την δεδομένη αδυναμία:

"Οι λέξεις αυτές είναι τόσο σαφείς που -με
συγχωρείτε, αλλά- δεν πρόκειται να σπαταλήσω ούτε μια κουβέντα παραπάνω
σχετικά με τη σημασία τους. Φιλόλογοι χριστιανοί υπάρχουνε, ας ερωτηθούν
λοιπόν σχετικά για να δούμε ποιος έχει δίκιο εδώ!"



Ποιος άραγε; Ποιος;


Κωστάκη: άνθρωποι σαν και σένα είναι ικανοί να γράψουν οτιδήποτε (π.χ. βλ. δικαιολογίες για τα ψάρια, τα ψωμιά, τη θεία ευχαριστία και την αδυναμία της τοποθέτησης επάνω στην ξεκάθαρη φράση "Κάντο αγιασμού δώρο", τις αποτυχημένες τρίπλες για το ποιοι είναι οι άθεοι οι διαρρήδην απορρίπτοντες και τόσα άλλα...), για να κρατήσουν το αναγνωστικό τους κοινό.

Όπως η απεγνωσμένη δικαιολογία για το "πράγμα" που γίνεται "σαφέστερο"!

Και τι λέει άραγε στο βιβλίο του ο Μεταλληνός εκεί; Απλώς το εξής:


"στην συνέχεια το πράγμα γίνεται σαφέστερο"...


ποιο είναι αυτό το "σαφέστερο" κωστάκη; Δεν το διάβασες; Το γράφει: το σαφέστερο είναι ότι η

"ευχή...είναι πράγματι το κλειδί για την κατανόηση της Τελετής και την τεκμηρίωση της φύσεως του «Αγίου Φωτός»."


1. "Κατανόηση της Τελετής" (δηλ. είναι μια τελετή αφής φωτός που τελείται εις ανάμνησιν...)

2. "τεκμηρίωση της φύσεως" (δηλ. θαύμα μεν, αλλά με φως φυσικό)

Αυτό είναι το σαφέστερο.

τσ, τσ, τσ...Ντροπή κωστάκη...


Έλεγα λοιπόν ότι το υφάκι που έχεις σε όλες τις σελίδες σου, δεν το έχει κανείς που προτίθεται να σταματήσει όταν δεν έχει κάτι να πει.

Όμως, έχεις καταλάβει τουλάχιστο, ότι οι εξυπνάδες έχουν ένα όριο. Κάποτε κάποιος βρίσκεται με όρεξη να τις αποκαλύψει...Και τότε, μια ...διαγραφή μόνο σε σώζει. Έχεις σβήσει πολλά που δεν σε βόλευαν, όταν πανικόβλητος παρακαλούσες να φρενάρω λίγο γιατί είχες χάσει την μπάλα.

Φιλικά...

ΥΓ1

Να προσθέσω ότι ήταν πολύ αποτυχημένη τρίπλα τα περί ανομοιότητας ψωμιών-ψαριών και αγίου φωτός. Η περικοπή δεν αναφέρει ΠΟΥΘΕΝΑ ότι η βάση ή η πρώτη ύλη για την δημιουργία των χιλιάδων αγαθών ήταν ...κομματάκια ψωμιού ή ψαριού και οπότε χρειαζόταν ένα κομματάκι ψωμί αγοραστό από το φούρνο για να δημιουργηθεί ψωμί θαυμαστό, αλλιώς δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί...Μην ρίχνεις το επίπεδο σε τέτοιο σημείο. Και φυσικά, όταν μιλάμε για τον Θεό που έχει δημιουργήσει το παν, είναι εντελώς γελοίες οι αιτιάσεις αυτές, ότι αν δεν υπάρχει λίγο ψαράκι, δεν μπορεί να δημιουργήσει άλλο. Όταν θες να δικαιολογηθείς να βρίσκεις κάτι πιο έξυπνο.

ΥΓ2

Η φράση "κάνε το Φως άγιο", είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ και δυστυχώς για σένα φίλε μου σου χαλάει τη σούπα...Με τίποτε δεν μπορεί να προκύψει από το κείμενο, και είναι εντελώς αυθαίρετη. Και επίσης, για να μην χτυπιέσαι τσάμπα, πήγαινε σε μια επόμενη ομιλία του π. Μεταλληνού, και ρώτησέ τον ίδιο τι πιστεύει για το Άγιο Φως. Η μάλλον καλύτερα, πες του ότι "γράφω στο διαδίκτυο ότι στο βιβλίο αναφέρετε ότι απορρίπτετε την περίπτωση θαύματος στο φαινόμενο του Αγίου Φωτός. Κατάλαβα καλά;" Απλό είναι. Από την απάντησή του θα καταλάβεις καλύτερα ότι παραποιείς το νόημα των λόγων του...

ΥΓ3

Αλλά και η φράση αυθαίρετη φράση "κάντο αγιασμού δώρο" είναι δική σου, και τόσο καθαρογραμμένη που δυστυχώς και πάλι, έχει ΜΟΝΟ τη σημασία που δεν σε βολεύει. Άλλη φορά, ας προσέχεις περισσότερο τι γράφεις. Γιατί ή θα το πάρεις πίσω ή να σταματήσεις να δικαιολογείς αυτή την αβλεψία.

Επίσης, δεν γνωρίζεις ούτε καν τα βασικά στα ζητήματα που τίθενται και θες να απαντάς και με τονισμένα γράμματα τρομάρα σου... Τα ζητήματα για την θεία ευχαριστία, τίθενται ΜΕΤΑ την μετατροπή και ΑΦΟΥ αποτελούν πλέον Σώμα και Αίμα Χριστού. Στα ΔΕΔΟΜΕΝΑ πλέον ως Άγια των Αγίων, αναφέρεται η ευχή και όχι σε προετοιμασία. Αυτά που ΣΙΓΟΥΡΑ πλέον είναι άγια ζητάμε να μας αγιάσουν, όπως και με το Άγιο Φως. Δεν έχουν καμμία δουλειά τα περί προετοιμασίας καθώς είναι εκτός θέματος (ή δεν ήξερες τι άλλο να γράψεις...).

Διάβαζε πρώτα...


Χαιρετίσματα...

(Ελπίζω να σταματήσεις να κόβεις τις απαντήσεις, αλλιώς μετέτρεψε το blog ώστε να μην τις προβλέπει. Τις έχω στείλει 4 φορές έχρι τώρα...)

Ανώνυμος είπε...

Στο ΥΓ3 το σχόλιο είναι:

"Αλλά και η φράση "κάντο αγιασμού δώρο" είναι τόσο καθαρογραμμένη που δυστυχώς και πάλι, έχει ΜΟΝΟ τη σημασία που δεν σε βολεύει. Άλλη φορά, ας προσέχεις περισσότερο τι γράφεις. Γιατί ή θα το πάρεις πίσω ή να σταματήσεις να δικαιολογείς αυτή την αβλεψία."

Κώστας είπε...

Αγαπητέ Papyrus 52,

δεν έχω ΙΔΕΑ για τις απαντήσεις που λες ότι έστειλες τέσσερεις φορές! Ούτε
μετριασμό σχολιών έχω ενεργοποιημένο, ούτε διέγραψα κάποιο σου μήνυμα
από «τότε». Τα δυο σου σχόλια τα είδα για πρώτη φορά μόλις πριν από λίγα
λεπτά! Για τα υπόλοιπα τώρα που έγραψες, θα τοποθετηθώ «Θεού θέλοντος
και χρόνου επιτρέποντος», όπως συνήθιζαν να μου λένε οι συνεργάτες σου
από την Ο.Ο.Δ.Ε. …

Κώστας είπε...

Αγαπητέ φίλε Δηδρ - εεε, συγνώμη, Papyrus 52, ήθελα να πω!

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο… ευγνώμων σού είμαι (αυτό το «ευγνώμων»
ΗΤΑΝ ειρωνικό!) που κόντρα σε κάθε λογική και προσδοκία, αποφάσισες να
επανέλθεις στο θέμα με νέα σχόλια! Και για να μην απορείς, θα σου εξηγήσω
αμέσως τι εννοώ:

Καταρχάς, όπως κατέστησα απολύτως σαφές και στο προηγούμενο μου σχόλιο,
δεν έχω ΙΔΕΑ για τις απαντήσεις που όπως λές, έστειλες τέσσερεις φορές, μα
ποτέ δεν εμφανίστηκαν. Τέσσερεις φορές! Ούτε μία, ούτε δύο, ούτε τρεις.
Τέσσερεις! Πολύ περίεργο, ρε παιδί μου… Εγώ μια φορά ούτε μετριασμό
σχολίων έχω βάλει, ούτε και διέγραψα κάτι. Συνεπώς μόνο σε κάποιο τεχνικό
πρόβλημα θα μπορούσε να αποδοθεί το ανεξήγητο αυτό γεγονός. Αλλά από
την άλλη, τέσσερεις φορές σαν πολλές δεν είναι για να οφείλονται σε κάποιο
τεχνικό πρόβλημα; Ας είναι… Ελπίζω μόνο να μην πρόκειται περί του παλιού
φτηνού γκαιμπελικού κόλπου, γιατί θα χάσω πάσα ιδέα (λέμε τώρα)…

Δεύτερον: βλέπεις ρε παιδί μου, ότι σ’ έχω καταλάβει από το δεύτερο-τρίτο
σχόλιο και σε φωτογραφίζω… σχεδόν σαδιστικά, κι εσύ συνεχίζεις παρ’ όλα
αυτά να προσποιείσαι πως δεν έχεις καμία σχέση με την Ο.Ο.Δ.Ε.; Και σαν μην
έφτανε αυτό, βγαίνεις κι από πάνω κατηγορώντας με για… «κοκοκο» επειδή
σε παρέπεμψα στις απολογίες των ίδιων των συνεργατών σου; Εκείνων
δηλαδή που στα πλαίσια τής δραστηριοποίησής σου ως… κατασκόπου, είχες
σπεύσει προτύτερα να αρνηθείς πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις;;!! Τα, τσ, τσ…
Ντροπή, Παπυράκο… Ντροπή!

Τρίτον: από τη στιγμή που στη νέα σου απάντηση τοποθετείσαι ΜΟΝΟ επί
των τεσσάρων από τις συνολικά είκοσι πέντε τον αριθμό (!) αντιρρήσεις
που διατύπωσα, να υποθέσω ότι για τις υπόλοιπες… δεν έχουμε τι να πούμε;
Ε λοιπόν θα το υποθέσω! Στο χέρι σου είναι (λέμε τώρα…) να με διαψεύσεις.
Όπως είδες, εγώ σχολιάσα αναλυτικότατα και την τελευταία αντίρρηση που
περιέλαβες στην απολογία σου. Κάνε λοιπόν το ίδιο κι εσύ. Μην αφήσεις
ΤΙΠΟΤΑ αναπάντητο! Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Όμως πρόσεξε,
επειδή φαντάζομαι θα έχεις πλέον καταλάβει καλά με τι είδους άνθρωπο
έχεις μπλέξει (καλά… δεν σε προειδοποίησαν;), σου λέω από τώρα ότι
οποιαδήποτε προσπάθεια φραστικού ελιγμού και υπεκφυγής είναι
καταδικασμένη να γίνει αμέσως αντιληπτή! Ή λοιπόν τοποθετήσου σαφώς
και επακριβώς σε όλα τα ερωτήματα που έθεσα ή ασ’ το να πάει στο διάολο.
Μέση οδός ΔΕΝ υπάρχει!

Από ’κεί και πέρα, θα πρέπει όμως να επισημανθούν και τα εξής:

α) Επειδή -αν δεν το κατάλαβες- έχει καταντήσει πλέον αηδία, θα σε
παρακαλέσω να σταματήσεις επιτέλους να παραθέτεις φράσεις που είναι
εντελώς αποκομμένες από τα συμφραζόμενά τους. Τα ίδια ακριβώς κάνεις
και στη wikipedia, και γι’ αυτό διαχειριστές και χρήστες έχουν… πλέον
παραφρονήσει με την περίπτωσή σου! Παρακολουθώ, βλέπεις, κατά
διαστήματα την «εξέλιξή» σου και ειλικρινά, κάθε φορά που βλέπω τους
δύστυχους τους συνομιλητές σου να τραβάνε τα μαλλιά τους από την
απόγνωσή τους γι’ αυτά που τους γράφεις και για τις διαστρεβλώσεις που
επιχειρείς, ένα πικρόγλυκο χαμόγελο ζωγραφίζεται στα χείλη μου˙ ένα
χαμόγελο επίγνωσης, κατανόησης και αμέριστης συμπάθειας. Το χαμόγελο
ενός… συμπάσχοντα.

β) Ο λόγος για τον οποίο ΜΟΝΟ στην περίπτωση τού Χρυσοστόμου
αναγνώρισα και αποκατέστησα το λάθος μου, είναι επειδή απ’ όλα αυτά
τα κατεβατά… σοφίας που άδειασες στις σελίδες τού «τι εστίν αλήθεια;»,
ΜΟΝΟ εκεί απέδειξες πειστικά ότι όντως είχα κάνει λάθος!

γ) Όταν έγραψα την πρώτη μου επιστολή για το θέμα τού «θαύματος», πριν
δηλαδή από δύο περίπου χρόνια, η μοναδική αμφισβήτηση που κυκλοφορούσε
τόσο στο Διαδίκτυο όσο και σε έντυπη μορφή, ήταν η κριτική τού Μιχάλη
Καλόπουλου. Σ’ όποια σελίδα κι αν έψαχνες, όποιο περιοδικό ή βιβλίο κι αν
διάβαζες, τίποτα διαφορετικό δεν θα έβρισκες. Ακόμα και το πολυσυζητημένο
άρθρο τού Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Τσέτση που επικαλείται τη μελέτη
τού Καλοκύρη, αρχότερα γράφτηκε. Αύγουστο τού 2006 έφυγε η επιστολή μου,
οχτώ μήνες αργότερα δημοσιεύτηκε το άρθρο. Διαπιστώνοντας λοιπόν το κενό
αυτό και με αφορμή την επίμαχη συμβολή τής κας Σταματιάδου, σκέφτηκα ότι
αυτό έπρεπε οπωσδήποτε ν’ αλλάξει. Έτσι λοιπόν αφού σταχυολόγησα τα
στοιχεία που θεώρησα σημαντικά και πρόσθεσα και τις δικές μου παρατηρήσεις,
τα έστειλα σε έναν ευρύτερο κύκλο παραληπτών, κυρίως -αλλά όχι μόνο- εκεί
που εκτιμούσα ότι υπήρχε η δυνατότητα τα στοιχεία αυτά να γίνουν ευρυτέρως
-ακούς; ΕΥΡΥΤΕΡΩΣ!- γνωστά. Για πολλούς μήνες δεν είχα δει καμία αλλαγή!
Ήταν σαν να μην είχε σταλεί ποτέ η επιστολή και να μη γράφτηκαν ποτέ τα
βιβλία! Μέχρι που κάποια στιγμή επικολλήθηκε το κείμενο από κάποιον
άγνωστο σε ένα φόρουμ. Τα στοιχεία πλέον κυκλοφορούσαν. Με πολύ αργό
ρυθμό μεν, αλλά κυκλοφορούσαν. Σήμερα δε τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα.
Αυτό εκτιμώ ότι οφείλεται κυρίως στο άρθρο τού Τσέτση και την προβολή του
μέσω του Διαδικτύου. Οπότε είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο, αυτό
που εξαρχής μ’ ενδιέφερε, να μάθουν δηλαδή όσο περισσότεροι γινόταν για
τα επίμαχα βιβλία, τελικά πραγματοποιήθηκε. Κι έχουμε… μέλλον ακόμα!
Συνεπώς, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω, ρε φίλε, ποιο ακριβώς είναι το ζόρι που
τραβάς και τι παραπάνω προσπαθείς να «βγάλεις» από την ιστορία αυτή;
Δε βλέπεις λοιπόν ότι δεν βγαίνει τίποτα; Προσπαθείς μονομανώς να με
εμφανίσεις λογοκλόπο, απατεώνα, υπερόπτη κι επηρμένο, και δεν παίρνεις
χαμπάρι ότι με τον τρόπο αυτό όχι μόνο εκθέτεις εαυτόν στο δημόσιο γέλωτα,
αλλά και στις… ίδιες ακριβώς τις κατηγορίες που προσπαθείς να μου
προσάψεις! «Ενίοις το σιγάν κρείττόν εστι τού λαλείν», Papyrus. Δεν το έχεις
ακούσει ποτέ αυτό;

δ) Πιστεύεις επίσης ότι όταν για τις φράσεις «το φως αναμιμνησκόμενοι»,
«φωτοφάνειαν ποιούμεθα» και «θεοφάνειαν εικονίζοντες» σε παρέπεμψα σε
λεξικά και φιλολόγους, έδειξα «δεδομένη αδυναμία», ε; Εντάξει λοιπόν. Ας
πούμε λοιπόν ότι εγώ δεν είμαι... σε θέση να εξηγήσω τις φράσεις αυτές, ότι
αδυνατώ, ρε παιδί μου τέλος πάντων... Εσύ φιλόλογο ρώτησες; Αν ρώτησες
κι αυτός μ’ έβγαλε άσχετο, γιατί δεν μου ’τριψες την -φαντάζομαι, τεκμηριωμένη-
απάντηση του στη μούρη; Αν πάλι συμφώνησε μαζί μου, γιατί το αποσιωπείς;
Και τέλος, αν ΔΕΝ ρώτησες, γιατί το... καθυστερείς;

ε) Για άλλη μία φορά έκανες λόγο για το «υφάκι» μου και για την τακτική μου
να διαγράφω σχόλια που δήθεν δεν με βολεύουν. Όπως για παράδειγμα τότε
που... πανικόβλητος σε... παρακαλούσα να φρενάρεις λίγο γιατί είχα χάσει τη
μπάλα.

Μάλιστα. «Υφάκι» λοιπόν έχω… Και μάρτυρας κατηγορίας γι’ αυτό είναι
ποιος; Ο Papyrus 52, γνωστός και ως Δηδρ (πρώην «ευτυχώς δεν είμαι ο
κωστάκης»); Δηλαδή αν δεν ταιριάζει εδώ το αναφώνημα: «Έλα μ****ί στον
τόπο σου!», πείτε μου πού ταιριάζει;

Όσο πια για τις περίφημες διαγραφές, εεεε, σημαία πια το κάναμε, ε, φίλε
Papyrus; Χούφταλα θα ’χουμε γίνει, κι εσύ -καλά να ’μαστε μέχρι τότε- ακόμα
θα μου το κοπανάς: «Κωσσφτάκη, είμαι καμήηλα εγώ! Θυμάσσφαι…
θυμάσσφαι που κάποτε μου είχεσσφ σσφβήσσφει τα σχόλια; Τσ, τσ, τσ…
ντροπή κωσσφτάκη!». Και βέβαια, εδώ ΤΩΡΑ δεν θυμάσαι για ποιον λόγο
σού είχα σβήσει τα σχόλια, και θα το θυμάσαι… τότε;

Τέλος, αναφορικά με τις απελπισμένες ικεσίες μου να… φρενάρεις, ομολογώ
ότι ήταν μέγα λάθος! Ποιος… φρενο-βλαβής είναι σε θέση να φρενάρει;;

στ) Για το τι εννούσε ο π. Μεταλληνός με το σχόλιό του «ΑΛΛΑ ΚΑΙ στη συνέχεια
το πράγμα γίνεται σαφέστερο», κάνε μας τη χάρη ρε φίλε κι ακόμα δεν πιάσαν
οι… καλές οι ζέστες!! Λέξη προς λέξη παρέθεσα το επίμαχο απόσπασμα, μαζί
και τα συμφραζόμενα αναλυτικά σχολιασμένα, κι εσύ εκεί! Κολλημένος στο
κόλλημα! Δηλαδή επειδή εσύ αδυνατείς ή αρνείσαι να καταλάβεις μερικές αράδες
-το είπα και την περασμένη φορά- ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ, εγώ θα πρέπει
τώρα να τα ξαναεξηγήσω όλα από την αρχή; Ε, συνεσόμεθα νυν του λευκοί
γενέσθαι, λέω ’γώ!

ζ) Αναφορικά τώρα με τις τρίπλες που υποτίθεται ότι ανεπιτυχώς επιχείρησα
στο ζήτημα των αφαιρέσεων - εεε, συγνώμη, των πολλαπλασιασμών ήθελα
να πω, λυπάμαι αλλά η «τρίπλα» όχι μόνο ΔΕΝ απέτυχε, αλλά -ακόμα κι αν
δεν το πήρες χαμπάρι- μπήκε και… γκολ!! Και όχι μόνο μπήκε και γκολ, αλλά
η αμυντική γραμμή τής ομάδας σου εκτέθηκε ανεπανόρθωτα! Τι με νοιάζει
εμένα, ρε φίλε, το τι ΘΑ μπορούσε να είχε κάνει (λέμε τώρα…) ο Ιησούς στη
συγκεκριμένη ιστορία; Τι μ’ ενδιαφέρει αν ΘΑ μπορούσε να είχε εμφανίσει
την τροφή από το πουθενά χωρίς την υλική βάση που μας παραδίδουν
τα Ευαγγέλια; Από τη στιγμή που τα λιγοστά ψωμιά και τα ψάρια ΗΔΗ
υπήρχαν εκεί, κι από τη στιγμή που… πρέπει να είσαι το μοναδικό άτομο
στον πλανήτη Γη που… -αν είναι δυνατόν, ρε παιδιά!- αμφισβητεί το γεγονός
ότι -ανεξάρτητα από το τι ΘΑ μπορούσε να είχε θαυματουργήσει ο Ιησούς-
η βάση τού θαύματος στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν μια περιορισμένη
ποσότητα τροφής με απολύτως… φυσική προέλευση, τι να σου κάνω εγώ,
ρε φίλε; Και μετά αναρωτιέσαι πώς μπαίνουνε τα γκολ… Σύνελθε φίλε, και
παίξε σοβαρά! Η ομάδα σου κινδυνεύει με διασυρμό! Μη με υποτιμάς ως
αντίπαλο γιατί δεν θα προλαβαίνεις να μετράς μπαλάκια! (Άσχετο: τι… ομάδα
είσαι;)

η) Σχετικά τώρα με το ζήτημα τού (υποτιθέμενου) καθαγιασμού τού φωτός,
έχεις κολλήσει στην έμμονη ιδέα ότι το φως είναι άγιο ΗΔΗ ΠΡΙΝ από τη δέηση
για ανάδειξή του σε «αγιασμού δώρον», και δεν λες να ξεκολλήσεις! Κι όμως
η λύση είναι ακριβώς κάτω από τη μύτη σου, κι ας μην τη βλέπεις! Προφανώς
ΔΕΝ διάβασες την παραπομπή 4 όπου έθεσα το εξής απλό ερώτημα: «Και
καλά το “αγιασμού δώρον” - το “πάσης θεϊκής σου χάριτος πεπληρωμένον”
(δια της χάριτος του Παναγίου και φωτοφόρου Τάφου Σου) πώς εξηγείται;
Είναι ποτέ δυνατόν το φως να κατέρχεται εξ ουρανού και να ΜΗΝ είναι ήδη
πλήρες θεϊκής χάριτος»; Το διάβασες αυτό, φίλε Papyrus ή το πέρασες
στο ντούκου; Σε ξαναρωτώ, λοιπόν για να μη μου πεις ότι δεν το ’δες:
έχει ανάγκη ένα φως που κατέρχεται θαυματουρχικά από τον ουρανό (από
τη στιγμή που προέρχεται ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ από τον Θεό, εγώ το λέω ΑΚΤΙΣΤΟ,
και μού είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ αδιάφοροι οι αστείοι θεολογικοί ελιγμοί τού τύπου
… «ναι μεν, θεόσταλτο, αλλά… όχι άκτιστο όπως το Θαβώρειο), έχει λοιπόν
ανάγκη το φως αυτό τη μεσολάβηση τού… Παναγίου Τάφου για να πλημυρίσει
με θεϊκή χάρη; Απάντηση παρακαλώ!

θ) Και μέσα σ’ όλα αυτά με κάλεσες -για να μη χτυπιέμαι τζάμπα- να πάω σε
κάποια ομιλία τού π. Μεταλληνού και να τον ρωτήσω προσωπικά ΤΙ πιστεύει
επιτέλους για το Άγιο Φως. Ή μάλλον καλύτερα να του πω: «Γράφω στο
διαδίκτυο ότι στο βιβλίο σας αναφέρετε πως απορρίπτετε την περίπτωση
θαύματος στο φαινόμενο του Αγίου Φωτός. Κατάλαβα καλά;».

Χμμμ, όντως αυτό μπορεί και να ’ταν το αβγό του Κολόμβου. Όμως για πολλούς
και διάφορους λόγους, δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Οπότε προς το
παρόν ξέχναμε τη λύση που πρότεινες! Άλλωστε το πρόβλημα μπορεί να λυθεί
και αλλιώς! Απλώς κάνε λίγη υπομονή (δεν εξαρτάται από μένα!), και θα δεις.
Και τότε -δεν υπερβάλλω- θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος!

Α παρεμπιπτόντως: εγώ να ρωτούσα τον άνθρωπο «αν κατάλαβα καλά»˙
εσύ όταν εξακολουθείς να με κατηγορείς πως γράφω στο Διαδίκτυο ότι ο π.
Μεταλληνός ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την περίπτωση θαύματος, έχεις την εντύπωση ότι…
κατάλαβες καλά;; Κούνια που σε κούναγε… Δέκα τόνους μελάνι ξόδεψα να
εξηγώ τι ακριβώς είπε ο άνθρωπος και τι (υπο)δηλώνουν τα γραφόμενα του,
κι άλλους τόσους να επισημαίνω και να αποκαθιστώ τις διαστρεβλώσεις σου,
κι εσύ… αυτό κατάλαβες; Απ’ όολα όσα έγραψα, αυτό επέλεξες να κρατήσεις;
Ότι εγώ ισχυρίζομαι πως ο π. Μεταλληνός ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την περίπτωση
θαύματος; Μα συγχαρητήρια, φίλτατε! Διαθέτετε φοβερή αντιληπτική ικανότητα!

Λοιπόν, τώρα όμως πρέπει να κλείσω, εντάξει; Kαι θα το κάνω απαριθμώντας
και υπενθυμίζοντας ΕΝΑ ΠΡΟΣ ΕΝΑ όλα εκείνα τα ζητήματα για τα οποία
ΔΕΝ τοποθετήθηκες ακόμα! Εννοείται δε ότι απάντηση ζητούν επίσης και τα
όσα ήδη αντέταξα παραπάνω στα νέα σου σχόλια. Πάμε λοιπον:

1) Κατάλαβες ή δεν κατάλαβες τι σημαίνει «κάνω κάτι που για τον πολύ κόσμο
είναι σχεδόν άγνωστο, ΕΥΡΥΤΕΡΩΣ γνωστό»;

2) Κατάλαβες ή δεν κατάλαβες ότι ο χρόνος έκδοσης ενός βιβλίου και ο βαθμός
αναγνωσιμότητάς του είναι δύο διαφορετικά πράγματα»;

3) Στα συνολικά 65 κείμενα καθώς και στα σχόλια που έχω αναρτήσει μέχρι τώρα,
πόσες φορές, για ποιο ακριβώς θέμα και με τι πνεύμα παρέπεμψα στον Μιχάλη
Καλόπουλο;

4) Ποια ακριβώς είναι η διαφορά ανάμεσα στην «εμπάθειά του ενάντια στην
Εκκλησία, την Αγία Γραφή, τον Κλήρο κ.λπ» και την δική σας ενάντια στους
αθέους, σκεπτικιστές, αιρετικούς κ.λπ;

5) Αναφορικά με την Ευχή, προς τι το σχόλιο: «που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ για πρώτη
φορά αποκαλύπτει ο Καλοκύρης»; Πότε και πού είπε κάτι τέτοιο ο Καλοκύρης,
πότε και πού είπα κάτι τέτοιο εγώ;

6) Αν η ευχή παλαιότερα ήταν διαφορετική, ΤΙ ακριβώς έλεγε; Έλεγε περισσότερα
ή λιγότερα; Είτε ισχύει το πρώτο, είτε το δεύτερο, για ποιον λόγο έγινε η αλλαγή
αυτή; Κι αν δεν ξέρεις, τότε γιατί μιλάς;

7) Περιλαμβάνει ή δεν περιλαμβάνει η τελετή και άλλα στοιχεία πέραν της δέησης;

8) Αφού κι εσύ πιστεύεις ότι όταν κάποιος χρησιμοποιεί μία φράση από βιβλίο
τρίτου, δεν σημαίνει και ότι συμφωνεί με ΟΛΑ τα συμπεράσματά του, για ποιον
λόγο μου την έπεσες τότε για τον Κολιτσάρα;

9) Για ποιον λόγο ο π. Μεταλληνός αναφερόμενος στη μετάφραση τού Επισκόπου
Αυξεντίου, σημείωσε με νόημα πως αυτός ΩΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΑΠΕΦΥΓΕ να σχολιάσει
την ευχή;; Αποδεικνύει αυτό ή δεν αποδεικνύει ότι κατά την εκτίμηση του, ένας
ενδεχόμενος σχολιασμός τής ευχής θα έφερνε τον Αυξέντιο σε δύσκολη θέση;

10) Είναι ή δεν είναι αστείο η σιωπή μιας μαρτυρίας περί του οποιουδήποτε
συμπεράσματος θα ήθελε να εξαγάγει κανείς, να θεωρείται… επιχείρημα υπέρ
της ορθότητας του μη ρητά αναφερομένου ή σαφώς υπονοουμένου αυτού
συμπεράσματος;

11) Το ερώτημα «φυσικό ή υπερφυσικό φως», τόσο για τον φωταμύντορα
Αυξέντιο όσο και για τον π. Μεταλληνό, σημαίνει ή δεν σημαίνει: «ανθρώπινο
χέρι ή θαύμα»;

12) Συντάχθηκε ποτέ ο π. Μεταλληνός με την άποψη τού Λογάδη ή -όπως λέω
εγώ- απλώς τη μνημόνευσε;

13) Χαρακτήρισε αντιθέτως ή δεν χαρακτήρισε ΟΡΘΟ το συμπέρασμα τού
Καλοκύρη ότι -το μεταφέρω για άαλλη μία φορά ΑΥΤΟΛΕΞΕΙ- «πουθενά δεν
γίνεται λόγος (ούτε καν υπαινιγμός) περί “άνωθεν κατερχομένου αΰλου Φωτός”
κατά τη στιγμή εκείνη, αλλά νοείται ΜΟΝΟ (σ.σ. άκου ‛μόνο’…) φως φυσικό,
που ΑΝΑΒΕΤΑΙ στην ανάμνηση τού Αναστάντος Χριστού»;

14) Ασ’ τα «γύρω-γύρω όλοι στη μέση ο Μανόλης» και απάντησε μ’ ένα ξερό
ΝΑΙ ή μ’ ένα ΟΧΙ: θεωρεί ο π. Μεταλληνός τον Καλοκύρη που απορρίπτει
κατηγορηματικά την περίπτωση θαύματος, ΑΘΕΟ;

15) Το θεωρείς στ’ αληθεια τόοσο παράξενο που ο π. Μεταλληνός παρά τον
ολοφάνερο και πλουσίως τεκμηριωμένο προβληματισμό του, απέφυγε τις
ακραίες τοποθετήσεις; Ακόμα κι αν ήταν απολύτως βέβαιος ότι δεν υπήρχε
η παραμικρή περίπτωση θαύματος, πιστεύεις ότι θα ήταν τόσο εύκολο
να βγει φόρα-παρτίδα και να χαρακτηρίσει όλα αυτά ανυπόστατα;

16) Εξακολουθείς να αμφισβητείς αυτό που μέσα σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα
ο καθένας μπορεί να επιβεβαιώσει βλέποντας το γραμμένο αυτολεξεί στα
κείμενα μου, ότι δηλαδή από την πρώτη κιόλας στιγμή είχα μιλήσει για
ΕΜΜΕΣΗ παραδοχή τού π. Μεταλληνού;

17) Έκανα ή δεν έκανα καλά που από το σύνολο της ευχής επικεντρώθηκα
σε μερικές μόνο συγκεκριμένες παραγράφους;

18) Για τα ερωτήματα σου στην αντίρρηση Νο 17, θα μπορούσα ή δεν θα
μπορούσα να είχα οχυρωθεί πίσω από την ερμηνεία τού Καλοκύρη και
τη σύμφωνη γνώμη του π. Μεταλληνού, και να σε άφηνα να σκούζεις
όσο θες;

19) Εσύ αντιθέτως όταν σε κάλεσα να θέσεις υπ’ όψιν μου τη φιλολογική
ανάλυση των αντιφατικών περικοπών τής Ανάληψης, βολεύτηκες ή δεν
βολεύτηκες μια χαρά πίσω από τη θέσφατη άποψη των χριστιανών
καθηγητών; Αν δηλαδή κι εγώ τώρα σου έλεγα ότι η άρνησή σου σ’ εκείνη
την περίπτωση να σχολιάσεις τις γλωσσικές μου παρατηρήσεις σε
συνδυασμό με την ακατανόητη επιμονή σου να με παραπέμπεις διαρκώς
στους «ειδικούς», έδειξε «δεδομένη αδυναμία», θα ήμουν υπερβολικός;

20) Η φράση «φωτοφάνειαν ποιούμεθα» σημαίνει ή δε σημαίνει:
«κατασκευάζουμε (δια των χειρών) εμφάνιση φωτός»;

21) Σε αντίθεση με την αμετάβατη χρήση τού τύπου «ανάβει», η παθητική
φωνή «ανάβεται» που χρησιμοποίησε ο Καλοκύρης και με την οποία
συμφώνησε ανεπιφύλαχτα και ο π. Μεταλληνός, εκφράζει ή δεν εκφράζει
πράξη διενεργούμενη υπό τινός; Και για να προλάβω τώρα τυχόν πονηριές
τού τύπου… «Μα και βέβαια! Υπό του Θεού!», θα ήθελα να βρώ -έτσι για
δείγμα, δηλαδή- έστω και μία μαρτυρία πιστού στην οποία να γίνεται λόγος
για κεριά που ξαφνικά… ΑΝΑΒΟΝΤΑΙ! Να το δω δηλαδή αυτό, και να
πάρω τα βουνά!

22) ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ!!

(ο Χελάκης το ’πε αυτό, ο Χελάκης! Μην κατηγορηθώ πάλι ότι διέπραξα…
λογοκλοπή!)

Hades είπε...

Το λεπόν, εάν μου επιτρέπεται (με -αι) μια μικρή παρέμβαση στην διαμάχη σας.
Κώστα, κακώς ασχολείσαι φίλε μου. Για κάποιους λόγους που δεν αφορούν κανέναν, την ΟΟΔΕ την έχω μελετήσει αρκετά καλά σε κάποιο σημείο στο παρελθόν. Δεν το κρύβω ότι απελπίστηκα.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο καθείς έχει το δικαίωμα να πιστεύει όπου θέλει, όπως θέλει και με όποιο μέσον θέλει. Δεν θα το πάω στο ότι αυτό προβλέπει και το Σύνταγμα. Δεν θα το πάω καν στο (κατά κάποιους όχι) λογικό ότι στο 2008 είμαστε και η θεοκρατική σκοτεινοκρατία του Βυζαντίου έχει παρέλθει εδώ και αιώνες. Δεν θα αναφέρω καν (από τακτ και μόνο) το γεγονός ότι για την Ελευθερία (διότι έχει να κάνει με ελευθερία επιλογής το ζήτημα) όλων μας έχει χυθεί πάμπολλο αίμα στο παρελθόν. Ως εκ τούτου, το να ασχολούνται πολλοί και διάφοροι με το τι λες και γιατί το λες είναι αν μη τι άλλο φασιστικό. Βέβαια υπάρχει και το κραχτό "επιχείρημα" (μπρρρρρρ) ότι αφού ασχολείσαι εσύ, θα ασχοληθούμε κι εμείς με'σένα (καλά κρασιά).
Κατά κάποιους, ο ορισμός του διαλόγου είναι "ανταλλαγή απόψεων μέχρι να παραδεχθείς πως έκανες λάθος και να ενστερνιστείς τις θέσεις μας" (καλή ώρα). Η ΟΟΔΕ νομίζω πως έχει κάποια αξιόλογα άτομα, τα οποία όμως παρά τις γνώσεις τους, εκτιμώ πως χάνονται στην μετριότητα του φανατισμού τους. Διότι ο θρησκευτικός φανατισμός είναι ό,τι χειρότερο, διαχρονικά και αποδεδειγμένα κιόλας. Έχω διαπιστώσει από το (όχι πολύ κοντινό παρελθόν) ότι εκεί μέσα ιδίως όσον αφορά την αρχαία Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να έχει διαβάσει τα αρχαία κείμενα. Μιλάω, για τα αρχαία κείμενα (έστω και σε μετάφραση). Για όσους ακόμη δεν το'πιασαν, ΔΕΝ μιλάω για σύγχρονες αναλύσεις τρίτων που σαφώς και παρουσιάζουν κατά το δοκούν τα πράγματα (και έχω μεγάλο αρχείο για το ζήτημα το οποίο όμως δεν προτίθεμαι να βγάλω στη φόρα, ακριβώς επειδή δεν με ενδιαφέρει να κάνω ρόμπα κανέναν). Κλασικότερη όλων, η μέθος του κόψε-ράψε (ιδίως του κόψε τώρα που το σκέφτομαι) μέχρι το κείμενο να αποδεικνύει αυτό που θέλουμε εμείς. Η διαστρέβλωση είναι σε καθημερινή βάση, το ίδιο και η λασπολογία. Τα ξέρεις κι εσύ, τα βλέπεις, μην μπαίνω σε λεπτομέρειες (ιδίως το σημείο με την χιουμοριστική παραπομπή στον Καλόπουλο είναι όλα τα λεφτά! :)
Ως εκ τούτου, το να διαβάζω κατηγορίες και μομφές του στυλ "οι πηγές σου είναι λάθος" (επειδή λάθος είναι αυτό που πιστεύεις) ή "το είχαν πει και οι τάδε" (όταν τεχνηέντως αποφεύγουμε να αφήσουμε να συζητηθεί τι είχαν πει και οι δείνα) είναι τουλάχιστον αστείο.
Επίσης, καλό θα είναι κάποιοι εκεί μέσα να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι οι μόνοι διαβασμένοι και ότι υπάρχουν κι άλλοι, προφανώς και από την (κατ' αυτούς) αντίπερα όχθη. Ως εκ τούτου αυτός ο "υπερανισμός" που επιδεικνύουν και που πηγάζει ειρωνικά μέσα από τα σχόλιά τους, καλό θα ήταν να εκλείψει, διότι πραγματικά κουράζει και δεν επιτρέπει να γίνει και διάλογος κιόλας.
Αυτά τα ολίγα, γενικώς ως προς το θέμα.

Ειδικώς τώρα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πολυκαταλάβει τον όλο διάλογο περί αγίου φωτός. Δεν έχω καταλάβει την αξία του δηλαδή. Έχω διαβάσει αρκετά τις γραφές και είμαι σε θέση να έχω διαπιστώσει πάρα πολλά σημεία τα οποία τεχνηέντως αποκρύπτονται από τον κόσμο (ο οποίος κατά κύριο λόγο δεν ψάχνεται, προς ικανοποίησην του "κλήρου" ή των συν αυτώ). Που το πάω...
Κάνετε εναν διάλογο περί αγίου φωτός. Πολύ ωραία. Έχει ελέγξει κανείς τα θεμέλια του διαλόγου; Εννοώ, ότι το άγιο φως έχει λόγο ύπαρξης επειδή εκεί υπάρχει ο τάφος του Χριστού, πιο πριν ότι είχε σταυρωθεί, πιο πριν ότι είχε γεννηθεί κ.ο.κ. Πάει αλυσιδωτά προς τα πίσω δηλαδή η ιστορία, με το άγιο φως να είναι ίσως το τελικό "αποτέλεσμα" της βάσης χριστιανικής πίστης. Αντί να ασχολείστε με το άγιο φως, θα μπορούσατε, εκτιμώ, να ασχολείστε με κάτι άλλο, από πιο "πριν". Θα θέσω μερικά ερωτήματα. Εν γνώσει μου -επειδή μου αρέσει πολύ να παίζω- δεν θα τα θέσω πλήρη. Όλα εμπεριέχουν υπονοούμενα μέσα. Έτσι για να δω ποιοι και πόσοι θα τα πιάσουν.
Πρώτον, ποιος είναι ο επί ξύλου κρεμάμενος;
Δεύτερον, οι Βάκχες έχουν δίκιο ή όχι;
Τρίτον, τελικά τι ειπώθηκε στο Τέλος, διότι έχουμε 3 διαφορετικές αυτήκουες μαρτυρίες.
Να ξεκαθαρίσω ότι οι απαντήσεις βρίσκονται όλες μέσα στην Καινή Διαθήκη, στα ουσιαστικά κείμενα δηλαδή, και ουχί σε νεώτερες αναλύσεις τρίτων.
Όποιος καταφέρει να μελετήσει σωστά αυτά τα ερωτήματα, πιθανώς να καταλάβει πως δεν χρειάζονται τέτοιου είδους κονταρομαχίες.
Και επαναλαμβάνω, ο καθείς ας πιστεύει ό,τι θέλει, γιατί να είναι κακό κάτι τέτοιο;

Τέλος, να ξέρουν κάποιοι πως τα λεγόμενα του συνομιλητή μας δεν απαξιώνονται εάν καταφέρουμε να μειώσουμε ή να προσβάλλουμε τον ίδιον. Και αν μη τι άλλον, είναι αστειότατο να ισχυρίζονται κάποιοι την αφερεγγυότητα τρίτων πηγών όταν οι ίδιοι μόνο τις τρίτες πηγές χρησιμοποιούν (διότι όπως είπαμε, όταν πάνε στις πρωτογενείς πέφτει πολύ ψαλίδι). Προσωπικά -και το έχω πει από το παρελθόν- δεν με ενδιαφέρει να καταδείξω την αλήθεια ή το ψεύδος του (οποιουδήποτε) ενός ή του (οποιουδήποτε) άλλου. με ενδιαφέρει όμως η ιστορική αποκατάσταση σε κάποια φλέγοντα ζητήματα. Επίσης, αναφορικά με την κουβέντα περί αγίου φωτός, θα πω μόνο το εξής: στην παλαιά Διαθήκη ο θεός συνομιλεί με τον λαό του σχεδόν καθημερινά. Στέλνει σημάδια, είναι επιλεκτικός. Στην ιστορία, καίρια χρονικά σημεία όπου άλλαξε ο ρους της ιστορίας παραθέτονται δίχως μάρτυρες, πχ το όραμα του Κωνσταντίνου -όπως ανέφερες πρόσφατα στο σχετικό κείμενο-. Στην εξιστόρηση στον Κήπο της Γεσθημανή, αν και όλοι κοιμώνταν, παρά ταύτα γνωρίζουμε λεπτομερώς την ιστορία δίχως να αναρωτιώμαστε ποιος την είδε. Πολλά σημαντικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα σε συνθήκες ερημητισμού κλπ. Γενικά, όταν κάποιος είναι μόνος του (στην χριστιανική διδασκαλία) οι ιστορίες ξεχειλίζουν από αποδεικτικά στοιχεία, σημείο που αν μη τι άλλο είναι τελείως παράδοξο. Κοινό σημείο όλων αυτών των ιστοριών; Πως όποτε εμφανίζεται κάποιος αυτοπτης μάρτυρας ποτέ δεν συμβαίνει τίποτε. Πάλι παραδόξως. Το γεγονός ότι για την αφή του αγίου φωτός -δεν εξετάζω διότι δεν με ενδιαφέρει καθόλου το αν γίνεται με θαύμα ή όχι- χρειάζεται και πάλι ένας μόνος του, δεν λέει τίποτε;

Χαίρετε.

Κώστας είπε...

Aγαπητέ Άδη,

το ότι -υπό τέτοιες συνθήκες και προϋποθέσεις- κακώς, πολύ κακώς ασχολούμαι,
το γνωρίζω πολύ καλά. Απλώς είναι μια αδυναμία μου που δυσκολεύομαι να
καταπολεμήσω - το μικρό προσωπικό μου πάθος, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ…

Για την Ο.Ο.Δ.Ε. προσωπικά -και τώρα ΔΕΝ κάνω πλάκα!- δεν τρέφω καμία
απολύτως αποστροφή ή αντιπάθεια. Οι άνθρωποι τη δουλειά τους κάνουν, όπως
κι εγώ τη δικιά μου. Τα συναισθήματα οργής και οι διάφορες εντάσεις έρχονται
και παρέρχονται. Λογικό είναι άλλωστε. Όπου υπάρχει δράση, υπάρχει και
αντίδραση, κι όπου αρθρώνεται λόγος, ακολουθεί και ο αντίλογος. Οι ρόλοι είναι,
νομίζω, σαφώς κατανεμημένοι. Άλλωστε αν δεν απατώμαι, δεν είμαι εγώ εκείνος
που ισχυρίζεται ότι βρίσκεται κατ’ αποκλειστικότητα στην κατοχή τής αλήθειας.
Άλλοι είναι που το πράττουν αυτό. Κι από τη στιγμή που το πράττουν, θεωρώ
ότι έχω κάθε, μα κάθε δικαίωμα να παρεμβαίνω. Δεν είναι αυτοσκοπός μου
-όσο κι αν φαίνεται έτσι- να ταράζω την πνευματική ηρεμία ανθρώπων που
αντλούν δύναμη και πνευματική ηρεμία από την πίστη τους, ούτε βέβαια είμαι
σε θέση να αποδείξω αν υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός. Αυτό όμως για το οποίο
είμαι απολύτως πεπεισμένος, είναι ότι ακόμα κι αν όντως υπάρχει η περίφημη
ανωτέρα δύναμη για την οποία μιλούν οι πιστοί, πολλά από αυτά που λένε
είναι τόσο αστεία που ακόμα και τ’ ανέκδοτα τού Τοτού ωχριούν μπροστά
τους! Αυτή είναι η αποκρυσταλλωμένη, κατασταλαγμένη άποψή μου, και
ακόμα κι αν κάποια μέρα έρθουν έτσι τα πράγματα που πιστέψω, δεν βλέπω
πώς θα μπορούσα να την αναθεωρήσω…

Αναφορικά τώρα με το άλλο ζήτημα που έθεσες, το κατά πόσο δηλαδή έχει
νόημα ένας διάλογος τα θεμέλια τού οποίου δεν έχουν ελεγχθεί, αντιλαμβάνομαι
απόλυτα τι εννοείς, όμως όπως έχω πολλές φορές τονίσει εδώ μέσα, για πολλά
θέματα επιχειρηματολογώ αποκλειστικά και μόνο χάριν συζήτησης. Διότι αλλιώς
δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει συζήτηση μεταξύ ενός αθέου φερ’ ειπείν και ενός
πιστού! Κι αν είναι να μη γινόταν συζήτηση, διάολε, τι… νόημα θα είχε ετούτο
το μπλογκ;

Υ. Γ. Αυτά που είπα για την Ο.Ο.Δ.Ε. όντως τα εννούσα. Οι άνθρωποι δεν μου
είναι καθόλου αντιπαθείς. Μπορεί πολλά απ’ αυτά που γράφουν να τα θεωρώ
πέρα για πέρα λανθασμένα, μπορεί άλλες φορές να τα παίρνω στο κρανίο
μαζί τους, όμως… και με φίλους μου… Ολυμπιακούς τα παίρνω στο κρανίο
- τι σημαίνει αυτό;

Παρ’ όλα αυτά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι σε πολλές περιπτώσεις ο
φανατισμός των ανθρώπων αυτών καθιστά αδύνατη οποιαδήποτε περίπτωση
συνεννόησης. Το παράδειγμα που ανέφερες με την παραπομπή στο
χιουμοριστικό σχόλιο τού Καλόπουλου, συμφωνώ κι εγώ ότι δείχνει πάαρα
πολλά!. Όπως και όλες αυτές οι ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ με τις… κατασκοπίες. Γι’ αυτό
και το τράβηξα τόσο στην απάντησή μου. Όλα, βλέπεις, έχουν και τα όριά τους.

Ανώνυμος είπε...

αν σε ενδιαφέρει Κostas,ιδου η τοποθετηση του μητρ.Ναυπακτου Ιεροθέου Βλάχου :

«Κατά τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, το φως της Θεότητος είναι άκτιστο, δηλαδή δεν έχει αρχή, τροπή και τέλος, και βεβαίως το βλέπουν εκείνοι που έχουν μεταμορφωμένες αισθήσεις. Είναι φως νοητό και υπέρ νουν, από την άποψη ότι εγγίνεται στον νου των ανθρώπων με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος «κατά απόπαυσιν πάσης νοεράς ενεργείας», όχι βέβαια απόπαυση της λογικής ενεργείας.

Το άγιο φως που εμφανίζεται στα Ιεροσόλυμα την ημέρα του Μ. Σαββάτου πιστεύω ότι είναι ένα θαυματουργικό γεγονός και αυτό εξηγείται από τον τρόπο εμφανίσεώς του, από το ότι η φλόγα του δεν καίει στην αρχή και παρά τη φωτοπλημμύρα στον Ναό δεν γίνονται πυρκαϊές, καθώς επίσης και από τις ψυχικές αλλοιώσεις που δημιουργεί. Εχει όμως αρχή, τροπή και τέλος, το βλέπουν όλοι οι παρευρισκόμενοι, ανεξάρτητα από την πνευματική τους κατάσταση, το ψηλαφούν και στο τέλος μπορεί κανείς να το σβήσει. Οπωσδήποτε είναι ένα ενέργημα της ακτίστου Χάριτος του Θεού αλλά δεν είναι το άκτιστο - θείο Φως του Θαβώρ και της Αναστάσεως. Οπως αγιάζεται το νερό και το έλαιον, έτσι αγιάζεται και το στοιχείον του φωτός. »

Κώστας είπε...

Καλημέρα αγαπητέ Θου Βου και καλό μήνα!

Την τοποθέτηση τού Μητροπολίτη Ναυπάκτου στην οποία με παρέπεμψες,
τη γνωρίζω. Άλλωστε εκεί ακριβώς αναφερόμουν όταν έκανα λόγο για
«αστείους θεολογικούς ελιγμούς» - απλώς στη συγκεκριμένη περίπτωση
από σεβασμό (έτσι μου βγήκε εκείνη τη στιγμή, μην κατηγορηθώ τώρα
για αντιφατική συμπεριφορά και επιλεκτική απόδοση σεβασμού!) δεν θέλησα
να αναφερθώ στο πρόσωπο.

Επί της ουσίας τώρα, τους λόγους για τους οποίους δεν κατανοοώ ούτε
αντιλαμβάνομαι τη συγκεκριμένη ερμηνεία, τους εξήγησα τόσο στην πρώτη
μου επιστολή προς την κα Σταματιάδου όσο και εδώ. Το τι θεωρείται
άκτιστο φως, εντάξει, γνωστό. Το τι είναι πάλι κτιστό, κι αυτό (περίπου)
γνωστό. Εδώ όμως βλέπουμε κάτι ενδιάμεσο, κάτι, τόπον τινά, … ημιάκτιστο!
Αυτό -προς το παρόν τουλάχιστον- αδυνατώ να το δεχθώ.

Αναφορικά δε με τον παραλληλισμό που επιχειρείται μεταξύ τού «Αγίου Φωτός»
(τα εισαγωγικά, υπενθυμίζω, είναι του π. Μεταλληνού!) και του αγιασμένου
νερού ή του Ευχελαίου, σας διαφεύγει, νομίζω, μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια
που κάνει και τη διαφορά: το νερό που σύμφωνα με τη χριστιανική πίστη
αγιάζεται (Βάπτισμα, Θεοφάνεια) καθώς και το λάδι τού ευχελαίου, το κρασί
και το ψωμί της Θείας Κοινωνίας και ούτω καθεξής, είναι απολύτως ΦΥΣΙΚΑ!
Δεν πέφτει δηλαδή λάδι, ψωμί και κρασί από τον ουρανό κι εμείς απλώς
ζητάμε με ευχή να αναδειχθούν «αγιασμού δώρα»!! Από πού κι ώς πού
λοιπόν παραλληλίζονται όλα αυτά με το «Αγίο Φως»;; Την οφθαλμοφανή
αυτή διαφορά την επισήμανα επανειλλημένα εδώ μέσα, αλλά…

Τέλος, το ότι θεωρείς το «Αγίο Φως» θαυματουργικό γεγονός, το σέβομαι
απόλυτα. Άλλωστε παρά το γεγονός ότι δε συμμερίζομαι την ακλόνητη αυτή
βεβαιότητά σου, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι γνωρίζω τι
πραγματικά συμβαίνει εκεί. Αυτό το είχα τονίσει με ιδιαίτερη έμφαση ήδη
από την πρώτη μου επιστολή, και οποιοσδήποτε δεν διακατέχεται από
προκατάληψη απέναντι στο άτομό μου, θα πρέπει, νομίζω, να το καταγράψει
ως γεγονός αδιαμφισβήτητο. Έτσι λοιπόν, από τους τέσσερεις λόγους που
ανέφερες σε σχέση με την πίστη σου ότι όντως πρόκειται περί θαύματος,
δηλαδή τον τρόπο εμφάνισης τού φωτός, την αρχική ακαΐα, την απουσία
πυρκαγιών και τις ψυχικές αλλοιώσεις που δημιουργεί, δεν πρόκειται να
πω -αν και κάποια πράγματα ενδεχομένως θα μπορούσα- την παραμικρή
κουβέντα για το πρώτο. Το ίδιο ισχύει και για την ακαΐα. Ό,τι είπα στην
πρώτη μου επιστολή, το είπα, και τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν έχω υπ’ όψιν
μου κάποια τοποθέτηση επ’ αυτών. Είναι κιόλας και η επίσημη αποθάρρυνση
των πιστών από το ίδιο το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων να επιχειρούν να
δοκιμάσουν το φαινόμενο και προβληματίζεται κανείς… Επειδή όμως
παρ’ όλα αυτά εγώ δεν θα αρνηθώ ότι -μέχρι ενός σημείου- όντως κάτι
περίεργο μπορεί να γίνεται εκεί, ούτε γι’ αυτό θέλω να πω κάτι παραπάνω.
Δηλώνω άγνοια, αλλά και πολυυύ μεγάλο προβληματισμό. Έτσι ερχόμαστε
στους δύο τελευταίους λόγους που ανέφερες: την απουσία πυρκαγιών
παρά τη φωτοπλημμύρα και τις ψυχικές αλλοιώσεις που δημιουργεί το
φως. Για το πρώτο, παρότι μικροατυχήματα συμβαίνουν, να αναφέρω
την πυρκαγιά τού 1808 η οποία κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του
Ναού τής Αναστάσεως καθώς και το Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου.
Για το δεύτερο τώρα -με όλον τον σεβασμό- θα το χαρακτηρίσω οτιδήποτε
άλλο εκτός από απόδειξη!

Ευχαριστώ για το σχόλιο.

Hades είπε...

Κώστα, ούτ'εγώ είπα ότι τους αντιπαθώ. Οι πρακτικές τους δεν με "ενδθουσιάζουν", κι ως εκεί. Η ζωή είναι μικρή για μίση, έχθρες κι αντιπάθειες άλλωστε. Ίσως να μην φάνηκε έτσι, αλλά όσα έγραψα δεν πήγαιναν επί προσωπικού. Διαφορά φιλοσοφίας είναι το όλο θέμα. Απλά προσωπικά δεν θεωρώ πως με τη συγκεκριμένη ομάδα μπορεί να γίνει διάλογος, ένεκα σκοταδισμού και απολυταρχικών απόψεων. Διότι διάλογο απλά για να κάνω διάλογο δεν έκανα ποτέ. Το θεωρώ χαζό και άχρηστο. Το θέμα είναι ο διάλογος για να είναι γόνιμος, ακόμη κι αν είναι εκ των προτέρων γνωστό ότι δεν πρόκειται να επέλθει η οποιαδήποτε συμφωνία, πρέπει όπως και να το κάνουμε να υπάρξουν κάποιθες βασικές προϋποθέσεις. Δεν τις βλέπω εν προκειμένω.

Κώστας είπε...

Ούτε ’γώ τις βλέπω, φίλε Άδη. Δυστυχώς. Το γιατί έφτιαξα το μπλογκ αυτό, το εξήγησα
αν θυμάσαι, στην παρθενική μου ανάρτηση, αλλά και αλλού. Κάποιοι άνθρωποι από
την Ο.Ο.Δ.Ε., βλέποντας το έντονο ενδιαφέρον μου για τα θρησκευτικά ζητήματα,
αλλά ασφαλώς και τις παρατηρήσεις που είχα να κάνω, με είχαν καλέσει αντί να στέλνω
ομαδικές επιστολές δεξιά κι αριστερά σε «κοσμικούς» που δεν είχαν τίποτα να μου
δώσουν, να απευθύνομαι όποτε είχα ερωτήματα, προσωπικά στους ίδιους χωρίς όμως
να δημοσιοποιώ τα κείμενά μου αλλού. «Πολύ καλά», απάντησα. «Δεν πρόκειται να τα
κοινοποιήσω σε άλλους - τουλάχιστον όχι έως ότου δω πού έχω άδικο». Και έτσι
ξεκίνησε η συζήτηση. Από τα δύο άτομα με τα οποία αλληλογραφούσα -ειδικά από το
δεύτερο στη σειρά (με το οποίο μπορούσα να μιλήσω σε κάπως διαφορετικό επίπεδο)-,
ακόμα και σήμερα κρατώ μια ευχάριστη, ή μάλλον, πικρόγλυκη, θα έλεγα, ανάμνηση.
Και λυπάμαι που η επικοινωνία μας διακόπηκε τόσο άδοξα. Ήταν όμως αποκλειστικά
και μόνο δική τους επιλογή. Τους λόγους τους γνωρίζουν εκείνοι. Έγώ μόνο υποθέσεις
μπορούσα να κάνω. Παίρνοντας λοιπόν τη -για το πρόσωπό μου- χειρότερη εκδοχή,
ότι δηλαδή αυτά που έλεγα ήταν, κατά τα κοινώς λεγόμενα, αρλούμπες, κάθησα και
το καλοσκέφτηκα και είπα: «Τι λέει ρε, που θα κάθεσαι σαν τον μαλάκα να περιμένεις
φιφωμένος πότε θα δεήσουν να σου απαντήσουν, κι αυτοί να σου κάνουν και τους
δύσκολους κιόλας! Ποτέ και μην απαντήσουν!». Αυτό ακριβώς είπα, φίλε Άδη, και γι’
αυτό μιλάμε εμείς σήμερα εδώ. Όμως αυτό που γίνεται τους τελευταίους έξι μήνες,
έχεις απόλυτο δίκιο, αποδεικνύει περίτρανα ότι οι άνθρωποι απλά ΔΕΝ ενδιαφέρονται
για ειλικρινή διάλογο που δεν διανθίζεται από κάθε λογής κόλπα και άλλου είδους
σκοπιμότητες. Δηλώνω πραγματικά ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΣ και -ακριβώς όπως εσύ-
ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ! Κρίμα…

Hades είπε...

Ναι, ιδίως αυτό το "μην κοινοποιήσεις μέχρι να..." είναι κλασικό νομίζω. Ιδίως όταν έχεις δυνατά επιχειρήματα. Ξέρεις τώρα, μην τ'ακούσουν κι άλλοι. Τουλάχιστον μέχρι να βρούμε αντίλογο...
Θα σου πω κάτι ως προς όλ'αυτά που γράφεις: κάποτε -κι εμπίπτει στο αρχείο που επικαλέστηκα παραπάνω- είχα γράψει μια απάντηση για να στείλω με μέηλ. Σε word την έγραφα. Κάπου την έχω σωσμένη κιόλας. Μην τα πολυλογώ, είχε βγει κάπου στις 65 σελίδες (φαντάσου τι είχα γράψει) και είχα αντικρούσει μόλις το 60% περίπου των θέσεων του συνομιλητή μου. Τελικώς, ούτε την ολοκλήρωσα ποτέ, ούτε την έστειλα έστω και μισή. Διότι για να φτάσω σε σημείο να γράψω τόσο, φαντάσου εγώ πόσο είχα απελπιστεί με αυτά οπυ διάβαζα... Τέλος πάντων.... :)

Κώστας είπε...

Λοιπόν, παρακολουθώντας τη γνωστή διαμάχη που έχει ενσκήψει τις τελευταίες
μέρες με αφορμή τους δύο πολιτικούς γάμους ομοφυλοφίλων ζευγαριών στην
Τήλο, είμαι σχεδόν… αναγκασμένος να σχολιάσω το εξής (ούτε παραγγελία
να το χα κάνει!):

Παρότι λοιπόν νομικός δεν είμαι αλλά ούτε και φιλοδοξώ να γίνω, όπως
τουλάχιστον υποστηρίζουν πολλοί ειδικοί, στην συγκεκριμένη περίπτωση όντως
υφίσταται κενό νόμου αφού στις επίμαχες παραγράφους πουθενά δεν υπάρχει
ΡΗΤΟΣ αποκλεισμός ομοφυλοφίλων ζευγαριών. Κι αφού λοιπόν ο νόμος δεν
αναφέρει ΡΗΤΑ ότι οι μελλόνυμφοι πρέπει σώνει και καλά να είναι άντρας και
γυναίκα, τότε ασφαλώς είναι θεμιτό και σύννομο να θεωρούμε ότι στο πεδίο
ισχύος του νόμου αυτού εμπίπτουν και τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Έτσι τουλάχιστον
επιχειρηματολογούν πολλοί νομικοί. Το αν τώρα έχουν και δίκιο, είναι άλλου
παππά ευαγγέλιο και θα κριθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων. Το θέμα όμως
δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι το όλο σκεπτικό που εφαρμόζεται εδώ. Σας θυμίζει
μήπως κάτι; Υπενθυμίζω το επιχείρημα τής Ο.Ο.Δ.Ε. σχετικά με το κείμενο τής
Ευχής:

«Στην ευχή δεν αναφέρεται ΠΟΥΘΕΝΑ ότι το φως ΔΕΝ αποτελεί προϊόν
θαύματος και επίσης, ΔΕΝ υπάρχει σημείο της ευχής που να λέει ότι το φως
ΔΕΝ έρχεται “εξ ουρανού”»!

Υπενθυμίζω και την απάντησή μου:

«Συγγνώμη αγαπητοί μου, αλλά στα σοβαρά τώρα υποστηρίζετε ότι υπήρχε
ποτέ περίπτωση η ευχή να έλεγε… αυτό που με έμφαση επισημαίνετε ότι… δεν
λέει; Αναλογιστείτε μόνο για λίγο τι γέλιο θα έπεφτε αν εφαρμόζαμε το σκεπτικό
αυτό για κάθε μη ρητά εκπεφρασμένη (ή σαφώς υπονοούμενη) πληροφορία,
και θα καταλάβετε τι εννοώ! […]»

Υπενθυμίζω και την πρόσφατη… υπενθύμιση τής παραπάνω απάντησης μου:

«Είναι ή δεν είναι αστείο η σιωπή μιας μαρτυρίας περί του οποιουδήποτε
συμπεράσματος θα ήθελε να εξαγάγει κανείς, να θεωρείται… επιχείρημα υπέρ
της ορθότητας του μη ρητά αναφερομένου ή σαφώς υπονοουμένου αυτού
συμπεράσματος;»

Λοιπόν; Είναι ή δεν είναι για να αναφωνεί κανείς: «Όλεεε!»; Και καλά οι
δικηγόροι. Αυτοί καλά κάνουνε και επιχειρηματολογούν έτσι. Αυτή ακριβώς
είναι η δουλειά τους. Να πατάνε και στην πιο απίθανη λεπτομέρεια δίνοντας
μια εντελώς διαφορετική ερμηνεία στον νόμο η οποία παρότι όλοι γνωρίζουν
πως στην πραγματικότητα ΔΕΝ απηχεί το πνεύμα και την πρόθεση τού
νομοθέτη, εντούτοις να μην μπορεί να χαρακτηριστεί ανυπόστατη και συνεπώς
να πρέπει να γίνεται δεκτή. Αυτό όμως το κάνουν οι δικηγόροι, όπως είπαμε.
Οι απολογητές όμως από πού κι ως πού; Από πού κι ως πού κάνουν τα
ίδια κόλπα; Πώς είναι δυνατόν να ικανοποιούνται με απαντήσεις που χωρίς
τη μηχανική υποστήριξη κάποιου «νομικού κενού» θα κατέρρεαν πάραυτα;
Εκτός κι αν συμφωνούν κι εκείνοι ότι καλώς επιχειρηματολογούν οι νομικοί
όπως επιχειρηματολογούν και καλώς εκμεταλλεύονται την προφανή αβλεψία
τού νομοθέτη να καταστήσει με ειδική αναφορά σαφές ότι εννούσε αποκλειστικά
και μόνο τους ετεροφυλόφιλους, οπότε πάω πάσο…

Ανώνυμος είπε...

Αυτό που δεν κατάλαβες κωστάκη, είναι ότι:

1. Ασχολήθηκα ΜΟΝΟ με αυτό που ΕΣΥ με το υφάκι σου ανέδειξες ως το πιο βασικό και υποτίθεται ...αποστομωτικό κατά του Αγίου Φωτός: Την ευχή, την ερμηνεία του Καλοκύρη και το σχόλιο του Μεταλληνού. Έτσι ήταν ιεραρχημένα μέσα στο αρχικό κείμενο που ανάρτησες και απέστειλες, όπως είπες) σε διαφόρους (και καλά έκανες και το απέστειλες, γιατί δεν θα μπορούσα να αντέξω το γεγονός ότι θα γελούσα μόνος μου...).

2. Τα υπόλοιπα που έγραψες, αυτή τη στιγμή δεν επείγουν γιατί ακόμη και σύ ο ίδιος τα τοποθέτησες ως δευτερεύουσας σημασίας στη δομή του κειμένου σου. Δίνω λοιπόν κάποιες προτεραιότητες γιατί κλείνω πολλά στόματα σε ολόκληρο το διαδίκτυο και μερικές φορές δεν με παίρνει η ώρα. Ξέρεις εσύ...

3. Αν και ασχολήθηκα ελάχιστα μαζί σου, τον αυτάρεσκο μονόλογο σου, τον μετέτρεψες σε ένα κατεβατό δικαιολογίες, όπου ως εκ θαύματος (μικρότερου από το Άγιο Φως) από εκεί που νόμισες πως αυτά που έλεγες ήταν αρκετά για να ξυπνήσει από εσένα τον μέγα ερευνητή ο κοιμώμενος πλανήτης, ξαφνικά δεν μπορείς να τα στηρίξεις και τόσο καλά ούτε να θεωρείς πια και τόσο μονοσήμαντες τις ερμηνείες τους...Τι κρίμα...

4. Πιστεύω ότι καταλαβαίνω από χιούμορ και μου άρεσε εκείνο το αστείο που έγραψες για την ΟΟΔΕ: "ΔΕΝ ενδιαφέρονται
για ειλικρινή διάλογο" εννοώντας προφανώς ότι ...εσύ ενδιαφέρεσαι! Ήταν καλό! Μπράβο!


ΥΓ
--
Όσον αφορά τους συνδυασμούς διαδικτυακών ονομάτων που προσπαθείς να κάνεις, θα περιοριστώ μόνο σε μια διαπίστωση, μετά από σοβαρό έλεγχο που έκανα στα όσα έγραψες:

Μπορεί να μην ξέρω ποιος ή ποιοι βρίσκονται πίσω από τα διαδικτυακά παρατσούκλια που περιγράφεις ή πίσω από την ΟΟΔΕ στην οποία και δεν ανήκω, αυτό όμως που διαπιστώνω με ευκολία είναι ότι εσύ και πολλοί άλλοι, θα πρέπει να έχετε αρχίσει αλληλογραφία, προς στήριξη των μεταξύ σας πικραμένων.

Και αν όλα αυτά, όπως λες, τα έχει προκαλέσει ένας μόνο, τότε παρακάλα να μην βρεθεί κι άλλος....

Κώστας είπε...

Κάποιος ερασιτέχνης κυνηγός, γεμάτος ενθουσιασμό, πάει στο δάσος για να κυνηγήσει.
Βλέπει λοιπόν μια μικρή καφετιά αρκούδα, τη σημαδεύει και τη σκοτώνει. Τότε νιώθει ένα
χτύπημα στον ώμο, γυρίζει και βλέπει μια μεγάλη μαύρη αρκούδα η οποία του λέει:

- «Φίλε, έχεις δύο επιλογές: ή σου χυμάω και σε ξεσκίζω, ή… ξέρεις!».

Ο τύπος λοιπόν αποφασίζει ότι προτιμάει τη ζωή οπότε σκύβει μπροστά και δίνεται στη
μαύρη αρκούδα. Επί δύο εβδομάδες πονούσε, αλλά όταν έγινε καλά ορκίστηκε να εκδικηθεί.
Πηγαίνει λοιπόν πάλι στο δάσος, βρίσκει τη μαύρη αρκούδα και τη σκοτώνει. Οπότε νιώθει
πάλι ένα χτύπημα στον ώμο. Αυτή τη φορά είναι ένα τεράστιο γκρίζλι.

- «Έκανες ένα μεγάλο λάθος, φίλε!», του λέει το γκρίζλι. «Διάλεξε λοιπόν τι προτιμάς:
ή σε κάνω κομματάκια ή κάνουμε άγριο σεξ!».

Για άλλη μια φορά ο όψιμος κυνηγός σκέφτηκε πως ήταν καλύτερα να υποκύψει.
Χρειάστηκε βέβαια κάμποσες εβδομάδες για να συνέλθει, αλλά αυτός εκεί: εξαγριωμένος
ξαναγυρίζει στο δάσος, βρίσκει το γκρίζλι και το σκοτώνει. Αισθάνεται ότι επιτέλους πήρε
εκδίκηση, όταν νιώθει πάλι ένα χτύπημα στον ώμο. Γυρνάει και τι να δει; Μια τεράστια
πολική αρκούδα έτοιμη να τον καταβροχθίσει! Οπότε του λέει η αρκούδα:

- «Παραδέξου το, τρελλό αγόρι: δεν έρχεσαι στο δάσος για το κυνήγι, έτσι δεν είναι;».

Κώστας είπε...

Και μετά το ορεκτικό, ας περάσουμε στο κύριο πιάτο! Αυτά λοιπόν που δεν κατάλαβες,
κακομοίρη Παπυράκο, είναι ότι:

1) ΔΕΝ ασχολήθηκες μόνο με την ευχή, την ερμηνεία τού Καλοκύρη και το σχόλιο τού
π. Μεταλληνού, αλλά με ό,τι αφελώς πίστεψες ότι θα αντέκρουε τα επιχειρήματά μου. Είτε
λοιπόν ρητά είτε δια τής πλαγίας οδού, είτε εκτενώς είτε με δυό-τρεις λέξεις, έκανες το
λάθος να σχολιάσεις πολύ περισσότερα από όσο προσπαθείς τώρα να μας πείσεις!
Τα ερωτήματα μου όμως είναι καταγεγραμμένα και με απόλυτη σαφήνεια διατυπωμένα,
γι’ αυτό αν δε θες ν’ αρχίσω τώρα να σου κακαρίζω, τοποθετήσου!

2) Τα «δεν επείγουν», τα «εσύ ο ίδιος» και τα «δευτερεύουσας σημασίας» να τα πουλάς
αλλού! Άπαξ και έκανες το λάθος να θίξεις τα ζητήματα που έθιξες, δεν υπάρχει γυρισμός!
Στο είπα και τις προάλλες: όταν στράφηκες εναντίον μου μ’ αυτό το στυλ και μ’ αυτού του
είδους την επιχειρηματολογία, την ίδια στιγμή εξασφάλισες έναν κακό μπελά! Μου είναι
λοιπόν αδιάφορο αν έχεις να κλείσεις κι άλλα στόματα στο Διαδίκτυο˙ αυτό που εγώ σου
επισημαίνω με έμφαση είναι ότι στο δικό μου το μπλογκ έχεις αφήσεις… πάαρα πολλές
εκκρεμότητες! Δεν θα ’θελες να πιστέψει ο κόσμος ότι… ότι -αν είναι δυνατόν!- δεν έχεις
τι να πεις, έτσι δεν είναι; Εγώ πάντως για να δεις πόσο καλοπροαίρετος είμαι, θα σου
προτείνω… διακανονισμό! Ειδική ρύθμιση αποκλειστικά και μόνο για τον φίλο μου τον
Πάπυρο! Σου προτείνω λοιπόν ν’ αρχίσεις να απαντάς στα εικοσιπόσα ερωτήματα που
σου έθεσα… τμηματικά. Με δόσεις, ρε παιδί μου. Σήμερα ένα, την επόμενη εβομάδα
άλλο, και ούτω καθ’ εξής. Έτσι δεν θα σου φανεί! Λοιπόν, τι λες; Να το κάνουμε έτσι;
Για να μην επιβαρυνθείς μάλιστα στην προκαταβολή, σου προτείνω να ξεκινήσεις με
το ερώτημα Νο 14 όπου η απάντηση μπορεί να είναι μόνο ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ! Γνωρίζεις
βέβαια το ερώτημα, έτσι δεν είναι; Ξεκίνα λοιπόν από ’κεί, αγαπητέ μου φίλε - διάολε,
πόσο χρόνο θα σου πάρει να πληκτρολογήσεις ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ; Καλή επιτυχία…

3) Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια, πες μου συγκεκριμένα και με ακριβή παράθεση
των επίμαχων αποσπασμάτων, ΤΙ ακριβώς αναγκάστηκα να αναθεωρήσω απ’ όλα αυτά
που έγραψα στην πρώτη μου επιστολή; Και προσοχή: ΟΧΙ ΣΥΡΡΑΦΕΣ, ε; Μη ξεχνάς ότι
το κείμενο ΕΓΩ το έγραψα, και όχι κάποια πηγή που αυτή τη στιγμή μπορεί να μην έχω
τη δυνατότητα να διασταυρώσω!

4) Μάλλον πρέπει να ’σαι χάχας: το σχόλιο μου, βλέπεις, περί απροθυμίας τής Ο.Ο.Δ.Ε.
για ειλικρινή διάλογο δυστυχώς ΔΕΝ ήταν χιουμοριστικό!

5) Όπως ασφαλώς θα διάβασες στην προτελευταία μου ανάρτηση, αυτόν τον καιρό
είμαι πάρα πολύ πιεσμένος με τη δουλειά. Αν όμως συνεχίσεις να κάνεις τον Κινέζο
σχετικά με την ταυτότητά σου, είμαι ικανός να ξενυχτήσω λίγο παραπάνω και να στερηθώ
πολυτιμότατο χρόνο ξεκούρασης (κάτι που κάνω και αυτή τη στιγμή) μόνο και μόνο για να
βάλω σε σειρά τις δυο ντουζίνες στοιχεία που έχω ήδη συγκεντρωμένα και να σου τα σύρω
στο κεφάλι ξεφτυλίζοντάς σε! Μη με προκαλείς λοιπόν γιατί με την περίπτωση σου έχω
γίνει πολύ ευερέθιστος…

spooky είπε...

Μπα, πλάκωσαν οι yaoi συκοφάντες της ΟΟΔΕ; Καλώς τα 3-0!

spooky είπε...

Πάντως έχουν πλάκα τα "καλόπαιδα" της ΟΟΔΕ. Λένε τόσα ψέματα που τα'χουν πια πιστέψει! Αλλά εδώ που τα λέμε, πιστεύουν το παραμύθι του χριστιανισμού... Τα δικά τους ψέματα δε θα πιστέψουν;

Ανώνυμος είπε...

Zhta

Κώστα,
βλέπω ότι πέρασε ένας χρόνος και ακόμα ψάχνεται να σου απαντήσει.

Κώστας είπε...

@Zhta

Οι πολυπόθητες απαντήσεις δόθηκαν τελικά στην ανάρτηση 78, ενώ η νέα μου ανταπάντηση στην 84. Από 'κεί και πέρα είχαμε νέα επεισόδια στην113, αργότερα στην 117 και τέλος στην 122 (ουφφφ...).

Επίσημοι, δεδηλωμένοι και... επιστημονικώς τεκμηριωμένοι αναγνώστες:

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Πρόσφατα σχόλια

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Τομέας LOL - γελάστε ελεύθερα!

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...

Μια πρώτη γεύση τού τι ακολουθεί, χεχε...
Αν θέλετε να σχολιάσετε το... ασχολίαστο, επισκεφτείτε το μπλογκ του Διαγόρα! (Κλικ στην εικόνα)

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...

Κάτι λείπει, κάτι λείπει...
Τον ήλιο, ρεεεεεεεεε - τον ήλιο!!

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε

Ο αγνός και αμόλυντος... λεμούριος, χεχε
Μα καλά, τι λένε τα άτομα;
Λεμούριος (πρωτεύον θηλαστικό):

Τι;; «Μόνο οι γυναίκες έχουν παρθενικό υμένα»; Μα καλά, πάνε καλά οι άνθρωποι;
Κι ο δικός μου δηλαδή τι είναι;




«Αγιο φως»: ουρανόθεν ή...

Απόσπασμα από την Ευχή για το «άγιο φως»:

«[…] παρακαλούμεν και δεόμεθά σου, Παναγιότατε Δέσποτα, όπως αναδείξης
αυτό αγιασμού δώρον και ΠΑΣΗΣ ΘΕЇΚΗΣ ΣΟΥ ΧΑΡΙΤΟΣ ΠΕΠΛΗΡΩΜΕΝΟΝ,
διά της χάριτος τού Παναγίου και φωτοφόρου Τάφου σου˙[…] Αμήν».

Ερώτηση κρίσεως:


Έχει ανάγκη ένα εξώκοσμο φως που υποτίθεται πως κατέρχεται θαυματουρχικά
απευθείας από την άκτιστη χάρη τού Θεού, τη μεσολάβηση τού Παναγίου Τάφου
ή οποιαδήποτε ειδική δέηση, για να πλημυρίσει μ’ αυτό από το οποίο εξ ορισμού
θα έπρεπε
ήδη να… ξεχείλιζε;

Πόθεν;

Υπέρμαχοι τού «αγίου φωτός»:

Το ότι ο Πατριάρχης βρίσκεται μόνος μέσα στο κουβούκλιο δεν έχει καμία απολύτως
σημασία ούτε και είναι επιχείρημα, αφού η Ακοίμητη Κανδήλα που υπάρχει μέσα,
τη συγκεκριμένη μέρα είναι ΣΒΗΣΤΗ!

Π. Γ. Μεταλληνός:

«[…] Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. (380) μαρτυρείται απ’ την Αιθερία, μια Ισπανίδα που πήγε
και προσκύνησε, ότι υπάρχει η ακοίμητος κανδήλα στον άγιο τάφο.
Πιστεύω λοιπόν
και καταλήγω, όταν υπάρχει πίστις και χάρις Θεού στον συγκεκριμένο Πατριάρχη,
γίνεται το θαύμα. Όταν δεν υπάρχει πίστις, μπορεί η κανδήλα να χρησιμοποιηθεί
γι’ αυτό...».




Δεν περιγράφω άλλο!

Φωτιά στα μπατζάκια μας...

Φωτιά στα μπατζάκια μας...
Αχ βρε παλιόπαιδο, Ιγκόρ...

... φωτιές που μας άναψες!

Τσάμπα το μπουγέλο…

Στην ιστορία τού Κατακλυσμού ο Θεός τιμώρησε τους ανθρώπους για κάτι που όπως
μετά ΡΗΤΑ ομολόγησε
,
ήταν απλώς μέσα στη φύση τους! Το ήξερε λοιπόν αυτό, κι όμως
τους έπνιξε. Όλους! Μαζί και τα ζώα. Και τους έπνιξε επειδή, λέει, … μετάνιωσε (!!) που
τους είχε φτιάξει! Για να μετανιώσει μετά… εκ νέου και να παραδεχθεί ότι βασικά… δεν
έπρεπε να είχε μετανιώσει εξαρχής! Κι όλα αυτά από έναν…
προγιγνώσκοντα θεό!!

Λοιπόν, δεν πιστεύω κάποιος από εσάς να κατάλαβε τίποτα, ε;

Όπως αναφέρει το Κατά Μάρκον Δ´ 10-12, όταν κάποτε οι μαθητές ρώτησαν
τον Χριστό γιατί δίδασκε με παραβολές, αυτός έδωσε αυτολεξεί την εξής απάντηση:
«Σ’ εσάς δόθηκε η δυνατότητα να γνωρίσετε τα μυστήρια τής βασιλείας τού Θεού˙
σ’ εκείνους δε έξω όλα δίνονται με παραβολές ώστε οι βλέποντες να βλέπουν αλλά
να μην αναγνωρίζουν, και οι ακούοντες ν’ ακούν, αλλά να μην αντιλαμβάνονται,
μην τυχόν και μετανοήσουν και τους συγχωρεθούν τα αμαρτήματά τους».

Με το χέρι στην καρδιά: πώς ακριβώς θα χαρακτηρίζατε εσείς έναν δάσκαλο (Ιησούς)
που σύμφωνα με τα ίδια τα λεγόμενά του, διδάσκει επίτηδες με πολύπλοκο τρόπο
(παραβολές) με στόχο κάποιοι μαθητές του -πιθανότατα οι περισσότεροι- παρότι
παρακολουθούν το μάθημα, να μην μπορούν να καταλάβουν τίποτα, στερούμενοι έτσι
τις όποιες θεωρητικές ελπίδες θα είχαν («μην τυχόν και») να αντεπεξέλθουν στις υψηλές
απαιτήσεις («μετανοήσουν») και να πετύχουν («συγχωρεθούν»);

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;

Είναι μια παρθένος οπωσδήποτε... παρθένα;
Dirne: Μη με βλέπετε έτσι… Εγώ κάποτε ήμουν… παρθένα!
Χριστιανοί για ν’ αποδυναμώσουν την εβραϊκή λέξη bethulah που θα έπρεπε κανονικά να υπήρχε στη θέση τού almah «νεάνις», εάν η περίφημη προφητεία τού Ησαΐα όντως έθετε στο επίκεντρο μια… ανέγγιχτη παρθένο:



«Αλλά και στις γλώσσες των άλλων λαών της Μ. Ανατολής η αντίστοιχη της λέξης bethulah δεν σημαίνει απαραίτητα την (με την βιολογική σημασία) παρθένα. Για παράδειγμα, στα Ακκαδικά η λέξη batultu σημαίνει κυρίως μια ηλικιακή ομάδα. Μόνο σε συγκεκριμένα πλαίσια σημαίνει την παρθένα. Στα κείμενα της Ουγκαρίτ, η λέξη btlt είναι συνήθης χαρακτηρισμός για την Anat, την γυναίκα του Βάαλ. Σε αραμαϊκά κείμενα διαβάζουμε για γυναίκα, btwlt, η οποία είναι επίτοκος (σε τοκετό).»



Και τώρα προσέξτε απίστευτη περίπτωση-λουκούμι από τα Γερμανικά:



Η λέξη Dirne ξεκίνησε από μιαν αμάρτυρη γερμανική ρίζα με τη σημασία «παρθένος», συνέχισε στα Παλαιογερμανικά με την ίδια ακριβώς σημασία, υπέστη αργότερα σημασιακή διεύρυνση αλλάζοντας σε «νεαρό κορίτσι» κι εν συνεχεία σε «υπηρέτρια», για να ξεπέσει τελικά σε... «ΠΟΡΝΗ»!! Οι μεταβολές αυτές δε, συντελέσθηκαν εντός μιας, αν όχι μικρότερης, το λιγότερο ίσης χρονικής περιόδου με τις αντίστοιχες σημασιακές αλλαγές που εμφάνισε η σημιτική λέξη, και μάλιστα σε αντίθεση μ’ αυτήν, οι μεταβολές δεν έλαβαν χώρα σε συγγενείς μεν, διαφορετικές δε γλώσσες (Ακκαδικά, Ουγκαριτικά, Αραμαϊκά, Εβραϊκά) αλλά εντός τού ΙΔΙΟΥ γλωσσικού συστήματος (Γερμανικά)!







Θα... καλοπεράσετε, παλιόπαιδα!

Κολιτσάρας:

«
Είναι σπάνια η περίπτωση που ο Θεός τιμωρεί τα αθώα τέκνα για τις αδικίες των
γονέων τους˙ και αν καμιά φορά τα τιμωρεί
το κάνει για να ανταμείψει τα τέκνα πιο
πλουσιοπάροχα στην μέλλουσα ζωή. Ο Θεός όμως τιμωρεί την κακία μέχρι τρίτης
και τετάρτης γενεάς
εφ’ όσον οι απόγονοι μιμούνται την κακία των προγόνων τους
και μισούν τον Θεό. Διαφορετικά ο Θεός είναι πάντοτε δίκαιος, αν και
είναι απόκρυφες
σε μας οι βουλές Του».


Δηλαδή, για να κάνουμε… μετάφραση τής μετάφρασης και ερμηνεία τής ερμηνείας,
ΝΑΙ, ενίοτε τιμωρούνται ΚΑΙ ΑΘΩΟΙ
για τα ανομήματα των ασεβών προγόνων τους
(1η πρόταση), ΟΧΙ, ποτέ δεν τιμωρούνται αθώοι απόγονοι (2η πρόταση), αν και
ποτέ
δεν ξέρεις
(3η πρόταση)!!

Είναι λοιπόν ή δεν είναι το θέμα για… LoL;


Φτιαγμένη από το... πουθενά!!

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Οι ανόητοι οι αρχαίοι Έλληνες να πιστεύουν πως τα περίφημα διοπετή ομοιώματα
έπεφταν κατ’ ευθείαν από τον ουρανό,
συστημένα με αποστολέα τον ίδιο τον Δία…
Ρε τους βλάκες…

Απάντηση:

Σσσσσς! Αχειροποίητα!

.

Εξυπνάκηδες εικονολάτρες:

Πόσο ανόητοι ήταν αυτοί οι ειδωλολάτρες οι αρχαίοι Έλληνες με τις δεισιδαίμονες
φαντασιοπληξίες τους περί αγαλμάτων που
μιλούσαν, χαμογελούσαν, μετακινούνταν
από μόνα τους, προστάτευαν και… πετούσαν φωτιές
όταν βέβηλοι επιχειρούσαν να τα
απομακρύνουν από τον ιερό τόπο λατρείας τους! Μα είναι ποτέ δυνατόν να πίστευαν
τέτοια πράγματα;

Απάντηση:

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ποια απάντηση θα ταίριαζε για την περίπτωσή τους.
Να απαντήσουμε λαϊκιστί με το κλασικό «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα!»; Ή να
τους υπενθυμίσουμε καλύτερα ότι «στο σπίτι τού κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί!»;
Μήπως πάλι να πάρουμε το «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» ή καλύτερα την
περίφημη ρήση τού Ιησού περί κάρφους και… δοκού εν τω οφθαλμώ ημών; Ή μήπως
όλα αυτά μαζί; Διότι πώς αλλιώς θα πρέπει ν’ απαντήσει κανείς σε ανθρώπους που
τολμάνε και σχολιάζουν ειρωνικά τα παραπάνω, όταν στο ίδιο το σύστημα πίστης
που ασπάζονται κι ακολουθούν , «υπάρχουν»… δακρυροούσες
και -Θεός φυλάξοι!-
αιμοροούσες Παναγίες,
ιστορίες (γι’ αγρίους) περί εικόνων που θαυματουργικά…
φεγγοβολούσαν, μιλούσαν, κουνούσαν τα δάχτυλά τους και… τηλεμεταφέρονταν
από
το ένα μέρος στο άλλο; Έλεος, δηλαδή! Έλεος!

Θαύμα!

Θαύμα!
Πώς ένα διαδικτυακό τρολάρισμα μετατράπηκε εν μια νυκτί σε... θαύμα!

Να 'ταν η ζήλια ψώρα...

Φανταστείτε δηλαδή να ΜΗΝ είχε... παρρησία!

Παραφρονήστε ελεύθερα:

1ον : Η αειμεσιτεύουσα Παναγία ως μητέρα τού Χριστού έχει παρρησία ενώπιον του.
2ον :
Η Παναγία στον γάμο τής Κανά το μόνο που είπε ήταν: «Δεν εχουν άλλο κρασί».
3ον : Ο Χριστός παρά την… παρρησία τής μητέρας του,
την αποπήρε!
4ον
: Αυτό συνέβη επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Χριστός μιλούσε ως Θεός
.........και απλώς απαίτησε από τη φυσική του μητέρα τον προσήκοντα σεβασμό.
5ον :
Η Παναγία… ανάγκασε (!) τον Χριστό να κάνει το θαύμα πρόωρα.
6ον : Ο Χριστός συνεπώς έκανε κάτι παρά την αρχική του πρόθεση ۬ επηρεάστηκε
.........
και άλλαξε γνώμη!
7ον :
Ο Χριστός είναι… προγιγνώσκων και… άτρεπτος!
8ον :
Όχι, όχι: ο Χριστός, είπαμε, στη συγκεκριμένη περίπτωση δε μιλούσε ως άνθρωπος,
.........αλλά… ως Θεός!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Βοήθ... γκλουκ!!

Άφθαρτος!!

Άφθαρτος!!
Γειά σας! Με βρήκαν στην Κίνα, είμαι περίπου... 3000 ετών, αταρίχευτος, μα όχι... άγιος!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Άγγελος ή διάβολος; Οι ειδικοί ας γνωμοδοτήσουν!

Was ist Wahrheit?

Sprechen Sie Deutsch? Dann klicken Sie doch mal hier rein!

Ευχαριστούμε!

Ευχαριστούμε!