..
Συνεχίζοντας την ανθολόγηση των πιο πετυχημένων ανεκδότων από τη Βίβλο, παραθέτω το Κατά Λουκάν Β´ 42-51 το οποίο θα πρέπει δικαιωματικά, νομίζω, να ανακηρυχθεί το κορυφαίο όλων των εποχών:
..
Όταν λέει ο Ιησούς ήταν δώδεκα χρονών, είχε πάει κάποτε μαζί με τους γονείς του Μαριάμ και Ιωσήφ στην Ιερουσαλήμ για να γιορτάσουν όλοι μαζί το Πάσχα. Κάποια στιγμή, όμως, το παιδί διέφυγε την προσοχή τους με αποτέλεσμα όταν αυτοί πήραν τον δρόμο τής επιστροφής, εκείνο να μείνει πίσω μόνο. Όπως ήταν φυσικό, μόλις έγινε αντιληπτή η απουσία τού μικρού Ιησού, ανήσυχοι οι γονείς του άρχισαν να τον αναζητούν. Πρώτα ψάξαν ανάμεσα στους προσκυνητές που επέστρεφαν, κι αφού είδαν ότι το παιδί δεν βρισκόταν εκεί, γύρισαν άρον-άρον στην Ιερουσαλήμ όπου άρχισαν αλλόφρονες να τον αναζητούν σε κάθε γωνιά τής πόλης. Τρεις ολόκληρες μέρες έψαχναν χωρίς αποτέλεσμα, μέχρι που τελικά τον βρήκαν να κάθεται στην αυλή τού Ναού ανάμεσα στους σοφούς Διδασκάλους και να συζητά μαζί τους με θαυμαστή άνεση και ειδημοσύνη θέματα που κανένα άλλο παιδί τής ηλικίας του δεν θα μπορούσε ποτέ να καταλάβει! Τρελαμένη, λοιπόν, η Μαριάμ τον πλησιάζει και του λέει:
..
«Παιδί μου, γιατί μας το έκανες αυτό; Κοίτα μας, τον πατέρα σου κι εμένα που σε ψάχναμε περίλυποι!».
..
Οπότε απαντά ο Ιησούς:
«Μα γιατί με ψάχνατε; Δεν ξέρατε ότι εδώ πρέπει να είμαι: στον οίκο τού Πατέρα μου;».
..
Αυτοί όμως, λέει, δεν... κατάλαβαν τι εννούσε με τα λόγια του αυτά ο Ιησούς (αχαχαχαχαχαχα)! Παρότι δηλαδή «ο Κύριος άφησε να λάμψει μια ακτίνα τής θείας Του γνώσεως» (μπουαχαχαχαχαχαχα) αποκαλύπτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο (αχαχαχαχαχαχα) ότι ο πατέρας του στην πραγματικότητα δεν ήταν ο Ιωσήφ αλλά ο ίδιος ο... Θεός, ούτε τής μητέρας του Μαριάμ (αχαχαχαχαχαχα... μπουαχαχαχαχαχαχα) αλλά ούτε και του πατριού του Ιωσήφ πήγε κάπου το μυαλό (αχαχαχαχαχαχα...αχαχαχαχαχαχα... μπουαχαχαχαχαχαχα)!! Η Μαριάμ όμως λέει κράτησε τα λόγια αυτά τού Ιησού (1) στην καρδιά της (χιχι… χαχα… μπουαχα… μπουαχαχαχαχαχα) και κάπου εκεί τελειώνει το ανέκδοτο. Παρότι δε πιθανότατα θα το είχατε ακούσει ήδη δεκάδες φορές, είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι για άλλη μία φορά θα λυθήκατε στα γέλια! Το ίδιο σίγουρος όμως είμαι και ότι κάποιοι άλλοι φίλοι μόνο αστείο δεν θα το βλέπουν το θέμα. Έτσι λοιπόν, παρότι είναι τοις πάσι γνωστό ότι τα ανέκδοτα ΔΕΝ εξηγούνται, θα κάνω εδώ μία εξαίρεση και θα διευκρινήσω για όποιον τυχόν δεν… το κατάλαβε, για ποιον λόγο μίλησα για «το κορυφαίο ανέκδοτο όλων των εποχών»!
..
Ο λόγος, λοιπόν, που την ιστορία αυτή μόνο ως υψηλής ποιότητας θεολογικό χιούμορ μπορώ να την εκλάβω, είναι ότι πιθανότερο θεωρώ να βγάλει ο σπανός γένια, να κάνει ο κόκορας αβγά, ν’ αρχίσει ο ήλιος ν’ ανατέλλει από τη δύση κι η Σαχάρα να γίνει λιβάδι, από το να είχε σβηστεί από τη μνήμη τής Μαριάμ και του Ιωσήφ η… λεπτομέρεια ότι ο Ιησούς είχε γεννηθεί ΧΩΡΙΣ να έρθουν ποτέ σε σαρκική επαφή, μέσω ενός απίστευτου θαύματος που είχε προαναγγελθεί ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ από άγγελο Κυρίου, και στο οποίο είχε συνεναίσει όχι μόνο η άμεσα ενδιαφερόμενη Θεομήτωρ αλλά και ο… άμεσα θιγόμενος… πατριός ο οποίος δε μετά και τη δεύτερη πλέον εμφάνιση αγγέλου που βίωσε στη Βηθλεέμ με σκοπό τη διάσωση τού Χριστού από τη βρεφοκτονία τού Ηρώδη, περισσότερες αμφιβολίες θα είχε για το… ποιος ήταν κι από πού… ερχόταν παρά για τη… θεία φύση τού Ιησού!
..
Και μετά λοιπόν απ’ όλα αυτά τα πραγματικά απίστευτα γεγονότα -τα οράματα, τους αγγέλους, τις γονιμοποιήσεις χωρίς σαρκική επαφή, τη γεμάτη επίγνωση ωδή τής Θεοτόκου κ.λπ.- για τα οποία είχαν ιδίαν αντίληψη ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ γονείς!- πείτε μου: είναι ποτέ δυνατόν να έρχεται φυσιολογικός άνθρωπος αντιμέτωπος με την ερμηνεία ότι όταν ο Ιησούς μίλησε για τον οίκο τού Πατέρα του, «άφησε να λάμψει μια ακτίνα τής θείας Του γνώσεως λέγοντας ότι ο πατήρ Του δεν ήτο ο Ιωσήφ αλλά ο Θεός» (2), και να μη τον πιάνουν… σπασμοί από το γέλιο; Είναι ποτέ δυνατόν;
..
..
..
Όταν λέει ο Ιησούς ήταν δώδεκα χρονών, είχε πάει κάποτε μαζί με τους γονείς του Μαριάμ και Ιωσήφ στην Ιερουσαλήμ για να γιορτάσουν όλοι μαζί το Πάσχα. Κάποια στιγμή, όμως, το παιδί διέφυγε την προσοχή τους με αποτέλεσμα όταν αυτοί πήραν τον δρόμο τής επιστροφής, εκείνο να μείνει πίσω μόνο. Όπως ήταν φυσικό, μόλις έγινε αντιληπτή η απουσία τού μικρού Ιησού, ανήσυχοι οι γονείς του άρχισαν να τον αναζητούν. Πρώτα ψάξαν ανάμεσα στους προσκυνητές που επέστρεφαν, κι αφού είδαν ότι το παιδί δεν βρισκόταν εκεί, γύρισαν άρον-άρον στην Ιερουσαλήμ όπου άρχισαν αλλόφρονες να τον αναζητούν σε κάθε γωνιά τής πόλης. Τρεις ολόκληρες μέρες έψαχναν χωρίς αποτέλεσμα, μέχρι που τελικά τον βρήκαν να κάθεται στην αυλή τού Ναού ανάμεσα στους σοφούς Διδασκάλους και να συζητά μαζί τους με θαυμαστή άνεση και ειδημοσύνη θέματα που κανένα άλλο παιδί τής ηλικίας του δεν θα μπορούσε ποτέ να καταλάβει! Τρελαμένη, λοιπόν, η Μαριάμ τον πλησιάζει και του λέει:
..
«Παιδί μου, γιατί μας το έκανες αυτό; Κοίτα μας, τον πατέρα σου κι εμένα που σε ψάχναμε περίλυποι!».
..
Οπότε απαντά ο Ιησούς:
«Μα γιατί με ψάχνατε; Δεν ξέρατε ότι εδώ πρέπει να είμαι: στον οίκο τού Πατέρα μου;».
..
Αυτοί όμως, λέει, δεν... κατάλαβαν τι εννούσε με τα λόγια του αυτά ο Ιησούς (αχαχαχαχαχαχα)! Παρότι δηλαδή «ο Κύριος άφησε να λάμψει μια ακτίνα τής θείας Του γνώσεως» (μπουαχαχαχαχαχαχα) αποκαλύπτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο (αχαχαχαχαχαχα) ότι ο πατέρας του στην πραγματικότητα δεν ήταν ο Ιωσήφ αλλά ο ίδιος ο... Θεός, ούτε τής μητέρας του Μαριάμ (αχαχαχαχαχαχα... μπουαχαχαχαχαχαχα) αλλά ούτε και του πατριού του Ιωσήφ πήγε κάπου το μυαλό (αχαχαχαχαχαχα...αχαχαχαχαχαχα... μπουαχαχαχαχαχαχα)!! Η Μαριάμ όμως λέει κράτησε τα λόγια αυτά τού Ιησού (1) στην καρδιά της (χιχι… χαχα… μπουαχα… μπουαχαχαχαχαχα) και κάπου εκεί τελειώνει το ανέκδοτο. Παρότι δε πιθανότατα θα το είχατε ακούσει ήδη δεκάδες φορές, είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι για άλλη μία φορά θα λυθήκατε στα γέλια! Το ίδιο σίγουρος όμως είμαι και ότι κάποιοι άλλοι φίλοι μόνο αστείο δεν θα το βλέπουν το θέμα. Έτσι λοιπόν, παρότι είναι τοις πάσι γνωστό ότι τα ανέκδοτα ΔΕΝ εξηγούνται, θα κάνω εδώ μία εξαίρεση και θα διευκρινήσω για όποιον τυχόν δεν… το κατάλαβε, για ποιον λόγο μίλησα για «το κορυφαίο ανέκδοτο όλων των εποχών»!
..
Ο λόγος, λοιπόν, που την ιστορία αυτή μόνο ως υψηλής ποιότητας θεολογικό χιούμορ μπορώ να την εκλάβω, είναι ότι πιθανότερο θεωρώ να βγάλει ο σπανός γένια, να κάνει ο κόκορας αβγά, ν’ αρχίσει ο ήλιος ν’ ανατέλλει από τη δύση κι η Σαχάρα να γίνει λιβάδι, από το να είχε σβηστεί από τη μνήμη τής Μαριάμ και του Ιωσήφ η… λεπτομέρεια ότι ο Ιησούς είχε γεννηθεί ΧΩΡΙΣ να έρθουν ποτέ σε σαρκική επαφή, μέσω ενός απίστευτου θαύματος που είχε προαναγγελθεί ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ από άγγελο Κυρίου, και στο οποίο είχε συνεναίσει όχι μόνο η άμεσα ενδιαφερόμενη Θεομήτωρ αλλά και ο… άμεσα θιγόμενος… πατριός ο οποίος δε μετά και τη δεύτερη πλέον εμφάνιση αγγέλου που βίωσε στη Βηθλεέμ με σκοπό τη διάσωση τού Χριστού από τη βρεφοκτονία τού Ηρώδη, περισσότερες αμφιβολίες θα είχε για το… ποιος ήταν κι από πού… ερχόταν παρά για τη… θεία φύση τού Ιησού!
..
Και μετά λοιπόν απ’ όλα αυτά τα πραγματικά απίστευτα γεγονότα -τα οράματα, τους αγγέλους, τις γονιμοποιήσεις χωρίς σαρκική επαφή, τη γεμάτη επίγνωση ωδή τής Θεοτόκου κ.λπ.- για τα οποία είχαν ιδίαν αντίληψη ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ γονείς!- πείτε μου: είναι ποτέ δυνατόν να έρχεται φυσιολογικός άνθρωπος αντιμέτωπος με την ερμηνεία ότι όταν ο Ιησούς μίλησε για τον οίκο τού Πατέρα του, «άφησε να λάμψει μια ακτίνα τής θείας Του γνώσεως λέγοντας ότι ο πατήρ Του δεν ήτο ο Ιωσήφ αλλά ο Θεός» (2), και να μη τον πιάνουν… σπασμοί από το γέλιο; Είναι ποτέ δυνατόν;
..
..
..
Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ
..
[1] Φαντάζομαι τη σκηνή και δεν ξέρω αν τελικά πρέπει να γελάσω
Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ
..
[1] Φαντάζομαι τη σκηνή και δεν ξέρω αν τελικά πρέπει να γελάσω
ή να κλάψω γι’ αυτήν την τόσο προκλητική υποτίμηση τής ανθρώπινης
νοημοσύνης που διαπράττεται εδώ! Να σου λένε δηλαδή με πάσα
σοβαρότητα ότι η γυναίκα που είχε ζήσει από πρώτο χέρι όλο αυτό το
εκπληκτικό θαύμα και που παρά την ταπεινότητά της, είχε ήδη από την
πρώτη κιόλας στιγμή ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ τής αποστολής της ως
Θεοτόκου, μετά από… δώδεκα ολόκληρα χρόνια δεν… κατάλαβε τι
εννοούσε ο Χριστός όταν, εβρισκόμενος στον Ναό, έκανε λόγο για τον
«οίκο τού Πατρός του» και περιορίστηκε στο να… διατηρήσει «τα λόγια
και τα συμβάντα αυτά εις τη καρδίαν της και εις την μνήμη της». Να θέλεις
δηλαδή ν’ αγιάσεις και να μη μπορείς! Να σε αναγκάζουν οι ίδιοι να
διακωμωδείς αυτά που θα ’πρεπε να προστατεύουν σαν κόρη οφθαλμού!
Τη διακωμώδηση όμως -το τονίζω αυτό!- στην πραγματικότητα δεν την
κάνω εγώ αυτή τη στιγμή, αλλά εκείνοι που αιώνες τώρα επιχειρούν να
κλείσουν κάποια, όχι κενά, αλλά χάσματα ολόκληρα με επιεικώς…
αστείες ερμηνείες! Φανταστείτε δηλαδή τη σκηνή που -ύπαγε οπίσω
μου, Σατανά!- με το ζόρι σού φυτεύουν στο μυαλό, και πείτε μου αν έχω
άδικο: να βλέπεις δηλαδή τη νεαρή Μαριάμ που ήξερε καλύτερα απ’
όλους πώς ακριβώς είχε συλλάβει τον Ιησού και που εν πλήρει
επιγνώσει του ρόλου της, είχε αναπέμψει την περίφημη ωδή τής
Θεοτόκου, να περπατά και να μονολογεί: «Στον οίκο τού Πατρός του…
Στον οίκο τού Πατρός του; Χμμ… Μα τι στο καλό εννοούσε ο μικρός;»!
..
[2] Αγία Γραφή Βίβλος, εκδ. Κ. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΕΑ,
..
[2] Αγία Γραφή Βίβλος, εκδ. Κ. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΕΑ,
(ερμηνευτική απόδοση: Ι. Θ. Κολιτσάρα), τόμος 6, σ. 209
..
..
6 σχόλια:
Παρεμπιπτόντως, ένα σχετικά παρεμφερές θέμα που με απασχολεί έντονα είναι και το εξής (κξαι δεν ξέρω εάν πρέπει να προστεθεί στα ερωτήματά σου): τελικώς έχουμε μάθει τι ακριβώς συμβαίνει από τα νεανικότατα χρόνια του Χριστού όπου και εξαφανίζεται έως τα περιξ των 30 όπου επανεμφανίζεται; Διότι απορία το'χω...
Λοιπόν, για το θέμα αυτό, φίλε Άδη, θα σε παραπέμψω με πάσα σοβαρότητα και χωρίς
την παραμικρή ειρωνική διάθεση, στο
κείμενο που έγραψε πριν από μερικά χρόνια ο «Papyrus 52-Papyrus-Δηδρ-Δήδε -Ευτυχώς
δεν είμαι ο κωστάκης-Δεν ανήκω στην Ο.Ο.Δ.Ε.)» ΓΙΑ την Ο.Ο.Δ.Ε. (κρατήστε το αυτό τώρα για
να καταλάβετε… αργότερα!).
Διαβάζοντας την επιχειρηματολογία του Papyrus 52 για το θέμα των «χαμένων 18 χρόνων του Χριστού» θα καταθέσω και τις δικές μου σκέψεις, που απλοϊκώς προκύπτουν ΜΟΝΟΝ από την ανάγνωση.
ΑΠΟΡΙΑ : Η φράση «τελική διατύπωση» είναι τυχαία επιλογή, λεκτική αστοχία, ή γνωστική έπαρσις ;
Ο Papyrus 52 παραθέτει 5 χωρία από την Καινή Διαθήκη και γράφει ότι τα εν λόγω χωρία (τα κεφαλαιογράμματα και η παρένθεση δική μου επισήμανση) «…σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ (γιατί ;) να σκεφτούμε ότι μπορεί να έφυγε από την περιοχή για οποιοδήποτε αιτία».
1ο χωρίο Κατά Λουκά κεφ.2,46 : Ενώ λέει ότι ο Ιησούς μετέβη μετά των «γονέων» του και της λοιπής φαμίλιας στην Ναζαρέτ «υποτασσόμενος αυτοίς», ουδέν προσθέτει περί της διαμονής ή μη του Ιησού στην Ναζαρέτ και για ποιο χρονικό διάστημα.
Ως εκ τούτου δεν μπορεί να ληφθεί ως ΑΠΟΔΕΙΞΗ για το που βρισκόταν ο Ιησούς επί 18 έτη.
2ο χωρίο Κατά Λουκά κεφ.4,16 : Επισημαίνεται με τονισμένη γραφή (μεταξύ άλλων) η φράσις «ου ην τεθραμμένος» όπου και ανωτέρω δίνεται η εξήγηση «εκεί (Ναζαρέτ) που έχει ανατραφεί». Μέχρις εδώ όλα μια χαρά και κατανοητά !
Όμως προκύπτει (για μένα) η εξής απορία : Όταν λέμε ότι έχουμε ανατραφεί (ή κοινώς έχουμε μεγαλώσει) κάπου, αυτή η περίοδος μέχρι ποιο ηλικιακό όριο φτάνει ;
Μέχρι τα 18 μας (21 παλαιότερα) που πολιτειακώς διαθέτουμε το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεώς μας και ανεξαρτητοποίησής μας από την οικογένειά μας και συνεπώς της οικιοθελούς μετακίνησής μας σε τόπο άλλο της ανατροφής μας ;
Μέχρι την απογαλάκτισή μας (σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο) από την οικογένειά μας ;
Δεν υπάρχει ηλικιακό όριο ; Ανατρεφόμαστε σε όλο τον βίο μας ;
Προσωπικώς έχω γνώμη, αλλά αναμένω μήπως ετέρα γνώμη εμπλουτίσει αυτό που αντιλαμβάνομαι εγώ.
Για τον Ιησού, η ανατροφή του σε ποια ηλικία σταματάει ;
Η απάντηση δε σε αυτήν την ερώτηση πως μπορεί να αντικειμενικοποιηθεί βάση των γραφθέντων στην Κ.Δ. ;
Ανεξαρτήτως δε της απαντήσεως, το ίδιο το χωρίο λεκτικώς δεν αποκλείει την φυγή του Ιησού από την Ναζαρέτ για κάποιο χρονικό διάστημα ίσο ή μικρότερο των 18 χρόνων που είναι «μουγγά» στην Κ.Δ. για την ζωή του Ιησού, ούτε αναφέρει ότι μέχρι την έναρξη της διδασκαλίας του διαμένει ανελλιπώς στην Ναζαρέτ.
Ως εκ τούτου δεν μπορεί να ληφθεί ως ΑΠΟΔΕΙΞΗ για το που βρισκόταν ο Ιησούς επί 18 έτη.
... συνεχίζεται ...
... η συνέχεια ...
3ο χωρίο Κατά Μάρκου κεφ.6,2 και χωρίο Κατά Ματθαίο κεφ.13,54 : Η απορία των παρευρισκομένων στην Συναγωγή για την σοφία και τις δυνάμεις του Ιησού και η αναγνώρισή του ως τέκτονα, υιό της Μαρίας και αδελφό του Ιακώβ, Ιωσή, Ιούδα και Σίμωνος (παρεπιμπτόντως είμαι πολύ περίεργος να μάθαινα, μια δημοσκόπηση μεταξύ των χριστιανών για το αν ο Ιησούς είχε αδέλφια και αδελφές ή όχι, τι αποτελέσματα θα έβγαζε) ουδέν προσθέτει στην εν λόγω επιχειρηματολογία γιατί δεν αναφέρει ρητώς ότι ο Ιησούς βρισκόταν στην Ναζαρέτ μέχρι την έναρξη της διδασκαλίας του.
Ως εκ τούτου δεν μπορεί να ληφθεί ως ΑΠΟΔΕΙΞΗ για το που βρισκόταν ο Ιησούς επί 18 έτη. Πιθανώς για κάποια αυτά, μπορεί να είναι συζητήσιμο.
4ο χωρίο Κατά Ιωάννη κεφ.7,14 : Το εν λόγω χωρίο έχει μια ενδιαφέρουσα επισήμανση «μη μεμαθηκώς», το οποίο δεικνύει (δεν αποδεικνύει) ότι οι σχολιάζοντες Ιουδαίοι εκφράζουν την άποψή τους (όχι απαραίτητα γνώση, δεν λέει ότι γιγνώσκουν) για την γνωστική επάρκεια του Ιησού, η οποία υπονοεί παραμονή του Ιησού στην Ναζαρέτ πέρα των 12 ετών του, σημείο που αρχίζει η «μουγγή» περίοδος για την ζωή του μέχρι τα 30. Παρά την ενδιαφέρουσα νέα (σε σχέση με τα υπόλοιπα παρατιθέμενα χωρία) πληροφορία, ούτε αυτή από μόνη της επιβεβαιώνει ή αποκλείει οποιαδήποτε βεβαιότητα για την αδιάλειπτη παραμονή του Ιησού στην Ναζαρέτ μέχρι την έναρξη της διδασκαλίας του.
Ως εκ τούτου δεν μπορεί να ληφθεί ως ΑΠΟΔΕΙΞΗ για το που βρισκόταν ο Ιησούς επί 18 έτη. Πιθανώς για κάποια αυτά, μπορεί να είναι συζητήσιμο.
Με πολύ προσοχή δεν παρέθεσα δικές μου πιθανολογήσεις, επειδή ακριβώς θα ήταν πιθανολογήσεις.
Ανέγνωσα τα παρατιθέμενα χωρία, δεν προχώρησα σε ερμηνείες (που ΠΑΝΤΟΤΕ είναι υποκειμενικές και ως εκ τούτου υποχρεωτικώς «ανοικτές» στην αποδοχή τους ή όχι) και προσπάθησα να βρω την λεκτική γραπτή ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ και ΑΠΟΔΕΙΞΗ αδιάλειπτης παραμονής του Ιησού στην Ναζαρέτ μέχρι τα 30 έτη του.
ΔΕΝ ΕΥΡΕΘΗ τέτοια λεκτική διατύπωση που να αποδεικνύει πέρα από κάθε υποκειμενική ερμηνεία, ότι ο Ιησούς κατά την διάρκεια της «μουγγής» περιόδου της ζωής του, ζούσε αδιαλείπτως στην Ναζαρέτ.
Αλλά ΟΥΤΕ και τα συμφραζόμενα ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ, πέρα από κάθε υποκειμενική ερμηνεία, κάτι τέτοιο.
Θέτω τα ανωτέρω ως ερέθισμα για διάλογο.
Ένα παράδειγμα σχετικό με το ακραίο σενάριο του Νικολάου:
Διαβάζω την αρχαία γραμματεία ολόκληρη. Και όμως, δεν βρίσκω πουθενά την παραμικρή θετική και απόλυτη άρνηση ότι δεν είχαν δει εξωγήινους οι Αρχαίοι Έλληνες.
Άρα, όσα εδάφια κι αν μου φέρετε από την αρχαία γραμματεία, εγώ μπορώ να εξακολουθώ να επιμένω πως τίποτα δεν αποκλείει να είχαν δει εξωγήινους οι αρχαίοι Έλληνες.
Το γράφω αυτό για να καταδείξω την λογική του Νικολάου, ο οποίος χωρίς την απειροελάχιστη ένδειξη ότι ο Ιησούς απουσίασε από τη Ναζαρέτ και με σοβαρότατες ενδείξεις ότι δεν έφυγε ποτέ, εξακολουθεί να επιμένει ότι κάθε ένας που γεννά ένα σενάριο από τη φαντασία του, χωρίς την παραμικρή αναφορά που να το επιβεβαιώνει, δικαιούται να θέλει στην αρχαία γραμματεία να δει συμβόλαιο με υπογραφές, ότι το σενάριο που φαντάστηκε δεν ισχύει.
Και αν του δείξεις και συμβόλαιο με υπογραφές, θα πει ότι "δεν υπάρχει καμία αναφορά στην αρχαία γραμματεία που να με βεβαιώνει ότι δεν είναι πλαστό".
Έτσι άλλωστε επιβιώνουν όλοι αυτοί οι "καλλιτέχνες" της παραπληροφόρησης, οι γνωστοί τηλεπωλητές βιβλίων, χρόνια τώρα.
Άλλωστε, δεν υπάρχει κάποια αναφορά στην αρχαία γραμματεία ότι "δεν υπάρχει κοίλη γη στο εσωτερικό της γης". Άρα;... Γιατί να μην υπάρχει;...
ANONYMOS
Για ένα άλλο θέμα, αγαπητέ φίλε, έγραψα κάποτε το εξής: «Εδώ έχουμε επίκληση ενός επιχειρήματος που -όπως επανειλημμένα έχει επισημανθεί- μπορεί να οδηγήσει σε παραλογισμό, αφού δεν είναι δυνατόν η σιωπή μιας μαρτυρίας περί του οποιουδήποτε συμπεράσματος θα ήθελε να συναγάγει κανείς, να θεωρείται επιχείρημα υπέρ της ορθότητας του μη ρητά αναφερομένου ή σαφώς υπονοουμένου αυτού συμπεράσματος! Mε το σκεπτικό αυτό, θα μπορούσαμε να διατηρούμε εσαεί ζωντανές ακόμα και τις πιο εξωφρενικές θεωρίες που μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους!»
Δημοσίευση σχολίου