Του Ιωάννη τού Ριγολόγου λοιπόν σήμερα. Το πανηγύρι όμως για μένα άρχισε ήδη από χθες! Καθόμασταν λοιπόν, που λέτε, βραδάκι στη βεράντα με μια μεγάλη παρέα και τα λέγαμε, μέχρι που ο πεθερός μου… αποφάσισε ξαφνικά να βάλει φόκο στη συζήτηση:
«Θυμάμαι λοιπόν ένα περιστατικό όταν ήμουν μικρός…», ξεκίνησε ν’ αφηγείται κι εγώ που είχα ξανακούσει την ιστορία, άρχισα να στριφογυρίζω ανήσυχος στην καρέκλα μου... «Θυμάμαι λοιπόν… ήταν τού Ιωάννη τού Ριγολόγου, και στο σπίτι πάντα υπήρχε αυστηρή νηστεία τέτοια μέρα. Εκείνη όμως τη χρονιά, εγώ δεν το τήρησα κι έφαγα κάτι στα κρυφά! Ε το ίδιο βράδυ λοιπόν ψηνόμουν στον πυρετό!»
..
«Συγγνώμη, μια στιγμή…», παρενέβην τότε εγώ. «Πυρετός μπορεί να πιάσει τους ανθρώπους ανά πάσα στιγμή, έτσι δεν είναι; Να, ο μικρός ψηνόταν με ρίγη μόλις την περασμένη βδομάδα. Τι σημαίνει αυτό λοιπόν; Υπονοείς δηλαδή ότι ο πυρετός ήταν η τιμωρία τού Θεού επειδή δεν τήρησες τη νηστεία;»
..
«Ποια τιμωρία, ρε παιδί μου; Κατευθείαν… μη χάσεις! Ποιος μίλησε εδώ για τιμωρία;», με κατακεραύνωσε τότε η μητέρα μου! «Είναι μια παράδοση. Ποιο είναι το πρόβλημά σου δηλαδή;»
..
«Ποιο είναι το πρόβλημά μου; Ότι δεν έχει καμία απολύτως βάση και καμία λογική η παράδοση αυτή. Αυτό είναι το πρόβλημά μου!», τής απάντησα, ήδη επικίνδυνα φορτωμένος από το ύφος με το οποίο με είχε επιτιμήσει.
..
«Μισό λεπτό, ρε παιδιά... Ηρεμείστε!», παρενέβη τότε ο πεθερός μου. «Εγώ απλώς το ανέφερα ως ένα περιστατικό που μού έχει μείνει από την παιδική μου ηλικία. Δεν είναι ότι είχα κάτι άλλο στο μυαλό ούτε το πήγαινα κάπου.»
..
«ΟΚ, εντάξει, δεν είχες κάτι στο μυαλό σου», απάντησα εγώ. «Όμως ο άλλος που σ’ ακούει, δεν καταλαβαίνει αυτό που εσύ εννοείς, αλλά μένει με την εντύπωση ότι η παράδοση για τον Ριγολόγο έχει όντως βάση! Σου λέει, είδες; Καλά λένε ότι όποιος καταλύσει τη νηστεία την ημέρα αυτή, τον πιάνει πυρετός και ρίγος! Γι’ αυτό λοιπόν είπα αυτά που είπα. Για να μη δημιουργούνται εντυπώσεις.»
..
«Όοχι, ρε παιδί μου! Άλλωστε μπορεί να ’ταν και ψυχολογικό.», απάντησε εκείνος.
...
«Και βέβαια μπορεί να ’ταν ψυχολογικό!», συμφώνησα. «Ήσουν μικρό παιδί, σου είχε υποβληθεί η προσδοκία τής τιμωρίας στην περίπτωση που θα κατέλυες τη νηστεία, κι όταν τελικά το έκανες, ήταν τέτοιος ο φόβος σου και τα αισθήματα ενοχής, που στο τέλος… πράγματι σ’ έπιασε πυρετός! Χώρια που μπορεί να υπήρχαν και κάποια άλλα –καθαρά οργανικά– αίτια! Από τη στιγμή λοιπόν που δεν προσδίδεις στο περιστατικό αυτό κάποια μεταφυσική διάσταση, όλα καλά – συγγνώμη!»
..
Η μητέρα μου, όμως, που είχε διαφορετική γνώμη, έδωσε συνέχεια στο θέμα:
.. ..
«Δε σε καταλαβαίνω, ρε παιδί μου. Θα μας τ’ αλλάξεις όλα δηλαδή; Έλα γιατί το παράκανες πια! Κάθεσαι πια και τα ψειρίζεις όλα... Δηλαδή αν σ’ ακούει κάποιος που είναι λίγο μπερδεμένος, γιατί να τον πάρεις δηλαδή στο λαιμό σου, επηρεάζοντας τον; Γιατί δεν τον αφήνεις στην ησυχία του ανεπηρέαστο;»
..
«Ναι ρε Κώστα», συμφώνησε κι η θεία μου. «Πρέπει δηλαδή μόλις ακούσεις κάτι για τη θρησκεία, κατευθείαν να μπαρουτιάζεις;»
..
Ε αυτό ήταν! Λέγε-λέγε, κουβέντα στην κουβέντα, τελικά έγινε τού… Ιωάννη τού Ριγολόγου:
..
«Και βέβαια! Όταν αυτά που ακούω, είναι φαντασιοκοπήματα, τα παίρνω στο κρανίο και μπαρουτιάζω! Και για το άλλο που ειπώθηκε, ναι, τα ψειρίζω και καλά κάνω και τα ψειρίζω! Αν δεν τα ψείριζα, τότε ποτέ δε θ’ ανακάλυπτα πόσο ανόητα και παράλογα είναι! Κι επίσης, δεν κατάλαβα! Ν’ αφήσω δηλαδή “στην ησυχία του και ανεπηρέαστο” τον “μπερδεμένο” για να τον περιλάβετε και να τον επηρεάσετε... εσείς; Μωρέ τι μάς λέτε; Πολύ έξυπνοι είστε…»
..
Ε τελικά κάπου εκεί παρενέβη κάποιος ψυχραιμότερος κι αλλάζοντας θέμα, έσωσε τη βραδιά… Για την ιστορία, όμως, (το έψαξα αργότερα) ν’ αναφέρω ότι «σύμφωνα με τις αντιλήψεις του λαού, οι κακοήθεις πυρετοί, που άλλοτε, προτού εκριζωθεί η ελονοσία και κυρίως τον μήνα Αύγουστο, μάστιζαν την Ελλάδα με τα τρομερά ρίγη και τους έντονους ερεθισμούς, οφείλονταν στο ρίγος και την ταραχή που έπαθε κατά την αποκοπή του το κεφάλι τού Αγίου που αποκεφαλίστηκε. Γι’ αυτό και ο Άγιος ανέλαβε, μετά την εκτέλεσή του, την προστασία των ανθρώπων που πάσχουν από παρόμοιο ρίγος, άρα και από την ελονοσία. Για τον ίδιο λόγο απέκτησε ο Άγιος και το όνομα “Θερμολόγος” ή “Ριγολόγος” (1)». Αυτά.
...
..
...
Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ
..
[1] Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια Γιοβάνη, τ. 8, σ. 262, λήμμα: Ελλάδα
..
..
..
«Θυμάμαι λοιπόν ένα περιστατικό όταν ήμουν μικρός…», ξεκίνησε ν’ αφηγείται κι εγώ που είχα ξανακούσει την ιστορία, άρχισα να στριφογυρίζω ανήσυχος στην καρέκλα μου... «Θυμάμαι λοιπόν… ήταν τού Ιωάννη τού Ριγολόγου, και στο σπίτι πάντα υπήρχε αυστηρή νηστεία τέτοια μέρα. Εκείνη όμως τη χρονιά, εγώ δεν το τήρησα κι έφαγα κάτι στα κρυφά! Ε το ίδιο βράδυ λοιπόν ψηνόμουν στον πυρετό!»
..
«Συγγνώμη, μια στιγμή…», παρενέβην τότε εγώ. «Πυρετός μπορεί να πιάσει τους ανθρώπους ανά πάσα στιγμή, έτσι δεν είναι; Να, ο μικρός ψηνόταν με ρίγη μόλις την περασμένη βδομάδα. Τι σημαίνει αυτό λοιπόν; Υπονοείς δηλαδή ότι ο πυρετός ήταν η τιμωρία τού Θεού επειδή δεν τήρησες τη νηστεία;»
..
«Ποια τιμωρία, ρε παιδί μου; Κατευθείαν… μη χάσεις! Ποιος μίλησε εδώ για τιμωρία;», με κατακεραύνωσε τότε η μητέρα μου! «Είναι μια παράδοση. Ποιο είναι το πρόβλημά σου δηλαδή;»
..
«Ποιο είναι το πρόβλημά μου; Ότι δεν έχει καμία απολύτως βάση και καμία λογική η παράδοση αυτή. Αυτό είναι το πρόβλημά μου!», τής απάντησα, ήδη επικίνδυνα φορτωμένος από το ύφος με το οποίο με είχε επιτιμήσει.
..
«Μισό λεπτό, ρε παιδιά... Ηρεμείστε!», παρενέβη τότε ο πεθερός μου. «Εγώ απλώς το ανέφερα ως ένα περιστατικό που μού έχει μείνει από την παιδική μου ηλικία. Δεν είναι ότι είχα κάτι άλλο στο μυαλό ούτε το πήγαινα κάπου.»
..
«ΟΚ, εντάξει, δεν είχες κάτι στο μυαλό σου», απάντησα εγώ. «Όμως ο άλλος που σ’ ακούει, δεν καταλαβαίνει αυτό που εσύ εννοείς, αλλά μένει με την εντύπωση ότι η παράδοση για τον Ριγολόγο έχει όντως βάση! Σου λέει, είδες; Καλά λένε ότι όποιος καταλύσει τη νηστεία την ημέρα αυτή, τον πιάνει πυρετός και ρίγος! Γι’ αυτό λοιπόν είπα αυτά που είπα. Για να μη δημιουργούνται εντυπώσεις.»
..
«Όοχι, ρε παιδί μου! Άλλωστε μπορεί να ’ταν και ψυχολογικό.», απάντησε εκείνος.
...
«Και βέβαια μπορεί να ’ταν ψυχολογικό!», συμφώνησα. «Ήσουν μικρό παιδί, σου είχε υποβληθεί η προσδοκία τής τιμωρίας στην περίπτωση που θα κατέλυες τη νηστεία, κι όταν τελικά το έκανες, ήταν τέτοιος ο φόβος σου και τα αισθήματα ενοχής, που στο τέλος… πράγματι σ’ έπιασε πυρετός! Χώρια που μπορεί να υπήρχαν και κάποια άλλα –καθαρά οργανικά– αίτια! Από τη στιγμή λοιπόν που δεν προσδίδεις στο περιστατικό αυτό κάποια μεταφυσική διάσταση, όλα καλά – συγγνώμη!»
..
Η μητέρα μου, όμως, που είχε διαφορετική γνώμη, έδωσε συνέχεια στο θέμα:
.. ..
«Δε σε καταλαβαίνω, ρε παιδί μου. Θα μας τ’ αλλάξεις όλα δηλαδή; Έλα γιατί το παράκανες πια! Κάθεσαι πια και τα ψειρίζεις όλα... Δηλαδή αν σ’ ακούει κάποιος που είναι λίγο μπερδεμένος, γιατί να τον πάρεις δηλαδή στο λαιμό σου, επηρεάζοντας τον; Γιατί δεν τον αφήνεις στην ησυχία του ανεπηρέαστο;»
..
«Ναι ρε Κώστα», συμφώνησε κι η θεία μου. «Πρέπει δηλαδή μόλις ακούσεις κάτι για τη θρησκεία, κατευθείαν να μπαρουτιάζεις;»
..
Ε αυτό ήταν! Λέγε-λέγε, κουβέντα στην κουβέντα, τελικά έγινε τού… Ιωάννη τού Ριγολόγου:
..
«Και βέβαια! Όταν αυτά που ακούω, είναι φαντασιοκοπήματα, τα παίρνω στο κρανίο και μπαρουτιάζω! Και για το άλλο που ειπώθηκε, ναι, τα ψειρίζω και καλά κάνω και τα ψειρίζω! Αν δεν τα ψείριζα, τότε ποτέ δε θ’ ανακάλυπτα πόσο ανόητα και παράλογα είναι! Κι επίσης, δεν κατάλαβα! Ν’ αφήσω δηλαδή “στην ησυχία του και ανεπηρέαστο” τον “μπερδεμένο” για να τον περιλάβετε και να τον επηρεάσετε... εσείς; Μωρέ τι μάς λέτε; Πολύ έξυπνοι είστε…»
..
Ε τελικά κάπου εκεί παρενέβη κάποιος ψυχραιμότερος κι αλλάζοντας θέμα, έσωσε τη βραδιά… Για την ιστορία, όμως, (το έψαξα αργότερα) ν’ αναφέρω ότι «σύμφωνα με τις αντιλήψεις του λαού, οι κακοήθεις πυρετοί, που άλλοτε, προτού εκριζωθεί η ελονοσία και κυρίως τον μήνα Αύγουστο, μάστιζαν την Ελλάδα με τα τρομερά ρίγη και τους έντονους ερεθισμούς, οφείλονταν στο ρίγος και την ταραχή που έπαθε κατά την αποκοπή του το κεφάλι τού Αγίου που αποκεφαλίστηκε. Γι’ αυτό και ο Άγιος ανέλαβε, μετά την εκτέλεσή του, την προστασία των ανθρώπων που πάσχουν από παρόμοιο ρίγος, άρα και από την ελονοσία. Για τον ίδιο λόγο απέκτησε ο Άγιος και το όνομα “Θερμολόγος” ή “Ριγολόγος” (1)». Αυτά.
...
..
...
Π Α Ρ Α Π Ο Μ Π Ε Σ
..
[1] Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια Γιοβάνη, τ. 8, σ. 262, λήμμα: Ελλάδα
..
..
..
11 σχόλια:
Μα πως έχετε το θράσος, αγαηπητέ συνονόματε να εξέρχεσθε του περιθωρίου της ορθοδόξου μεγαλοψύχου ανεκτικότητος προς το - προσωρινώς πάντοτε - "διαφορετικόν"; Θα σας περάσει, δεν μπορεί! Έχει ο μεγαλοδύναμος δι' όλους...
Μέχρι να επανέλθητε, το βλαστάρι σας δεν θα φιλάει την παναγούλα; Να πλανηθεί και αυτό από ένα καπρίτσιο σας; Υμείς δεν το φροντίζετε, αλλά μέχρι την αναμόρφωσίν και επανάκαμψίν σας εις την ορθήν οδό, θα πρέπει κάποιοι να φροντίσουν δια τα δέοντα...
Ζείτε εν Αθήναις υποθέτω και ουχί εις την αγνήν, χριστιανοπρεπή και καινοφοβικήν ύπαιθρον. Δι αυτόν και επλανήθητε...
Λάθος αγαπητέ conco! Ζω ακριβώς στην καρδιά τής αγνής, ευσεβούς υπαίθρου,
περιτριγυρισμένος από φύση και ευλάβεια, και γι’ αυτό έχω εφοδιαστεί με ειδικά φίλτρα
που απομονώνουν τη δεύτερη και επιτρέπουν μόνο τη διέλευση καθαρού αέρα για
τη σωστή οξυγόνωση τού… εγκεφάλου! ;-)
Εγώ νομίζω πως όταν κάποιος δε σε ενοχλεί, τον αφήνεις ήσυχο και δεν προσβάλεις την πίστη του. Ακόμα κι αν αυτή η πίστη είναι, ουσιαστικά, δεισιδαιμονία -όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση. Live and let live.
Θα μπορούσες απλώς να διατυπώσεις την ένστασή σου με ένα ύφος "ας καταχωρηθεί στα πρακτικά η διαφωνία μου" και να το άφηνες να περάσει.
Αν εννοείς φίλε Ηλία, τον πεθερό μου, πίστεψέ με, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα:
ψοφά για κόντρες στη συζήτηση - για όποιο θέμα κι αν μιλάμε! Ο ίδιος άλλωστε
έχει μια πολύ «αιρετική» αντίληψη περί Θεού, βαθιά επηρεασμένη από Νίτσε και
Καζαντζάκη. Αν τώρα εννοούσες τη μητέρα μου, χμμ… το πράγμα τότε σίγουρα
αλλάζει. Βλέπεις, δεν είναι και το πιο ευχάριστο να μαθαίνεις ότι η ίδια η μάνα σου,
παρά την αδιαμφισβήτητη αγάπη της για σένα και παρά το γεγονός ότι ούτε ποτέ
έκλεψες, ούτε σκότωσες, ούτε απάτησες ποτέ τη γυναίκα σου, ούτε ανακατεύτηκες
με ναρκωτικά, ούτε πίνεις, ούτε παίζεις ή ξενυχτάς, ούτε είσαι απατεώνας ή
ακαμάτης, ανήθικος και δαχτυλοδειχτούμενος, λέει σε τρίτους πως έχεις ξεπέσει
στα μάτια της επειδή… αποκόπηκες από τον χριστιανισμό! Άντε ν’ ακούς εσύ
αυτές τις απίστευτες κουβέντες και μετά να είσαι ήρεμος!
Πόσων χρονών είναι ο πεθερός σου;΄
Μήπως όταν ήταν μικρός θέριζε η ελονοσία;
Προσωπικά πάντως θεωρώ ότι είναι δικαίωμα του καθενός να πιστεύει την οποιανδήποτε παπάτζα, αρκεί βέβαια να μην υπάρχει και προσπάθεια... επηρεασμού της "κοινής γνώμης". Πάντως νομίζω ότι θα μπορούσες να το ρίχνεις πιο πολύ στον χαβαλέ. Πχ να θυμηθείς κι εσύ μια ιστορία, τότε του Οσίου Ονουφρίου που την ίδιαν στιγμή που ρεύτηκε ένας τυφλοπόντικας στον κήπο του γείτονα άκουσες στις ειδήσεις ότι θα βρέξει το βράδυ... :):):)
Φίλε Ανώνυμε,
καταρχάς ν’ απολογηθώ για την αργοπορημένη απάντησή μου, αλλά τις τελευταίες
πέντε μέρες ήμουν χωρίς Ίντερνετ. Αναβαθμήσεις γαρ…
Για τον πεθερό μου τώρα, δεν ξέρω αν το πρόβλημα με την ελονοσία ήταν σε έξαρση
στα χρόνια του, σίγουρα πάντως ήταν πολύ δύσκολες εποχές πείνας και ανέχειας.
Απ’ ότι πάντως μού ’πε μετά, την παράδοση με τη νηστεία τη συγκεκριμένη μέρα δεν
τη συνέχισε, αλλά ούτε και ξανάχε ποτέ απρόοπτα με πυρετούς και τέτοια…
Ρε συ Άδη, ακόμα δε γύρισες και πας να μας τρελάνεις;! Τα νεφρά μου, ρε!
Α ναι, και κάτι άλλο: είπες να το ρίχνω πιο πολύ στο χαβαλέ, και θυμήθηκα μια
φοβερή φάση που είχε γίνει τον Δεκαπενταύγουστο σε σχεδόν πανομοιότυπο
σκηνικό. Είμασταν λοιπόν πάλι μαζεμένοι βραδάκι στη βεράντα και η μητέρα
μου εξηγούσε στον (προβοκάτορα) πεθερό μου πώς ακριβώς πιστεύουν οι
ορθόδοξοι ότι έγινε η μετάσταση τής Παναγίας. Αφού λοιπόν πρώτα ανέφερε τη
πτήση των Αποστόλων «επί νεφελών», συνέχισε με τη δεύτερη πτήση τής Θεοτόκου
στους ουρανούς και ολοκλήρωσε με την… τηλεμεταφορά τού Θωμά από τις Ινδίες
στη Γεσθημανή… Τ’ άκουγα λοιπόν κι εγώ όλ’ αυτά και δεν έβγαζα κιχ! «Ας την,
Κώστα», έλεγα στον εαυτό μου, «δεν έχει κανένα νόημα να πεις το οτιδήποτε…».
Οπότε εκεί που όλοι παρακολουθούσαμε με θρησκευτική ευλάβεια τη… διάλεξη,
πετάγεται ο… αλήτης ο γαμπρός μου και μουρμουράει: «Ναι, ακριβώς. Και μετά
λέμε για τον Σούπερμαν…»! Μιλάμε κόντεψα να πνιγώ στη γουλιά που έπινα!
Οι υπόλοιποι πάντως δεν πρέπει να το ’πιασαν, γιατί κανείς δεν έδειξε κάποια
αντίδραση...
Ωραίος ο γαμπρός σου... ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!
Κοίτα, αν νομίζεις ότι μπορείς να κρατιέσαι και να μη γελάσεις μπορείς να κάνεις κάποια ανάλυση περιοπής, επικαλούμενος μάλιστα "αγιές" απόψεις, όπως του Μητροπολίτη Αποπισιάδος Ιερόδουλου, ή ακόμη και του ΑρχιΡεάλΜαδρίτης Βαρκελώνιου και πάει λέγοντας. ΔΙότι εννοείται ότι επειδή ταύτα άτομα δεν υπάρχουν δε χρειάζεται να υπάρχουν και οι απόψεις τους... :):):):):)
Ως επίσης θα μπορούσες να κάνεις μια κυριολεκτικά σοβαρή συζήτηση του στυλ σε ποια γλώσσα μίλησε το φίδο στην Εύα ή γιατί το μήλο δεν είναι αφορισμένο εν αντιθέσει με τον σκαντζόχοιρο. Ή ακόμη και το γιατί σπανιότατα αναφέρονται τα ονόματα των γονέων της Παναγίας.
Έχει πολύ ψωμί ρε, εγώ ξετρελαίνομαι με τέτοιες συζητήσεις! :):):):)
Σταμάτα ρε! Τα νεφρά μου, σου λέω!
Δημοσίευση σχολίου